مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1390 | دوره:29 | شماره:138 |تعداد مقالات:7

مقدمه: سوء تغذیه یک عارضه شایع در بیماران تحت دیالیز مداوم است که با فرایندهای التهابی سیستمیک نیز در ارتباط است. کاهش آلبومین، متعاقب سوء تغذیه، یک عامل خطر مستقل برای بیماری های قلبی- عروقی در بیماران دیالیزی است. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر ال- کارنیتین خوراکی بر سطح سرمی آلبومین و فاکتورهای التهابی مانند پروتئین واکنشی C( C-reactive proteinیاCRP ) و هموسیستئین در بیماران تحت دیالیز صفاقی بود.روش ها: تاین کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده با پلاسبو و دو سو کور بر روی 48 بیمار تحت دیالیز صفاقی در مرکز دیالیز صفاقی شهر اصفهان طی سال های 1387 تا 1388 انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه کارنیتین و دارونما تقسیم شدند و به مدت 9 ماه کارنیتین خوراکی (قرص 250 میلی گرم، 3 عدد روزانه) یا دارونما دریافت کردند. سطح آلبومین سرم هر سه ماه و CRP و هموسیستئین در شروع و انتهای مطالعه اندازه گیری و بین دو گروه مقایسه شد.یافته ها: سطح آلبومین در گروه کارنیتین از 3.30±0.51 به 3.7±0.53 میلی گرم در دسی لیتر افزایش داشت که نسبت به گروه دارونما به طور معنی داری متفاوت بود (P=0.044). CRP در گروه کارنیتین از 2.35±2.49 به 3.37±4.80 میلی گرم در لیتر افزایش داشت که معنی دار نبود (P=0.304)، در حالی که در گروه دارونما CRP از 1.37±1.28 به طور معنی داری به 2.44±2.68 میلی گرم در لیتر افزایش داشت (P=0.039) در مقابل، هموسیستئین در گروه کارنیتین از 21.40±8.08 به 25.70±6.85 میکرگرم در لیتر به طور معنی داری افزایش داشت (P=0.019)، در حالی که افزایش هموسیستئین در گروه دارونما از نظر آماری معنی دار نبود (P=0.159) در گروه کارنیتین یک بیمار با سابقه هایپرتانسیون دچار تشدید فشار خون شد که با افزایش دوز داروهای ضد هایپرتانسیون بهبود یافت.نتیجه گیری: در بیماران تحت دیالیز صفاقی تجویز ال-کارنیتین خوراکی اثر مثبت بر سطح آلبومین سرم دارد و از افزایش CRP جلوگیری می کند، در عین حال اثر مثبتی بر هموسیستئین ندارد. با توجه به گزارشات اثرات مثبت ال- کارنیتین بر آنمی و پروفایل لیپید در بیماران دیالیزی، تجویز روتین آن برای این بیماران توصیه می شود.

مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلروزیس ( Multiple sclerosisیاMS ) یک بیماری التهابی و تخریبی میلین اعصاب مرکزی است که به صورت پلاک های کوچک و بزرگ متعدد در ماده سفید مغز و نخاع تظاهر می یابد. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع فامیلی بیماری مولتیپل اسکلروزیس بود.روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی از ابتدا تا انتهای سال 1386 بر روی 593 نفر بیمار مبتلا به MS در شهر اصفهان انجام شد. افراد مورد بررسی از بین تمامی بیماران مراجعه کننده به کلینیک های MS وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به روش تصادفی ساده با استفاده از رایانه انتخاب شدند. ابتلای به MS در این بیماران توسط دو متخصص مغز و اعصاب بر اساس کرایتریای مکدونالد (McDonald) به صورت قطعی تایید شد.یافته ها: میانگین سنی بیماران 33.44±9.9 بود. 493 نفر (83.1 درصد) زن بودند. 85.7 درصد از بیماران دارای درجاتی از ناتوانی بودند. 83.3 درصد دچار نوع عود کننده - فروکش کننده  (Relapsing remitting) بیماری و 53.5 درصد از آن ها دو بار یا بیشتر در بیمارستان بستری شده بودند. 119 نفر (20.1 درصد) دارای سابقه فامیلی مثبت برای بیماری MS بودند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد شیوع فامیلی بیماری MS در شهر اصفهان بیشتر از سایر مناطق می باشد.

مقدمه: درمان های دارویی از جمله روش های نهایی جهت درمان سندرم متابولیک هستند. البته تغییر شیوه زندگی هنوز اولین و بهترین قدم درمانی است به طوری که کاهش وزن مبتلایان به این سندرم بهترین درمان آن است. در سایر موارد هر یک از مبتلایان به سندرم متابولیک را باید تک تک و بر اساس غلبه هر یک از عوامل خطر و بسته به موقعیت و وضعیت فرد درمان کرد. به همین دلیل در این مطالعه بر آن شدیم تا درمان هر یک از اجزای اصلی سازنده سندرم متابولیک را در یک جمعیت نمونه از دارندگان این سندرم بررسی کنیم.روش ها: این مطالعه یک مطالعه مقطعی از فاز اول اطلاعات برنامه قلب سالم اصفهان بود که به منظور بررسی تصادفی نمونه های جمع آوری شده از مردان و زنان ساکن سه شهرستان مرکزی ایران انجام شد. پرسش نامه ای که برای همه شرکت کنندگان در این طرح تکمیل شد شامل خصوصیات فردی و دموگرافیک، وضعیت سلامتی و بهداشتی، معاینه فیزیکی و همچنین سابقه بیماری های قبلی بود. بر این اساس در مطالعه حاضر بر اساس معاینات و نتایج حاصل از پرسش نامه، افراد واجد نشانگان سندرم متابولیک تعیین و سپس اجزای سندرم و همچنین درمان های دارویی برای هر جز و ارتباط با وقوع حوادث قلبی عروقی تعیین گردید.یافته ها: شایع ترین دارویی که در اکثر مبتلایان به نشانگان سندرم متابولیک دریافت می شد بتابلوکرها با 72.8 درصد که جهت کنترل پرفشاری خون استفاده می شد و به دنبال آن داروهای کاهنده چربی (36 درصد) بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه مشخص کرد که بتا بلوکرها، استاتین ها، فیبرات ها و گلیبن کلامید فراوان ترین داروهای مصرفی برای مبتلایان به نشانگان سندرم متابولیک هستند. انجام مطالعاتی در رابطه با پذیرش درمان های دارویی در این گروه از بیماران ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: با توجه به تناقضات موجود در مطالعات مختلف در مورد اثر استاتین ها بر آترواسکلروز و اهمیت موضوع، هدف مطالعه حاضر مروری بر پژوهش های انجام شده در زمینه استاتین ها و آترواسکلروز بود.روش ها: مرور متون و استخراج مقالات مرتبط توسط جستجو در PubMed با کلید واژه های Atherosclerosis،Statins  وHyperlipidemia  با محدود کردن آن بر روی کارآزمایی های بالینی در سال های 1980 تا 2011 انجام شد.یافته ها: در بیشتر مطالعات استاتین ها باعث کاهش کلسترول تام و LDLیا Low density lipoprotein شده بودند. اما اثر کمی بر افزایش HDL یا High density lipoprotein داشتند. مکانیسم اثر استاتین ها در اغلب مطالعات ثابت سازی پلاک آترواسکلروز در نتیجه مهار اکسیداسیون، بهبود عملکرد اندوتلیال به وسیله افزایش نیتریک اکساید و بهبود حالت ترومبوتیک توسط مهار پلاکت بود.نتیجه گیری: اکثر کارآزمایی های بالینی اثر مثبت استاتین ها را بر کاهش آترواسکلروز و بیماری های قلبی عروقی نشان داده اند. بنابراین استفاده از آن ها علاوه بر درمان هیپرلیپیدمی می تواند به عنوان درمان و یا حتی پیش گیری مناسب فرایند آترواسکلروز و سوانح قلبی عروقی باشد. هر چند به علت مشخص نبودن مکانیسم اثر دقیق، نیاز به بررسی بیشتر وجود دارد.

بیماری های مرتبط با اسهال یکی از پنج عامل منجر به مرگ را در سراسر جهان تشکیل می دهند. از نظر طول مدت، اسهال به سه گروه حاد: مدت اسهال کمتر یا حدود 14 روز، اسهال مداوم: مدت اسهال بیش از 14 روز، مزمن: مدت اسهال بیش از 30 روز تقسیم می شود.علت اسهال حاد در بیشتر بیماران ویروس ها، باکتری ها و با شیوع کمتر انگل ها می باشد که خودبه خود نیز می توانند بهبود یابند. علل باکتریال شایع ترین علل اسهال های شدید و علل اسهال مداوم و مزمن بیشتر عوامل غیرعفونی می باشد.شرح حال از بیمار مبتلا به اسهال می تواند ما را در جهت شناخت و درمان علت اسهال راهنمایی نماید. تب یک یافته مهم تشخیصی است که پیشنهاد کننده عفونت با باکتری های تهاجمی از قبیل سالمونلا، شیگلا، کمپیلوباکتر، ویروس های روده ای و یا ارگانیزم های تولید کننده سیتوتوکسین مانند کلستریدیوم دیفیسیل یا آنتامباهیستولیتیکا می باشد. شرح حال غذایی نیز می تواند بسیار کمک کننده باشد.• اسهال و به خصوص استفراغ که در خلال 6 ساعت از خوردن غذای آلوده حادث گردد، پیشنهادکننده توکسین استافیوکوک طلایی با باسیلوس Cereus می باشد.• اسهال با شروعی بین 8 تا 16 ساعت از خوردن غذای آلوده، پیشنهاد کننده کلستریدیوم Perfringens می باشد.• اسهال با شروعی بیش از 16 ساعت می تواند به علت عفونت باکتریال یا ویروسی مانند آلوده شدن غذا با E.coli انتروتوکسینوژن یا انتروهموراژیک می باشد.• نشانگانی که با اسهال شروع و بیمار دچار تب و علایم عمومی نظیر سردرد، دردهای عضلانی و سفتی گردن می گردد، می تواند پیشنهاد کننده عفونت با لیستریا مونوسیتوژن ها به خصوص در زنان حامله باشد.شرح حال مصرف اخیر آنتی بیوتیک ها (وجود کلستریولوم دیفیسیل) یا مصرف داروهای دیگر، مصرف داروهای تضعیف کننده ی سیستم ایمنی بدن و یا بستری در بیمارستان نیز می تواند با اهمیت باشد.اسهال مسافرتیاسهال های مسافرتی شایع ترین علت بیماری در مسافرینی است که از مناطق بهداشتی به مناطق غیر بهداشتی سفر می نمایند. این اسهال خوش خیم بوده است و خود محدودشونده می باشد، در صورتی که دهیدراتاسیون آن شدید باشد می تواند برای فرد مخاطره آمیزتر باشد.اسهال مسافرتی به سه فرم کلاسیک: دفع مدفوع آبکی و شل حداقل 3 مرتبه یا بیشتر در 24 ساعت که حداقل یکی از نشانگان تهوع، استفراغ، درد شکمی، تب و یا خون در مدفوع را داشته باشد، متوسط: دفع مدفوع آبکی و شل یک تا دو مرتبه در 24 ساعت همراه با حداقل یکی از نشانگان فوق و یا دفع مدفوع آبکی دو بار در 24 ساعت بدون نشانگان دیگر، خفیف: دفع مدفوع شل و آبکی یک تا دو مرتبه در 24 ساعت بدون نشانگان دیگر طبقه بندی می شود.قابل ذکر است که اسهال مسافرتی در تشخیص افتراقی اسهال در خلال ده روز بعد از بازگشت فرد به خانه می تواند قرار گیرد.