حاملگی و به ویژه زایمان با توجه به اثرات طولانی مدت که در زندگی زنان دارد، واقعه ای مهم تلقی گردیده و از دیرباز مورد تعمق و بررسی بوده است. بر همین اساس لزوم بررسی هایی در شیوه های مراقبتی در این زمان مطرح گردیده است، تا با ایجاد شرایطی مطلوب تر، این امر تحقق یابد.پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی بوده است که در طی انجام پژوهش 94 نفر از زنان باردار مراجعه کننده به زایشگاه مورد نظر با توجه به داشتن شرایط ورود به مطالعه انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه مراقبت معمول (شاهد) و مراقبت تحت مداخله (مورد) تقسیم بندی گردیدند. اطلاعات با استفاده از چک لیست و از طریق مصاحبه، پرسشگری و مشاهده و اندازه گیری جمع آوری گردید. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی و با نرم افزار کامپیوتری اس. پی. اس. اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج پژوهش نشان داد که با تامین نیازهای عاطفی مددجویان حداقل طول مدت فاز فعال زایمان در گروه تحت مراقبت مداخله ای 120 دقیقه و در گروه شاهد 200 دقیقه بوده است و حداکثر طول مدت مرحله دوم زایمان در گروه مورد 45 دقیقه و در گروه شاهد 90 دقیقه بوده است. و با توجه به بررسی انتظارات مددجویان از عامل زایمانی، رفتارهای حمایتی مهمترین مساله مورد توجه اکثریت واحدهای مورد پژوهش در دو گروه بوده است که با توجه به انجام آزمون های آماری نیز مورد تایید قرار گرفت.نتایج نشان می دهد که زنان در جریان زایمان نیاز به حمایت های عاطفی دارند و با اعمال رفتارهای حمایتی طول مدت زایمان کوتاهتر می گردد.