زمینه اسینتوباکتر بومانی یکی از عوامل مهم ایجادکننده عفونت های بیمارستانی است. در سال های اخیر، گزارشات فراوانی مبنی بر حضور ایزوله های اسینتوباکتر بومانی مقاوم در برابر مواد ضدعفونی کننده در مراکز درمانی داده شده است که با ژن های qacE و qacEΔ 1 صورت می گیرد. هدف مطالعه حاضر ضمن بررسی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی، به تعیین فراوانی ژن های کد کننده مقاومت نسبت به ترکیبات ضدعفونی کننده در جدایه های بالینی اسینتوباکتر بومانی می پردازد. مواد و روش ها در این مطالعه توصیفی مقطعی، 141 جدایه اسینتوباکتر بومانی از بیمارستان های شهر قزوین جمع آوری شدند. تمام جدایه ها با استفاده از آزمون های استاندارد آزمایشگاهی و حضور ژن blaOXA-51-like تایید هویت شدند. الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی جدایه ها با انجام آزمون استاندارد کربی بائر سنجیده شد. سپس ایزوله ها از نظر حضور ژن های qacE و qacEΔ 1 با استفاده از آزمون های واکنش زنجیره ای پلیمراز و تعیین توالی بررسی شدند. یافته ها در این مطالعه، 133 جدایه (94/32 درصد)، الگوی مقاومت دارویی چند گانه را نشان دادند که 24 جدایه (17 درصد) ژن qacE و 84 جدایه (59 درصد) ژن qacEΔ 1 داشتند. در این مطالعه، بین حضور ژن های مقاومت مطالعه شده و الگوهای مقاومت دارویی چندگانه ارتباط معنی داری مشاهده شد (P= 0/001). نتیجه گیری نتایج حاصل از این مطالعه، حاکی از حضور قابل توجه مقاومت نسبت به ترکیبات ضدعفونی کننده در جدایه های اسینتوباکتر بومانی بیمارستان های مطالعه شده است که توجه ویژه به آن در کمیته های کنترل عفونت مراکز درمانی ضروری است.