بیماریهای عفونی و گرمسیری ایران
سال:1383 | دوره:9 | شماره:24 |تعداد مقالات:20

در این مقاله، یک مورد بوتولیسم شیرخواران را که با توجه به گزارشات پزشکی، اولین مورد گزارش شده در ایران می باشد معرفی می نماییم. بیماری بوتولیسم فلج شل حاد ایجاد می کند که شایعترین فرم آن در ایالات متحده نوع شیرخواران می باشد، از آنجا که این بیماری بدون درمان می تواند کشنده باشد و با توجه به موارد بسیار اندک بیماری، اختلاف نظر مولفین در خصوص انتخاب برنامه درمانی و عدم تاخیر درمان در موارد بالینی، ضروری به نظر می رسد که در مورد روشهای درمانی تامل بیشتری صرف شود. در این مورد تاکید بر انجام انما و تخلیه روده ها توسط نگارنده بیشتر مد نظر قرار گرفته است. توجه به این نکته مهم است که یافتن توکسن در مدفوع کودکان، درمان مشابه بالغین می نماید8،11،20.

در این مطالعه تعداد 97 بیمار مبتلا به انسداد روده که در مجتمع بیمارستانی امام خمینی(ره) طی سالهای 1374 تا 1380 تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، از لحاظ فراوانی علایم بالینی مرتبط با انسداد روده، فراوانی محلهای مختلف انسداد، فراوانی علل مختلف انسداد روده، مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین علایم بالینی و پاراکلینیکی که بتوانند قبل از عمل جراحی در تفکیک موارد استرانگوله کمک کند، مورد بررسی قرار گرفتند. این مطالعه بصورت توصیفی گذشته نگر انجام شد و نشان داد که درد شکم با 92% موارد فراوانترین علامت بالینی می باشد. انسداد روده کوچک 73% در مقایسه با انسداد در روده بزرگ 36% شایعتر بود، و چسبندگی با 53.6% شایعترین مکانیسم انسداد می باشد. در این مطالعه ارتباط معنی داری در مورد تب، لکوسیتوز و افزایش هموگلوبین خون با موارد استرانگولاسیون بدست آمد، که می تواندهنگام معاینات اولیه پیش گویی کننده وخامت وضعیت انسداد و استرانگولاسیون باشد.

ویروس تب خونریزی دهنده کریمه-کنگو  (Crimean-Congo Haemorrhagic Fever)یک RNA ویروس با Sense منفی از جنس Nairovirus خانواده Bunyaviridae است که موجب بیماری بالقوه کشنده در انسان می شود. متوسط مرگ و میر این بیماری 30% می باشد. ویروس CCHF حداقل از 31 گونه و زیرگونه مختلف کنه، منجمله دو گونه از خانواده  (Argasidae)جدا گردیده است. مرگ و میر بالای انسانی در این بیماری باعث شده است تا تشخیص سریع و دقیق بیماری و هم چنین اطلاع از آلودگی مخازن و ناقلین هر منطقه اهمیت ویژه پیدا کند. با توجه با این که بیماری از سال 1378(1999)از ایران گزارش گردیده است، بکارگیری یک تکنیک تشخیصی مناسب در بررسی آلودگی کنه های مناطق الزامی است. در این مقاله برای اولین بار کاربرد روش(Reverse Transcription Polymerase Chain Reaction) Rt-PCR جهت تشخیص ویروس CCHFدر کنه های نرم(Argasidae)  تشریح می گردد. کنه های جمع آوری شده از روی گوسفندان مناطق مختلف استان چهارمحال و بختیاری پس از شناسایی تا سطح گونه، طی یک سری آزمایشات تشخیصی، اسیدنوکلئیک ویروس CCHF به روش RNA, Rt-PCR ویروسی از آنها استخراج، بعنوان الگو، برای سنتز cDNA استفاده شد. cDNA ساخته شده با روش PCR در 30 سیکل دمایی تکثیر گردید. محصول PCR در ژل آگارز 5.1% آغشته به اتیدیوم بروماید، الکتروفورز و بر روی دستگاه U.V.Transilluminator شناسایی شد. باند پیش بینی شده، مربوط به محصول PCR در  124.4 (22.3%) کنه های مورد آزمایش رویت شد. این تحقیق برای اولین بار به روشنی نشان داد که روش مولکولی Rt-PCR قادر است در کنه های نرم منجمله Ornithodoros lahorensis Neomann که از عمده انگل های خارجی گوسفندان محسوب می گردد، آلودگی ویروسی CCHF را به سرعت و حساسیت فوق العاده تشخیص دهد و به عنوان روشی مناسب در ارزیابی اپیدمیولوژیک آلودگی مناطق به ویروس CCHF مورد استفاده قرار می گیرد.

هدف از این تحقیق بررسی عوامل موثر بر مرگ و میر در بیماران مبتلا به مالاریای شدید بود. این تحقیق به روش گذشته نگر و از طریق بررسی پرونده های بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی (ره) تهران و بیمارستان بوعلی زاهدان بین سالهای 80-71 انجام شد. 20 متغیر بین دو گروه Case ( 25 نفر مبتلا به مالاریای شدید منجر به فوت) و شاهد (52 مبتلا به مالاریای شدید) مقایسه شدند و معنادار بودن آنها از نظر آماری از طریق آزمون  (Logistic regression)سنجیده شد. براساس این تحقیق عواملی که باعث افزایش مرگ و میر در مبتلایان به مالاریای شدید می شود عبارتند از: سن بالا، جنس زن، ملیت ایرانی، کمای عمیق، هیپرونتیلاسیون (افزایش تعداد تنفس)، آنزیم های کبدی بالا، ازایش گلبول های سفید خون، طولانی شدن PT و کاهش بیکربنات خون شریانی. در این بررسی ارتباط معناداری بین خواب آلودگی، کمای سبک، درجه حرارتی دهانی، تعداد ضربان قلب، میزان هموگلوبین و هماتوکریت، کراتی نین سرم، بیلی روبین، پلاکت، گلوکز خون و فشار خون و سطح G6PD با مرگ و میر بیماران یافت نشد. ضمنا تعین ارتباط حاملگی و تشنج با مرگ و میر به علت موارد محدود قابل سنجش نبود.

علیرغم پیشرفت تکنیک های جراحی و بکارگیری روشهای پیشرفته ضدعفونی و استریلیزاسیون هنوز عفونت زخم جراحی بعنوان دومین عامل بروز عفونتهای بیمارستانی شناخته شده است. با توجه به نقش مهمترین منابع و مخازن آلودگی میکروبی زخم جراحی در اتاق عمل یعنی دست، لباس، ماسک، وسایل جراحی، بیهوشی و محلول ضد عفونی کننده و ... بررسی نوع و میزان آلودگی میکروبی بطور مستمر به شناخت میزان موفقیت در جهت کنترل آنها کمک شایانی خواهد نمود و با توجه به صرف زمان و هزینه محدود می تواند موجب صرفه جویی در بسیاری از هزینه های درمانی گردد. روش: این مطالعه یک تحقیق مقطعی توصیفی است که به منظور بررسی شرایط اتاق های عمل مراکز آموزشی پزشکی درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی شهید بهشتی از نظر نوع و میزان آلودگی میکروبی و حساسیت آنها در مقابل آنتی بیوتیک ها انجام گرفته است. بدین ترتیب که در 12 مرکز آموزشی و درمانی تحت پوشش دانشگاه متبوع براساس نمونه گیری در مراجعه به اتاق های عمل یک برگی مشاهدات به منظور بررسی نحوه کنترل عفونت تکمیل گردید. بحث: از بین 240 نمونه مورد مطالعه تعداد 175 مورد (72.4%) فاقد میکروب (سترون) بودند و در 65 مورد (27.6%) میکروب مشاهده گردید. از بین 20 نمونه مورد مطالعه بیشترین آلودگی لباس تکنسین بیهوشی بوده است. از نظر نوع میکروب بیشترین نوع استافیلوکوک اپیدرمیدیس (94%) بوده است. براساس نتایج آنتی بیوگرام در بین 8 نوع میکروب مشاهده شده باسیل سودومونا آئروژینوزا بعنوان پاتوژن گرم منفی بیشترین مقاومت را به کوتریموکسازول و سفتی زوکسیم و بیشترین حساسیت را نسبت به سیپروفلوکساسین نشان داده است. نتیجه: براساس یافته های پژوهش، در اتاقهای عمل برخلاف انتظار گونه های مختلف باکتری مشاهده و از لباس تکنسین بیهوشی، ماسک دستیار و تکنسین بیهوشی بیشترین آلودگی باکتریایی جدا گردید. در کف ظرف محلولی که در آن وسایل جراحی پس از عمل غوطه ور میگردد، باسیل سودومونا آئروژینوزا جدا گردید. از لابلای انگشتان دست جراح و پرستار اسکراب قبل از عمل و پس از شستن دستها و حتی پس از پوشیدن دستکش آلودگی باکتریایی مشاهده گردید که باید تکنیک شستن دستها و روش پوشیدمن دستکش استریل مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

تب خونریزی دهنده دره ریفت یک عفونت آربوویروسی در حیوانات اهلی است که انسان را نیز به طور اتفاقی مبتلا می کند و باعث مرگ و میر بالا می گردد. گزارش اولین مورد ثابت شده تب هموراژنیک کریمه کنگو در کشور و موارد ثابت شده بعدی امکان وجود عوامل دیگر ایجاد کننده تبهای خونریزی دهنده را مطرح نمود. هر چند تاکنون مورد ثابت شده ای از تب ریفت در کشور گزارش نشده است، به علت اپیدمی بیماری عربستان و ارتباطات گسترده خصوصا سفرهای زیارتی نگرانی در رابطه با ورود این بیماری به ایران همواره وجود دارد.

بیماران مبتلا به سوختگی به علت از دست دادن پوست که مرزی جهت جلوگیری از نفوذ میکروارگانیزمها می باشد به عفونت بسیار حساس هستند. هدف از این بررسی، مقایسه انواع باکتریهای به دست آمده در 3 زمان متفاوت در مرکز سوختگی مطهری بوده است. روش: در سه برررسی که در سال 1372، 1379، 1380 برای یافتن عفونتهای باکتریایی در مرکز سوختگی مطهری انجام گرفت، در مجموع 863 نمونه از بیماران مبتلا به سوختگی کمتر از 50 درصد و همچنین از محیط اطراف بیمار نظیر وسایل موجود در اتاق بیمار، دیوار اتاق پانسمان، حمام و مراکز مختلف بیمارستان جمع آوری گردید. بعد، نوع باکتریها با روشهای استاندارد باکتریولوژی شناسایی شد.نتایج: باکتریهای ایزوله شده از بیماران مشابه محیط اطراف بودند. باکتریهای بدست آمده در سال 1372 شامل سودوموناس آئروژینوزا، انتروباکتر، باسیلوس، کلبسیلا، استافیلوکوک، میکروکوک، اشریشیاکلی و کلستریدیوم بودند. در سال 1379، باکتری سودوموناس آئروژینوزا، آسینتوباکتر، استافیلوکوک، اشریشیاکلی، انتروباکتر، کلبسیلا و پروتئوس و در سال 1380، باکتری سودوموناس آئروژینوزا، آسینتوباکتر، استافیلوکوک، اشریشیاکلی، انتروباکتر و کلبسیلا یافت شدند. سودوموناس، بالاترین درصد عفونت را در هر سه بررسی نشان داد.بحث و نتیجه گیری: آسینتوبکتر در سال 1372 مشاهده نشده بود اما در سال 1379، 15.5% و در سال 1380، 20.5% از باکتریهای جدا شده را تشکیل داد. این امر، نشانه اش از خطر افزایشی موارد عفونت از این باکتری در آینده می باشد. بنابراین، به مبراسازی بیشتر محیط اطراف از آلودگی و همچنین به پاکیزگی بیشتر بخش مراقبت سوختگی نیاز است.

میکروبهای گرم مثبت طی دهه اخیر نسبت به میکروبهای گرم منفی باعث باکتریمی و عفونت بیشتری در بیماران نوتروپنیک در اغلب مراکز دنیا شده اند. یافتن پاتوژنهای شایع در هر منطقه و تعیین روش درمان اولیه ضروری بنظر می رسد. در این مطالعه 47 مورد تب و نوتروپنی در 41 بیمار بررسی شد که در 10 مورد (21.4%) باکتریمی، در 11 مورد (23.4%) عفونت میکروبی بدون باکتریمی، در 13 مورد (27.6%) عفونت ثابت شده کلینیکی و در 13 مورد (27.6%) توجیهی برای تب یافت نشد. شایعترین باکتریهای جدا شده اشرشیاکولی در 10 مورد (3 مورد باکتریمی)، پسودوموناس آئروژینوزا در 5 مورد (2 مورد باکتریمی) و استافیلوکوک آرئوس در 5 مورد (1 مورد باکتریمی) بودند. در مجموع در 13 مورد (62%) باکتری گرم منفی و 9 مورد (38%) باکتری گرم مثبت جدا شد. شایعترین محل جداسازی میکروب جریان خون (29.4%) و بعد از آن مجاری ادراری (20.5%) بودند ولی از نظر کلینیکی ریه ها و مری شایعترین محل درگیری بودند. استفاده از کشت های مطمئن از خون، ادرار و سایر نواحی مشکوک، استفاده از داروی ضد پسودوموناس در خط اول درمان، استفاده از وانکومایسین فقط در موارد محدود و مشخص شده در خط اول درمان، تغییر آنتی بیوتیکها برحسب جواب کشت ها جهت کاهش هزینه داروها، توجه به خون، ادرار، سینوس ها، گوشها و ریه ها بعنوان نواحی مهم عفونت در بیماران نوتروپنیک تب دار توصیه می شود.

ماکیان اهلی بزرگترین مخزن سالمونلا را در طبیعت تشکیل می دهند. در بین تمام گونه های حیوانات، جدا کردن سالمونلا بیشتر از طیور و فرآورده های آنها گزارش شده است زیرا به علت جمعیت بزرگ در معرض خطر و برنامه های ملی جداسازی و شناسایی باکتری سالمونلا در کشورهای مختلف، این باکتری مکرراً به میزان زیادی از انواع پرندگان جدا شده است. این برسی بر روی یکصد و پنجاه و پنج جوجه نژاد گوشتی با سن کمتر از 14 روز از 31 مرغداری حومه شهر اهواز انجام گرفت. جوجه ها به وسیله جابجایی مهره های گردن کشته شدند. از خون قلب، کبد، ریه ها، کیسه های هوایی، کیسه زرده و سکوم هر جوجه نمونه برداری بعمل آمد و براساس روش مالینسون و اسنوینبوس روی محیط آگار سبز درخشان کشت داده شد. از 31 مرغداری مورد آزمایش، 18 مرغداری (58.06 درصد) آلودگی داشتند. از 155 قطعه جوجه مورد آزمایش 44 جوجه (28.38 درصد) باکتری سالمونلا جدا گردید. از 930 نمونه مورد آزمایش 71 نمونه (7.63 درصد) باکتری سالمونلا جدا گردید که سکوم با 21 مورد مثبت (13.54 درصد)، کبد با 19 مورد مثبت (2.58 درصد) قلب با 16 مورد مثبت (10.33 درصد)، کیسه زرده با 11 مورد مثبت (7.09 درصد) و ریه با 4 مورد مثبت (2.58 درصد) آلودگی نشان دادند. از کیسه های هوایی هیچگونه باکتری سالمونلایی جدا نشد. در این بررسی از 155 قطعه جوجه، 130 جوجه با سن کمتر از یک هفته بودند که 38 جوجه (29 مورد) آلودگی نشان دادند که سکوم با 17 مورد مثبت (13.07 درصد) بیشترین و ریه با 4 مورد مثبت، 3.07 درصد) کمترین آلودگی را داشتند. از 25 جوجه با سن یک تا دو هفته، 6 جوجه(24 درصد) آلودگی به سالمونلا را نشان دادند که سکوم با 4 مورد (16 درصد) و کبد با 3 مورد مثبت (12 مورد) آلودگی نشان دادند. از خون قلب، کیسه زرده، ریه و کیسه هوایی باکتری سالمونلا جدا نشد.

جداسازی اگزودا از ترانسودا قدم اولیه در بررسی پلورال افوزیون به شمار می رود و راهنمای روند پاتوفیزیولوژیک زمینه، تشخیصهای افتراقی و اقدامات تشخیصی می باشد. جهت جداسازی اگزودا معیار لایت، کلسترول مایع پلور، نسبت کلسترول پلور به سرم و نسبت بیلی روبین پلور به بیلی روبین سرم پیشنهاد شده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی قدرت تشخیصی کلسترول و بیلی روبین مایع پلور در افتراق اگزودا و ترانسودا می باشد.مطالعه از آبان 1380 تا دی ماه 1381 در بخشهای عفونی بیمارستانهای بوعلی، لقمان و لبافی نژاد انجام شده است. 62 مورد پلورال افوزیون و نمونه خون همزمان مورد بررسی قرار گرفته اند. بعد از ترخیص پرونده بیماران بررسی شد.نتایج: در 40 مورد تشخیص قابل استناد داده شده بود. (33 مورد اگزودا، 7 مورد ترانسودا). معیار کلسترول پلور بالای 60 gm/dl حساسیت 57.5% ویژگی 100% و دقت 65% داشت ولی با پایین آوردن سطح معیار به 43 gm/dl حساسیت بالا رفته و به 84.8% رسید و ویژگی و دقت به ترتیب 100% و 87.5% شد. نسبت کلسترول پلور به سرم بیش از 0.3 دقت، حساسیت و ویژگی به ترتیب 92.5% و 90.9% و 100% داشت. نسبت بیلی روبین پلور به سرم بیش از 0.6، دقت، 87.5% حساسیت 100% و ویژگی 28.5% داشت.نتیجه گیری: کرایتریای لایت کماکان بهترین روش جهت اگزودا از ترانسودا می باشد. کلسترول پلور بیش از 43 gm/dl و بخصوص نسبت کلسترول پلور به سرم بیش از 0.3 جهت افتراق اگزودا از ترانسودا کمک کننده است ولی کلسترول بالای 60 gm/dl حساسیت پایینی دارد و نباید استفاده شود. نسبت بیلی روبین پلور به سرم بیش از 0.6 گرچه حساسیت بالایی دارد ولی ویژگی پایینی دارد.

هدف از این مطالعه بررسی شیوع مایکوپلاسماهای تناسلی در 67 بیمار مراجعه کننده به یک مطب عفونی می باشد. بطور کلی 46 بیمار (68.6%) از نظر M.H و u.u مثبت بوده اند. مایکوپلاسما هومینیس از 3 بیمار (6.5%) و u.u از 28 بیمار (60.8%) بطور جداگانه و از 15 بیمار (32.6%) بصورت همزمان (M.H, u.u) جدا شده اند. از نظر شیوع سنی اغلب بیمارانی که از نظر مایکوپلاسما هومینیس و یوروآپلاسمایورولیتیکوم مثبت بوده اند در سنین 25 تا 30 سالگی قرار داشتند. در مطالعه ما نیز مشابه سایر مطالعات سقط مکرر مشاهده گردید (repeated abortion). اغلب بیماران (52%) یک بار و 16.9% بیش از یکبار سقط داشتند. اغلب جنین های سقط شده در سنین یک ماهگی (22%) و 18% در دو ماهگی، 14% سه ماهگی و 4% چهارماهگی قرار داشتند.

سابقه و هدف: نظر به اینکه عفونت ادراری یکی از مشکلات شایع و مهم در کودکان بوده و با توجه به اهمیت یافته های تصویربرداری در بررسی اختلالات سیستم ادراری مستعد کنننده یا همراه با این عارضه، در این مطالعه به تعیین یافته های تصویربرداری در کودکان مبتلا به عفونت ادراری مراجعه کننده به مطب ها و بیمارستان شهید بهشتی کاشان در نیمه دوم سال 1377 اقدام گردید. روش کار: در این مطالعه توصیفی کلیه کودکان مبتلا به عفونت ادراری مراجعه کننده به مراکز فوق در زمان مذکور مورد بررسی قرار گرفتند. بدین ترتیب که در فاز حاد بیماران مورد سونوگرافی کلیه ها و مجاری ادرار قرار گرفته و 6-4 هفته پس از درمان از بیمار VCUG بعمل آمد و تمامی اطلاعات بدست آمده از سونوگرافی و VCUG همراه با سن و جنس بیمار در پرسشنامه مربوطه درج گردیده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: از 160 کودک مبتلا به عفونت ادراری در این مطالعه سونوگرافی بعمل آمده که 29% در سونوگرافی پاتولوژی داشتند. شایع ترین آن استاز با شیوع 20% بود. همچنین از 160 کودک مورد مطالعه 53 مورد تحت بررسی VCUG قرار گرفتند که 58% آنها پاتولوژی داشتند. شایع ترین یافته آن ریفلاکس با شیوع 50.9% بوده است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های غیر طبیعی سونوگرافی در 29.3% بیماران (تقریبا نیمی از بیماران) و VCUG در 58.3% (تقریبا دو سوم موارد) چنین استنباط می شود که لازم است در هر کودک با عفونت اراری بررسیهای رادیولوژیک بعمل آید.

اهداف: بیماری سل از علل عمده مرگ و میر در کشورهای جهان سوم بشمار می رود. در حال حاضر غربالگری افراد در تماس با بیماران مسلول به طور مستمر و جامع در اکثر کشورهای جهان صورت نمی گیرد. یکی از راههای مؤثر در کشف به موقع بیماری سل جلوگیری از گسترش آن از طریق بیماریابی نزد اطرافیان در معرض تماس با بیماران مسلول خلط مثبت است. بر این اساس این مطالعه افرادی که در تماس با فرد مبتلا به سل ریوی خلط مثبت قرار داشته اند از نظر آلودگی و ابتلا به بیماری سل مورد بررسی قرار گرفته و کموپروفیلاکسی و یا درمان سل تجویز شده است. هدف عمده از این تحقیق پیدا کردن موارد ابتلابه سل در افراد در تماس نزدیک با فرد مسلول می باشد. مواد و روشها: این مطالعه بصورت آینده نگر بر اطرافیان 147 فردی که با سابقه تماس نزدیک با 34 بیمار مسلول اسمیر مثبت داشته اند انجام گرفت. مورد تماس به کلیه افرادی که در زیر یک سقف به مدت بیشتر از 30 روز زندگی کردند اطلاق می گردد. محدوده سنی افراد مورد مطالعه یک تا هفتاد ساله بود. اطلاعات مورد نیاز هر فرد شامل شرح حال، معاینه بالینی، تاریخچه تماس با فرد مسلول، سابقه تلقیح واکسن BCG، نتایج تست توبرکولین، افته های باکتریولوژیک و رادیولوژیک در فرمهای خاص ثبت گردید. یافته ها: از مجموعه 147 مورد مطالعه 81 نفر (55.1%) زن و 66 نفر (44.9%) مرد بودند. 38 نفر (25.9%) افغانی و 109 نفر (74.1%) ایرانی بودند. در 30 مورد مدت زمان تماس کمتر از یکسال و در 75 مورد بالاتر از یکسال و در 42 مورد تماس دائمی بوده است. قطر اندراسیون PPD در 61.8 درصد کمتر از 14 میلی متر و در 38.2 درصد موارد تماس بالاتر از 15 میلی متر بود. از کل افراد مورد بررسی براساس یافته های تشخیص 7(4.8%)مورد سل ریوی مشخص گردید. یافته های رادیولوژیک غیرطبیعی در 56.3% افراد با تماس نزدیک یافت گردید که شایعترین یافته، کلسیفیکاسیون (25.17%) بود و ضایعات بصورت انفیلتراسیون (4.08%)،(2.04%) Cavitary  و ندول (2.04%) در رده های بعدی قرار داشتند. نتیجه گیری: در این مطالعه تفاوت معنی داری بین میزان شیوع سل در افراد ایرانی و افغانی بدست نیامد همچنین تفاوت معنی داری در مدت زمان تماس و ابتلاء به سل ریوی وجود نداشت. از نظر درگیری رادیولوژیک در 56.3% یافته های رادیولوژیک مثبت در افراد در تماس وجود داشته که در 25.7% موارد بصورت کلسیفیکاسیون بود که نشانه عفونت اولیه سلی در این افراد است. براساس نتایج این تحقیق میزان سل در افراد در معرض تماس 4800 بیمار در هر 100000 نفر می باشد که 400 برابر میزان جامعه است(12 در هر 100000 نفر). این مطالعه اهمیت غربالگری سل در اطرافیان بیماران مسلول اسمیر مثبت و هم چنین ارزش رادیولوژی را در تشخیص سل نمایان می سازد.

عفونت چرکی غده پاروتید در کودکان معمول نمی باشد و در نوزادان نادر است. تظاهر کلینیکی به صورت تورم غده، تب، بی اشتهایی، بیقراری و وزن نگرفتن می باشد. بیشترین عامل آن استافیلوکوک طلایی می باشد. با درمان مناسب و به موقع طبی پیش آگهی آن خوب است. در این مقاله نوزاد پسر ترم 15 روزه ای که بعلت تورم صورت و بیقراری به بیمارستان ارجاع و با تشخیص پاروتیدیت چرکی تحت درمان قرار گرفت معرفی می گردد. این نوزاد پس از ده روز درمان آنتی بیوتیکی با حال خوب مرخص گردید و در پیگیری مشکلی از نظر غده پاروتید مشاهده نشد. گرچه پاروتیدیت چرکی د نوزادان معمول نبوده، اما باید آن را در تشخیص افتراقی عفونتهای نوزادان در نظر گرفت تا با درمان مؤثر از عوارض ناش از آن جلوگیری کرد.

بروسلوز یک بیماری اندمیک در ایران است. درگیری سیستم عصبی مرکزی و محیطی در 2 تا 5 درصد دیده می شود. عوارض عصبی در بروسلوز شامل، مننژیت، آنسفالیت، مننگوآنسفالیت، عوارض مننگوواسکولار، سایکوز، میلیت، نوروپاتی محیطی و رادیولوژی می باشد. روش کار: تعداد 1375 پرونده بیمارستانی بیماران مبتلا به بروسلوز مراجعه کننده به بیمارستان سینا همدان (سال 79-1372) مورد بررسی قرار گرفت و 20 مورد نوروبروسلوز بودند که اطلاعات آنها استخراج و آنالیز گردید. نتایج: در مجموع 20 مورد (1.4%) از بیماران بروسلایی مبتلا به نوروبروسلوز بودند که از این تعداد 16 مورد مبتلا به مننگوآنسفالیت، 1 مورد مبتلا به پریفرال نوروپاتی، 2 مورد مبتلا به میلوپاتی، 1 مورد مبتلا به عوارض مننگوواسکولار بودند. بیشترین علایم آنها بترتیب سردرد (75%)، استفراغ و تب (50%) و اختلال هوشیاری (35%) بود. بحث: شیوع نوروبروسلوز در مطالعه حاضر نسبت به سایر مطالعات مشابه کمتر بود. سایر خصوصیات اپیدمیولوژیک آنها تقریباً با سایر تحقیقات همخوانی داشت.