بیماریهای عفونی و گرمسیری ایران
سال:1382 | دوره:8 | شماره:21 |تعداد مقالات:13

سابقه و هدف: لیستریامونوسیتوژنز، باکتری میله ای گرم مثبت، بدون اسپور و کپسول است که قادر به رشد و تکثیر در دمای یخچال می باشد. این باکتری از طریق غذاهای آلوده نظیر شیر خام و پاستوریزه شده، فرآورده های لبنیاتی مانند پنیر نرم، فرآورده های گوشتی، سبزیجات آلوده و غیره به انسان منتقل میگردد. هدف از این تحقیق یافتن میزان فراوانی لیستریامونوسیتوژنز در فرآورده های لبنی و گوشتی (سوسیس و کالباس) توزیع شده در سطح شهر تهران و مشاهده پلاسمید موجود در آن به روش الکتروفورز میباشد.روش: در این بررسی توصیفی، نمونه هایی از فرآورده های لبنی (مانند پنیر، کرده، خامه) شیر و سوسیس و کالباس جمع آوری شد و در محیط TSYEB در دمای یخچال، غنی سازی گردید و سپس به دو محیط اختصاصی (Listeria selective agar Palcam agar) منتقل شد و در نهایت، باکتری از ریق تستهای بیوشیمیایی شناسایی گردید. پلاسمید باکتری با استفاده از روش آلکالین (قلیایی) استخراج و خالص شد و از طریق الکتروفورز مشاهد عکسبرداری شد.یافته ها: از 61 نمونه لبنیات، 18 نمونه (29.5%) و از 52 نمونه سوسیس و کالباس. 8 نمونه (15.38%) آلوده به لیستریا بود. از مجموع 26 سویه لیستریامونوسیتوژنز جدا شده از فرآورده های لبنی و گوشتی، 5 سویه (19.23%) دارای DNA پلاسمید با وزن مولکولی حدود 3.2kbp بودند.نتیجه گیری: آلودگی با لیستریامونوسیتوژنز در فرآورده های لبنی و گوشتی (سوسیس و کالباس) میتواند به علت عدم رعایت بهداشت در طی فرآیندهای تولید، حمل و نقل و توزیع و نیز آلودگی دامها باشد. لذا ضروری است، به علت گستردگی مصرف اینگونه فرآورده ها در کشور، توجه خاصی به نحوه تولید و توزیع آنها مبذول گردد تا از شیوع لیستریوزیس در افراد مستعد جلوگیری شود.

اشریشیاکلی سروتاپ O157:H7 در حال حاضر یکی از علل مهم اسهال خونی و علت اصلی سندرم اورمی همولیتیک (HUS)، به ویژه نزد کودکان است. طیف بیماری در انسان شامل اسهال بدون خون، کولیت توأم با خونریزی، سندرم اورمی همولیتیک haemolytic uremic syndrome =HUS و پورپورا ترومبوتیک به همراه کاهش پلاکت Thrombtic thrombocytopenic purpura=TTP میباشد. با توجه به اینکه در پژوهشهای انجام شده در ایالات متحده، کانادا و کشورهای اروپایی راه انتقال در اکثر موارد مصرف غذایی نیم پخته با منشاء گاوی و همچنین سبزیجات، شربت سیب، آب غیرکلرینه و سس مایونز، گزارش گردیده است، این پژوهش در این راستا انجام گرفته که موجود این باکتری را در مواد غذایی مورد مصرف در کشورمان بررسی نماید. در پژوهش انجام شده در آزمایشگاه میکروب شناسی مواد غذایی مرکز تحقیقاتی و آموزشی علوم آزمایشگاهی 2000 نمونه از مواد غذایی در طی مدت یکسال مورد بررسی قرار گرفت که از این تعداد 300 مورد E.coli به دست آمده از نظر وجود سروتاپ O157:H7 مورد آزمایش قرار گرفتند. این مطالعه نشان داد که یک مورد از انواع سوربیتول منفی E.coli جدا شده از سبزی، با آنتی سرمهای O157:H7 با روش آگلوتیناسیون در لوله واکنش مثبت نشان داد.

مقدمه: بیماری هپاتیت B یکی از شایعترین بیماریهای عفونی جهان و بخصوص کشورهای در حال توسعه می باشد. بنابه سازمان گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO) در حال حاضر بیشتر از 350 میلیون نفر ناقل آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت B (HbsAg) در جهان وجود دارد که این رقم طی سالهای آینده روبه افزایش است. هر ساله حدود 500 هزار نفر از مبتلایان به این بیماری و یا عوارض ناشی از آن شامل نارسایی مزمن کبدی، سیروز، سرطان سلولهای کبدی از دست می روند. انتشار عفونت هپاتیت B در دنیا بسیار متغیر است. در مناطقی مانند آسیای جنوب شرقی چین، آفریقا، بیش از نیمی ازجمعیت آنان در طول زندگیشان به این عفونت مبتلا می شوند و بیش از 8 درصد آنان جز ناقلین مزمن بیماری هستند و کشورهای آمریکای شمالی، اروپای غربی و استرالیا از شیوع کمتری برخوردارند. ایران جز مناطق اندمیک با شیوع 2 تا 10 درصد می باشد. عامل بیماری هپاتیت B، (HBV) متعلق به Hepadnavirus و جزو DNA ویروس ها می باشد و میزبان اصلی آن انسان می باشد. اکثر عفونتهای HBV در کشورهای پیشرفته متعاقب تماسهای جنسی ، تزریق مواد مخدر و تماسهای شغلی بوجود می آیند و در کشورهای در حال توسعه انتقال مادر به جنین و یا بچه از راههای عمده انتقال می باشد ... 

در این مطالعه شیوع عفونت اندوسرویکال گنوکوکی در خانمهای زندانی کرمانشاه در یک مقطع زمانی از سال 1379 بررسی شده است. علت انتخاب زنان زندانی وجود ریسک فاکتورهایی شامل اعتیاد، سطح اجتماعی، اقتصادی پایینتر و multipartner بودن است. روش نمونه گیری به طریقه سرشماری بوده است. تمامی خانمهای زندانی بند زنان زندان کرمانشاه مورد مصاحبه و سپس معاینه واژینال قرار گرفتند. از 112 نفر خانم زندانی موفق به نمونه گیری اندوسرویکال از 99 نفر و نمونه گیری از حلق در 13 خانم شدیم. از بین 99 کشت اندوسرویکال در یک مورد کلونی های گنوره رشد کردند و اسمیر مستقیم تهیه شده نیز حاوی دیپلوکوکهای گرم منفی درون سلولی گنوکوک بود در 13 کشت حلق انجام شده نیز مورد مثبتی نبود: حدود یک درصد از جامعه مورد مطالعه مبتلا به عفونت اندوسرویکال بودند که مبتلایان بدون علامت میباشند. تصویر میشود در 13 نفری که امکان نمونه گیری اندوسرویکس نبود بیشترین احتمال ابتلاء به گنوره وجود داشته باشد و همچنین اگر نمونه گیری در ابتدای دستگیر شدن این افراد صورت بگیرد احتمال مثبت شدن بیشتر است که این مسأله به دلیل دفعات اینترکورس محدود این زنان میباشد.

به منظور بررسی تشخیص بیماریهای قارچی سطحی جلدی در شهر شیراز به مدت 6 ماه تعداد 755 بیمار مشکوک به ضایعات قارچی سطحی و جلدی را در آزمایشگاه قارچ شناسی بیمارستان شهید دکتر فقیهی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز مورد مطالعه قرار دادیم. از این تعداد 24.5% مبتلا به قارچهای سطحی و جلدی بودند که 44.9% مذکر و بقیه 55.1% مؤنث بودند. عفونت قارچی سطحی و جلدی شامل درماتوفیتوزیز 46.5%، کاندیدیازیز 32.4%، و تی نه آ ـ ورسیکالر 19.5% و عفونت ناشی از قارچ ساپروفیت 1.6% بود. گروه سنی 19-10 سال بیشترین تعداد عفونت 29.7% را دارا بودند و محصلین بیشترین شیوع بیماری را در بین مبتلایان نشان دادند. به طور کلی اشکال بالینی عفونت قارچی سطحی و جلدی شایع در منطقه عبارت بودند از: عفونت ناخن21.1%، تی نه آ ـ ورسیکالر19.5%، کاندیدیازیز نواحی چین دار بدن 12%، کچلی کشاله ران 11.4%، کچلی بدن 10.1، کچلی سر 8.2%، کچلی پا 8.2%، کچلی دست 6.6%، کاندیدیازیز لب 2.2% و کچلی ریش 0.5%. از 39 مورد عفونت ناخن 34 عفونت ناشی از کاندیدا ـ آلبیکنس 3 عفونت ناشی از قارچهای ساپروفیت و 2 مورد کچلی ناخن بود. از کل نمونه های درماتوفیتوزیز در شهرستان شیراز قارچهای زیر به ترتیب جدا شده اند. ت.وروکوزوم 41.5%، ا.فلوکوزوم 23.2%، ت.منتاگروفایتیس 18.3%، م.کانیس 7.3%، ت.ویولاسئوم 3.6%، ت.سوداننسیس 3.6% و ت.روبروم 2.4%، 19.5% از مبتلایان به بیماری قارچی سطحی و جلدی در شیراز راتی نه آ ـ وریسکالر شامل میشد که بیشتر در زنان جوان مشاهده شده و محل ضایعه در درجه اول گردن و بعد در بازو، سینه و شکم بود.

پودر ماهی از با ارزشترین و پر مصرفترین مواد اولیه خوراکی با منشأ حیوانی در تغذیه دام و طیور و ماهیان به شمار میرود این فرآورده به علت داشتن پروتئین، اسیدهای آمینه متعادل، مقادیر کافی انرژی و مواد معدنی و ویتامینهای A،D،E و گروه B به خصوص B__12 غالباً جزو تسریع کننده های رشد میباشد و همچنین از عوامل پروتئینی مناسب حیوانی (F،P،A) محسوب میگردد از این رو دارای ارزش و اهمیت زیادی در حیوانات میباشد. بسیاری از میکروارگانیسمها از جمله باکتریها نقش به سزایی در فساد و آلودگی و کاهش کیفیت پودر ماهی دارند از جمله باکتریهای ایزوله شده میتوان از اشرشیاکلی، پروتئوس، سالمونلا، شیگلا، کلبسیلا، آنتروباکتر، یرسینیا آنتروکولیتیکا، هافنیاآلودئی، ادواردسیلا، کلستریدیوم، استافیلوکوک، استرپتوکوک، سودوموناس، آئروموناس هیدروفیلا نام برد. با استفاده از تست آنتی بیوگرام حساسیت باکتریهای فوق را مورد آزمایش قرار دادیم که بیشترین حساسیت آنتی بیوتیکی به سولفومتاکسازول تری متوپریم و بیشترین میزان مقاومت به پنی سیلین مربوط بوده است.

هلیکوباکترپیلوری (HP) یکی از شایعترین عفونتهای باکتریایی مزمن در انسان میباشد. در یک مطالعه مورد ـ شاهدی در بیماران با شکایت دستگاه گوارش فوقانی، تعداد 40 بیمار با عفونتهای HP) Put و کشت مثبت) با 42 بیمار به عنوان گروه کنترل (PUT و کشت منفی) از نظر سن، جنس. شدت هیستوپاتولوژیک گاستریت (شامل حاد و مزمن) به تفکیک در آنتروم و جسم معده مورد ارزیابی قرار گرفتند. شواهد حذف از مطالعه، شامل وجود شواهدی به نفع بدخیمی، عدم مشاهده شواهد التهاب در گاستروسکوپی و اشکال خاص گاستریت مانند اتوایمیون و ائوزینوفیلیک بود. توزیع فراوانی سنی و جنسی بیماران دو گروه شاهد و مورد مشابه بود. درجات شدید هیستوپاتولوژی گاستریت در آنتر با HP مرتبط بود ولی در جسم معده چنین نبود. درجات شدید گاستریت حاد در آنتر با HP مرتبط بود. در مورد جسم معده نیز نتایج مشابه بود. درجات شدید گاستریت مزمن در آنتر با HP مرتبط بود در حالی که در جسم معده شدت گاستریت مزمن با HP ارتباطی نداشت، مرتبط نبود.

یکی از بیماریهای شایع جوامع بشری و به خصوص نزد افراد مبتلا به کاهش ایمن کاندیدیازیس میباشد. این بیماری دارای عوارض پوستی و سیتمیک است. ارگانیزم عامل ایجاد کننده این بیماری گونه های مختلف کاندیدا و به خصوص کاندیدا آلبیکانس میباشد. در این طرح هدف شناسایی گونه های مختلف کاندیدیاهای انسانی نزد انسانهای سالم (فاقد علائم بیماریهای زمینه ای)، بیمار (دارای علائم بیماری) و عفونی دارای عفونت و بیماری های زمینه ای ولی فاقد (علائم بیماری)، علائم و نیز بررسی بیماریزایی کاندیداتروپیکالیس در شرایط بدن موجود زنده (In Vivo) میباشد. به همین منظور از 942 نمونه جدا شده از افراد سالم، عفونی و بیمار، 126 نمونه کاندیدیایی از 118 نفر جدا شده است. نمونه گیری از محلهای مناسب انجام گرفت. سپس نمونه های جمع آوری شده را در شرایط خارج بدن موجود زنده، (In Vitro) کشت و از نظر خصوصیاتی چون شکل ظاهری (نبودن لوله زایا، تشکیل رشته های کاذب و واقعی و کلامیدسپور در محیط کورن میل آگار و توین 80) و فعالیتهای فیزیولوژیک چون پدیده های تخمیر و جذب هیدراتهای کربن چون گلوکز، ساکروز، مالتوز و لاکتوز و نیز جذب نیترات و فعالیت آنزیم اوره از مورد بررسی و در نهایت شناسایی قرار داردند. نتایج بدست آمده نشان داد که گونه های آلبیکانس و تروپیکالیس در مقایسه با سایر گونه های از شیوع بالاتری برخوردار بودند. بیماریزایی و LD50 کاندیدا تروپیکالیس در شرایط in Vivo از طریق نمونه جدا شده از فرد بیمار و تلقیح درون رگی به موش Balb/c تعیین و محاسبه گردید.

آدنوزین دی آمیناز در تشخیص بیماری سل پرده جنب کمک کننده میباشد ولی مثبت و منفی کاذب هم گزارش شده است. میزان ADA را در 43 بیمار با افیوژن پلور با اکثریت لنفوسیت (50% > لنفوسیت) را مورد مطالعه قرار دادیم از این گروه 14 نفر سل پرده جنب و 29 نفر سرطان متاستاز پرده جنب داشتند. ADA با روش رنگ سنجی اندازه گیری شد.نتایج: از مجموع 14 بیمار مبتلا به سل پرده جنب 12 نفر سطح آنزیم بالاتر از( I.U 45 85 درصد) و از 29 بیمار مبتلا به سرطان متاستاز به پرده جنب 20 نفر سطح آنزیم کمتر از 45 داشتند (69 درصد). حساسیت ویژگی، پیشگویی مثبت و منفی بیماری با ADA>45 I.U در تشخیص بیماری سل به ترتیب 85.7، 68.9 و 57 و 90 درصد میباشد.بحث نهایی: اندازه گیری سطح آنزیم آدنوزین دی آمیناز میتواند در تشخیص افتراقی دو بیماری سل و سرطان متاستاز به پرده جنب کمک کننده باشد ولی به تنهایی نمیتواند بین دو بیماری تشخیص افتراقی صد در صد بدهد.

هدف: تعیین یافته های کلینیکی و آزمایشگاهی عفونت CMV در بیماران پیوند کلیه بیمارستان سینامواد و روشها: در این مطالعه گذشته نگر پرونده 200 بیمار پیوندی در طی 3 سال از بهمن 78 تا مهر 81 مطالعه شد و تشخیص عفونت CMV بر اساس بررسی آنتی ژن 65 PP ویروس CMV بود (سلولهای عفونی شده در پنجاه هزار لوکوسیت خون محیطی).نتایج: از 200 بیمار پیوندی در طی 3 سال از بهمن 78 تا مهر 81 مطالعه شد و تشخیص عفونت CMV بر اساس بررسی آنتی ژن 65 PP ویروس CMV بود (سلولهای عفونی شده در پنجاه هزار لوکوسیت خون محیطی)،نتایج: از 200 بیمار بررسی شده 15 بیمار (12 نفر مرد و سه نفر زن) عفونت CMV داشتند طیف سنی بیماران بین 60-20 سال بوده و بیشتر آنها در دهه چهارم زندگی بودند هشت بیمار بین ماه اول تا ششم پیوند دچار عفونت CMV شده بودند. 7 بیمار بعد از ماه ششم مبتلا به عفونت CMV شده بودند. طیف سلولهای عفونی 5150-4 سلول در پنجاه هزار لوکوسیت بود. نشانه های بیماران شامل علائم عمومی (ضعف، بی حالی، خستگی) در دوازده بیمار، تب در 10 بیمار، علائم تنفسی (سرفه، خلط خفیف) در 9 بیمار بود لوکوپنی در سه بیمار، آنمی در 20 بیمار و ترمبوسیتوپنی در 2 بیمار دیده شد. کراتینین سرم قبل از عفونت در 10 بیمار نرمال بود و پس از عفونت CMV در تمام بیماران کراتینین سرم بالا بوده است.نتیجه گیری: با توجه به اینکه در بیماران پیوندی عفونت CMV مهم و جدی است پیشنهاد میشود بیمارانی که تب و علائم عمومی و تنفسی دارند از نظر عفونت CMV بررسی شوند.

در این مطالعه، از 200 بیمار مبتلا به هپاتیت حاد در گروههای سنی مختلف که در بخشهای عفونی 5 بیمارستان آموزشی شهر تهران بستری بوده اند نمونه گیری شد و عوامل ویروسی آنها با انجام آزمایشات شاخصهای ویروسی HAV، HBV، HCV بررسی گردید. 68.5% مبتلا به هپاتیت آ، 16.5% هپاتیت B و 2% هپاتیت C تشخیص داده شد و در 14.5% عامل یرقان ناشناخته بود. بین هپاتیت A و سن بیماران ارتباط معنی داری (P<0.001) وجود داشته و بیماران بیشتر در کودکان و نوجوانان (گروه کمتر از 10 و 20 سال) مشاهده نگردید. در مورد هپاتیت A عامل انتقال اکثراً عدم رعایت نکات بهداشتی در مورد مواد خوراکی و در تعداد کمتری عامل انتقال تماس با بیماران آلوده بود. در مورد هپاتیت C و B سابقه دندانپزشکی کمتر از یکسال قبل از بروز علائم یکی از ریسک فاکتورهای عمده مشاهده گردید.

جهت بررسی میزان تأثیر چهار دامنه دمایی 29-25، 34-30، 39-35، 44-40 درجه سانتیگراد بر ادامه حیات عقربهای Odontobuthus doriae و Scorpio maurus در شرایط رطوبتی 40-30، 50-40، 60-50 و 70-60 درصد، این مطالعه به منظور تعیین حرارت و رطوبت مناسب نگهداری آزمایشگاهی و استحصال بهینه از آنها انجام شد. نتایج بررسی نشان داد که مرگ و میر این دو گونه عقرب در دامنه های دمایی 29-25 و 34-30 درجه سانتیگراد با افزایش رطوبت نسبی سیر نزولی داشته و در شرایط رطوبتی ثابت با افزایش دما سیر صعودی دارد. در دو دامنه حرارت 39-35 و 44-40 درجه سانتیگراد تلفات هر دو گونه عقرب 100% بود. از میان چهار دامنه حرارت و رطوبت بررسی شده، حداقل تلفات هر دو گونه عقرب S.maurus و O.doriae به ترتیب 20 و 28 درصد بوده که در دمای 29-25 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 70-60 درصد اتفاق افتاده است. به نظر میرسد دما و رطوبت اخیر جهت نگهداری آزمایشگاهی و استحصال بهینه سم از این عقربها مناسب باشد.

در این مطالعه ضمن ارزیابی کامل بخش میکروبشناسی و سنجش توان آن در پاسخگویی به موارد درخواست از جنبه کمی و کیفی، بررسی ماهانه توزیع فراوانی پاتوژنها (عمدتاً باکتریها) و نوع نمونه های مثبت به تفکیک در بیماران بستری و سرپایی و جنسیت آنها و بخصوص مقایسه اثر آنتی بیوتیکهای موجود بر روی گونه های مشابه در بیماران بستری و سرپایی صورت گرفته تا از این طریق ضمن اطلاع رسانی در مورد کاربرد صحیح آنتی بیوتیکها به پزشکان محترم بالینی، از نتایج آن در مباحث مربوط به کمیته کنترل عفونت که متصدی اجرا و نظارت بر برنامه پیشگیری و کنترل عفونت در محیط بیمارستان است استفاده شود. در پایان 6 ماه اول سال 79 با مرور گزارشات ماهانه 4 پاتوژن و 4 نمونه مثبت به ترتیب فراوانی مشخص گردیده و از نظر تأیید آنتی بیوتیکها مقایسه ای بین آنتی بیوگرام بیماران بستری و سرپایی صورت گرفته است.