از آنجایی که ادبیات در شکل گیری فرهنگ اسلامی ایران نقش اصلی و عمده داشته است، با نگاهی به جایگاه ادبیات در هنرهای سنتی می توان به نحوی به ارتباط این هنرها با ویژگی های فرهنگی پی برد. ادبیات ایران به ویژه شعر فارسی علاوه بر ویژگی روایی بودنش، همواره وسیله ای برای مفاهیم حکمی و عرفانی بوده است. تاثیر مستقیم شعر و ادبیات فارسی بر نگارگری به عنوان یکی از هنرهای اصیل ایرانی، در تمام ادوار تاریخی و به ویژه در اوج درخشش این هنر در دوره صفوی دیده می شود. در این دوره چون دوره های پیش از آن، نگارگری علاوه بر ترسیم وقایع داستان ها و توضیح متون منظوم، رسالت نشان دادن اسرار منعقد در اشعار و متون را با استفاده از نمادها برعهده داشته است. در دوره صفویه چندین نسخه ادبی منظوم به دستور پادشاهان صفوی مصور گردیده است. در این میان خمسه شاه تهماسبی که از آثار نفیس و نادر دوره حاکمیت شاه تهماسب است، از ارزش هنری بالایی برخوردار است. این نسخه نگاره هایی بسیار زیبا و با شکوه دارد که سبک مکتب تبریز به کار رفته در آن ها به خوبی تواسته است خیال انگیزی شعر نظامی را به نمایش بگذارد. این نسخه به خط محمود نیشابوری و دارای 14 نگاره است و در تدوین آن مهم ترین هنرمندان دوران، از جمله سلطان محمد و آقامیرک، میرزا علی تبریزی و میر سید علی نقش داشته اند. این نسخه نفیس و ارزشمند هم اکنون در موزه بریتانیا نگه داری می شود.این مقاله که موضوع آن بررسی تاثیر شعر به عنوان کلامی مخیل و شوارننده با تمرکز بر نسخه «خمسه شاه تهماسبی» است، اهداف زیر را دنبال می کند:1- دستیابی به مضامین و ساختار شعر نظامی2- شناخت تاثیرگذاری شعر نظامی بر خلاقیت و نبوغ هنرمند در تصویرآرایی خمسه نظامی سوالاتی که در این مقاله پاسخ داده می شود:1- رابطه ادبیات و نگارگری در زمان صفویه چگونه است؟2- ویژگی های بصری و مضمونی نگاره های خمسه شاه تهماسبی کدامند؟3- این عناصر بصری و مضمونی به چه میزان متاثر و برگرفته از شعر نظامی است؟4- آیا نگاره های خمسه شاه تهماسبی صرفا روایتگر شعر نظامی اند یا اسرار نهفته در آن و خلاقیت هنرمند را نیز به نمایش می گذارند؟روش گردآوری مطالب، از طریق اسناد و مدارک و روش تنظیم مقاله به شیوه توصیفی - تحلیلی انجام پذیرفته است.