مجله علمی شیلات ایران (فارسی)
سال:1390 | دوره:20 | شماره:1 (مسلسل 74) |تعداد مقالات:19

به منظور مطالعه اثرات نوکلئوتید بر ساختار زوائد باب المعدی در ماهی آزاد خزر، 315 عدد بچه ماهی با میانگین وزنی 12.26 گرم (میانگین طول 11.12 سانتیمتر) به مدت 8 هفته نگهداری و با دو غلظت 0.25 و 0.5 درصد نوکلئوتید در جیره کنترل و شاهد، تیمار گردیدند. برای مطالعه تغییرات ساختاری زوائد باب المعدی، در پایان دوره از هر تیمار 6 عدد ماهی در محلول بوئن تثبیت و پس از طی مراحل قالب گیری برش های 4 میکرومتری از آنها تهیه و سپس با هماتوکسیلین- ائوزین رنگ آمیزی شدند. نتایج بررسی نشان داد که در مقایسه با گروه شاهد، هر دو غلظت نوکلئوتید جیره معنی دار بود (P<0.05) و ضخامت لایه پوششی، طول پرزها، تعداد سلول های پوششی (انتروسیت) و ضخامت لایه عضلانی زوائد باب المعدی را افزایش می دهد. بین دو تیمار نوکلئوتید تغییرات لایه پوششی و زیر موکوسی، طول و تعداد پرزها معنی دار نبود (P>0.05)، در حالیکه غلظت 0.25 درصد تاثیر قابل ملاحظه ای روی تعداد سلول های انتروسیت و ضخامت لایه عضلانی نسبت به غلظت 0.5 درصد نشان داد.

به منظور تعیین الگوی مورفوسیتولوژی شامل: ساختار، اندازه و نحوه پراکنش سلول های نفرونی در کلیه تاسماهی ایرانی یک ساله و دو ساله، نمونه برداری از بخش فوقانی، میانی و خلفی کلیه آن انجام گردید و پس از طی مراحل بافت شناسی، با استفاده از میکروسکوپ نوری مجهز به نرم افزار Biocom Visolab، مساحت، قطر بزرگ و قطر کوچک سلول های مختلف نفرونی بر اساس میکرومتر اندازه گیری شد. با استفاده از آنالیز آماری داده ها وجود یا عدم وجود تفاوت معنی دار در سلول های مختلف نفرونی در دو گروه سنی مورد مطالعه قرار گرفت. بر اساس مشاهدات میکروسکوپی، واحدهای نفرونی کلیه تاسماهی ایرانی از کپسول بومن، شبکه گلومرولی، مجاری خمیده نزدیک، مجاری خمیده دور و مجاری جمع کننده ادرار تشکیل می گردد. بر اساس نتایج حاصل میانگین (±SE) مساحت در سلول های پروکسیمال در ماهیان یک ساله و دو ساله بترتیب: 4004.28±2486.63 و 4614.64±1261.69 میکرومترمربع، در سلول های دیستال 2529.75±1015.51 و 4747.33±1676.03 میکرومترمربع، در سلول های جمع کننده ادرار 2220.98±1668.87 و 3253.48±1747.25 میکرومترمربع، در گلومرول ها 4692.37±1739.79 و 9355.37±2073.92 میکرومترمربع و در کپسول بومن 6768.23±1640.54 و 12921.07±1775.76 میکرومترمربع می باشد. همچنین میانگین (±SE) قطر بزرگ سلول های پروکسیمال در ماهیان یک ساله و دو ساله بترتیب: 84.75±24.99؛ 53.52±14.03 میکرومتر و میانگین قطر کوچک 82.76±7.46؛ 66.00±7.37 میکرومتر، میانگین (±SE) قطر بزرگ در سلول های دیستال ماهیان یک ساله و دو ساله 72.98±16.28؛ 51.10±15.00 و میانگین (±SE) قطر کوچک 77.95±9.43؛ 64.57±8.34 میکرومتر، میانگین قطر بزرگ سلول های جمع کننده ادرار در ماهیان یک ساله و دو ساله 60.52±13.69؛ 49.02±12.60 و میانگین قطر کوچک 66.40±12.21؛ 57.40±14.20 میکرومتر، میانگین (±SE) قطر بزرگ سلول های گلومرول در ماهیان یک ساله و دو ساله 94.70±16.97؛ 72.78±12.75 و میانگین (±SE) قطر کوچک 129.04±23.59؛ 96.60±18.88 میکرومتر و میانگین (±SE) قطر بزرگ کپسول بومن در ماهیان یک ساله و دو ساله 120.99±14.86؛ 80.77±9.78 میکرومتر و میانگین (±SE) قطر کوچک 144.76±21.12؛ 107.56±21.53 میکرومتر می باشد. نتایج حاصل از آنالیز آماری نشان داد که هیچگونه تفاوت معنی داری در مساحت، قطر کوچک و قطر بزرگ سلول های مختلف نفرونی در دو گروه سنی وجود نداشت (P>0.05). نتایج نشان داد که تعیین الگوی ساختاری کلیه بشکل Y بوده و میزان پراکنش سلول های مختلف در همه بخش های کلیه یکسان نمی باشد.

هدف از این تحقیق بررسی اثر پوشش خوراکی سدیم آلژینات بر کیفیت ماهی کیلکای سر و دم زده شکم خالی در سردخانه می باشد. پوشش خوراکی سدیم آلژینات در چهار غلظت مختلف (0.25، 0.75، 1.25 و 1.75 درصد) تهیه شد. کیلکاهای سر و دم زده شکم خالی به مدت یک ساعت پوشش داده شدند و سپس در ظروف پلی اتیلن با پوشش سلوفان بسته بندی شده و در دمای 18- درجه سانتیگراد نگهداری شدند. مقدار آهن هم (Heme)، pH و آزمایشات ارگانولپتیک (بو، رنگ) طی صفر، 1، 2، 3 و 4 ماه انجام شد (تعداد نمونه ها: 125 بسته 250 گرمی). نتایج میانگین آهن هم تیمارها با افزایش غلظت سدیم آلژینات، افزایش معنی داری نشان داد (P<0.05). میانگین pH نمونه ها فاقد اختلاف معنی دار بود (P>0.05). نتایج ارگانولپتیک نشان داد که میانگین رتبه بو و رنگ نمونه ها دارای اختلاف معنی دار بوده است (P<0.05). استفاده از پوشش خوراکی سدیم آلژینات بدلیل حفظ آهن هم، و بهبود خواص ارگانولپتیک می تواند سبب افزایش کیفیت ماهی کیلکا طی 4 ماه نگهداری در سردخانه شود.

این مطالعه بمنظور ارزیابی تغییرات فصلی غلظت فلزات سنگین در گونه های جلبکی غالب و رسوبات مجاور آنها در مناطق جزر و مدی بندرعباس و بندرلنگه انجام یافت. وضعیت سطح غلظتی فلزات نیکل، کادمیم، سرب و مس در رسوبات و گونه های جلبکی غالب شامل: 4 گونه سبز، 4 گونه قهوه ای و 7 گونه قرمز تعیین گردیدند. نمونه های جلبک و رسوب بصورت فصلی از پاییز 1386 لغایت تابستان 1387 از مناطق جزر و مدی 9 ایستگاه جمع آوری گردیدند. نمونه های پودرشده جلبک و رسوب پس از هضم بوسیله دستگاه جذب اتمی آنالیز گردیدند. میانگین نتایج سواحل استان هرمزگان از بندرعباس تا بندرلنگه بترتیب برای غلظت مس، سرب، کادمیوم و نیکل در رسوبات 5.24، 20.44، 5.40 و 33.83، در جلبک های سبز 11.11، 25.79، 4.76 و 46.57، در جلبک های قهوه ای 9.18، 17.68، 4.82 و 36.65 و در جلبک های قرمز 9.80، 21.03، 4.96 و 50.43 بر حسب میکروگرم بر گرم وزن خشک بدست آمد. در این تحقیق از سواحل بندرعباس گونه جلبک سبز Enteromorpha compressa و از سواحل بندرلنگه نیز تنها جلبک قهوه ای گونه Padina pavonica در تمام ایستگاه ها و فصول نمونه برداری گردیدند.

ماهیان پرورشی در بازار در اندازه ها و قیمت های مختلف عرضه می شوند. هدف از این تحقیق بررسی تناسب ارزش تغذیه ای و ریالی گروه های وزنی مختلف ماهی بیگ هد (Hypophthalmichthys nobilis) و ارائه دو شاخص جهت مقایسه ارزش تغذیه ای در تناسب با قیمت ماهیان می باشد. بدین منظور ماهی بیگ هد در اندازه های بازاری تهیه و محتوای ماده خشک، چربی، پروتئین، خاکستر و بازده فیله آنها تعیین و شاخص تناسب ارزش تغذیه ای و ریالی (NP) و شاخص تفاوت قیمت توجیه شده بر اساس میزان ماده خشک (PDdm) برای گروه های وزنی محاسبه گردید. نتایج نشان داد که گروه وزنی پایین نسبت به گروه وزنی متوسط و بالا، شاخص NP بالاتری برای ماده خشک، پروتئین، خاکستر و انرژی دارد. شاخص NP برای همه اجزاء تغذیه ای بین گروه متوسط و بالا مشابه بود. تا زمانیکه اختلاف قیمت بین وزن پایین و دو وزن دیگر بیشتر از شاخص PDdm محاسبه شده باشد، وزن پایین جهت خرید توصیه می گردد.

این تحقیق با هدف بررسی شدت کشندگی فلز سنگین کادمیوم و تعیین LC50 و امکان تجمع زیستی آن در آرتمیای دریاچه ارومیه (Artemia urmiana) در شرایط آزمایشگاهی انجام شده است. مقاومت A. urmiana در برابر فلز کادمیوم در مراحل مختلف زندگی مورد بررسی قرار گرفت. آرتمیا در تکثیر و پرورش آبزیان بسیار مورد توجه می باشد، لذا نوع پاسخ این موجود به آلاینده ها از جمله کادمیوم با توجه به آلودگی روزافزون آن، اهمیت بسیاری دارد. این بررسی در سال 1388 در دانشکده علوم و فنون دریایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال و سازمان انرژی اتمی ایران انجام گرفت. در مرحله اول، ناپلیوس های کوچکتر از یک روزه در معرض 10 غلظت مختلف از صفر تا 250 میلی گرم در لیتر کادمیوم قرار گرفتند و LC50 24 ساعته 189.33 میلی گرم در لیتر بدست آمد. در ادامه، انباشتگی کادمیوم در غلظت های (5، 10، 15 و 20 میلی گرم در لیتر) در نمونه های آرتمیای 1، 5، 11 و 17 روزه بررسی شد. نتایج نشان داد که A. urmiana دارای توانایی تجمع کادمیوم در بدن بوده و میزان این تجمع به غلظت فلز در محیط و همچنین به دوره های مختلف زندگی آرتمیا بستگی دارد و در اغلب موارد با افزایش غلظت کادمیوم در محیط، میزان کادمیوم در بدن موجود افزایش می یابد. بطوریکه میزان کادمیوم در آرتمیای 1 روزه در غلظت 5 میلی گرم در لیتر کادمیوم (0.276 ppm) با غلظت 20 میلی گرم در لیتر کادمیوم (0.364 ppm) دارای اختلاف معنی داری بود (P<0.05) و در آرتمیای 11 روزه با افزایش غلظت کادمیوم میانگین تجمع زیستی در کلیه تیمارها افزایش یافت. حداکثر کادمیوم بطور میانگین در غلظت 20 میلی گرم در لیتر، در یازدهمین روز زندگی آرتمیا دیده شد. نتایج نشان می دهد که A. urmiana موجودی مقاوم در برابر فلز کادمیوم می باشد، با این حال اثر سمی این فلز در غلظت 250 میلی گرم در لیتر بر بقای موجود 3.33 درصد بود.

گاوماهی خزری، ماهی کفزی کوچکی می باشد که بومی دریای خزر است. این ماهی نقش مهمی در چرخه غذایی دریای خزر ایفا می کند و منبع غذایی ماهیان خاویاری می باشد. ساختار ژنتیک جمعیت گاوماهی خزری با استفاده از روش ریزماهواره مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 115 نمونه از گاوماهی خزری از دو منطقه در طول ساحل حوضه جنوبی دریای خزر (بندرانزلی و بندر ترکمن) جمع آوری شد. DNA استخراج شده با استفاده از 12 آغازگر ریزماهواره ایی در دستگاه ترموسایکلر مورد بررسی قرار گرفت. باندهای DNA حاصل از الکتروفورز در ژل پلی آکریل آمید با استفاده از نرم افزارهای UVdoct محاسبه و مستندسازی شد و با نرم افزار GenAlex مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از 12 آغازگر مورد استفاده 9 آغازگر پلی مورفسیم، 2 آغازگر مونومورف و در یک پرایمر باند ظاهر نگردید. متوسط چندشکلی مشاهده شده و مورد انتظار بترتیب 0.749 و 0.638 بدست آمد. با توجه به اعداد بدست آمده از Rst و Fst میان دو منطقه مورد بررسی اختلاف معنی داری وجود دارد (P£0.01). انحراف از تعادل هاردی وینبرگ در تمام نمونه ها مشاهده شد. با توجه به نتایج بدست آمده، در سواحل جنوب دریای خزر حداقل 2 جمعیت مجزا از گاوماهی خزری وجود دارد.

در سال 1383 بعد از استقرار هفت نوع سازه مختلف در آب های بندرلنگه، موجودات رشد نموده روی سازه ها بمدت دو سال (زمستان 83- زمستان 85) در غالب پروژه «بررسی برخی از فاکتورهای زیستی»، مورد مطالعه قرار گرفتند. موجودات رشد یافته روی سازه ها در 12 گروه قرار داشتند. عمده ترین گروه ها شامل: بارناکل از سخت پوستان با یک گونه Megabalanus tintinnabulum، اسفنج با 5 خانواده و تونیکات بودند. از سال 1383 تا 1384 (یک سال بعد از استقرار سازه) توده زنده افزایش ولی بعد از آن کاهش یافت. بالاترین توده زنده (وزن تر بر حسب گرم) در سال 1384 ثبت شد (409.224 گرم)، در سال 1385 افزایش اندازه و همچنین افزایش تراکم برخی از گروه ها مانند: خرچنگ، افوریده، کرم پرتار و لارو ماهی دیده شد. تراکم دو کفه ای ها نیز کاهش داشت ولی اندازه آنها افزایش قابل ملاحظه ای نشان داد. از لحاظ آماری اختلاف معنی داری بین تراکم موجودات در سطوح مختلف سازه ها دیده نشد. در بررسی تراکم کل موجودات روی انواع مختلف سازه (تاثیر نوع سازه بر تراکم) اختلاف معنی داری مشاهده نشد. هرچند بیشترین تراکم (خصوصا تراکم بارناکل) بر روی سازه از نوع مخلوط (هرمی- مواد از رده خارج شده) و کمترین میزان روی سازه ای که فقط از مواد از رده خارج شده تشکیل شده بود، مشاهده شد. میزان خرچنگ نیز در سازه های مخلوط (هرمی- دایره ای- مواد از رده خارج شده) بیشتر از سایر سازه ها بود.

هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر سمیت فاز محلول نفت خام بر بافت آبشش بچه ماهی سفید دریای خزر و بررسی ضایعات بافتی ناشی از غلظت LC50 این محلول در مدت 96 ساعت می باشد. بدین منظور بچه ماهیان به وزن 1 تا 2 گرم در تابستان 1387 از کارگاه تکثیر و پرورش ماهی کلمه گرگان صید و بمنظور سازگاری با شرایط آزمایشگاهی به مدت 8 روز در تانک های 300 لیتری حاوی آب کلرزدایی شده شهری نگهداری شدند. سپس برای بدست آوردن LC50 96 ساعت، 6 غلظت از فاز محلول نفت خام (27، 29.25، 31.5، 33.75، 36 و 38.25 قسمت در میلیون) غلظت سازی شده و به هر آکواریوم 10 عدد بچه ماهی به مدت 96 ساعت معرفی گردید. با توجه به میزان مرگ و میر بچه ماهیان در 96 ساعت و با استفاده از آنالیز آماری Probit value، LC50 96 ساعت، 33.95 قسمت در میلیون محاسبه گردید. 2 غلظت LC50 و LC50 0.1 آماده سازی شدند. بعد از 24 و 96 ساعت از هر آکواریوم 3 عدد ماهی برای انجام آزمایشات بافت شناسی در محلول بوئن تثبیت شدند. از بافت آبشش برش های 3 میکرونی تهیه، با هماتوکسیلین- ائوزین رنگ آمیزی و بوسیله میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند. آسیب های عمومی مشاهده شده شامل جدا شدن اپیتلیال از غشاء پایه تیغه های آبششی، پرخونی در رشته و تیغه های آبششی، آنیوریسم، چماقی شدن انتهای تیغه ها، هایپرتروفی سلول های اپیتلیال تیغه ها، هایپرپلازی بین تیغه ها و چسبندگی تیغه های آبششی بود. مطالعات آسیب شناسی نشان می دهد که فاز محلول در آب نفت خام سبب آسیب های جدی به بافت آبشش در بچه ماهی سفید می شود و با اختلال در عملکرد این اندام سبب بر هم خوردن هموستازی بدن ماهی می شود.

این مطالعه، بمنظور سنجش کارآیی زئولیت کلینوپتیلولیت در جذب غلظت کشنده آمونیاک کل در ماهی قزل آلای رنگین کمان اجرا شد. بچه ماهیانی با وزن 21- 9.5 گرم (میانگین 15 گرم) در معرض 4 غلظت مختلف از آمونیاک کل (N-NH4) شامل: 10، 15، 20 و 25 میلی گرم در لیتر قرار گرفتند. یک گروه 13 تایی بعنوان شاهد مورد استفاده قرار گرفت. غلظت کشنده آمونیاک کل (N-NH4) در مدت 24 ساعت تعیین شد. تحت شرایط ثابت دما و pH (دمای 16±1 درجه سانتیگراد و pH= 7.7±1) غلظت کشنده آمونیاک برابر با 25 میلی گرم در لیتر آمونیاک کل بود (معادل 0.44 میلی گرم در لیتر آمونیاک غیریونیزه N-NH3 بر اساس دما و pH). از مقادیر 2، 5، 10، 13 و 15 گرم در لیتر کلینوپتیلولیت در غلظت کشنده آمونیاک کل استفاده شد. کاربرد 15 گرم در لیتر کلینوپتیلولیت در غلظت کشنده آمونیاک کل توانست تلفات را به صفر برساند. پس از گذشت 24 ساعت اختلاف معنی داری بین فاکتورهای سختی و آمونیاک کل بدست آمد (P<0.01). بیشترین تلفات در ساعات اولیه آزمایش رخ داد.

استفاده از چربی ها بعنوان غذای مکمل در جهت افزایش رشد و مقاومت در برابر تنش ها در آزاد ماهیان موید اثرات مثبت آنهاست. در این بررسی تاثیر دو سطح مختلف روغن های گیاهی بر ساختار سکوم های گوارشی بچه ماهیان آزاد دریای خزر (Salmo trutta caspius) در مقایسه با غذای تجاری مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 270 بچه ماهی پس از رقم بندی با میانگین وزنی 10 گرم انتخاب و 90 عدد برای هر تیمار و 30 عدد برای هر تکرار به حوضچه هایی حاوی مخلوطی از آب چشمه و رودخانه منتقل شدند. پرورش به مدت 8 هفته در مرکز کلاردشت انجام گرفت و نمونه ها روزانه دو وعده در حد اشباع توسط دو جیره آزمایشگاهی با دو سطح چربی گیاهی 10 و 20 درصد (مخلوط روغن های کلزا و سویا بترتیب 85 و 15 درصد) و غذای تجاری غذادهی شدند. پس از پایان این دوره سکوم های گوارشی 6 ماهی در هر تکرار جدا شده و بلافاصله در محلول بوئن به مدت 24 ساعت تثبیت گردیدند. در ادامه مراحل قالب گیری در پارافین و برش برای مطالعات بافت شناسی انجام شد. بررسی برش های عرضی سکوم های گوارشی با میکروسکوپ نیکون و نرم افزار Image tool نشان داد که سطح بالای روغن گیاهی جیره (20 درصد) نسبت به سطح پایین (10 درصد) بطور معنی داری باعث افزایش سطح و تعداد انتروسیت ها در واحد سطح گردیده است، ولی این افزایش سطح و تعداد انتروسیت ها نسبت به جیره تجاری معنی دار نبود. فضای باز لومن سکوم ها نیز بین تیمارها اختلاف معنی داری نداشت، زیرا قطر آنها در نمونه های تغذیه شده با غلظت 20 درصد چربی نسبت به نمونه های تغذیه شده با غلظت 10 درصد چربی افزایش نشان داد. نتیجه اینکه استفاده از جیره های حاوی سطوح بالای چربی گیاهی می تواند از طریق افزایش سطح و تعداد انتروسیت های سکوم های گوارشی، جذب مواد مغذی را افزایش داده و در افزایش راندمان پرورش و توان تنظیم اسمزی موثر باشد.

ارزیابی ذخایر صدف دو کفه ای ملالیس (Solen brevis Gray, 1832) در خط ساحلی بوشهر (موقعیت جغرافیایی 50° 21¢ و 29° 41¢ تا 52° 41¢ و 27° 17¢) در یک دوره یکساله از مهر ماه 1387 تا شهریور ماه 1388 به اجرا گذاشته شد. اهداف این تحقیق عبارت بودند از شناسایی مناطق تجمع، تخمین زیتوده و محاسبه پارامترهای رشد و مرگ و میر. نمونه برداری در هر ماه در منطقه بوپاتیل که یکی از مناطق اصلی تجمع این گونه می باشد، انجام گردید. در سایر مناطقی که صدف ملالیس نیز مشاهده گردید، نمونه برداری هایی صورت گرفت. نمونه برداری با کوادرات و در خطوط عرضی با پرتاب یک یا دو کوادرات (0.25 مترمربع) بصورت تصادفی انجام شد. در منطقه بوپاتیل میانگین تعداد نمونه های صدف در هر کوادرات بعنوان تخمینی از میانگین ذخیره بمنظور ارزیابی ذخایر بکار گرفته شد. فراوانی طولی نمونه ها محاسبه شد و تجزیه و تحلیل داده های طولی جهت مشخص کردن پارامترهای رشد با استفاده از آخرین نسخه نرم افزار LFDA انجام گردید. مهمترین مناطق پراکنش صدف زنده ملالیس در سواحل بوپاتیل، گسیر، کالو، پیازی و بردخون بود. میانگین زیتوده ملالیس در منطقه بوپاتیل (3.25±1.1) صدف در هر کوادرات با حداکثر زیتوده در مهر ماه و حداقل در مرداد ماه تخمین زده شد. پارامترهای رشد این گونه برابر با 0.7 = K در سال،  120میلیمتر =L¥ و -0.35 = t0 تخمین زده شد. مرگ و میر طبیعی (M) محاسبه شده در ملالیس معادل 0.26 بود. حداکثر سن این دو کفه ای 54 ماه محاسبه گردید.

این تحقیق به مدت چهار هفته به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف بتائین جیره بر فاکتورهای رشد، بازماندگی، ترکیب شیمیایی بدن و مقاومت بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در تحت تنش های محیطی انجام شد. این آزمایش در قالب چهار جیره با سطوح مختلف بتائین شامل صفر (C)، 0.4 درصد (B0.4)، 0.8 درصد (B0.8) و 1.2 درصد (B1.2) بطور جداگانه در چهار تیمار و هر تیمار شامل سه تکرار انجام شد. در هر تکرار چهل عدد بچه ماهی با وزن متوسط 0.67±0.15 گرم ذخیره سازی و روزانه طی 5 وعده غذادهی شدند. میزان غذادهی روزانه 4 تا 4.5 درصد وزن بدن بود. بررسی فاکتورهای رشد و بازماندگی نشان داد که تیمار B0.4 نسبت به تیمار شاهد و B1.2 بطور معنی داری باعث افزایش درصد وزن بدن، PER، NPU، بازماندگی و بهبود FCR گردید. البته تیمار B0.4 بجز در مورد درصد افزایش وزن در دیگر موارد مذکور تفاوت معنی داری با تیمار B0.8 نداشت (P<0.05). مقدار پروتئین لاشه تیمار B0.4 از دو تیمار کنترل و B1.2 بطور معنی داری بیشتر بود اما با تیمار B0.8 تفاوت معنی داری نداشت. تفاوت معنی داری در مقدار چربی، خاکستر و ماده خشک لاشه، بین تیمارها مشاهده نشد (P<0.05). کلیه تیمارهای حاوی بتائین از نظر مقاومت در برابر pH بالا و پایین (10.8 و 3.8) و مقاومت در برابر دمای بالا (24 درجه سانتیگراد) بطور معنی داری از تیمار کنترل بهتر بودند. همچنین تیمار B0.4 از لحاظ مقاومت در برابر شوری بالا (35 ppt) و تیمار B0.8 از لحاظ مقاومت در برابر کمبود اکسیژن (9 دقیقه خارج از آب) بطور معنی داری از تیمار شاهد بهتر بودند (P<0.05). آزمایش حاضر نشان داد که اضافه نمودن بتائین (در سطح 0.4 درصد) به جیره می تواند تاثیر مطلوبی بر فاکتورهای رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و مقاومت در برابر تنش های محیطی در ماهی قزل آلای رنگین کمان داشته باشد.

فانوس ماهی Benthosema pterotum گونه غالب فانوس ماهیان دریای عمان را تشکیل می دهد. تعداد 300 عدد فانوس ماهی در بهار و زمستان 1388 بصورت تصادفی از اعماق مختلف دریای عمان به روش ترال میان آبی برداشت شد. نسبت جنسی 0.36: 0.64 نر به ماده بود. مقطع نازکی (80- 60 میکرومتر) از اتولیت های ساجیتا با استفاده از روش پولیش تهیه گردید. این مقاطع نشان دادند که حلقه های رشد اتولیت فانوس ماهی بصورت روزانه تشکیل می گردد و وضعیت سنی آن بصورت رشد روزانه می باشد. در نهایت، طول عمر این گونه کوتاه (حداکثر 349 حلقه رشد شمارش شد) و احتمالا کمتر از یک سال می باشد. ارتباط رشد روزانه (تعداد روز) با طول استاندارد بصورت خطی: (R2=0.97) SL= 0.87D+12.37 و با وزن فانوس ماهی بصورت توانی: (R2=0.95) W= 0.00003D1.754 بیان شد. علاوه بر این ارتباط فاکتورهای ریخت سنجی اتولیت شامل وزن و طول با رشد روزانه بصورت خطی (بترتیب R2=0.96 و R2=0.83) مشاهده شد. نتایج نشان داد که نرخ رشد فانوس ماهی از 0.241 میلیمتر در روز با افزایش اندازه بدن و سن به 0.138 در روز کاهش می یابد.

خارپوستان (Echinoderms) شاخه ای با 7000 گونه زنده و 13000 گونه فسیل هستند که در 5 رده تاکسونومیک مشخص قرار می گیرند (Pawson, 2007)، و خارداران (Echinoidea)، شامل توتیاهای دریایی، دلارهای شنی و بیسکویت های دریایی یکی از این رده هاست. مطالعات اخیر نشان داده است که خارداران نقش مهمی در اکولوژی آبسنگ های مرجانی بازی می کنند (Coppard & Campbell, 2006).

امروزه در پرورش آبزیان، تراکم بعنوان عامل استرس زای مزمن شناخته شده است(Rafatnezhad et al., 2008; Trenzado et al., 2006).  لذا در ارتباط با اثر کیفیت آب بر استرس، سلامتی و عملکرد ماهی مطالعات گوناگونی انجام شده است بطوریکه مشخص گردیده پرورش ماهی در تراکم بالا می تواند سبب استرس از طریق افت کیفی آب، تنش و تماس زیاد و یا اختلال گروهی نامطلوب شود (Procarione et al., 1999).