علوم دارویی (pharmaceutical sciences)
سال:1389 | دوره:16 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر، تهیه و ارزیابی آگلومره های حاوی کاربامازپین (CBZ) و فوق متلاشی سازها با استفاده از تکنیک کریستالیزاسیون کروی است. روش ها: اساس روش، کریستالیزاسیون مجدد کاربامازپین و آگلومراسیون همزمان آن با دو نوع فوق متلاشی ساز مختلف سدیم استارچ گلیکولات (SSG) یا کراس کارملوز سدیم (CCS) است. سیستم حاوی اتانول، ایزوپروپیل استات و آب به عنوان محیط کریستالیزاسیون بکار رفت که این مواد به ترتیب نقش حلال قوی، مایع پلساز و حلال ضعیف را ایفا کردند. خصوصیات میکرومریتیک و حالت جامد آگلومره ها به کمک تست های مختلف ریزش پذیری، توزیع اندازه ذره ای، کرویت، آنالیز حرارتی (DSC)، تفرق اشعه ایکس (XRPD) و FT-IR مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین زمان دزانتگراسیون و رهش دارو از آگلومره ها مطالعه شدند. یافته ها: در مقایسه با کریستال های اولیه دارو، آگلومره ها پیشرفت واضحی در خصوصیات میکرومریتیک و سرعت انحلال نشان دادند. طبق نتایج، علیرغم تاثیر بهترCCS  نسبت به SSG بر زمان دزانتگراسیون، CCS اثر کمتری در بهبود سرعت انحلال دارو داشت، که احتمالا به دلیل وجود تعامل الکتریکیCCS  و CBZ می باشد. نتیجه گیری: تکنیک کریستالیزاسیون کروی، روشی ساده و کارآمد برای تهیه اگلومره های دارو - فوق متلاشی ساز است که موجب بهبود خواص میکرومریتیک و سرعت انحلال دارو می گردد.

زمینه و هدف: این مطالعه برای ارزیابی تغییرات هیستوپاتولوژیک بافت های پانکراس، کلیه و کبد پس از تجویز عصاره گیاه T. polium در رت های دیابتی ناشی از استرپتوزوتوسین صورت گرفت.روش ها: در یک مطالعه تجربی، عصاره گیاه مذکور به صورت خوراکی و به مدت 6 هفته متوالی در رت های مبتلا به دیابت تجویز شد. در رت های کنترل سالم و بیمار آب مقطر دریافت کردند. نمونه های بافتی و پس از گذراندن مراحل آماده سازی به روش های H&E و PAS رنگ آمیزی گردید. یافته ها: کاهش معنی دار عیار گلوکز خون، افزایش ترشح انسولین و افزایش الکالین فسفاتاز سرم در رت های دیابتی درمان شده، مشاهده گردید. در مطالعه هیستوپاتولوژیک، کاهش تعداد جزایر لانگرهانس و سلول های بتا و التهاب جزایر (انسولیت) با نفوذ لنفوسیت ها در رت های دیابتی جلب توجه می کرد. در رت های درمان شده، بازسازی و نوزایش جزایر لانگرهانس و سلول های بتا همراه با کاهش نفوذ سلول های التهابی، تورم همراه با افزایش تعداد و اندازه سلول های کوپفر و نفوذ و تجمع پلی مورفونوکلیرها در کبد و تورم بافت بینابینی همراه با کانون های نکروز در کلیه قابل تشخیص بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد عصاره T. polium، قادر به بازسازی و نوزایش جزایر لانگرهانس در رت های دیابتی معالجه شده است. ضایعات بافتی ناشی از عصاره این گیاه در بافت کلیه و کبد می تواند توجیه کننده افزایش الکالین فسفاتاز سرم باشد. تحقیقات بیشتر برای پی بردن به مکانیسم های واقعی بازسازی جزایر و اثرات جانبی عصاره این گیاه ضرورت دارد.

زمینه و هدف: شواهد زیادی نشان می دهند که گلوکوکورتیکوییدها اثرات تعدیلی بر درد داشته و احتمالا یکی از عوامل مداخله کننده در این اثر سیستم نیتریک اکساید می باشد. هدف این مطالعه تعیین اثرات متقابل سیستم نیتریک اکساید و گلوکوکورتیکوئیدها بر درد های التهابی و نروژنیک در موش سوری در مدل آزمون فرمالین بود. روشها: در این پژوهش تجربی از 70 سر موش سوری نر آلبینو با میانگین وزنی 25-30 گرم استفاده گردید. برای ارزیابی درد از تست فرمالین استفاده شد. شاخص ارزیابی درد شامل کل مدت زمان واکنش به درد (لیسیدن پا) پس از تزریق زیر جلدی فرمالین 5% به کف پای راست حیوان بود. 10mg/kg(LN) L-NAME به عنوان مهارگر سنتز نیتریک اکسید یا 20mg/kg(LA) L-arginine به عنوان پیش ساز نیتریک اکسید یا سالین با حجم 6 میلی لیتر 60 دقیقه و کورتیکوسترون (1 و 3 میلی گرم به ازای هرکیلو گرم وزن) و یا و هیکل آن (پروپیل گلیکول + سالین در حجم 6 میلی لیتر) 30 دقیقه قبل از ارزیابی درد داخل صفاقی تزریق شدند. یافته ها: بررسی داده ها نشان داد که کورتیکوسترون با هر دو دوز بطور معنی داری موجب اثرات ضد دردی شده و تزریق LN قبل از کورتیکوسترون بطور معنی داری موجب تقویت اثرات ضد دردی آن در مرحله مزمن شد. در حالی که تزریق LA تاثیر معنی داری نداشت.نتیجه گیری: یافته های فوق نشان می دهد که کورتیکوسترون اثرات ضد دردی داشته و بخشی از اثرات آن احتمالا از طریق سیستم نیتریک اکساید اعمال می شود.

زمینه و هدف: داتورا متل (Datura metel) حاوی آتروپین با خاصیت آنتی کلینرژیکی است. تیمار با الیسیتورها یکی از راههای افزایش تولید متابولیتهای ثانویه در محیط کشت سلولهای گیاهی می باشد. در این مطالعه تاثیر اسید سالیسیلیک بر میزان تولید آتروپین در کشت کالوس گیاه داتورا مورد بررسی قرار گرفت.روشها: ابتدا دانه رستهای گیاه جهت تهیه کالوس به محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) منتقل شدند. کالوسهای بدست آمده در محیط کشت حاوی غلظتهای مختلف اسید سالیسیلیک وا کشت شدند. کالوسهای هر تیمار به صورت خشک و تر توزین شدند . آنالیز آتروپین به روش HPLC انجام گرفت. یافته ها: تفاوت معنی داری در وزن کالوسهای تازه نمونه تیمار در مقایسه با شاهد مشاهده نگردید. اما وزن کالوسهای خشک شده تیماردر غلظتهای 25 ، 50 و 200 میکرو مولار اسید سالیسیلیک در مقایسه با نمونه شاهد افزایش نشان داد. اسید سالیسیلیک بر تولید آتروپین اثری نداشت.نتیجه گیری: اسید سالیسیلیک می تواند فعالیت متابولیسم اولیه را در کالوسها ی داتورا تحریک کند ولی با توجه به عدم تاثیر آن بر تولید آتروپین به نظر میرسد که تاثیر آن به ماهیت ترکیب هدف و ژنتیک گیاه بستگی دارد.

زمینه و هدف: شیر مرغ دیهیمی Ornithogalum cuspidatum Bertol (تیره Liliaceae) گیاه بومی ایران می باشد و اندام هوایی این گیاه به عنوان افزودنی های خوراکی و همچنین بواسطه اثرات تسکین دهندگی آن در حلق و مجاری تنفسی در سرفه های خشک بکار میرود. تاکنون بررسیهای فیتوشیمیایی محدودی بر روی این گیاه انجام گردیده است روش ها: اسانس گیری توسط روش تقطیر با آب بوسیله دستگاه کلونجر صورت پذیرفت. ترکیبات شیمیایی موجود در اسانس های حاصل از گل، برگ و پیاز این گیاه توسط GC-MS مورد بررسی واقع گردید. یافته ها: بازده اسانس های بدست آمده از گل، برگ و پیازتازه به ترتیب 0.16%، 0.007 و 0.037% بدست آمد. در مجموع 155، 20 و 23 ترکیب شیمیایی به ترتیب در اسانس های حاصل از پیاز، گل و برگ شناسایی گردید. ترکیبات اصلی شناسایی شده از گل شامل هگزاکوزان (%31.49)، اتیل لینولیولات (%2.74)، تریکوزان (%7.72)، تتراکوزان (%3.46)، هپتاکوزان (%5.65)، اکتاکوزان (%25.22) و تتراکوزان،-11 دسیل (%10.03) میباشند و ترکیبات اصلی شناسایی شده از برگ شامل هگزاهیدروفارنسیل استون (%5.71)، پالمیتیک اسید (%16.01)، تریکوزان (%17.42)، لینولنیک اسید متیل استر (%9.01)، هِنِیکوزان (%5.30) و فیتول (%20.71) میباشند و نهایتا ترکیبات اصلی پیاز شامل نونان (%2.65)، -4 متیل نونان (%2.76)، دکان (%9.65) و آندکان (%7.73) هستند. نتیجه گیری: آنالیز اسانس اندامهای مختلف گیاه O. Cuspidatum نشان داد که بخش اعظم ترکیبات تشکیل دهنده اسانسها ی گل و پیاز را ترکیبات هیدروکربنه اشباع تشکیل می دهند و این در حالی که اسانس برگ عمدتا حاوی ترکیبات هیدروکربنه اکسیژنه میباشد. اسانس گل همچنین حاوی ترکیبات ترپنوییدی اکسیژنه بوده که مجموعا 4.86 درصد اسانس را تشکیل میدهد.

زمینه و هدف: پارکینسون بیماری نورودژنراتیوی است که در اثر آسیب اعصاب دوپامینرژیک ناحیه استریاتوم ایجاد می شود. مطالعات اخیر نشان میدهند که برخی سیستم های عصبی از جمله اعصاب سروتونرژیک در بروز علایم بیماری نقش دارند. لذا در این مطالعه تاثیر داروی فلوکستین بعنوان مهار کننده اختصاصی آپتیک سروتونین بر اختلالات حرکتی ناشی از انفوزیون یک طرفه - 6هیدروکسی دوپامین به داخل بخش کمپکت جسم سیاه (SNc) در موش های صحرایی مورد بررسی قرار گرفت .روش ها: مطالعه بر روی موش های صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 180-200 گرم انجام شد. برای ایجاد مدل تجربی بیماری پارکینسون از تزریق یک طرفه - 6 هیدروکسی دوپامین (8 mg/rat) به داخل ناحیه SNc استفاده شد. کاتالپسی و اختلال تعادلی ناشی از - 6 هیدروکسی دوپامین در زمان های 5، 60، 120 و 180 دقیقه بعد از تزریق داخل صفاقی دارو ها با استفاده از آزمون های استاندارد بار تست و روتارود مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که تزریق - 6 هیدروکسی دوپامین (8 mg/rat) به داخل هسته SNc توانست علایم بیماری پارکینسون را در حیوانات ایجاد کند (0.001، P<0.01). تجویز تنهایی داروی فلوکستین (mg/kg, i.p. 1، 0.5،0.1) تاثیر معنی داری بر آزمون بار تست و روتارود نداشت (P>0.05). در حالیکه با تجویز فلوکستین (i.p. ،1mg/kg،0.5 ، 0.1) به حیوانات پارکینسونی شدت کاتالپسی کاهش (0.001،P<0.01) و اختلال تعادل حیوان افزایش (0.01، P<0.05) یافت. تاثیر فلوکستین (i.p.،0.5 mg/kg ) برکاتالپسی و اختلال تعادل حیوانات پارکینسونی توسطNAN-190  (i.p. ،0.5 mg/kg) بر گشت داده شد (0.001،P<0.01).نتیجه گیری: داروی فلوکستین کاتالپسی ناشی از - 6 هیدروکسی دوپامین را می کاهد که این اثر از طریق تاثیر بر گیرند های5-HT1A می باشد. مصرف توام این دارو به همراه سایر داروهای ضد پارکینسون احتمالا می تواند موجب کنترل بهتر علایم بیماری گردد.

زمینه و هدف: تحویل داروهای پپتیدی و پروتئنی به گردش خون از طریق خوراکی هدف بسیاری از گروه های تحقیقاتی می باشد. این روش انتقال توسط موانعی محدود می شود. سیستم های دارورسانی جدید از قبیل وزیکول ها می توانند بر این موانع غلبه کنند.روش ها: فرمولاسیون های مختلف نیوزومی متشکل از استرهای سوربیتان (SpansÒ) / استرهای پلی اکسی اتیلن سوربیتان (®Tweens) / کلسترول برای احتباس انسولین با و بدون حضور آپروتینین تهیه شدند ارزیابی برون تنی وزیکول ها شامل بررسی توزیع اندازه ذره ای، مشاهدات میکروسکوپی، بررسی میزان آزادسازی انسولین و SDS الکتروفورز بود. همچنین حفاظت انسولین در برابر سه نوع آنزیم بررسی شد.یافته ها: نیوزومهای اسپان - توین80 تشکیل نیوزوم ندادند، اما سایر ترکیبات سورفکتانتی، سوسپانسیون های نیوزومی پایداری را تشکیل دادند. انسولین در مقابل اثرات پروتیولیتیک آنزیم ها بطور موثری حفاظت شد (P<0.05). میانگین اندازه ذره ای وزیکول های لیپیدی با خاصیت آبدوستی سورفکتانت ها ی آمفی فیل رابطه مستقیم داشت. بالاترین درصد احتباس انسولین 48.9̉±13.08 بود که در فرمولاسیون های نیوزومی اسپان-توین60 دیده شد. روند آزادسازی انسولین در هر دو محیط مشابه معدی (SGF) و روده ای (SIF) یک روند دو فازی بود. آپروتینین تاثیر معنی داری روی حفاظت انسولین نداشت (P<0.05).نتیجه گیری: این نتایج نشان داد که نیوزومها می توانند به عنوان اشکال دارویی خوراکی برای رساندن پروتیین هایی از قبیل انسولین بکار گرفته شوند.