بیماریهای عفونی و گرمسیری ایران
سال:1381 | دوره:7 | شماره:17 |تعداد مقالات:17

تحقیق حاضر بمنظور بررسی سطح آگاهی، نگرش و عملکرد ساکنین شهرستان بوشهر در مورد بیماری سل صورت گرفت. جمعیت مورد بررسی شامل کلیه ساکنین شهرستان بوشهر بود که به چهار گروه پزشک، کاردان پیشگیری و مراقبت بیماریها، بهورز و عموم مردم تقسیم شدند و هر کدام با استفاده از پرسشنامه ای جداگانه آزموده شدند. نتایج آماری حاصل از این پرسشگری بشرح زیر است: از 808 پرسشنامه تکمیل شده توسط عموم مردم 5/73% در مورد سل اطلاعات کسب کرده و 81% از علائم آن بطور صحیح آگاهی داشتند. 5/60% از نحوه سرایت بیماری آگاهی داشته ، 49% نمونه خلط را بعنوان وسیله تشخیص معرفی کردند و تنها 11% اظهار کردند برای همیشه باید از بیمار مسلول دوری کرد. 28 بهورز مورد بررسی قرار گرفتند. که 6/52% اطلاعات صحیح در زمینه سل را داشته، 53% عملکرد صحیح و 665 نگرش صحیح را در رابطه با بیماری سل داشتند.از 15 کاردان پیشگیری و مراقبتمورد بررسی 61% اطلاعات صحیح،68%نگرش صحیح و100% عملکرد صحیح داشتند. در گروه پزشکان تنها 26% افراد مورد بررسی اطلاعات صحیح از دستور العملهای کشوری مبارزه با سل، 20% نگرش صحیح و 52% عملکرد صحیح داشتند. در نهایت آمارهای فوق بیانگر این مطلب است که با برگزاری کلاسهای آموزشی برای کلیه سطوح جامعه می توان سطح آگاهی، نگرش و در نتیجه علمکرد افراد را در رابطه با بیماری سل به میزان قابل توجهی بهبود بخشیده و در امر مبارزه با سل موفقیتهای چشمگیری حاصل نمود.

مقدمه: بیماری تب کنگو یک بیماری حاد تب دار و خونریزی دهنده شدید و گاهی کشنده می باشد. عامل آن ویروسی از گروه Nairo virus و از خانواده Bunyaviridae می باشد که از طریق گزش کنه بالغ هیالوما منتقل می شود و گاهی در اثر تماس با خون و ترشحات فرد مبتلای بیماری ایجاد می شود. علایم بالینی اصلی آن شامل تب و سردرد و میالژی و اختلالات منتال و خونریزی در جلد و مخاط و به صورت پتشی و پورپورا و خونریزی دستگاههای تنفس و گوارش و ادراری می باشد. (1, 3, 11) در حدود 20 تا 50 درصد بیماران با تابلوی خونریزی شدید و شوک و DIC و نارسایی ارگانهای حیاتی فوت می کنند. علایم آزمایشگاهی عمده شامل ترومبوسیتوپنی و لکوپنی و آنمی و اختلال PTT, PT می باشد (7, 5, 3, 1). بیماری برای اولین بار در سال 1994 در کریمه شناخته شد و در کشورهای خاور میانه و بالکن و اروپای شرقی و جنوب غربی جماهیر شوروی سابق، آفریقا و همچنین کشورهای ایران و افغانستان و پاکستان و عراق و عربستان گزارش شده است ...

نکروپسی سوزنی روشی است که در طی آن بدون ایجاد برش پوستی و بدون بازکردن قفسه سینه و شکم و نیز ایجاد دفرمیتی در جسد نمونه هایی از بافت های مختلف جسد بدست می آید. در مطالعه حاضر از 35 مورد متوفی که 25 نفر مذکر (71%) و 10 نفر مونث (29%) با سنین 13 تا 64 سال بوده اند مجموعا 92 نمونه بافتی گرفته شد. اعضا نکروپسی شده شامل: کبد، ریه، مغز استخوان، قلب، مغز و ... بوده که بیشترین تعداد نمونه از کبد (35 مورد – 38%) و کمترین از استخوان (یک مورد – 1%) بدست آمده است. نتایج حاصله در مورد 35 جسد به قرار زیر می باشد: 15 مورد (43%) با تشخیص قطعی پس از مرگ – 18 مورد (51%) با تغییرات غیر اختصاصی  هیستوپاتولوژیکی و بدون تشخیص 2 مورد (6%) با کشت میکروبی مثبت از نمونه گرفته شده (خون – مایع بلور) در زمان حیات بیمار و با نتایج نکروپسی غیر اختصاصی. با توجه به نتایج موارد نکروپسی سوزنی با تشخیص قطعی علت مرگ (43%) و نیز بعلت محدودیت شرعی و فرهنگی در انجام اتوپسی (که روش ایده آلی می باشد). ما نکروپسی سوزنی را بعنوان جانشین اتوپسی در تشخیص علت مرگ های نامشخص پیشنهاد می کنیم.

پیش زمینه: هلیکوباکتری پیلوری در اغلب موارد گاستریت و 95 تا 99% موارد زخم دئودنوم و اغلب موارد زخم معده نقش دارد. اکثر درمانها بر پایه مترونیدازول بنا شده که در جمعیت غربی 80 تا 95% کارآیی دارد ولی در مناطقی مثل ایران میزان مقاومت بالا بوده و نتایج خیلی رضایت بخش نیست. یکی از داروهای جایگزین، فورازولیدون می باشد که کارآیی آن با مطالعات گوناگون ثابت شده است. این مطالعه با هدف میزان کارآیی درمان چهار دارویی حاوی فورازولیدون، در بیماران مقاوم به درمان چهار دارویی شامل مترونیدازول طراحی شده است. مواد و روش کار: بررسی حاضر به صورت آینده نگر بر روی 89 بیمار با عفونت اثبات شده هیلکوباکتر که 14 روز پس از درمان شامل مترونیدازول، UBT مثبت داشتند انجام شده است. بیماران تحت درمان چهار دارویی شامل فورازولیدون، بیسموت، آموکسی سیلین و امپرازول برای 2 هفته قرار گرفتند. 14C Urease Breath منفی چهار تا 6 هفته پس از آخرین دوز به عنوان ریشه کنی تلقی شده است. نتایج: میزان ریشه کنی کامل در 89 بیمار که دوره درمانی را به پایان رساندند 68.89 (75%) است. این میزان، وابستگی معنی داری با جنس بیمار نشان نمی دهد (35.48 در مردان در مقابل 35.41 در زنان، P>0.05). 19 بیمار (21.1%) سیگار مصرف می کردند. میزان ریشه کنی در بیماران سیگاری 11.19 و در بین غیر سیگاریها، 57.7 بود و با P<0.05 رابطه معنی داری بین سیگار کشیدن و کاهش پاسخ دهی وجود دارد (Ci>%95 و OR=3.12). توزیع مشکلات ناشی از هلیکوباکتر در بیماران ما (که بر اساس آندوسکوپی مشخص شده است) به صورت (%78.9) DU , (%11.1) GU و (%10) NUD بوده است (جدول 3). میزان ریشه کنی در این گروه متفاوت بوده در بیمارانDU  55.70، در بیماران6.10 GU و در بیماران NUD 7.9(P>0.05). ولی تفاوت معنی داری بین گروهها مشاهده نمی شود. بحث: این مطالعه کارآیی درمان 4 دارویی شامل فورازولیدن را به عنوان خط دوم درمانی نشان می دهد. بنابراین در کشور ایران که داروی کلاریترومایسین گران و دور از دسترس است می توان به خوبی از فورازولیدون سود جست.

در این مطالعه آینده نگر و توصیفی 50 بیمار مبتلا به مننژیت باکتریال، ویرال و سلی از نظر تغییرات مایع نخاع در سالهای 74 تا 77 در بخش عفونی بیمارستان بوعلی مورد مطالعه قرار گرفتند. از 50 بیمار 30 مورد مننژیت باکتریال، 14 مورد مننژیت باکتریال و 6 مورد مننژیت سلی داشتند. 24% بیماران زن و 76% مرد بوده اند. محدوده سنی در گروه ویرال 24-16 و در گروه باکتریال 54 -17 و در گروه سلی 65- 19 سال بوده است. در مننژیت باکتریال سلول مایع نخاغ 1000 تا 10000 در 3/53% موارد که در 3/93% با ارجحیت پلی نوکلثر بوده است. پروتئین بیشتر از 100 میلی گرم در 6/66% موارد و قند کمتر از 20% قند خون همزمان در 6/46% موارد داشته ایم. در مننژیت ویرال سلول مایع نخاع بین 100 تا 500 در 1/57% با ارجحیت منونوکلثر و قند طبیعی در 7/85% و پروتئین مایع نخاع و 4/71% موارد طبیعی گزارش شده است. در مننژیت سلی سلول مایع نخاع بین 100 تا 500 در 100% با ارجحیت منونوکلثر و قند کمتر از 20% خون همزمان در 100% و پروتئین بین 100 – 45 میلیگرم در میلی لیتر در 6/66% موارد گزارش شده است. در بررسی مایع نخاع 14- 7 روز بعد از درمان در گروه باکتریال و ویرال، قند وپروتئین و سلول مایع نخاع در اکثر موارد طبیعی شد ولی در نوع سلی در اکثریت بیماران پروتئین و قند و سلول مایع نخاع به حد طبیعی نرسیده بود. در بین 50 بیمار 7 مورد مورد تالیته داشته ایم که 4 مورد در مننژیت باکتریال و 2 مورد سلی و 1 مورد ویرال بودند.

هدف این مطالعه تعیین ارتباط زخم پپتیک با عفونت هیلوباکتر پایلوری در بیماران سیروتیک می باشد که این سوال با توجه به شیوع بالاتر پپتیک اولسر در بیماران سیروتیک مطرح شده است. در این مطالعه موردی – شاهدی تعداد 106 بیمار سیروتیک تحت اندوسکوپی گوارش فوقانی قرار گرفته و بیوپسی مخاط آنتر جهت تست اوره از سریع (RUT)  انجام شده. متوسط سن بیماره 18 + 19/46 سال و 70 مرد و 36 زن بودند. یافته های اندوسکوپی از نظر وجود واریس مری، زخم معده، زخم دئودنوم و گاستروپاتی احتفانی جمع آوری و در فرمهای مخصوصی ثبت شد. 106/36 بیمار معادل 34% دارای پپتسک اولسر بودند. در این بررسی شیوع عفونت H پیلوری در بیماران سیروتیک با پپتیک اولسر 6/55% در مقایسه با بیماران بدون زخم 9/42% ، اختلاف معنی داری از نظر آماری نشان نداد (15/0 = P). همچنین ارتباط H پیلوری با پپتیک اولسر در بیماران سیروتیک بر حسب جنس ، سن ، مدت بیماری و وجود یا عدم وجود گاستروپاتی احتفانی و واریس ، ثابت نشد. مطالعه حاضر نشان می دهد که ارتباط معنی داری بین پپتیک اولسر و H پیلوری در بیماران سروتیک وجود ندارد و شیوع بالای پپتیک اولسر در بیمارن سیروتیک احتمالا به علل دیگری و به غیر از عفونت H پیلوری مربوط می باشد.

کبد ارگان شایع مبتلا در بیماران آاوده به عفونتHIV می باشد. یکی از دلایل آن عفونت با ویروس های عامل هپاتیت به دلیل انتقال از طریق تماس جنسی و تزریق مواد مخدر وریدی در این بیماران است. بطوریکه 50 درصد از مبتلایان به عفونت HIV مبتلا به هپاتیت C,B نیز هستند. عفونت HVC همزمان با عفونت HIV در مقایسه با عفونت HCV به تنهایی از سیر وخیم تر و پیشرفته تری برخوردار است و سریعتر به سمت سیروز و نارسائی کبد پیش می رود. در این مطالعه موارد مبتلا به عفونت HIV تحت بررسی سرولوژیک HCV قرار گرفته اند و تست های تایید کننده بیوپسی کبد در مواردی از آنها صورت گرفته است. میزان موارد سرولوژیک مثبت از نظر HCV، هشتاد و پنج درصد بوده است و تمام بیماران بیوپسی شده درجاتی از هپاتیت مزمن را داشته اند. با توجه به اینکه مهمترین راه انتقال هر دو عفونت مصرف مواد مخدر تزریقی بطور مشترک بوده است، لذا آموزش بهداشت جهت پیشگیری قویا مورد تاکید قرار می گیرد.

بروسلوز انسانی، یک مشکل بهداشت عمومی در سرتاسر جهان به شمار می آید و ایران یکی از مناطق آندمیک آلودگی به تب مالت است. در درمان بروسلوز انسانی رژیم های متعددی پیشنهاد شده است که هر کدام مزایا و عوارض خاصی را دارند. تحقیق ما بر روی کلیه کودکان زیر 12 سال مبتلا به بروسلوز که در طی سالهای تابستان 1368 لغایت پایان تابستان 1379 به درمانگاه کودکان مراجعه یا در بخش کودکان بستری شده بودند و تحت درمان با کوتریموکسازول به همراه جنتامایسین قرار داشتند، به انجام رسید. در 100 بیمار از 101 بیمار مورد کاهش یا از بین رفتن علایم بالینی بیماری وجود داشت همچنین در تیتر رایت و 2ME یک هفته پس از شروع درمان یک تیتر افت مشاهده گردید. 100 بیمار در تیتر رایت و 2ME  شش هفته پس از شروع درمان افت نشان دادند. تنها یک مورد دچار پایداری علایم و افزایش تیتر شش هفته پس از بررسی ما 100% موثر و مناسب بوده است. شروع درمان بود که پس از بررسی مشخص گردید، مادر داروی تجویز شده را د رمقدار و زمان کوتاه تر از آنچه که توصیه شده بود به فرزندش داده است و پس از تکمیل درمان با رژیم مورد بررسی بهبود کامل بدون عود ایجاد گردید.

مقدمه: بیماری عروق کرونر از شایعترین علل مرگ و میر در اغلب کشورهای جهان است. از عوامل شناخته شده در ایجاد این بیماری می توان به دیابت قندی ، پرفشاری خون، سطوح کلسترول بالا، سیگار،چاقی و سابقه فامیلی اشاره کرد. (1) اخیراً مطالعات زیادی در مورد ارتباط عوامل دیگری غیر از موارد فوق اشاره شده است که یکی از مهمترین و جنجال برانگیزترین آنها ارتباط عفونت هایی مثل هلیکوباکتر پیلوری و کلامید باپنومونیه است. (2و 3) مواد و روشها: این مطالعه که اولین بررسی در میهن عزیزمان بوده، طی سالهای 1376 و 1377 در میان افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر قطعی صورت گرفته است. این بیماران همگی در درمانگاه بیمارستان شهید بهشتی بابل معاینه و بررسی شده اند. مطالعه به روش تحلیلی مقایسه ای و با استفاده از گروه شاهد بر روی 90 نفر صورت گرفته است. برای هر بیمار و شاهد پرسشنامه ای شامل سن، جنس، علایم بالینی، آزمایشگاهی، نوع بیماری قلبی، تغییرات نواری و سرولوژی هلیکوباکتر پیلوری از نظر IgG,IgA تهیه و تکمیل شده و روش انجام آزمایش، ELISA بوده است. یافته ها: میانگین سطوح سرمی آنتی بادیهای اختصاصی (IgA IgG)  هلیکوباکتر پیلوری در گروه مورد بیش از گروه شاهد بوده است. در این میان میانگین تیتر IgA در هر دو جنس مرد و زن بالاتر از تیتر IgA و میانگین و انحراف معیار سطوح هر دو انتی بادی در خانمها بیشتر از آقایان، ولی میزان همبستگی IgA بیشتراز IgG بوده است. نتیجه گیری: در این مطالعه ملاحظه شد در بیماران CAD مورد بررسی با ارزش آماری قابل قبولی ارتباط معنی داری با سطوح سرمی IgG,IgA ضد هلیکوباکترپیلوری وجود داشته است. این ارتباط در مورد سطح سرمی IgG و بویژه در مردان بارزتر بوده 0/05  >P>25 0/0 در مورد سطوح IgG و بویژه زنان بسیار کمتر بوده است.    

توکسوپلاسموزیس یکی از شایعترین بیماری های عفونی – انگلی در مناطق مختلف جهان به ویژه ایران (8/51 درصد) است که از لحاظ پزشکی و دامپزشکی حائز اهمیت می باشد. لذا با توجه به شیوع بالای آلودگی به این انگل در مناطق شمالی کشور (7/55 درصد) و با عنایت به این مساله که یکی از شایعترین راههای آلوده شدن میزبان اصلی (گربه ها) ، خوردن جوندگان دارای کیست توکسوپلاسما در مغز و سایر نسوخ می باشد، ما بر آن شدیم که شهر لاهیجان را به دلیل طغیان جوندگان انباری از میان شهرهای شمالی انتخاب کرده و به بررسی میزان آلودگی آنها به توکسوپلاسماگوندیی بپردازیم. در این تحقیق تعداد 100 سر جونده انباری از نوع راتوس راتوس نروژیکوس با استفاده از روش های تشخیص لام مستقیم، تزریق به موش های سفید آزمایشگاهی و آزمایش سرولوژی به روش دای تست تحت بررسی قرار گرفتند. بدین منظور ابتدا برای انجام آزمون سرولوژی ، از قلب جوندگان خونریزی به عمل آمده و سرمها جداسازی شدند که پس از تهیه رقت 4/1 و انجام مراحل دارای تست، 24 مورد (23 مورد از 93 سرراتوس نروژیکوس و 1 مورد از 7 سرراتوس راتوس) مثبت گزارش گردید. سپس جهت تهیه لام مستقیم و تزریق داخل صفاقی به موشهای سفید آزمایشگاهی ، از مغز راتوسها نمونه برداری و استفاده شد که تمامی لاماهی مستقیم از لحاظ وجود کیست توکسوپلاسما منفی شدند و همچنین در مایع صفاقی گرفته شده از موش های سفید آزمایشگاهی، فرم تاکی زوئیت و اشکال داخل سلولی مشاهده و جداسازی نگردید. بدین ترتیب کلیه نتایج آزمایشات پارازیتولوژیکی در این تحقیق منفی بوده است.  

507بیمار که با تشخیص پنومونی در بیمارستان کودکان حضرت علی اصغر (ع) در یک دوره زمانی دو ساله (1375- 1373) بستری شده بودند از نظر عوامل مستعد کننده پنومونی تحت مطالعه قرار گرفتند. در این بررسی مشخص گردید که 139 مورد ( یک سوم بیماران) همراه با عوامل زمینه ای بودند. محدوده سنی از یک روز تا 13 سال و شایعترین سن ابتلا 1 تا 5 سالگی بخصوص یک تا 12 ماهگی بود. شایعترین عوامل مستعد کننده از این قرار بودند:بیماریهای قلبی مادرزادی % 7/23 ، آسم % 3/23 ، سندرم داون %8 ، بیماریهای فیبروسیستیک پانکراس %7 و لوسمی حاد لنفوسیتیک (5%) تشخیص زودرس پنومونی، شناخت بموقع عوامل مستعد کننده و بکار بردن تدابیر درمانی مناسب می تواند در بهبود پیش اگهی موثر واقع گردد و ضمنا با استفاده از طب پیشگیری از مشکلات بعدی والدینی که اختلالات ژنتیک ، متابولیک یا ایمنی دارند کاسته شود. 

علل تب با منشا ناشناخته (FUO) با پیدایش روشهای تشخیصی جدید و بر حسب مناطق جغرافیایی متفاوت است به همین منظور مطالعه حاضر بصورت گزارش موارد با بررسی کلیه بیمارانی که در سالهای 1375-80 با تشخیص FUO در بیمارستانهای آموزشی شهر همدان بستری شده بودند طراحی گردید و در طی آن 120 بیمار به مدت 3 هفته، تب بالای 38.3 درجه داشته و در طی 3 بار مراجعه سرپایی یا 3 روز بستری در بیمارستان علت تب آنها مشخص نشده بود بعنوان بیمار (FUO) شناخته شدند. در این مطالعه شایعترین علل تب با منشا ناشناخته (FUO) بیماریهای عفونی (%60) و پس از آن، علل متفرقه (%15.8)، بدخیمیهای (%10.9) بیماریهای کلاژن واسکولر (%8.3) و ایدیوپاتیک (%5) بودند. سل خارج ریوی (%20.9) و آبسه های شکم و لگن (%19.5) بیشترین فراوانی را در میان علل عفونی داشتند. Adult Still Dis (%20)، و هپاتیت اتو ایمیون (%20) بیشترین علل بیماریهای کلاژن واسکولر بودند و لنفوما (%30.7)، مولتیپل میلوم (%15.4) و %40.8 بیماران زن و %59.2 مرد بودند %67.5 بالای سن 50 سال سن داشتند. در مجموع، فراوانی علل عفونی با مطالعات سایر نقاط مطابقت دارد و توبرکلوز و بروسلوز بدلیل اینکه جز بیماریهای شایع منطقه همدان است جزو بیشترین علل تب با علت ناشناخته هستند.

سابقه و هدف: بررسی میزان کارایی CRP,ESR شمارش گلبولهای سفید خود و دیفرانشیال آن در تشخیص زود هنگام سپسیس نوزادی روش کار: این مطالعه که در سال 1379 انجام شد از نوع توصیفی کمی– آینده نگر می باشد که جامعه آماری آنرا 75 نوزاد مبتلا به سپسیس بستری در بخش های نوزادان بیمارستانهای قائم و سینا، شهر همدان تشکیل می دادند. در این طرح در نوزادانی که کشت خون آنها مثبت بود، آزمایشات CBC, CRP,ESR  از پرونده آنها استخراج شد. نتایج : در این مطالعه حساسیت ESR (48%) CRP (3/57%)، لکوسیتوز (28%) لکوپنی (7/2%) نوتروفیلی (40%) و نوتروپنی (7/6%) بدست آمد. نتیجه نهایی:نتایج حاصل دراین تحقیق بیانگر حساسیت کم تستهای CRP,ESR ، لکوسیتوز، نوتروفیلی و نوتروپنی می باشد. لذا براساس این آزمایشها نمی توان تشخیص سپسیس را رد کرد و برای تشخیص قطعی کشت خون مثبت لازم می باشد.

نوروتوکسین تیپ A کلستریودیوم بوتولینوم، یکی از 7 توکسین شناخته شده بوتولینوم است که ارزش درمانی یافته است. از استانداردهای کمی لازم برای این که بتوان از آن استفاده کرد، ضریب جذب مولی (extinction Coefficient) معادل 65/1 و نیز نسبت جذب در طول موج 278/260 نانومتر مساوی یا کمتر از 55/0 است. این تحقیق به منظور تعیین اثر غلظتهای مختلف محیط کشت تجارتی موجود بر رشد، تولید پروتئین و نیز نسبت جذب و ضریب جذب مولی توکسین تیپ A  کلستریودیوم بوتولینوم انجام شد. بدین ترتیب که از محیط غلظتهای مختلف تهیه و میزان جذب هر یک را در فاصله طول موج 200 تا 300 نانومتر اندازه گیری شد. سپس با پری کالچر تلقیج و بعد از گرمخانه گزاری در زمانهای مختلف، میزان رشد و تولید پروتئین توتال بررسی شد. افزون براین ، با تزریق داخل صفاقی به موش نوروتوکسیسته تعیین گردید. همچنین نسبت جذب در طول موج 278/260 نانومتر تعیین و ضریب جذب مولی توکسین استخراج شده محاسبه گردید. نتایج حاصل موید آن است که با تغییر در غلظت محیط کشت می توان توکسین با نسبت جذب و ضریب جذب مولی مطلوب بدست آورد.