مجله پزشکی قانونی ایران
سال:1394 | دوره:21 | شماره:4 |تعداد مقالات:14

مقدمه: اعتیاد به مواد مخدر یکی از چالش های بهداشتی، روانی و اجتماعی جهان امروز است که روز به روز در حال افزایش می باشد و باعث از کار افتادگی و مرگ و میر افراد زیادی می گردد. این امرکه علاوه بر تحمیل بار مالی فراوان بر فرد و خانواده، بار مالی و معنوی بیشتری برای جامعه نیز دارد. با توجه به این امر پژوهش حاضر با هدف بررسی مرگ های ثبت شده در پزشکی قانونی شهر کرمانشاه به علت مصرف مواد مخدر در سال های 1391 و 1392 انجام گرفت.روش: طرح پژوهش توصیفی تحلیلی بود. جامعه و نمونه آماری پژوهش شامل کلیه افراد فوت شده به علت مصرف مواد مخدر در پزشکی قانونی شهرکرمانشاه در سال های 1391 و 1392 بود. روش جمع آوری داده ها بر اساس تکمیل پرسش نامه و با استفاده از اطلاعات موجود در پرونده های بایگانی و شرح معاینه اجساد و پاسخ آزمایش های موجود در پرونده ها مورد بررسی بود. در نهایت داده های گردآوری شده توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 19 و با استفاده آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد) و آزمون های آماری تی تست و کای اسکوئر انجام شد.نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که تعداد مرگ های ثبت شده به علت مصرف مواد مخدر در سال های 1391 و 1392 (201 نفر، 193 نفر مرد (96 درصد) و 8 نفر زن (4 درصد) بوده است. از نظر محدوده سنی، گروه 40-30 سال 90 نفر (44.8 درصد) بیشترین بود، که بیشترشان مجرد 126 نفر (62.7 درصد)، و 74 نفر دارای تحصیلات ابتدایی (36.8 درصد) بوده اند، بیشتر افراد فوت شده بیکار92 نفر (45.8 درصد) بودند. شایع ترین شیوه مصرف مواد تزریقی92 نفر (45.8 درصد) و بیشترین مواد مصرفی تریاک و شیره 93 نفر (46.3) و هروئین و کراک60 نفر (29.9) بوده است. نتایج یافته های کالبد شکافی و آزمایشگاهی نشان داد که از لحاظ اتوپسی86 نفر (42.8 درصد) نامعلوم، 32 نفر (15.9 درصد) ایست قلبی و 29 نفر (14.4 درصد) سل ریوی بالاترین میزان را داشتد. نتایج نشان داد در مواد مصرفی هروئین و کراک، متامفتامین، شیشه و کریستال، متادون بین سال های 1391 و 1392 تفاوت معناداری وجود دارد (P<0.01).نتیجه گیری: توصیه می شود که در سایر استان ها نیز آمارها بررسی شود که بتوان به یک جمع بندی کلی از میزان مرگ و میر در کشور دست یافت. هم چنین با توجه به این که اتوپسی بسیاری از اجساد نامعلوم بود توصیه می شود در پژوهش های آتی این نکته در نظر گرفته شود.

مقدمه: در سال های اخیر استفاده از دوچرخه به عنوان وسیله نقلیه سبک و سالم مورد استقبال بیشتری قرار گرفته است. اما متاسفانه توجه کمتر به رعایت شرایط ایمنی استفاده از این وسیله، آمار بالای مرگ میر در بین دوچرخه سواران را در پی داشته است. هدف این مطالعه نشان دادن شرایط پرخطر هنگام دوچرخه سواری و نواحی آسیب پذیرتر در هنگام استفاده از دوچرخه و ارائه راه کار مناسب جهت کاهش سوانح ناشی از دوچرخه سواری می باشد.روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، آمار و اطلاعات موجود در سازمان پزشکی قانونی ایران در فاصله زمانی فروردین 1389 تا اسفند 1391 با استفاده از آزمون chi-square و توصیف فراوانی داده ها در نرم افزار spss نسخه 20، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: بررسی آمارها نشان دهنده 526 مورد مرگ دوچرخه سوار در فاصله زمانی مورد مطالعه می باشند. متوسط در هر سال تعداد 188 نفر در اثر حوادث ناشی از دوچرخه سواری کشته شده اند. 93.5 درصد از مرگ ها ناشی از برخورد دوچرخه با یک وسیله نقلیه موتوری در حال حرکت می باشد. از تعداد 526 مورد مرگ دوچرخه سوار 480 نفر آنها (91.3 درصد) ضربه به سر داشته اند. در این بررسی نشان داده شد ضربه به سر شایع ترین عامل مرگ دوچرخه سوارها بوده است.بحث و نتیجه گیری: بررسی این آمار و نیز آمار به دست آمده از مطالعات مشابه در بعضی کشورهای دیگر نشان می دهد که منطقه سر بسیار مستعد وارد آمدن ضربه است. مسلما تعداد و شدت این آسیب ها به وسیله پوشیدن کلاه ایمنی کاهش می یابد. برنامه ریزی در ایجاد قوانین و بهبود امکانات مربوط به دوچرخه سواری باعث افزایش استفاده از دوچرخه، به عنوان یک وسیله حمل و نقل و هم زمان یک ورزش و نیز کاهش در میزان حوادث مرتبط با دوچرخه می شود.

مقدمه: اجرای برخی از احکام و مجازات مجرمین اعم از زندان، شلاق، تبعید .... ضرورت اظهارنظر و ارزیابی پزشکی را در صورت ادعای مجرم، مبنی بر وجود سابقه بیماری و احتمال تشدید وخامت آن در حین اجرای حکم به دنبال دارد که وظیفه ارزیابی و کارشناسی این موارد برعهده کارشناسان پزشکی قانونی سپرده شده است. کیفر شلاق به عنوان یکی از انواع مجازات های کیفری است که مطابق قوانین جاری در کشور، در موارد مجرمیت در شرب خمر، اطلاق نسبت ناروا، تنفیذ، مساحقه، قوادی، قذف، زنا و ... در نظر گرفته شده است. بدیهی است برخی از محکومین به دلیل وجود بیماری های زمینه ای و شرایط خاص جسمانی یا روحی قادر به تحمل مجازات شلاق نبوده و در این موارد ارزیابی شرایط بیمار و تحمل پذیری اجرای حکم ضرورت می یابد.مواد و روش ها: با رضایت شخصی محکومین شلاق در یکی از مراکز استان، بررسی یافته های کلینیکی شامل علایم حیاتی مانند درجه حرارت، ضربان قلب، فشار خون و تعداد تنفس قبل و بعد از اجرای مجازات شلاق و یافته های پاراکلینیکی شامل قند خون، تست های عملکرد کبدی و کلیوی، آنالیز ادرار، شمارش سلول های خونی (CBC)، سطح آنزیم لاکتات دهیدروژناز و... قبل و بعد از مجازات و مقایسه آن، به بررسی دامنه تغییرات احتمالی در این فاکتورها و متغیرها پرداخته شده است.نتیجه گیری: با توجه به عدم وجود مطالعه قبلی در خصوص فرم و نوع مجازات شلاق و عوارض احتمالی ناشی از آن، نتایج این تحقیق می تواند برای کارشناسان پزشکی قانونی در ارزیابی محکومین مدعی بیماری، مفید واقع شده و اظهارنظر کارشناسی علمی و دقیق تری را جهت آگاهی قضات، ارایه نمایند. با به دست آوردن تخمین اولیه از میزان تغییرات فاکتورهای فوق الذکر به دنبال مجازات شلاق، می توان با ملاک های دقیق تری در خصوص امکان تحمل این مجازات در افراد با سابقه بیماری های داخلی مانند دیابت، فشار خون بالا، بیماری های کبدی و کلیوی، اختلالات و بیماری های قلبی، نظرات کارشناسی معتدل و مستندتری ارایه گردد.

هدف: آسیب اعصاب محیطی به دنبال تروما یکی از علل مهم ناتوانی در جوامع کنونی می باشد که می تواند باعث مشکلات عمده در فعالیت های روزمره و شغلی شود. هم چنین این آسیب ها توام با افزایش خطر مشکلات ثانویه، به علت اختلال عملکرد اندام درگیر است که پیش آگهی آن وابسته به عواملی چون شدت، محل، سن، آسیب های همراه، عامل ایجاد کننده تروما، شیوه های درمانی و زمان سپری شده از آسیب می باشد. بنابراین تشخیص صحیح آسیب های اعصاب محیطی، توزیع آن ها و شناخت عوامل شایع ایجاد کننده این آسیب ها در جامعه اهمیت بالایی دارد.مواد و روش کار: این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی از اول فروردین ماه 1390 الی اول فرودین ماه سال 1391 با همکاری اداره کل پزشکی قانونی استان آذربایجان شرقی و دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. در طول این مدت تمامی افراد مراجعه کننده به علت تروما اعم از تصادفات وسایل نقلیه، نزاع، حوادث حین کار و آسیب های عصبی ناشی از مداخلات پزشکی مورد مطالعه قرار گرفتند. تمامی افراد با شک به آسیب اعصاب محیطی با معرفی نامه ای توسط پزشکی قانونی تحت معاینه کامل حسی و حرکتی و بررسی الکترودیاگنوستیک و انجام EMG/NCS قرار گرفتند.یافته ها:در این مطالعه 174 بیمار ترومایی (145 بیمار مرد (83.3%) و 29 بیمار زن (16.7%)) مورد مطالعه قرار گرفته اند. در بررسی های الکترودیاگنوستیک 72 بیمار (41.4%) (68 بیمار مرد (46.9% بیماران مرد) و 4 بیمار زن (13.8% بیماران زن) آسیب اعصاب محیطی داشتند. 57 بیمار (32.8%) دچار آسیب اعصاب محیطی اندام فوقانی و 15 بیمار (8.6%) دچار آسیب اعصاب محیطی اندام تحتانی بودند. عامل تروما در 83 بیمار (47.7%) وسیله نقلیه، در 47 بیمار (27%) نزاع، در 41 بیمار (23.6%) حادثه کار و در 3 بیمار (1.7%) ایاتروژنیک بوده است.نتیجه گیری: در مطالعه حاضر مشاهده گردید که اکثر بیماران ترومایی با شکایت حسی حرکتی مشکوک به آسیب عصبی، این آسیب را دارند. در مقابل برخی افراد فقط تظاهر به وجود آسیب عصب می نمایند که به واسطه بررسی الکترودیاگنوز قابل افتراق است. هم چنین شایع ترین علت آسیب عصب تصادفات وسایل نقلیه می باشد.

زمینه و هدف: آمار تصادفات در ایران بیش از دو برابر میانگین جهانی و رو به افزایش است و این امر آثار بد اقتصادی، اجتماعی و روانی را به ویژه برای خانواده ها به همراه دارد. این مطالعه بین افراد فوت شده ناشی از حوادث رانندگی استان کرمان در سال 1386 و 1392 انجام شده است. هدف این مطالعه، تعیین تغییر صدمات قربانیان تصادفات ترافیکی استان کرمان، در سال های اخیر و هم چنین بررسی صدمات منجر به مرگ در تصادفات است.روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی - مقطعی انجام شده است و در آن صدمات قربانیان تصادفات ارجاع شده به سازمان پزشکی قانونی استان کرمان در سال 1386 با سال 1392 مقایسه شده است. برای آمار توصیفی (میانگین، فراوانی و درصد) و ارائه جداول و نمودارها از نرم افزار SPSS 19 استفاده شد.یافته ها: در استان کرمان طی سال 1386، از 10.588 نفر افراد فوت شده ، تعداد 1.183 نفر قربانیان تصادفات بودند درصورتی که از کل افراد فوت شده (11.537) در سال 1392 این آمار به 904 نفر کاهش یافت. بیشترین آمار تصادف در هر دو سال مربوط به مردان بود. در سال 1386 تعداد 937 نفر مرد (2.79%) و تعداد 246 نفر زن بودند (20.8%)، اما درسال 1392تعداد 718 نفر مرد (4.79%) و 186 نفر زن (6.20%) بودند. بیشترین آمار تصادف در سال 1386 در فصل بهار و ماه اردیبهشت بود (تعداد 372 نفر، 4.31%)، درحالی که این آمار در سال 1392 به فصل تابستان و ماه تیر تغییر پیدا کرد (174 نفر، 2.19%). بیشترین بروز تصادفات در سال 1386، گروه سنی بالغین (39-25 سال) و معادل 326 نفر (5.27%) بود که در سال 1392 نیز در همان گروه سنی بود ولی درصد آن افزایش یافت (256 نفر، 4.28%). در سال 1386 بیشترین تعداد قربانیان راننده بودند) 542 نفر (7.45%) (اما این آمار در سال 1392، به367 نفر (6.40%) کاهش یافت. در سال 1386 بیشترین علت مرگ صدمه به سر (751 نفر، 4.63%) بود و در سال 1392 نیز شیوع صدمات الگوی مشابهی داشت.نتیجه گیری: صدمه به سر ناشی از تصادف، بزرگ ترین مشکل سلامت عمومی و عامل مرگ و ناتوانی جمعیتی این استان شناخته می شود. با وجود کاهش آمار مرگ ناشی از تصادف در سال 1392، ولی باز هم جمعیت غالب شامل مردان بود و میزان مرگ در گروه سنی بالغین افزایش داشت. لذا امیدواریم با بررسی معضلات موجود، راه کار اساسی جهت پیشگیری از بروز تصادفات ارائه شود تا در آینده بتوانیم شاهد کاهش بیشتر آمار مرگ ناشی از تصادف باشیم.

مقدمه: سیاست گذران جنایی با پیش بینی ساز و کارهای قانونی، بزه کاران دارای شرایط ویژه را از تحمل کیفر به صورت موقت یا دائم معاف کرده اند. ما در این مطالعه به بررسی موارد ارجاعی از نظر تحمل یا عدم تحمل کیفر در مراجعین به پزشکی قانونی تهران در سال 91 پرداختیم.روش اجرای مطالعه: در این مطالعه گذشته نگر ما به بررسی 300 پرونده ارجاع شده به سازمان پزشکی قانونی تهران در سال 91 پرداختیم. داده های دموگرافیک و گزارش های پزشک قانونی از پرونده بیماران استخراج و وارد پرسش نامه شد. سپس فراوانی میزان تحمل کیفر و عدم تحمل کیفر و علل آن بررسی شد.یافته ها: 300 پرونده شامل 285 مرد (95%) و 15 زن (5%) با رنج سنی 18 تا 65 سال مورد بررسی قرارگرفتند. 95 نفر (31.7%) تحمل کیفر کردند و 82 نفر (27.3%) نیز تحمل کیفر نداشتند.هم چنین 86 نفر (28.7%) مشروط کیفر داشتند و 37 نفر (12.3%) نیز به صورت مشروط تحمل کیفر نداشتند. کیفر در 37 نفر (12.3%) شلاق در 254 نفر (84.7%) زندان در 8 نفر (2.7%) هر دو و در 1 نفر (0.3%) نیز دیگر مجازات ها بود. در 62 نفر (20.7%) بیماری های قلبی و عروقی، در 10 نفر (3.3%) بیماری های کلیوی، در 67 نفر (22.3%) بیماری های اعصاب و روان و در2 نفر (0.7) بیماری پوستی و در 159 نفر (53%) نیز سایر بیماری ها باعث عدم تحمل کیفر شد.نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داد که تعداد زیادی از محکومین قدرت تحمل کیفر را نداشته و باید در تمام مراحل تصمیم گیری، صدور و اجرای حکم کیفری پزشک قانونی حضور داشته باشد تا از حقوق محکوم حفاظت کند.

ارتباط بین اختلال شخصیت مرزی و اختلال دوقطبی موضوعی پیچیده است که نظرات متناقضی درباره آن وجود دارد و مشکلات هیجانی هم بعد اصلی مشکلات این دو گروه بیماری را شکل می دهد. هدف مطالعه حاضر مقایسه مشکلات نظم جویی هیجانی بین بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، اختلال دوقطبی I و افراد بهنجار بوده است. روش پژوهشی حاضر از نوع علی- مقایسه ای است و 25 نفر بیمار مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، 25 نفر بیمار مبتلا به اختلال دوقطبی I هم به طور دسترس از بیماران بستری شده در بیمارستان روان پزشکی رازی تبریز 25 نفر افراد عادی هم به شیوه همتاسازی انتخاب گردیدند سپس برای ارزیابی تشخیصی بیماران از مصاحبه ساختاریافته SCID-II و SCID-CV و برای ارزیابی مشکلات نظم جویی هیجانی از پرسش نامه مشکلات نظم جویی هیجانی (DERS) استفاده گردید. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه ANOVA تحلیل شده است. نتایج نشان می دهد که از لحاظ مشکلات نظم جویی هیجانی بین گروه ها تفاوت معناداری وجود دارد. هم چنین در بررسی خرده مقیاس ها بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در دشواری در رفتار هدفمند، دسترسی محدود به راه بردهای نظم جویی هیجانی و دشواری در کنترل تکانه از دو گروه نمره بیشتری را کسب کردند و در خرده مقیاس های فقدان وضوح هیجانی، فقدان آگاهی هیجانی و عدم پذیرش هیجان ها بین بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال دو قطبی I تفاوتی وجود نداشت ولی هر دو گروه از افراد بهنجار نمره بیشتری را کسب کردند. پس می توان نتیجه گرفت که مشکلات نظم جویی هیجانی در بین بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بیش از بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی I است.

زمینه و هدف: استفاده از رحم زن دیگر به منظور بارداری با جنین حاصل از اسپرم و تخمک زوجین نابارور یکی از شیوه های درمانی است که مسائل مختلفی را از جهات حقوقی- اخلاقی در جامعه ایران به ارمغان آورده است. یکی از این مسائل انتخاب عنوان این شیوه درمانی و قرارداد مزبور و انتخاب عنوانی جهت زن صاحب رحم و زوجین نابارور صاحب اسپرم و تخمک است که هم از نظر حقوقی و هم از نظر اخلاقی بسیار چالش برانگیز می باشد. علاوه بر بررسی این عنوان، در تعریف این قرارداد نیز تعاریف متفاوتی صورت گرفته است. این تحقیق به دنبال بررسی این عناوین و تعاریف به منظور دست یابی به عنوان و تعریف مناسب می باشد.یافته ها: از بررسی نظرات مختلف در می یابیم نویسندگان حقوقی اخلاقی و حتی پزشکی تعابیر و تعاریف متفاوتی از این شیوه درمانی، عقد مزبور و اطراف قرارداد دارند.نتیجه گیری: در این مقاله به بررسی عناوین و تعاریف مختلف صورت گرفته در این زمینه پرداخته و در نهایت عنوان «جانشینی در بارداری»، «مادرجانشین» و «والدین ژنتیکی» برای این امر پیشنهاد می گردد.