NEW FINDINGS IN AGRICULTURE
Year:2014 | Volume: | Issue: |Papers Count:7

به منظور بررسی اثر تراکم های مختلف کاشت برعملکرد و خصوصیات فیزیولوژیکی رشد در چهار بذر گندم دیم، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 89-1388 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی بروجرد به اجرا درآمد. در این آزمایش، تراکم کاشت به عنوان عامل اصلی در چهار سطح 250، 300، 350 و 400 بذر در مترمربع و چهار نوع گندم به عنوان عامل فرعی شامل ارقام آذر-2، سرداری،رصد و پرتو بود. عملکرد دانه، تک بوته، بیولوژیک، طول سنبله، ارتفاع بوته قبل از سنبله رفتن، ارتفاع بوته در مرحله برداشت، تعداد سنبله در بوته، تعداد پنجه نابارور، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، تعداد سنبله در واحد سطح و شاخص برداشت اندازه گیری شد. نتایج نشان داد بین ارقام اختلاف معنی داری از نظر صفات مورد بررسی وجود داشت. اثر تراکم بوته بر کلیه صفات به غیر از عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه و شاخص برداشت معنی دار بود. همچنین اثرات متقابل رقم و تراکم گیاهی برای صفات تعداد سنبله در بوته و عملکرد دانه معنی دار گردید. همبستگی میان عملکرد دانه با سایر صفات به غیر از ارتفاع بوته در مرحله برداشت مثبت و معنی دار بود که در این میان تعداد دانه در سنبله بالاترین میزان همبستگی را در سطح احتمال 1٪ (**0.84 :r) با عملکرد نشان داد. همچنین بیشترین عملکرد دانه مربوط به رقم پرتو با میانگین عملکرد 2972.2 کیلوگرم در هکتار و تراکم های بین 300 تا 350 بذر در مترمربع بود.

به منظور بررسی اثرات علف کش های جدید بر کنترل علف هرز پیچک و اثر آن روی ویژگیهای بلال در ذرت، آزمایشی در سال زراعی 91-1390در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی اراک به اجرا درآمد. سه علفکش مختلف به نام های نیکوسولفورون،ریم سولفورون و (نیکوسولفورون+ ریم سولفورون) به همراه تیمار یک مرحله وجین در مقایسه با تیمار دو مرحله وجین و تیمار شاهد بدون کنترل در مزرعه ذرت رقم سینگل کراس 704 مورد استفاده قرار گرفتند.با بررسی اثر علف کش های مختلف روی این علف های هرز مشخص شد که کاربرد ریم سولفورون+ نیکوسولفورون+ یک مرحله وجین با 88.96 % کاهش وزن خشک کل علف های هرز نسبت به شاهد بدون کنترل، بهترین تیمار بود. تیمار نیکو سولفورون به میزان 2 لیتر در هکتار با 37.22% اثربخشی در کنترل علف های هرز ضعیف ترین تیمارها بودند. بیشترین عملکرد ذرت معادل 4514 کیلوگرم در هکتار از تیمار ریم سولفورون+ نیکوسولفورون + وجین به دست آمد.

در این تحقیق 48 ژنوتیپ داخلی و خارجی گلرنگ به همراه رقم جدید گلدشت به عنوان شاهد در قالب یک طرح لاتیس ساده (7×7)، به منظور بررسی وضعیت عملکرد دانه و اجزای آن و همچنین تنوع موجود بین صفات در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه مورد مقایسه قرار گرفتند. بین ژنوتیپ ها از نظر تمامی صفات در سطح احتمال 1% تفاوت معنی داری وجود داشت. تجزیه واریانس ساده آزمایش برای صفات عملکرد دانه وروغن و سایر اجزای عملکرد صورت پذیرفت و بعد از معنی دار بودن Fجدول، آزمون مقایسه میانگین های مربوطه به روش دانکن انجام شد. نتایج نشان داد رقم گلدشتبا عمکرد 1700 کیلوگرم در هکتار دانه و رقم پدیده با 433 کیلوگرم روغن در هکتاردر بالاترین و کمترین کلاس آماری قرار گرفتند. ضرایب تغییرات فنوتیپی برای اکثر صفات بالا بود که نشان از تنوع بالای صفات مورد بررسی داشت. نتایج همبستگی های دو به دوی صفات مشخص نمود که بین عملکرد دانه با تعداد غوزه، عملکرد روغن، بیوماس و تعداد شاخه های فرعی همبستگی مثبت و معنی دار ی وجود دارد. نتایج تجزیه علیت بر روی عملکرد دانه نشان داد تعداد غوزه در بوته اثر مستقیم مثبت و بالا 0.610 و پس از آن تعداد شاخه های فرعی و تعداد دانه در غوزه با ضرائب مسیر 0.48 و 0.30 اثرا تی مثبت و مستقیم بر عملکرد دانه داشتند.

به منظور بررسی تاثیر ماده آلی اسید هیومیک در مقایسه با کود شیمیایی و کود دامی، تحقیقی در سال های زراعی 90- 1388 به مدت 3 سال در ایستگاه تحقیقاتی خجیر در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 6 تیمار در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل اسید هیومیک، کود شیمیایی (N100P80K100)، کود دامی (30 تن در هکتار کود پوسیده گاو)، مخلوط اسید هیومیک + نصف کود شیمیایی، مخلوط اسید هیومیک+ 10 تن کود دامی در مقایسه با تیمار شاهد بود. بر اساس نتایج بدست آمده، مصرف اسید هیومیک باعث افزایش معنی دار اکثر صفات مورد مطالعه همچون طول ریشه، ارتفاع بوته، تعداد شاخه های فرعی، وزن خشک برگ در بوته، وزن خشک اندام هوایی، وزن تر اندام هوایی، عملکرد ماده خشک، عملکرد اسانس، عملکرد بذر نسبت به شاهد گردید. کود شیمیایی با 28.88 کیلوگرم، کود دامی با 27.41 کیلوگرم، مصرف اسید هیومیک با 23.34 کیلوگرم، تیمار مخلوط اسید هیومیک با کود شیمیایی با 22.19 کیلوگرم و تیمار مخلوط اسید هیومیک با کود دامی با 22.92 کیلوگرم در هکتار عملکرد اسانس افزایش معنی داری نسبت به شاهد (16.87 کیلوگرم) داشتند. تیمار 100% کود شیمیایی بیشترین عملکرد اسانس را داشت. بنابراین در زراعت گیاه مرزه مصرف اسید هیومیک به لحاظ افزایش عملکرد ماده خشک و عملکرد اسانس توصیه می شود.

به منظور بررسی اثرات تراکم بوته و ارقام و عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان، آزمایشی در منطقه روداب شهرستان بمانجام شد. این آزمایش با استفاده از کرت های یکبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید که در آن تراکم بوته در سه سطح (30=D3 و 20=D2 و 10=D1) به عنوان عامل اصلی و ارقام V1, V2, V3, V4به عنوان عامل فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که بین تراکم های مختلف و ارقام مختلف از نظر عملکرد و ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، تعداد دانه در طبق، قطر طبق، عملکرد تک بوته، عملکرد در واحد سطح، تعداد برگ در بوته و قطرساقه اختلاف بسیار معنی داری وجود دارد به نحوی که بیشترین عملکرد از تراکم D1به میزان 3.709 و از رقم V1(آذرگل) به میزان 3.843 تن در هکتار و کمترین عملکرد از تراکم D3 به میزان 3.443 و از رقم V4(مهر) به میزان 3.162 تن در هکتار اختصاص داده و در مجموع اثرات تراکم و رقم بر روی عملکرد و بعضی اجزای عملکرد جمع بندی گردیده به نحوی که بین میانگین این صفات اختلاف بسیار معنی داری وجود دارد و از نظر عملکرد ترکیب های تیماری، D2 V1و D1 V2 حائز اکثریت هستند که با یکدیگر اختلاف آماری ندارند و کمترین عملکرد نیز به ترکیب تیماری D3 V4به میزان 3.04 تن در هکتار اختصاص دارد که با ترکیب تیماری D3V4 در یک بررسی آماری قرار دارند.

در این تحقیق اثرات کود های شیمیایی NPK را بر صفات گیاهی مانند عملکرد و درصد اسانس و فاکتورهای فرعی مانند ارتفاع بوته، طول سرشاخه گلدار، تعداد سرشاخه فرعی، تعداد برگ در ساقه اصلی، وزن هزار دانه، وزن تر و خشک سرشاخه گلدار، تاج پوشش، طول ریشه، نسبت طول ریشه به ارتفاع بوته، عملکرد خشک اندام هوایی، درصد اسانس، عملکرد اسانس، عملکرد خشک بیولوژیک و شاخص سطح برگ در گیاه دارویی زوفا مورد بررسی قرار گرفت. سطوح کودی (تیمارهای آزمایشی) شامل F1-تیمار شاهد (بدون کاربرد کود)، N150P120K150-F4, N100P80K100-F3, N50P40K50-F2 بودند. بر اساس نتایج به دست آمده مصرف سطح سوم کودهای شیمیایی(N100P80K100) بیشترین مقدار عملکرد خشک بیولوژیک (2824 کیلوگرم در هکتار) را نسبت به سه تیمار دیگر به دست آورد. همچنین مصرف سطح سوم کودهای شیمیایی عملکرد مناسبی بر روی صفاتی مانند درصد اسانس و عملکرد اسانس نشان داد. بنابراین به منظور کاهش کود شیمیایی و کاهش هزینه ونیز کاهش اثرات زیست محیطی، مصرف سطح دوم کود شیمیایی (N100P80K100) توصیه می شود.

جهت بررسی اثر مصرف کود فسفر و برخی از ریز مغذی بر عملکرد دانه و روغن کلزا رقم اکاپی در منطقه اراک آزمایشی در سال زراعی 90-1389 به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه ی بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. کرت های اصلی به مصرف کود فسفر در سه سطح P1= بر اساس 100 % میزان توصیه شده، P2= بر اساس 50 % کمتر از میزان توصیه شده، P3= بر اساس 150% بیشتر از میزان توصیه شده و کرت های فرعی به مصرف انواع کودهای ریز مغذی در پنج سطح M1= عنصر بر(B)، M2= عنصر روی (Zn)، M3= عنصر آهن (Fe)، M4= ترکیبی از سه عنصر بر (B)، روی (Zn) و آهن (Fe) و M5= عدم مصرف عناصر ریزمغذی اختصاص یافتند. نتایج نشان داد فسفر بر صفاتی چون ارتفاع ساقه، تعداد خورجین در بوته، عملکرد دانه و عملکرد روغن اختلاف معنی داری (01/0p<) را نشان داد. همچنین مصرف انواع ریز مغذی و اثر متقابل آنها با کود فسفر بر صفاتی چون ارتفاع ساقه، تعداد خورجین در بوته، عملکرد دانه و عملکرد روغن در سطح یک درصد معنی دار شد. مصرف انواع ریزمغذی بر تعداد دانه در خورجین در سطح پنج درصد معنی دار بود. بر اساس نتایج بدست آمده بیشترین عملکرد دانه با میانگین 7.77 تن در هکتار از مصرف 50 % کمتر از میزان توصیه شده فسفر به همراه مصرف ترکیب عناصر بر(B)، روی (Zn) و آهن (Fe) به دست آمد.