مجله دندانپزشکی (journal of islamic dental association of iran)
سال:1389 | دوره:22 | شماره:2 (مسلسل 75) |تعداد مقالات:10

به این نکته اشاره شد که لازمه خروج انسان از زندگی حیوانی به یک زندگی انسانی اینست که از اصول معین و مشخصی پیروی کند البته لازمه پیروی از اصول معین و مشخص که خود را در چارچوب همان اصول محدود کرده و از حدود آنها تجاوز نکند. به تعبیری آنجا که هوی و هوسهای آنی او را تحریک می کند که از حدود خود تجاوز کند، می بایست خود را «نگهداری» نماید، نام این خودنگهداری که مستلزم ترک برخی از افعال و گفتار است تقوا می باشد. نباید تصور کرد که تقوا از مختصات دینداری است از قبیل نماز و روزه، بلکه تقوا لازمه انسانیت است. انسان اگر بخواهد از طرز زندگی حیوانی و جنگلی خارج شود ناچار است که تقوا داشته باشد، در شرایط فعلی ملاحظه می گردد که تقوای اجتماعی و سیاسی را اصطلاح کرده اند. چیزی که هست تقوای دینی یک علو و قداست و استحکام دیگری دارد و در حقیقت پایه دین است که می توان تقوایی مستحکم و با مبنا به وجود آورد و جز بر مبنای محکم ایمان به خدا نمی توان بنیانی مستحکم و اساسی و قابل اعتماد به وجود آورد، قرآن می فرماید: «اَفَمَنْ اَسَّسَ بُنیانَهُ عَلی تَقوَی ٰ مِنَ اللهِ وَ رِضْوانٍ خَیرٌ اَمْ مَنْ اَسَّسَ بُنْیانَهُ عَلی شَفا جُرُفٍ هارٍ» آیا آنکس که بنیان خویش را بر مبنای تقوای الهی و رضای او بنا کرده بهتر است یا آنکه بنیان خویش را بر پرتگاهی سست مشرف بر آتش، قرار داده است.بهرحال تقوا اعم از تقوای مذهبی و الهی و غیره لازمه انسانیت است و خود به خود مستلزم ترک و اجتناب و گذشتهایی است. با توجه به این مطلب خصوصا با درنظر گرفتن اینکه در زبان پیشوایان بزرگ دین، از تقوا به حصار و حصن و امثال اینها تعبیر شده، ممکن است کسانی که با نام آزادی خو گرفته اند و از هر چیزی که بوی محدودیت بدهد فرار می کنند چنین تصور کنند که تقوا هم یکی از دشمنان آزادی و یک نوع زنجیر برای پای بشر است.

زمینه و هدف: تطابق لبه ای در رستوریشن های تمام سرامیک در میزان موفقیت این روکشها اهمیت تعیین کننده ای دارد، به همین جهت هدف از این مطالعه مقایسه تطابق لبه ای در سه نوع رستوریشن تمام سرامیکی IPS Empress2، IPS e.max press  و  In Ceram می باشد.روش بررسی: در این مطالعه یک سو کور تجربی آزمایشگاهی یک دندان سانترال بالارزینی به عنوان مدل آزمایشگاهی با ابعاد هفت میلی متر طول و پنج میلی متر قطر تهیه و به طور استاندارد تراش داده شد، به طوری که خط انتهای آن شامل یک میلی متر تراش شولدر نوددرجه که با زاویه سه درجه تیپر (Taper) شده بود. سپس از روی آن ده روکش از جنسIn Ceram ، ده روکش از جنس IPS e.max press و ده روکش از جنس IPS Empress2 ساخته شد. بعد از سمنت کردن در جهت باکولینگوالی سایش آنها صورت گرفت و سپس زیر میکروسکوپ الکترونی SEM  میزان گپ ناحیه مارجین در هر نمونه بررسی گردید. پس از تعیین داده ها از آنجا که داده های موردنظر دارای توزیع نرمال بودند جهت بررسی آماری از آزمون ANOVA استفاده شد.یافته ها: میزان گپ در گـروهIPS e-max press ، 59/8 ± 22/ 29  میکرون و در گـروه In-Ceram ،32/9 ± 94/49   میکرون و در گـروه  IPS Empress2 38/5 ± 88/40  میکرون بود. آزمون  ANOVA  نشان داد که تفاوت معناداری بین سه گروه ذکر شده وجود دارد.نتیجه گیری: در رستوریشن های تمام سرامیک استفاده از سیستم IPS e.max press به لحاظ تطابق لبه ای شرایط مطلوبتری ایجاد می شود.

زمینه و هدف: اگر چه روکشهای تمام سرامیکی به طور وسیعی استفاده می شوند، معذالک هنوز اطلاعات کمی در مورد اثر سیکل های پخت پرسلن بر تطابق لبه ای این روکشها وجود دارد. به همین جهت هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر پخت پرسلن بر تطابق لبه ای در رستوریشن های تمام سرامیک پروسرا (Procera) و متال سرامیک می باشد.روش بررسی: برای انجام این مطالعه تجربی، ده روکش استاندارد از سیستم پروسرا بر روی دای فلزی ساخته شد. روکشهای متال - سرامیک (MCR) ساخته شده به روش معمول، به عنوان گروه کنترل استفاده شدند. جهت تکرارپذیر شدن موقعیت نمونه ها حین ارزیابی تطابق لبه ای، وسیله ای ساخته شد. نمونه ها بدون سمان شدن روی دای فلزی قرار داده شدند و میزان عدم تطابق لبه ای با استفاده از استریومیکروسکوپ اندازه گیری گردید. آنالیز آماری با استفاده از تست های Paired sample t- test و ANOVA انجام گردید.یافته ها: روکشهای MCR (69.17±44.8 میکرون) و روکشهای تمام سرامیکی پروسرا (79/43 ± 35/61 میکرون) مقادیر تطابق لبه ای تقریبا مشابه داشتند و آنالیز آماری تفاوت قابل ملاحظه ای در مقادیر عدم تطابق لبه ای این دو گروه نشان نداد. افزودن پرسلن به کوپینگ های پروسرا باعث تغییر در مقادیر عدم تطابق لبه ای نشد (P=0.7)، اما تطابق لبه ای گروه کنترل به طور قابل ملاحظه ای بعد از پخت پرسلن تغییر کرد (P<0.001).نتیجه گیری: در محدوده این مطالعه، سیستم تمام سرامیکی پروسرا از نظر کلینیکی تطابق لبه ای قابل قبول دارد و سیکل های پخت پرسلنی بر تطابق لبه ای این سیستم تاثیری ندارد.

زمینه و هدف: بسیاری از مطالعات نشان داده اند که سفید کردن دندانها باعث کاهش محتوای معدنی مینا و در نتیجه باعث افزایش نفوذپذیری مینا می شود. به همین جهت هدف از این مطالعه بررسی تاثیر استفاده از فلوراید قبل یا بعد از عمل سفید کردن دندانها بر روی افزایش نفوذپذیری مینا می باشد.روش بررسی: در این مطالعه مداخله ای تجربی شصت دندان پره مولر سالم خارج شده انسانی جمع آوری و سطوح آنها اعم از تاج و ریشه به استثنای مربعی به مساحت شش میلی مترمربع از سطح باکال توسط لاک ناخن پوشیده و به پنج گروه 12 تایی تقسیم و به مدت هفت روز در بزاق مصنوعی و در دمای 37 درجه قرار گرفتند.گروه اول (کنترل): نمونه ها تحت هیچ درمانی قرار نگرفته و تنها به مدت پنج روز، در محیطی عاری از نور، در محلول نیترات نقره %50 غوطه ور شدند.گروه دوم: نمونه ها، تحت عمل سفید کردن با کاربامیدپراکساید %45 قرار گرفتند.گروه سوم: نمونه ها تحت درمان با وارنیش سدیم فلوراید قرار گرفتند.گروه چهارم: تمام مراحل شبیه گروه دوم بود و نمونه ها پس از پنج روز نگهداری در بزاق مصنوعی مانند گروه سوم و پنجم فلورایدتراپی شدند.گروه پنجم: تمام مراحل شبیه گروه چهارم بود با این تفاوت که فلورایدتراپی، قبل از عمل سفیدکردن نمونه ها انجام گرفت.تمامی نمونه ها در آخر به مدت پنج روز، در محیطی عاری از نور، در محلول نیترات نقره %50 غوطه ور شدند. کلیه نمونه ها در جهت باکولینگوالی و طولی برش داده شده و به مدت شش ساعت در داروی ظهور قرار گرفتند و سپس نفوذ رنگ، توسط استریومیکروسکوپ و دوربین دیجیتال اندازه گیری شد. آنالیز داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون ANOVA  و پس آزمون DUNN انجام گرفت.یافته ها: در این مطالعه میانگین نفوذ رنگ در مینا به ترتیب در گروه 1 به عنوان گروه کنترل 345/32، گروه 2 به عنوان گروه سفید شده 12/1382، گروه 3 به عنوان گروه فلورایدتراپی شده 75/143، گروه 4 به عنوان گروهی که ابتدا سفید و سپس فلورایدتراپی شده 56/765 و در گروه 5 که ابتدا فلورایدتراپی و سپس سفید شده 26/918 میکرون به دست آمد. این نتایج نشان داد که عمل سفید کردن دندانها به طور معنی داری باعث افزایش نفوذپذیری مینا می گردد، اما دندانهایی که پس از سفید شدن، تحت درمان با فلوراید قرار گرفته بودند،این افزایش نفوذپذیری را به صورت کمتری نشان دادند.نتیجه گیری: در روند سفید کردن دندانها فلوراید تراپی، بعد از عمل سفید کردن باعث کاهش نفوذپذیری مینا می شود.

زمینه و هدف: ارتشاح آئوزینوفیلی از عوامل موثر بر تهاجم و متاستاز در برخی نئوپلاسم ها از جمله کارسینوم سلول سنگفرشی  (SCC)عنوان شده است. هدف این مطالعه تعیین ارتباط حضور ائوزینوفیل ها درSCC  دهان با و بدون متاستاز به گره های لنفاوی گردنی و درجه بافت شناختی تومور بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی، از بین پرونده های موجود در بایگانی انستیتو سرطان بیمارستان امام خمینی، بیست نمونهSCC  دارای متاستاز و بیست مورد بدون متاستاز به غدد لنفاوی گردن انتخاب گردید و با استفاده از لام های رنگ آمیزی شده با هماتوکسیلین / ائوزین، درجه بندی بافت شناختی و حضور آئوزینوفیل ها ارزیابی شد. در هر نمونه ده میدان متراکم و ده میدان کلاسیک شمارش و ائوزینوفیلیا بین درجات 0 - 4 گزارش گردید. جهت آنالیز آماری نتایج از آزمونهای Mann-Whitney-U و Kruskal-Wallis استفاده شد.یافته ها: بیشترین نمونه ها در گروه دارای متاستاز و بدون متاستاز بر اساس درجه آئوزینوفیلیا در شمارش متراکم به ترتیب 50% در درجه یک و 70% در درجه دو و در شمارش کلاسیک 50% در درجه یک و صفر و 70% در درجه یک به دست آمد. اختلاف آماری معنی داری از نظر حضور آئوزینوفیل ها بین دو گروه با و بدون متاستاز، مشاهده نشد (P>0.05). میانگین این سلول ها در درجات مختلف بافت شناختی در شمارش کلاسیک اختلافی را نشان نداد (P=0.029)، ولی در شمارش متراکم اختلاف معنی دار به دست آمد (P=0.004).نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، به نظر می رسد نقش آئوزینوفیل ها در ارتباط با متاستاز لنفاوی SCC ناچیز باشد. با عنایت به محدودیتهای موجود در مطالعه حاضر، تحقیقهای بیشتر در خصوص نقش سلول های مذکور در این ضایعه توصیه می شود.

زمینه و هدف: در بسیاری از موارد آنتی بیـوتیک ها به عنوان مکمل در درمان پریودنتال پیشنهاد شده است. آزیترومایسین، آنتی بیـوتیکی با فعالیت بسیار عالی علیه باکتری های گرم منفی می باشد که نیمه عمر طولانی و نفوذ بافتی بسیار خوبی دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر داروی آزیترومایسین بر روی شاخصهای کلینیکی پریودنتال در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن می باشد.روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی - دو سویه کور و کنترل شده با دارونما در چهل بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن مراجعه کننده به بخش پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی تهران صورت گرفت. در بیماران شاخصهای بالینی(PBI) Papilla Bleeding Index ، Probing Depth (PD)  و Clinical Attachment Level (CAL) با استفاده از پروب پریودنتال اندازه گیری گردید و آموزش بهداشت، جرم گیری و تسطیح سطح ریشه ها انجام شد. پس از یک ماه، بیماران به صورت تصادفی به دوگروه تست و کنترل تقسیم شدند. به گروه تست آزیترومایسین پانصد میلی گرم و به گروه کنترل دارونما روزی یک بار تا سه روز تجویز شد. مجددا دو و چهار ماه پس از آغاز مطالعه شاخصهای مذکور اندازه گیری و ثبت شدند. داده ها با آزمون Repeated measure ANOVA مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: قبل از آغاز دارودرمانی (یک ماه پس از آغاز درمان پریودنتال) دو گروه تست و کنترل از لحاظ شاخصهایPBI ، PD، CAL تفاوت معنی داری نداشتند. (P>0.05) در هر دو گروه تست و کنترل، میزان تمام شاخصهای مورد بررسی (PBI، PI و VAL) در یک ماه، دو ماه و چهار ماه بعد از آغاز درمان پریودنتال در مقایسه با زمان پایه به طور معنی داری کمتر بود. (در تمام موارد P>0.05) همچنین تمام شاخصها در دو ماه بعد و نیز چهار ماه بعد در گروه تست به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود. (P<0.05)نتیجه گیری: با توجه به محدودیتهای این مطالعه، تجویز داروی آزیترومایسین همراه با جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه در مقایسه با جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه به تنهایی می تواند در بهبود شاخصهای بالینی پریودنتال در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید موثرتر عمل کند.

زمینه و هدف: کمبود استخوان یکی از مشکلات درمان ایمپلنت می باشد که جهت رفع آن از مواد پیوندی استفاده می شود . یکی از موادی که به طور شایع مورد استفاده قرار می گیرد بیواوس می باشد. ماده ای که اخیرا مورد توجه قرار گرفته عاج دمینرالیزه اتوژن می باشد. هدف این مطالعه مقایسه تاثیر عاج دمینرالیزه اتوژن با بیواوس بر میزان افزایش ارتفاع عمودی استخوان آهیانه خرگوش می باشد.روش بررسی: در این مطالعه که روی شش خرگوش سفید نژاد نیوزلندی انجام شد. در استخوان آهیانه هر خرگوش دو پیچ تیتانیوم با موقعیت قدامی و خلفی قرار گرفت. در اطراف پیچ قدامی پودر بیواوس و در اطراف پیچ خلفی ذرات عاج دمینرالیزه اتوژن قرار داده شد و سپس پیچها توسط غشای گوتا پرکا در محل پوشانده شدند . خرگوشها 12 هفته بعد از جراحی کشته شدند و نمونه برداری انجام شد. میزان استخوان سازی در نمونه ها با میکـروسکوپ نوری بررسی شد. اطلاعات با استفاده از آزمون آماری غیرپارامتریک paired t و Mann Whitney مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: دامنه تغییرات ارتفاع استخوان در گروه بیواوس 1/-1/2 میلی متر و در گروه عاج دمینرالیزه 4/-2/3 میلی متر بود. متوسط ارتفاع استخوان در گروه بیواوس 84/0 ± 43/1 و در گروه عاج دمینرالیزه 03/1 ± 4/1 بود. آزمون Mann Withney  نشان داد اختلاف دو گروه از نظر میزان استخوان سازی معنی دار نیست. میزان افزایش ارتفاع عمودی در گروه بیواوس و عاج دمینرالیزه اتوژن تقریبا یکسان بود.نتیجه گیری: میزان افزایش ارتفاع توسط بیواوس و عاج دمینرالیزه اتوژن در این مطالعه مشابه هم می باشد. بنابراین می توان عاج دمینرالیزه را به عنوان ماده ای موثر جهت افزایش ارتفاع استخوان در این بررسی دانست.

مقدمه: هیپوفسفاتازیا، یک اختلال ارثی نادر است که با نقص فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز غیراختصاصی بافتی در استخوان، کبد و کلیه مشخص می شود و باعث مینرالیزاسیون غیرنرمال بافتهای اسکلتی و دندانی می گردد. تظاهر بالینی، بسیار متغیر است و از مرگ جنین، بدون مینرالیزاسیون استخوان، تا افتادن زودرس دندانهای شیری، بدون ایجاد سمپتوم های استخوانی، گسترده است. تشخیص بیماری، بر اساس مشاهده کاهش سطح آنزیم آلکالین فسفاتاز سرم و افزایش مقادیر فسفواتانول آمین، پیریدوکسال 5-فسفات وپیروفسفات غیرارگانیک در سرم یا ادرار بیمار صورت می گیرد. شش فرم کلینیکی از این بیماری شناخته شده است که شامل انواع پری ناتال کشنده، پری ناتال خوش خیم، نوزادی، کودکی، بزرگسالی و ادنتوهایپوفسفاتازیا می باشند.معرفی مورد: بیمار، دختری 27 ماهه بود که با شکایت اصلی لق شدن و افتادن خودبه خود دندانهای قدامی شیری، به بخش کودکان دانشکده دندانپزشکی شیراز ارجاع شده بود. در معاینه داخل دهانی بیمار، عدم وجود دندانهای 61، 62، 71، 72و 81 مشاهده شد. در لثه بیمار، علامتی از التهاب دیده نمی شد. رشد بیمار با توجه به منحنیهای قد و وزن، کمتر از حد طبیعی بود. در تاریخچه پزشکی بیمار، تاخیر یک ساله در شروع به راه رفتن و ایستادن و نیز سابقه درد پا و خستگی زودرس وجود داشت. آزمایشهای درخواست شده برای بیمار، کاهش سطح آلکالین فسفاتاز سرم و افزایش فسفواتانول آمین ادرار را نشان دادند. در بررسی هیستولوژیک، فقدان سمنتوم بر سطح ریشه دندانها مشاهده گردید. همچنین پزشک بیمار، وجود دفورمیتی های اسکلتال و نقص مینرالیزاسیون را در استخوانهای دست و پای کودک، گزارش کرد.

زمینه و هدف: پلی مریزاسیون مواد ترمیمی با بیس رزینی تحت شرایط کلینیکی کامل نیست و باعث آزاد شدن منومرهای واکنش نکرده، می شود، این امر از نظر یکپارچگی ماده و سازگاری حیاتی بسیار مهم می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر نوع دنتین باندینگ، نوع دستگاه کیور کننده و فاصله نوک دستگاه تا ماده بر میزان آزاد شدن منومر می باشد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی بر روی سطوح صاف و سالم چهل دندان خارج شده، حفراتی با طول و عرض یکسان و عمقهای متفاوت تراش داده شــد. از باندینــگ هــای Scotch Bond Multi Purpose و Clearfil SE Bond طبق دستور کارخانه در حفرات زده شد و به وسیله دستگاه QTH و LED کیور شدند. دندانها درون لوله آزمایش حاوی دو سی سی متانول به مدت 24 ساعت درون انکوباتور 37 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. سپس محلولهای حاوی منومرهای آزاد شده به وسیله دستــگاه کرومــاتــوگــرافی گــاز (GC) بــــرای بررســی میــزان منـــومــرهـــــایTEG DMA, Bis-GMA ، HEMA, UDMA و Bis-EMA مورد مطالعه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری نتایج به وسیله  Independent T ,3-way ANOVA انجام شد.یافته ها: نوع باندینگ در میزان رهاسازی منومر تاثیر معنی دار داشت و ماده Scotch Bond منومر بیشتری نسبت به Clearfil SE  آزاد کرد (p=0.001). نوع دستگاه لایت کیور در میزان آزادسازی تاثیر قابل ملاحظه ای نداشت ولی حفراتی که با عمق چهار میلی متر تراش داده شده بودند نسبت به حفرات دو میلی متری در ماده اسکاچ باند، منومر بیشتری آزاد کرد (p=0.018). از بین پنج منومر تزریق شده به دستگاه، تنها منومر HEMA شناسایی و تعیین مقدار شد.نتیجه گیری : مطالعه ماده باندینگ Scotch Bond (نسل 5- توتال اچ) منومر بیشتری نسبت به باندینگ Clearfil SE (سلف اچ نسل 6) آزاد کرد. فاصله بیشتر ماده اسکاچ باند با نوک دستگاه پخت کننده باعث آزادسازی بیشتر منومر شد.