JOURNAL OF MILITARY MEDICINE
Year:2006 | Volume: | Issue: |Papers Count:7

مقدمه: تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به PTSD از مشکلات زناشویی بیشتری رنج می برند و همسران آنها از احساس رضایت زناشویی کمتری برخوردارند. بر این اساس تحقیق حاضر درصدد بر آمده است تا برخی عوامل مرتبط با ناسازگاری زناشویی را در بین جانبازان مبتلا به PTSD شناسایی و تعیین کند.مواد و روش کار: در این پژوهش که به روش همبستگی انجام شد ، تعداد 110 نفر جانباز مبتلا به اختلال PTSD، انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده برای جمع آوری اطلاعات عبارت بودند از آزمون رضایت زناشویی انریچ، مقیاس تشخیص PTSD و چک لیست اختلالات جنسی مبتنی بر نسخه چهارم DSM . داده های جمع آوری شده با استفاده از شاخص های آماری از قبیل محاسبه فراوانی، درصد، میانگین و ضریب رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که حدود45.5 % از جانبازان مبتلا به PTSD از ازدواج و روابط زناشویی خود ناراضی هستند و بین مشکلات جنسی و شدت علایم PTSD و ناسازگاری زناشویی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (0.05<p). مشکلات جنسی و شدت علایم PTSD مهم ترین عامل در پیش بینی میزان ناسازگاری زناشویی در بین جانبازان دچار اختلال PTSD هستند.بحث: مطابق نتایج، لازم است مداخلات خانواده درمانی و به ویژه زوج درمانی جزء برنامه های اصلی در درمان جانبازان PTSD قرار گیرد. این درمان ها بر بهبود روابط دوتایی و روابط جنسی متمرکز شود.

مقدمه: آسیب اعصاب محیطی اختلال شایعی به دنبال ضربات جنگی می باشد. این آسیب معمولا منجر به آسیب دایمی عصب محیطی نمی شود، اما به ندرت بیماران دچار شرایط دردآفرین همراه می شوند که ناشی از یک روند پیچیده آسیب عصبی است . هدف این مطالعه تشخیص و شناسایی بهتر علایم، علل درد، درمان و پیشگیری از عوارض آن با تاکید بر آسیب عصب محیطی در جانبازان محترم جنگ تحمیلی بود.مواد و روش کار: در یک بررسی دو ساله در استان خراسان جانبازانی که از دردهای مزمن ناشی از آسیب جنگی رنج می بردند را بررسی نمودیم . این افراد به صورت جداگانه توسط سه متخصص مغز و اعصاب، روانپزشک و بیهوشی ویزیت شده، پرسشنامه به صورت جداگانه و بدون اطلاع از تشخیص فرد دیگر تکمیل می گردید.نتایج: آسیب اعصاب محیطی منجر به دردهای شدید در 17 نفر شده بودند که 8 نفر مبتلا به نشانگان درد موضعی پیچیده و 9 نفر مبتلا به درد توام با قطع عضو و نروما بودند. تمامی بیماران مورد بررسی مرد بوده، شایع ترین علت آسیب ترکش خمپاره بود. درد در این افراد به درمان های مختلف طبی مقاوم بود.بحث: نتایج به دست آمده در این مطالعه مشابه سایر مطالعات بود. پاسخ بد درمانی می تواند ناشی از تاخیر در شروع درمان و ایجاد آسیب های عصبی در زمان درمان باشد. ایجاد درمانگاه مشترک درد با همکاری تعریف شده چندین متخصص و انجام مطالعات چند مرکزه می تواند گامی در جهت رفع مشکلات جانبازان محترم باشد.

مقدمه: خانواده هایی که در آنها پدر نظامی است، خانواده های نظامی نامیده می شوند و گفته می شود که در این خانواده ها میزان و نوع ارتباط بین والدین و فرزندان متفاوت است. بر این اساس پژوهش حاضر به منظور مقایسه الگوهای فرزند پروری در بین فرزندان خانواده های نظامی و غیرنظامی انجام شد. مواد و روش کار: یک نمونه 400 نفری از دانش آموزان سال سوم راهنمایی منطقه چهار تهران، از بین فرزندان دختر و پسر خانواده های نظامی و غیرنظامی به طور تصادفی انتخاب شده، به پرسشنامه 28 سوالی سلامت روانی گلدبرگ همراه با پرسشنامه اطلاعات شخصی پاسخ دادند. 800 والد این دانش آموزان نیز به پرسشنامه الگوهای فرزندپروری بامریند پاسخ دادند.نتایج: نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که سلامت روانی و موفقیت تحصیلی فرزندان والدین با الگوهای فرزند پروری هماهنگ، بیش از سلامت روانی و موفقیت تحصیلی والدین با الگوهای فرزند پروری ناهماهنگ می باشد. موفقیت تحصیلی فرزندان با سن مادر رابطه مثبت و معنادار داشت، ولی بین والدین نظامی و غیرنظامی تفاوت معناداری یافت نشد. همچنین بین الگوهای فرزندپروری والدین دختران و پسران تفاوت معنا داری وجود نداشت.بحث: در خانواده های نظامی الگوهای فرزندپروری مشابه جامعه است، همچنین نتایج بیانگر آن بود که والدین بیشتر از سبک تربیتی قاطع و اطمینان بخش استفاده می کنند. این نکته نشان می دهد که در جامعه کنونی ما، افزایش اطلاعات والدین به خصوص پدران نظامی باعث آگاهی آنها نسبت به سبک تربیتی در مورد فرزندانشان می شود و منجر به اتخاذ بهترین سبک تربیتی در آنها می گردد.

مقدمه: خانواده انتروباکتریاسه گروه بزرگی از باکتری ها را شامل می شوند که به طور وسیع در طبیعت پراکنده هستند. این باکتری ها به دلیل کلونیزاسیون در روده به عنوان باکتری های انتریک یا روده ای معروفند. E.Coli شایع ترین علت ایجاد کننده عفونت های ادراری می باشد. هدف این مقاله بررسی وضعیت مقاومت دارویی به نالیدیکسیک اسید در E.coli های ایزوله شده در خصوص عفونت های ادراری می باشد.مواد و روش کار: در این تحقیق نمونه ادرار بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه بالینی بیمارستان  بقیه اله(عج) طی 5 ماه (بهمن 1383 تا خرداد 1384) کشت داده شد و آزمایشات افتراقی جهت تشخیص E.coli صورت گرفت. جهت بررسی مقاومت دارویی بر روی نمونه های مثبت E.coli اعم از حساس و غیرحساس واکنش PCR طی 4 مرحله صورت گرفت . سپس MIC انجام شد و در نهایت عمل سکانسینگ صورت گرفت.نتایج: در این مطالعه 121 نمونه E.Coli جدا گردید. با استفاده از دیسک آنتی بیوگرام نالیدیکسیک اسید، تعداد 55 نمونه (45.5 درصد) حساس، تعداد 63 نمونه (52 درصد) مقاوم و 3 نمونه (2.5 درصد) مقاومت متوسط (Intermediate) داشتند. بر روی این 121 نمونه PCR انجام گردید که بر این اساس تعداد 55 نمونه (45.5 درصد) حساس، تعداد 63 نمونه (52 درصد) مقاوم و 3 نمونه (2.5 درصد) مقاومت متوسط (Intermediate) داشتند. این نتایج با نتایج دیسک آنتی بیوگرام مشابهت داشت. در روش MIC (minimum inhibitory concentration) نیز نتایج، با دو روش قبل مطابقت داشت.بحث: توجه به نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آن با سایر مطالعات، نشان دهنده روند فزاینده مقاومت باکتری E.Coli به داروهای رایج می باشد. لذا توصیه می شود ضمن کنترل مصرف بی رویه و غیرضروری آنتی بیوتیک ها، قبل از شروع درمان، آنتی بیوگرام و در صورت امکان MIC و PCR جهت تعیین حساسیت میکروبی انجام گردد تا آنتی بیوتیک مناسب برای درمان بیماران انتخاب گردد.

مقدمه: پرخاشگری یکی از علایمی است که به طور شایعی در میان بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از حادثه (PTSD) دیده می شود؛ ولی مشخص نیست میزان شیوع PTSD در بیماران پرخاشگر چقدر می باشد. این مطالعه به منظور بررسی شیوع PTSD در میان بیماران دچار پرخاشگری انجام شده است.مواد و روش کار: این مطالعه بر روی 100 بیمار مبتلا به پرخاشگری که از میان مراجعه کنندگان به درمانگاه روانپزشکی بیمارستان  بقیه اله (عج) تهران به طور تصادفی انتخاب شده اند، انجام شده است که برای ارزیابی وجود یا عدم وجود پرخاشگری از یک پرسشنامه خودساخته و برای بررسی وجود یا عدم وجود PTSD از معیارهای DSM-V و برای ارزیابی شدت بیماری PTSD از پرسشنامه Impact of Event Scale (IES) استفاده شده است.نتایج: در این مطالعه میانگین سنی بیماران مورد بررسی 9.8±36.7 سال بود. 77 درصد از بیماران مذکر و 23 درصد مونث بودند. نتایج نشان می داد که 46 درصد از بیماران پرخاشگر دارای PTSD بودند . شدت بیماری در 6.5 درصد تحت بالینی، 15.2 درصد خفیف، 43.5 درصد متوسط و 34.8 درصد شدید بود.بحث: با توجه به این که نزدیک به نیمی از بیماران پرخاشگر، مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بودند، توصیه می گردد در مورد بیماران پرخاشگر به این عامل زمینه ای نیز توجه شود.

مقدمه: ابتلا به دردهای مفصلی با منشأ فیزیکی در همه جوامع انسانی کم و بیش وجود داشته و دارد. عوامل مختلفی از جمله شغل و استرسهای شغلی، وضعیت فیزیکی بدن، جنسیت، نحوه انجام فعالیتهای روزانه و … در ایجاد و شیوع این دردها در مفاصل بدن موثرند. این مطلب در نیروهای نظامی از حساسیت بیشتری برخوردار است، چرا که پیامدها و هزینه های درمانی بالایی را برای سیستم بهداشت و درمان نظامی و غیرنظامی کشور ایجاد می نماید. بنابراین ضرورت توجه به سلامت پرسنل نظامی در ابعاد مختلف آن ما را برآن داشت تا در این مطالعه به بررسی فراوانی دردهای مفصلی با منشا فیزیکی در بین کارکنان شاغل نظامی و مقایسه آن با کارکنان غیر نظامی (مردم عادی) بپردازیم.مواد و روش کار: مطالعه حاضر، تحقیقی توصیفی – تحلیلی و مقطعی می باشد که در یک دوره یک ساله در 3 بیمارستان نظامی و 3 بیمارستان غیر نظامی به صورت نمونه گیری سرشماری بر روی کلیه مراجعه کنندگان به مراکز درمانی فیزیوتراپی، مبتلا دردهای مفصلی با منشأ فیزیکی، انجام گرفت. برای انجام این کار از یک پرسشنامه 3 قسمتی حاوی مشخصات دموگرافیک، شغل و محل مفاصل مبتلا، استفاده شد. اطلاعات پس از گردآوری، دسته بندی و یکسان سازی ( matching ) شرایط افراد، به وسیله روشهای آماری توصیفی و آزمون chi-square آنالیزگردید.نتایج: از 1230 نفر مطالعه شده، تعداد 630 نفر (2/51%) مرد و تعداد 640 نفر (52%) کارکنان شاغل نظامی بودند. میانگین سن، قد، وزن و سابقه کاری در افراد شاغل نظامی به ترتیب 6 ± 4/34 سال، 4 ± 171 سانتیمتر، 4 ± 2/72 کیلوگرم و 3 ± 1/18 سال بود. درکارکنان شاغل غیر نظامی این میانگین ها به ترتیب 7 ± 3/35 سال، 5 ± 169 سانتیمتر، 5 ± 1/73 کیلوگرم و 5 ± 3/17 سال بود. بین این اعداد در دو گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت. 1/53% از نیروهای نظامی و 1/49% از نیروهای غیر نظامی مذکر بودند. توزیع چگونگی درگیری مفاصل در کارکنان نظامی، به صورت مونوآرتیکولر 167 مورد (26%)، الیگوآرتیکولر 358 مورد (56%) و پلی آرتیکولر 115 مورد (18%) بود که این اعداد در کارکنان غیر نظامی به ترتیب 313 مورد (53%)، 230 مورد (39%) و 47 مورد (8%) به دست آمد. بین تعداد مفاصل درگیر و نظامی یا غیرنظامی بودن، ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد (001/0 > P ). این ارتباط بین کارکنان با جنس مذکر نیز صادق بود (001/0 > P ) ولی بین کارکنان مونث دو گروه فوق تفاوت معنی داری دیده نشد.بحث: با توجه به یافته های تحقیق، به نظر می رسد کارکنان نظامی در ایران، به خصوص مردان، به علت شرایط کاری خاص و وجود استرسهای مختلف، نسبت به کارکنان سایر مشاغل غیرنظامی در معرض آسیب پذیری بیشتر مفاصل قرار دارند. این مطلب توجه بیشتر مسؤولان رده بالای نظامی کشور را نسبت به وضعیت سلامت و بهداشت فیزیکی این افراد، پیشگیری از ایجاد این صدمات، ارائه برنامه های آموزشی، به کارگیری افراد نظامی بر اساس خصوصیات فیزیکی و بدنی آنها، انجام آزمایشات ادواری منظم و جدی و توجه به نتایج آن آزمایشات جهت ادامه خدمت، بالا بردن توان و آمادگی جسمانی کارکنان و . . . می طلبد.