زمینه: مطالعه های اخیر نشان داده که آثار سمی کلرهگزیدین به باکتری محدود نبوده و برای انواع سلول ها از جمله اسپرم، نوتروفیل، ماکروفاز، سلول اپی تلیال، اریتروسیت و فیبروبلاست لثه نیز سایتوتوکسیک است.هدف: این مطالعه به منظور تعیین اثر سیتوتوکسیک کلرهگزیدین بر روی فیبروبلاست های رده L929 موش انجام شد.مواد و روش ها : در این مطالعه تجربی، فیبروبلاست های L929 موش در محیط کشت حاوی FBSبا غلظت های0.2 ، 0.12 و 0.009 درصد کلرهگزیدین به مدت 30 ثانیه، 1 دقیقه و 5 دقیقه مجاورت داده شدند. سپس محیط کشت خارج و سلول ها سه مرتبه با RPMI (محیط کشت) شستشو داده شده و در محیط کشت جدیدی همراه رنگ MTT به مدت 4 ساعت انکوبه شدند. سیتوتوکسیسیته کلرهگزیدین، آنزیم دهیدروژناز میتوکندریال سلول زنده را تحت تاثیر قرار می دهد؛ بنابراین این آنزیم قادر به احیای MTT و تبدیل آن به کریستال فرمازان در صورت وجود سایتوتوکسیسیته نیست. در نهایت دانسیته اپتیک تغییرات رنگ توسط ELISA-reader اندازه گیری شد.یافته ها: کلرهگزیدین در غلظت های 0.2، 0.12 و 0.009 و زمان های 30 ثانیه، یک و 5 دقیقه سیتوتوکسیک بود. آزمون ANOVA تفاوت معنی داری در توکسیسیته در غلظت ها و زمان های مختلف نشان نداد.نتیجه گیری: با توجه به توکسیسیته کلرهگزیدین در غلظت ها و زمان هایی کمتر از موارد کاربرد بالینی، کاربرد محتاطانه کلرهگزیدین و انجام مطالعات مشابه برای تعیین غلظت موثر و ایمن پیشنهاد می شود.