آموزش عالی فراملی عبارت از مجموعه برنامه های آموزشی و درسی (حضوری یا غیر حضوری) است که موسسه ای از کشور مبدا در کشور مقصد عرضه می کند. این نوع آموزش مشمول آیین نامه های تجارت جهانی است. آموزش عالی فراملی در کشور ایران نیز در دهه گذشته مورد توجه قرار گرفته است و تعدادی از دانشگاهها و مراکز آموزش عالی دوره های آموزش عالی فراملی برگزار کرده آند. هدف از این پژوهش بررسی وضعیت موجود آموزش عالی فراملی در کشور ایران بوده است. بدین منظور، جامعه آماری مورد نظر بررسی شد و داده های مربوط به آموزش عالی فراملی در ایران در سال تحصیلی 86-1385 از 21 دانشگاه گردآوری و اطلاعات به دست آمده از آن تحلیل شد. نتایج به دست آمده نشان داد که ایران یک کشور وارد کننده آموزش عالی [از کشورهایی نظیر انگلستان، روسیه، آمریکا و فرانسه و ...] است و همزمان صادرکننده آموزش عالی فراملی [به کشورهایی نظیر ازبکستان، افغانستان، ترکمنستان و پاکستان و ...] به شمار می آید. مطالعه دروندادها و فرایندهای این نوع آموزش در قالب برنامه های مشترک میان دانشگاههای خارج از ایران با دانشگاههای داخلی نشان دهنده آن است که وضعیت موجود آن از مطلوبیت برخوردار نبوده است. نظر به اهمیت این نوع آموزش عالی، لازم است برای گسترش آن برنامه ریزی و سازماندهی صورت گیرد.