مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اردبیل
سال:1396 | دوره:17 | شماره:2 |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: سرطان پروستات یکی از شایع ترین سرطان ها در بین مردان است که بروز آن در بسیاری از کشورها در حال افزایش است. بر اساس مطالعات انجام شده کاهش بیان miRNA-143 در سرطان پروستات گزارش شده است. در این تحقیق با جایگزینی miRNA-143 در سلول های سرطان پروستات (PC3) از طریق انتقال ژن miRNA-143 توسط وکتور، بیان این میکرو RNA را در این سلول ها افزایش داده و اثرات این میکرو RNA در مهار متاستاز بررسی گردید.روش کار: بعد از کشت سلول های سرطانی PC3 با استفاده از تست MTT، IC50 آنتی بیوتیک G418) Geneticin) در این رده سلولی به دست آورده شد. در ادامه با استفاده از JetPEI انتقال miRNA-143 به داخل سلول های سرطان پروستات صورت گرفت. از تست qRT-PCR برای تائید عمل انتقال این میکرو RNA به داخل سلول ها استفاده شد. تست Wound healing برای بررسی وضعیت مهاجرت سلول های ترانسفکت شده و سلول های کنترل استفاده گردید.یافته ها: با استفاده از تست MTT، IC50 برای آنتی بیوتیک 141.9 mg/ml (G418) Genticin به دست آمد. نتایج حاصل از تست qRT-PCR افزایش بیان miRNA-143 را در سلول های PC3 ترانسفکت شده با miRNA-143 نسبت به سلول های کنترل (وکتور خالی) نشان داد. در نهایت نتایج تست Wound healing کاهش مهاجرت سلول های ترانسفکت شده را در مقایسه با سلول های کنترل نشان داد.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که miRNA-143 نقش مهمی در مهار مهاجرت سلول های سرطان پروستات دارد و می تواند کاندید مناسبی برای درمان های مولکولی باشد.

زمینه و هدف: سرطان پستان، یکی از شایعترین بدخیمی های زنان در جهان است. مسیر آپوپتوز یکی از مهمترین مسیر های مقابله با آسیب های سلولی به ویژه سرطان است که معمولا در این بیماری مسدود می شود. از آنزیم های اصلی به راه اندازنده این مسیر آنزیم های (3b، 2a، 1، 3) JNK هستند که بر اثر استرس های سلولی فعال می شوند.روش کار: در این مطالعه آزمایشگاهی، سلول های سرطان پستان با منشا رده سلولی MCF-7 در محیط کشت RPMI با 10% سرم جنین گاوی کشت داده شدند. سپس تحت تنشهای گرما (45 و 42 درجه سانتیگراد) به مدت 1، 2، 4، 6 و 8 ساعت و تنش های اشعه X و g به مدت 1، 2، 3 و4 ساعت قرار گرفتند و میزان زیستایی آنها با روش MTT و میزان آنزیم JNK با تست الایزا مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد که تنش های غیرزیستی همانند گرما و اشعه باعث افزایش میزان آنزیم JNK و همچنین بازیابی مسیر عملکردی آپوپتوزی آن در سلول های سرطان پستان می شود. همچنین کاهش زیستایی و افزایش میزان JNK در سلول های تحت تنش وابسته به مدت زمان و نوع تنش متفاوت است.نتیجه گیری: نتایج این تحقیقات نشان داد که استرس های غیرزیستی تاثیر مستقیمی بر میزان آنزیم JNK دارند. افزایش میزان این آنزیم در سلول باعث فعالیت مسیر آپوپتوز سلولی شده و مرگ برنامه ریزی شده سلول را به همراه دارد. امید است با ادامه روند شناخت بیشتر آنزیم JNK و مسیر های مربوطه بتوان راهکارهایی برای کمک به درمان این سرطان را به کار برد.

زمینه و هدف: انتروکوک ها فلور غالب مدفوع می باشند که مستقیما و یا از طریق فاضلاب ها به محیط وارد می شوند. این باکتری ها به دلیل توانایی کسب ژن های مقاومت و انتقال آن به سایر باکتری ها به ویژه استافیلوکوکوس اورئوس، نقش مهمی را در ایجاد عفونت های بیمارستانی ایفا می نمایند. این پژوهش با هدف ارزیابی شیوع انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین و شناسایی ژن های vanA، vanB، vanC1/C2 در ایزولههای VRE جدا شده از نمونههای محیطی جنوب استان فارس انجام شد.روش کار: این پژوهش به صورت مقطعی- توصیفی بر روی 155 جدایه انتروکوک جمع آوری شده از نمونه های محیطی (فاضلاب بیمارستانی و آب های سطحی) مناطق مختلف لارستان و جهرم انجام شد. جداسازی انتروکوک ها با روش فیلتراسیون غشایی، کشت در محیط اختصاصی KF و آزمون های بیوشیمیایی انجام گرفت. حساسیت نسبت به آنتی بیوتیک های متداول و ونکومایسین مطابق با استاندارد CLSI با استفاده از روش انتشار دیسک و محاسبه حداقل غلظت بازدارنده رشد با روش Macro Brothdilution انجام شد. سپس وجود ژن های vanA، vanB، vanC1/C2 در ایزوله های VRE با روش PCR چندگانه ارزیابی گردید.یافته ها: از مجموع ایزوله های انتروکوک، 41 (26.45%) انتروکوکوس فکالیس، 6 (3.87%) انتروکوکوس فیسیوم و 108 (69.68%) غیرفکالیس/ غیرفیسیوم تعلق داشتند. در مجموع 46 مورد (29.67%) از جدایه های انتروکوک نسبت به ونکومایسین مقاومت داشتند. از این تعداد 4 ایزوله MIC³128 را نشان دادند. در 4 ایزوله (8.70%) مقاومت به تمامی گروههای آنتی بیوتیک مورد بررسی مشاهده شد. 2 ایزوله (50%) ژن vanA و 2 ایزوله (50%) ژن vanB را داشتند، اما در هیچکدام ژن vanC1/C2 شناسایی نشد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که ایزوله های VRE در منطقه مورد پژوهش شیوع گسترده ای دارند، از این رو ضرورت توجه به مصرف محتاطانه ونکومایسین و اقدامات کنترلی به منظور ممانعت از انتشار محیطی ایزوله های VRE وجود دارد.

زمینه و هدف: بیماریهای قلبی- عروقی اولین علت مرگ ومیر و ناتوانی در جهان است. آگاهی از وضعیت سلامت و الگوی فضایی و زمانی شیوع بیماری نقش اساسی در برنامه ریزی سلامت دارد. لذا این پژوهش با هدف بررسی روند فضایی و زمانی بیماری عروق کرونر در استان اردبیل انجام گرفت.روش کار: این پژوهش مطالعه ای توصیفی– تحلیلی و مقطعی است. جمعیت مورد بررسی تمامی بیماران بستری به علت بیماری عروق کرونر در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در یک بازه زمانی 5 ساله (1394-1390) به روش سرشماری انتخاب شدند. داده ها از نظر محل سکونت و زمان بستری طبقه بندی شده و نرخ بستری بر اساس جمعیت بدست آمده همان سال محاسبه گردید. میزان های حاصله توسط SPSS-23 با استفاده از آزمون های توصیفی و تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سپس نقشه های توزیع فضایی به تفکیک سال با استفاده از نرم افزار ArcGIS 10.2 ترسیم شد.یافته ها: در تجزیه وتحلیل دموگرافیک از 60156 بیمار بستری به علت بیماری عروق کرونر در بازه زمانی مورد مطالعه، 58 درصد را مردان و 42 درصد را زنان تشکیل میدادند. بیشترین محدوده سنی بیماران بستری 60-69 سال (25.3%) بود. در بررسی مدت و دفعات بستری بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر 92.4 درصد بیماران کمتر از 7 روز و 53.9 درصد بیماران یک بار بستری شده بودند. در بررسی روند زمانی بیماری، بیشترین نرخ بستری با روند صعودی در خلخال و با روند کاهشی در اردبیل و کمترین نرخ بستری علیرغم روند افزایشی در شهرستان کوثر مشاهده شد. در طول بازه زمانی بیشترین کاهش نرخ به ترتیب در شهرستان بیله سوار، مشکین شهر، نمین و نیر و بیشترین افزایش در گرمی، پارس آباد و کوثر دیده شد. نتیجه گیری: با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی توزیع فضایی و مناطق در معرض خطر و روند فضایی و زمانی بیماری عروق کرونر قلب در بازه زمانی 94-1390 در استان اردبیل مدلسازی شد. نتایج نشان داد که میزان بستری در برخی از شهرستان های استان علیرغم نوسان در سال های متوالی بالا بوده و روند افزایشی داشت. همچنین مناطق شمالی و جنوبی استان در معرض خطر بیشتری از لحاظ ابتلا بودند. با شناسایی مناطق در معرض خطر و روند افزایشی میزان بستری می توان از عوامل خطر بیماری های قلبی و عروقی در دوران کودکی و نوجوانی و در زمان درمان بیماران از مرگ و میر ناشی از این بیماری ها پیشگیری نمود.

و هدف: آکنه التهاب مزمن واحدهای پیلوسباسه است. میزان اسیدلینولئیک در سبوم بیماران مبتلا به آکنه بطور چشمگیری کاهش می یابد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی احتمالی مکمل اسید لینولئیک کونژوکه در درمان آکنه متوسط در زنان مبتلا انجام گرفت.روش کار: در یک کارآزمائی بالینی، تصادفی شده، دوسویه کور تعداد 40 نفر از زنان دارای آکنه متوسط در دو گروه (هر گروه 20 نفر) وارد مطالعه شدند. پس از ثبت فاکتورهای غذائی و دموگرافیک، روزانه به گروه مورد 3 گرم اسید لینولئیک کونژوکه به همراه 100 میلی گرم داکسی سایکلین خوراکی و به گروه شاهد 3 گرم پارافین خوراکی به عنوان ماده دارونما و 100 میلی گرم داکسی سایکلین خوراکی به مدت 30 روز داده شد. قبل از شروع و بعد از اتمام دوره درمانی ضایعات آکنه شمارش شده و میانگین GAGS و ASI برای هر گروه تعیین شد. از آزمون های آماری کای اسکویر، آزمون تی مستقل و تی زوجی برای آنالیز داده استفاده گردید.یافته ها: میانگین کل کومدون، پاپول، پوستول و ندول در انتهای درمان در هر دو گروه کاهش یافت ولی این کاهش در دو گروه معنی دار نبود. با اینکه روند تغییرات درجه آکنه در انتهای دوره یک ماهه درمان بیماران مبتلا به آکنه در گروه مکمل نسبت به گروه شاهد کاهش یافت، ولی این کاهش معنیدار نبود. در طول درمان میانگین اندکس شدت آکنه در گروه مداخله از 129.5±13 به 77±11.6 و در گروه پلاسبو از 132±18.6 به 67.7±11.6 کاهش یافت که از لحاظ آماری تفاوت معنیداری بین دو گروه وجود نداشت.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان می دهد که تجویز مکمل لینولئیک اسید کونژوکه خوراکی همراه با درمان به مدت یک ماه تاثیر قابل ملاحظه ای در بهبود ضایعات آکنه ندارد.

زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیک یک اختلال اندوکرینی و متابولیکی پیچیده است که با اختلال تخمک گذاری و هایپرآندروژنیسم شناسایی می شود. کروسین از ترکیبات اصلی زعفران است. با توجه به خواص آنتی اکسیدانی و اثر محافظتی کروسین بر غدد جنسی، این مطالعه به منظور تعیین اثر کروسین بر سطح سرمی گنادوتروپین، بتا استرادیول، تستوسترون و فولیکول های تخمدان در موش صحرایی مدل سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام شد.روش کار: در این مطالعه تجربی تعداد 28 سر موش صحرایی نژاد ویستار به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. گروه های شاهد، PCOS تیمار نشده و دو گروه PCOS تحت تیمار با کروسین (غلظت های 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم). سندرم تخمدان پلی کیستیک به وسیله 28 روز تزریق لتروزول به میزان 1 میلی گرم بر کیلوگرم القاء شد. کروسین به صورت داخل صفاقی به گروه های PCOS تحت تیمار، به مدت 24 روز تزریق شد. محلول نرمال سالین به حیوانات گروه شاهد و PCOS تیمار نشده تزریق شد. در پایان دوره درمان، سطح سرمی LH، FSH، تستوسترون و بتا استرادیول توسط روش الایزا سنجش شد. سپس، نمونه بافتی تخمدان توسط هماتوکسیلین ائوزین رنگ آمیزی و تغییرات بافتی بررسی شد. داده ها توسط آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی تحلیل شد (p<0.05).یافته ها: سطح سرمی LH، تستوسترون، بتا استرادیول و تعداد فولیکول های کیستیک در گروه PCOS تحت تیمار با غلظت 100 میلی گرم بر کیلوگرم کروسین در مقایسه با گروه PCOS تیمار نشده به طور معنی داری کاهش و FSH، تعداد فولیکول های پری آنترال، آنترال و جسم زرد به طور معنی داری افزایش یافت (p<0.05).نتیجه گیری: کروسین در بهبود کیست های تخمدانی و اختلالات هورمونی موش های صحرایی مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک موثر بوده است.

زمینه و هدف: قارچ دنبلان (TB) در طب سنتی به عنوان محرک جنسی مورد استفاده قرار میگیرد و دارای اسید چرب، فلاونوئید، بتاکاروتن، مواد معدنی و همچنین مواد آنتی اکسیدان ازجمله کاتچین میباشد. هدف از این مطالعه تاثیر عصاره هیدروالکلی قارچ دنبلان بر پارامترهای اسپرم و میزان هورمون تستوسترون در موش صحرایی میباشد.روش کار: این مطالعه بر روی 21 سر موش صحرایی نر در 3 گروه انجام شد. گروه اول (کنترل) هیچ دارویی دریافت نکردند. به گروه دوم (شاهد) نرمال سالین (حلال عصاره) و گروه سوم،105mg/kg  عصاره TB بمدت 21 روز داخل صفاقی با حجم 0.2 میلی لیتر تزریق گردید. سپس نمونه های خونی به منظور تعیین غلظت هورمون تستوسترون جمع آوری شد و در نهایت وزن بیضه و اپیدیدیم، تعداد و درصد تحرک اسپرم مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری آنوا و تست تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: سطح سرمی تستوسترون، وزن موش صحرایی، وزن بیضه و تعداد اسپرم، درصد تحرک اسپرم در گروه تجربی تیمارشده با 105میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره دنبلان نسبت به گروه کنترل به صورت معنی دار افزایش یافت (p<0.001).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد عصاره هیدروالکلی TB میتواند بر بهبود پارامترهای اسپرم و افزایش میزان هورمون تستوسترون موثر باشد و میتوان از آن به عنوان محرک جنسی و در ناباروری (جنس مذکر) استفاده نمود.

ایمنی پیشرفته با عوارض عفونتهای فرصتطلبانه متغیر میباشد. بیماران ممکن است در مراحل مختلف بیماری تشخیص داده شوند. در این مطالعه ویژگیهای بالینی و اپیدمیولوژیک بیماران مبتلا به HIV و پیامدهای آن در طی 10 سال (93-1383) در شهر اردبیل مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: مطالعه حاضر توصیفی و به صورت مجموعه موردی بود. بیماران تشخیص داده شده HIV که در مرکز مشاوره بیماریهای رفتاری اردبیل (شامل بیماران زنده و فوت شده) در طی سال های 93-1383 پرونده داشتند، وارد مطالعه گردیدند. چک لیست تهیه شده برای هر بیمار شامل اطلاعات دموگرافیک، راه های ابتلا به بیماری، زمان تشخیص، مشکلات بالینی و درمانی در طی این مدت و... بود. در بیماران فوت شده، علت مرگ و همچنین فاصله زمانی تشخیص تا مرگ مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه 60 بیمار مبتلا به HIV مورد بررسی قرار گرفت، 76.7 درصد بیماران مرد و میانگین سنی آنها 42.96 سال بود. 48.2 درصد بیماران اعتیاد تزریقی داشتند. در 39.7 درصد موارد بیماران از راه تزریق وریدی و در 3.33 درصد از راه تماس جنسی ابتلا یافته بودند. میانگین شمارش سلولهای لنفوسیتهای CD4+ T در بیماران 252 سلول در میلیلیتر بود. شایع ترین علایم اولیه در بیماران بترتیب تب (63.33%)، آفت دهانی (35%) و اسهال (28.33 %) بودند. سل با 7 مورد (50 %) شایعترین عفونت فرصت طلب بود. در 6 بیمار (10%) بیماری همزمان هپاتیت B و یا C وجود داشت. 28 بیمار (46.6%) در زمان مطالعه فوت کرده بودند. فاصله زمانی متوسط تشخیص بیماری تا فوت 44.84±39.65 ماه مشخص گردید و نارسایی قلبی- تنفسی شایعترین علت قابل تشخیص مرگ در میان بیماران بود. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد بیشتر بیماران میانسال بوده و اعتیاد تزریقی به عنوان شایعترین عامل خطر ابتلا به ویروس HIV است. تزریقات داخل وریدی شایع ترین راه انتقال آن میباشد. هپاتیت C و سل بترتیب مهمترین بیماریهای همراه بودند. افزایش سطح آگاهی جامعه در مورد بیماری، تشخیص زودهنگام و مراقبت مناسب در طول بیماری، اقدامات اساسی برای مقابله با این مشکل جهانی است.

زمینه و هدف: صرع اختلال مزمن و طغیان عمل مغزی است که به علت تخلیه نابهنجار الکتریکی نورون های مغز پیدا می شود و مشکلاتی چون نوسانات خلقی، افسردگی و اضطراب برای بیماران بدنبال دارد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه ناگویی هیجانی در بیماران مصروع تونیک- کلونیک، صرع میوکلونیک جوانان و افراد سالم می باشد. روش کار: مطالعه حاضر بر اساس طرح پس رویدادی (علی- مقایسه ای)، با روش نمونه گیری در دسترس تنظیم شد. جامعه مورد نظر شامل تمامی افراد مبتلا به صرع و حجم نمونه متشکل از 134 نفر (74 نفر بیمار و60 نفر افراد سالم) در گروه سنی 35-18 سال بود. از گروه نمونه بیماران 14 نفر بدلیل نداشتن ملاک های انتخاب حذف شدند و 60 نفر بیمار (29 نفر صرع میوکلونیک و 31 نفر صرع تونیک کلونیک) باقی ماندند. ابزار مورد استفاده جهت سنجش ناگویی هیجانی مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون تعقیبی شفه و آزمون t برای گروه های مستقل مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین ناگویی هیجانی در صرع میوکلونیک جوانان، تونیک کلونیک و افراد سالم به ترتیب برابر با 64.44، 61.41 و 54.24 بود. تفاوت به دست آمده در بین دو گروه صرع میوکلونیک و تونیک- کلونیک معنادار نبود (p>0.05 و t=5.19) اما تفاوت به دست آمده بین صرع میوکلونیک جوانان با افراد سالم (p<0.01 و t=12.01) و صرع تونیک- کلونیک با افراد سالم (p<0.01 و t=6.82) معنادار بود. همچنین افراد مصروع میوکلونیک جوانان و تونیک- کلونیک دشواری های بیشتری را در شناسایی احساسات، توصیف احساسات و جهت گیری فکری بیرونی نسبت به افراد سالم نشان دادند اما چنین تفاوتی بین دو نوع صرع میوکلونیک جوانان و تونیک- کلونیک به دست نیامد. نتیجه گیری: بیماری صرع با کاهش توانایی پردازش اطلاعات هیجانی همانند کاهش ناگویی هیجانی در بیماران مصروع همراه است، افراد مصروع تونیک- کلونیک و صرع میوکلونیک جوانان توانایی کمتری در زمینه شناسایی و توصیف اطلاعات هیجانی دارند و بیشتر جهت گیری فکری بیرونی دارند. همچنین بدلیل اینکه محل تخلیه حملات تشنج در دو نوع صرع منتشر و مشابه است، تفاوت معناداری در ناگویی هیجانی بین دو نوع صرع مشاهده نشد.

زمینه و هدف: رابطه بین عادات غذایی و سرطان مری به درستی مشخص نیست ولی اخیرا نشان داده اند که الگوی غذایی غربی می تواند با افزایش خطر ابتلا به سرطان مری ارتباط داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه عادات غذایی و نیترات سرم در بیماران مبتلا به سرطان مری با افراد سالم در شهر گرگان انجام گرفت.روش کار: در یک مطالعه مورد- شاهدی، 44 فرد مبتلا به سرطان مری (گروه مورد) و 44 فرد سالم (گروه کنترل) به مدت یک سال در شهر گرگان برای مطالعه انتخاب گردیدند. پس از اندازه گیری فاکتورهای تن سنجی، اطلاعات دموگرافیک و غذایی توسط پرسشنامه های عمومی و بسامد غذایی، ثبت گردید و نمونه های خونی ناشتا از هر دو گروه برای اندازه گیری سطوح نیترات سرم تهیه شد. نتایج توسط آزمون های آماری تی تست مستقل، کای دو، فیشر و آزمون مونت کارلو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: وزن، نمایه توده بدنی و سطح سرمی نیترات از نظر آماری در گروه مورد کمتر از گروه کنترل بود (p<0.05). مصرف نمک، سیگار و قلیان در بیماران بیشتر از گروه کنترل بود (p<0.05). نتایج بر اساس عادات تغذیه ائی نشان داد که مصرف نان و برنج، چربی اشباع، چای داغ، کالباس و نوشابه های صنعتی در بیماران از نظر آماری بیشتر از گروه کنترل ولی مصرف سبزی جات، میوه جات، روغن های غیراشباع، عسل و گوشت کبابی در بیماران کمتر از گروه کنترل بود (p<0.05). نتیجه گیری: مصرف برخی از غذاهای آماده، چائی داغ و چربی اشباع با سرطان مری مرتبط بود، اما سطوح سرمی نیترات در بیماران کمتر از گروه کنترل بوده و نشانگر نیاز به تحقیقات بیشتر می باشد.

زمینه و هدف: میخک یک گیاه دارویی می باشد که معمولا در طب سنتی برای کاهش درد دندان بکار می رود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ضد دردی روغن میخک موضعی در روش آزمون فرمالین در دو فاز حاد و مزمن در موش سوری نر بود.روش کار: در این مطالعه تجربی تعداد 24 سر موش کوچک آزمایشگاهی به 4 گروه کنترل، گروه مورفین (کنترل مثبت)، گروه روغن میخک، گروه روغن میخک+مورفین تقسیم و مورد استفاده قرار گرفتند. قبل از آزمون فرمالین، حیوانات به مدت 6 ساعت تحت تیمار با روغن میخک موضعی بصورت مالشی قرار گرفتند. مورفین (10mg/kg) بصورت تک دوز و زیرجلدی تجویز شد. نمرات درد با استفاده از آزمون فرمالین با تجویز 20 میکرولیتر فرمالین 5.2% به کف دست راست حیوان بدست آمدند.یافته ها: روغن میخک موضعی موجب کاهش درد حاد (فاز اولیه تست فرمالین (و درد مزمن (فاز ثانویه تست فرمالین) شد. از طرفی روغن میخک موضعی اثر ضد دردی مورفین را در مرحله درد حاد افزایش داد. نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که روغن میخک موضعی دارای اثر ضد دردی می باشد که با اثر مورفین قابل مقایسه است.