سابقه و هدف: آفلاتوکسین (AF) ها بخاطر داشتن اثرات سمیت بالا، سرطان زایی، تراتوژنی، سمیت روی سلولهای کبدی و خواص جهش زایی، خطرناکترین میکوتوکسین ها برای سلامت انسان می باشند. از میان 20 آفلاتوکسین شناخته شده تنها آفلاتوکسین های G1, B2, B1 و G2 با قدرت سمیت AFG2<AFB2<AFG1<AFB1 می باشند که بطور طبیعی در غذاهای انسان و دام یافت می شوند. AFB1 به عنوان یک عامل خطر در توسعه کارسینومای کبدی در انسان محسوب می شود. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات سمی AFB1 روی سلولهای کبدی و مهار اثر آن توسط a- توکوفرول است.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، آفلاتوکسین B1 از قارچ Aspergillus flavous کشت شده در محیط سنتتیک SLS با استفاده از سیلیکاژل کروماتوگرافی لایه نازک استخراج گردید. سپس 2mg VitE, 40μg AFB1 و 2mg VitE+AFB1 40μg بطور جداگانه در 0.2 میلی لیتر روغن زیتون (به عنوان حلال) حل گردید. این مخلوط ها سپس به 50 موش جوان سفید آزمایشگاهی از نژاد Albino-NMRI (با وزن تقریبی 34-32 گرم) که در پنج گروه کنترل (200 میکرولیتر از آب)، حلال (روغن زیتون)، AFB1, VitE و AFB1+VitE بطور تصادفی تقسیم شده بودند، روزانه به مدت 30 روز خورانده شد. در روز 31 نمونه های کبدی برای مطالعه میکروسکوپی آماده شدند.یافته ها: در بافت کبدی موشهای تیمار شده با AFB1 اندازه سلولها بزرگتر شده و محدوده سلولها چندان مشخص نبود و تعدادی از سلولها نیز تخریب شده بودند. حجم سینوزوئید کاهش یافته و گاه اصلا مشخص نبودند. همچنین تعداد هسته های بزرگ بیشتر از هسته های کوچک بود. در سلولهایی که دارای دوهسته بودند اکثرا مرز مابین دوهسته مشخص نبود و در همدیگر تداخل نشان می دادند و یا به نظر می رسد که تقسیم هسته ها ناتمام مانده است. در بافت کبدی گروه AFB1+VitE افزایش مساحت سلولی (1117.5±2.5 μm2) نسبت به نمونه کنترل (1116.5±2 μm2) دیده شد اما این تفاوت بین موشهای گروه (1116±1.2μm2) AFB1 و AFB1+VitE نیز در حد معنی داری مشاهده شد (p<0.01).نتیجه گیری: ویتامین E می تواند به عنوان یک ترکیب کاهش دهنده اثرات سمی مواد اکسیدانت موجود در رژیم غذایی از جمله آفلاتوکسین B1 باشد و اثرات کاهشی آن در مقابل هپاتوتوکسیته آفلاتوکسین B1 احتمالا از طریق تجمع –NADPH اکسیدازها و توقف تولید سوپر اکسیداها است.