مجله پزشکی هرمزگان
سال:1385 | دوره:10 | شماره:2 |تعداد مقالات:18

مقدمه: مالاریا مشکل بهداشتی 40% جمعیت جهان، حدود 2.4 میلیارد نفر محسوب می شود. این بیماری در کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری واقع در آفریقا، آسیا، آمریکای لاتین و جزایری در جنوب و غرب اقیانوس آرام انتشار دارد. مقاومت دارویی بزرگترین چالش در مبارزه علیه مالاریا است. مقاومت دارویی مالاریا در بسیاری از نقاط جهان گسترش یافته و درمان آنرا بطور فزاینده ای مشکل کرده است. هدف این مطالعه مروری، تبیین موقعیت کنونی مقاومت دارویی مالاریا می باشد.کلروکین، با ارزش ترین آنتی مالاریا در طول نیم قرن گذشته همواره داروی انتخابی مالاریا در کشور بوده است. چرا که بخوبی جذب و تحمل می شود و قیمت آن نیز ارزان است. اما حدود 20 سال قبل اولین گزارش مقاومت دارویی پلاسمودیوم فالسیپاروم نسبت به کلروکین توسط ادریسیان منتشر گردید. متعاقبا پشه های آنوفل، انگل های مقاوم به دارو را در سراسر مناطق مالاریاخیز منتقل کردند. در نتیجه شدت و شیوع مقاومت به تدریج شروع به افزایش یافت.مطالعه اخیر نشان داده است که حساسیت پلاسمودیوم ویواکس به کلروکین نیز در حال کاهش است. بررسی های علمی وجود چندین ژن جهش یافته که مسوول ایجاد مقاومت انگل پلاسمودیوم فالسیپاریوم نسبت به کلروکین وترکیب سولفادوکسین- پریمتامین می باشد، را نشان داده است. بکارگیری اطلاعات ژنتیکی در مقایسه با روش های سنتی تشخیص مقاومت، برای تشخیص سریع کانون های مقاومت و پایش های بعدی مقاومت دارویی به عنوان یک ابزار مهم اپیدمیولوژیک محسوب می شود.بحث و نتیجه گیری: آموزش برای پیشگیری از مالاریا شدیدا ضروری است. مناسب است تحقیقات کافی در مالاریا و درمان آن انجام گیرد. ضروری است مونوتراپی مالاریا غیراخلاقی تلقی شود و ترکیبی از دو دارو با اثرات دارویی مستقل از هم، جایگزین درمان رایج گردد. گرچه اخیرا ترکیب دارویی کلروکین و فنسیدار به عنوان خط اول درمان مالاریای فالسیپاروم معرفی شده است، لکن تجربه سایر کشورها نشان داده که این ترکیب مناسبی نیست. پیشنهاد می شود داروی خط اول کنونی به آنتی مالاریای جدید، یعنی آرتسونات تغییر یابد. این دارو نه تنها به دلیل اثرات درمانی خوب به سرعت علایم بالینی را برطرف می کند، بلکه مانع شکست های درمانی نیز می گردد. علاوه بر این میزان حاملین گامتوسیت نیز کاهش می یابد.

مقدمه: مالاریا در شهرستان بندرعباس یکی از مشکلات بهداشتی محسوب می گردد. طی ده سال گذشته تعداد مبتلایان بین 5672-1093 مورد گزارش شده است. بررسی های چندساله آمارهای موجود، تغییراتی در روند همه گیری بیماری در مناطق مختلف این شهرستان را نشان داده است. لذا این تحقیق به منظور بررسی فاکتورهای احتمالی موثر بر وضعیت و بروز مالاریا طی سال های 1381-1377 و استفاده از اطلاعات آن در برنامه های کنترل مالاریا انجام گرفته است.روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی بوده که طی آن منطقه مورد مطالعه از جنبه های مختلف اکولوژیکی، جغرافیایی و انسانی مورد بررسی قرار گرفته و اطلاعات مالاریا شامل شاخص های اپیدمیولوژیکی، مراقبت، درمان، توزیع سنی و جنسی موارد مثبت، سموم مصرفی در برنامه مبارزه با مالاریا و فاکتورهای احتمالی موثر بر آن مانند زندگی در نواحی شهری و روستایی، بهره مندی از شبکه برق و تغییرات جوی از مرکز بهداشت شهرستان بندرعباس ومراکز بهداشتی تابعه طی سال های 1381-1377 جمع آوری و با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS و EPI-info مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: شهرستان بندرعباس طی سال های 1381-1377 با بروز انگلی سالیانه 1.7-4.2 (API) در هر هزار نفر جمعیت، 4.1-7.9 درصد موارد مالاریای کشور را به خود اختصاص داده است که بیشترین موارد مربوط به سال 1377 و کمترین موارد مربوط به سال 1380 بوده است. در طی همین سال ها، تعداد 6905 مورد مالاریا کشف شده است و روستاهای دارای موارد مثبت از 102 روستا در سال 1377 به 55 روستا در سال 1381 کاهش یافته است.نتیجه گیری: وضعیت بیماری حاکی از ناپایداری و هیپوآندمیک بودن منطقه دارد. با توجه به شرایط مناسب جهت رشد و تکثیر پشه های آنوفل و مهاجرپذیری این شهرستان، خطر افزایش موارد بیماری به دنبال بارندگی های احتمالی سالیان آینده وجود داشته و همواره باید خطر اپیدمی های مالاریا را از نظر دور نداشت.

مقدمه: چاقی و اضافه وزن از جمله عوامل خطرزای ایجاد بسیاری از بیماری ها از جمله پرفشاری خون است/ از طرفی شاخص های معرف نوع چاقی مثل ارتفاع شکم، دور کمر و دور لگن نیز به طور مستقل و گاها قوی تر از عامل وزن موجب تغییرات فشارخون می شوند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین تغییرات فشارخون با کلیه شاخص های تن سنجی افراد بالای 18 سال ساکن شهر بندرعباس است.روش کار: در مطالعه حاضر که یک مطالعه مقطعی مبتنی بر جمعیت است، 1 درصداز جمعیت بالای 18 سال ساکن بندرعباس (2087 نفر) به کمک روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای جهت شرکت در مطالعه در نظر گرفته شدند. پرسشگران اطلاعات جمعیت شناختی، تن سنجی و فشارخون را از طریق مراجعه خانه به خانه در دو شیفت صبح و بعدازظهر و مصاحبه و اندازه گیری جمع آوری کردند. داده ها توسط نرم افزار S-plus و Spss و روش های توصیفی آماری، آزمون t، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل گردیدند.نتایج: 67.3 درصد از کل حجم نمونه زن و 32.7 درصد مرد بودند. فراوانی جمعیت زنان و مردانی که BMI طبیعی داشتند، به ترتیب (%42.8) 599 و (%52.5) 358 نفر بود. شروع تغییرات افزایشی و معنی دار فشارخون در زنان از سطوح بالاتر اضافه وزن بود (30-34.9<BMI) اما در مردان نقطه شروع تغییرات فشارخون از سطوح پایین تر اضافه وزن مشاهده گردید (25-29.9<BMI).نتیجه گیری: شاخص های تن سنجی که علیرغم کنترل سن با تغییرات فشارخون هر دو جنس همبستگی مثبت و معنی دار داشتند. مردان از نظر تغییرات BMI و ارتباط آن با فشارخون حساس تر از زنان بودند. بطور کلی تاکید بر کنترل وزن و حفظ تناسب اندام در پیشگیری از ابتلا به بیماری پرفشاری خون درهر دو جنس مفید خواهد بود.

مقدمه: پراکندگی قطعه QT یا QT dispersion (اختلاف حداکثر و حداقل فاصله QT) نشان دهنده رپلاریزاسیون ناهمگون بطنی می باشد که ممکن است زمینه ای برای آریتمی های جدی بطنی باشد. این ناهمگونی می تواند باعث عواقب بد کلینیکی برای بیماری که درگیری عروق کرونر دارد، شود. بعضی از مطالعات نشان داده اند که پراکندگی QT بعد از آنژیوپلاستی موفق به دنبال برقراری مجدد جریان خون کرونر کاهش می یابد، ولی اثر CABG. کرونر بر روی پراکندگی QT کمتر شناخته شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر عمل پیوند عروق کرونر بر روی پراکندگی QT در روزهای اول بعد از عمل جراحی می باشد.روش کار: در این مطالعه که به روش مقطعی توصیفی انجام شد، پراکندگی QT در 50 بیمار قبل و بعد از عمل پیوند عروق کرونر اندازه گیری شد. این اندازه گیری بعد از عمل در سه مرحله شامل روز اول، روز سوم و قبل از ترخیص در بیمارانی که آریتمی جدی یا بدخیم نداشتند، تکرار شد. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و توزیع 4 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: میانگین (انحراف معیار) و QTd و QTcd در روز سوم بعد از عمل در مقایسه با قبل از عمل به ترتیب زیر کاهش یافت. QTd از 62.2 (26.9) به 43.1 (22.8) با P=0.005 و QTcd از 64.8 (28.08) به 59.4 (29.9) با P=0.03 این کاهش در QTd و QTcd در قبل از ترخیص با قبل از عمل به میزان قابل توجهی کاهش یافت. QTd از 62.2 (26.9) به 41.6 (24.16) با P=0.0001 و QTcd از 71.7 (32.74) به 51.5 (27.98) با (P=0.0001).نتیجه گیری: پیوند عروق کرونر به عنوان کامل ترین روش رواسکولاریزاسیون در بیماران با بیماری شرائین کرونر عامل مهمی در کاهش پراکندگی QT و در نهایت کاهش آریتمی های بدخیم بطنی بعد از عمل جراحی محسوب می شود.

مقدمه: انواژیناسیون شایع ترین اورژانس شکمی و دومین علت شایع انسداد روده در کودکان زیر دو سال است و تاخیر در تشخیص و درمان مناسب می تواند خطرناک و حتی کشنده باشد. هدف از این مطالعه تعیین ارزش تشخیصی یافته های بالینی و اقدامات رادیولوژیک جهت تشخیص زودهنگام این بیماری اورژانسی می باشد.روش کار: در این مطالعه مقطعی 160 بیمار با تشخیص نهایی انواژیناسیون انتخاب شدند. پس از جمع آوری اطلاعات هر بیمار از جمله سه یافته بالینی اصلی (تریاد) شامل: دل درد کولیکی، توده شکم، دفع مدفوع قرمز ژله ای و یافته های رادیولوژیک با استفاده از نرم افزار SPSS به ترتیب حساسیت، اختصاصی بودن و ارزش اخباری مثبت و منفی هر یک از این یافته ها در تشخیص این بیماری تعیین شد.نتایج: %63.1 بیماران پسر بودند. اکثر بیماران در سنین 10-50 ماهگی بودند. در 21.9 درصد بیماران وجود همزمان تریاد وجود داشت. دل درد کولیکی، توده شکم، دفع مدفوع قرمز ژله ای، سونوگرافی و باریم انما از نظر تشخیص بیماری به ترتیب دارای حساسیت حدود 83.3, 91.4, 87.9, 69.3 و 94.4 درصد و اختصاصی بودن 72.7, 45.6, 39.2, 20 و 88.9 درصد و ارزش اخباری مثبت 87.6, 56.6, 45.1, 85.8 و 97.1 درصد و ارزش اخباری منفی 65.3, 87.2, 85.1, 8.5 و 80 درصد بودند.نتیجه گیری: یافته های ما نشان داد که در مرکز مورد بررسی، برخلاف سایر مراکز دنیا نه تنها از باریم انما بیشتر استفاده شده بود، بلکه ارزش تشخیصی آن هم کمتر بوده است. از طرفی هم برای همه بیماران سونوگرافی نشده و ارزش تشخیصی آن نیز از باریم انما کمتر بوده است. لذا با توجه به افزایش نقش سونوگرافی در تشخیص و نیز درمان این بیماری، لزوم آموزش بیشتر دستیاران و متخصصین رادیولوژی و حتی رشته های دیگر از جمله اطفال و جراحی برای استفاده بیشتر از آن وجود دارد.

مقدمه: با توجه به افزایش روزافزون بروز آترواسکلروز و بیماری های قلبی- عروقی در دیابت قندی و نقش اختلال در پاسخ گشادشدگی عروقی در بروز این مشکلات، در این بررسی اثر مصرف خوراکی بخش هوایی فراسیون سفید (Marrubium Vulgare) به مدت دو ماه بر پاسخگویی گشادشدگی آئورت ایزوله در مدل تجربی دیابت قندی در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.روش کار: در این مطالعه تجربی، موش های صحرایی نر از نژاد ویستار به تعداد 32 بطور کاملا تصادفی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با فراسیون دیابتی و دیابتی تحت درمان با فراسیون تقسیم بندی شدند. برای دیابتی شدن موش ها از داروی استرپتوزوتوسین به میزان 60 میلی گرم بر کیلوگرم بطور داخل صفاقی استفاده شد. دو گروه تحت تیمار با فراسیون نیز پودر این گیاه مخلوط شده با غذای استاندارد موش را با یک نسبت وزنی 1.15 دریافت نمودند. پس از گذشت دو ماه پاسخ گشادشدگی به استیل کولین در حلقه های آئورت سینه ای پیش منقبض شده با کلروز پتاسیم و نور آدرنالین با استفاده از بساط بافت ایزوله مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی افزایش معنی داری را در هفته های چهارم و هشتم در مقایسه با هفته قبل از آزمایش داشت (P<0.001)، در حالی که میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی با فراسیون کاهش معنی داری را در مقایسه با گروه دیابتی نشان نداد. بعلاوه پاسخ رفع انقباضی در گروه دیابتی تحت درمان با فراسیون به استیل کولین در مورد حلقه های پیش منقبض شده با کلرور پتاسیم (P<0.05) و نورآدرنالین (P<0.05) بطور معنی دار بیشتر از گروه دیابتی درمان نشده بود. هیچ گونه تغییر معنی دار در پاسخ رفع انقباضی در گروه کنترل تحت تیمار در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نگردید.نتیجه گیری: بطور خلاصه می توان گفت که مصرف خوراکی فراسیون به مدت 2 ماه در بهبود پاسخ گشادشدگی سیستم عروقی و احتمالا در جلوگیری از بروز هیپرتانسیون در موش های صحرایی دیابتی موثر می باشد.

مقدمه: گیاه اسپند با نام علمی Peganum harmala L. از خانواده Zygophylaceae و عطر سنگ با نام علمی Varthemia persica DC. از خانواده Compositae جهت مطالعات کشت همزمان انتخاب شدند. اسپند منبع غنی طبیعی از بتاکربولین آلکالوئیدها می باشد. بتاکربولین آلکالوئیدها دارای فعالیت نوروفارماکولوژیک متفاوتی شامل آنتاگونیست بنزودیازپین مهار جذب آمین می باشند. تولید این ترکیبات در کشت سلولی گیاهان می تواند تحت تاثیر عوامل مختلف افزایش یابد. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر سلول های گیاه عطرسنگ به عنوان محرک بر تولید بتاکربولین الکالوئیدها توسط گیاه اسپند می باشد.روش کار: در این مطالعه تجربی، دانه های گیاه اسپند و گیاه عطر سنگ استریل و تحت شرایط آسپتیک جهت تهیه دانه رست به پتری دیش منتقل شد. موراشیک و اسکوک، حاوی ساکارز و تنظیم کننده های رشد تهیه شد و در زمان مناسب و کشت انجام شد. کشت مخلوط سوسپانسیون سلولی دو گیاه با نسبت های متفاوت ایجاد شد. سپس نمونه برداری از کشت سوسپانسیون سلولی مخلوط انجام گردید. از نمونه های تهیه شده عصاره متانولی تهیه گردید و آلکالوئیدهای هارمین، هارمالول و هارمول به روش کروماتوگرافی لایه نازک جداسازی و شناسایی شدند. میزان تولید آلکالوئیدها با روش اسپکتروفتومتری به طور جداگانه اندازه گیری شد.نتایج: در تمام نمونه های آلکالوئیدهای هارمین، هارمال ول و هارمول تولید شده بود. میزان تولید هر یک از آلکالوئیدها در فاز پایانی سیکل رشد به حداکثر رسید. مخلوط نسبت 1:1 سوسپانسیون سلولی گیاه اسپند و گیاه عطر سنگ باعث تولید بیشتر آلکالوئیدها در مقایسه با سوسپانسیون سلولی اسپند شده است.نتیجه گیری: به نظر می رسد حضور سلول های گیاه عطر سنگ در تولید بتاکربولین آلکالوئیدها در کشت سوسپانسیون سلولی گیاه اسپند موثر باشد. همچنین میزان تولید بتاکربولین آلکالوئیدها در کشت سوسپانسیون سلولی مخلوط دو گیاه اسپند و عطر سنگ متناسب با سیکل رشد افزایش می یابد.

مقدمه: اخیرا یک راه ورود ویروس غیر از انتقال از طریق پوست بدن، خون نیز بعنوان یک راه انتقال عفونت مورد توجه قرار گرفته است و ریسک این انتقال در مطالعات مورد بررسی قرار می گیرد. این مطالعه به منظور بررسی نقش ها در انتقال بیماری هپاتیت C به نوزاد انجام گرفته است.روش کار: در طی زمان بیشتر از دو سال بین شهریور 77 تا تیرماه 79، 2000 خانم حامله در کلینیک های نازایی دانشگاه علوم پزشکی شیراز مورد بررسی و آزمایش تست سرولوژی هپاتیت C و سرولوژی هپاتیت B و عفونت HIV قرار گرفتند. آزمایش های سرولوژیک برای نوزادان مادران مبتلا به هپاتیت C در هنگام تولد 6 ماه بعد و 12 ماه بعد مجددا ارزیابی می گردد.نتایج: دوازده خانم معادل %0.6 از 2000 خانم حامله تست سرولوژی مثبت برای هپاتیت C داشتند. دو نفر معادل 16% از دوازده خانم مبتلا سابقه یرقان داشتند و سه نفر از آنها معادل 25% سابقه هپاتیت در فامیل خود داشتند. دونفر معادل 16% از آنها سابقه تزریق خون داشتند. 4 نفر معادل 33% اعمال دندانپزشکی داشتند. دو نفر معادل 16% سابقه عمل جراحی عمده در سال گذشته داشتند. البته همگی تست هپاتیت B و نیز HIV منفی داشتند. تست عملکر کبدی همگی در حاملگی و پس از آن طبیعی بود. نوزادان در هنگام تولد 6 ماه بعد و 12 ماه بعد از تولد نیز بررسی گردید. تست عملکرد کبدی همگی طبیعی بود.نتیجه گیری: با این همه انتقال عمودی یک راه شایع نیست و سرولوژی مثبت نوزادان مادران مبتلا در هنگام تولد عمدتا به علت ایمنی غیرفعال می باشد که معمولا پس از 6 ماه نیز منفی می شود. در این مطالعه پس از دوازده ماه آنتی بادی توسط نوزادان برعلیه عفونت نیز بوجود نیامد.

مقدمه: ویروس اپشتین بار (EBV) یک هرپس ویروس است که بیش از 95% بالغین را در جهان آلوده کرده است. عفونت معمولا بدون علامت می باشد. اما این ویروس با بیماری های مختلفی نظیر منونوکلئوز عفونی، کارسینوم فاز و فازنکس، لنفوم بورکیت، مالتیپل اسکلروزیس و بیماری های لنفوپرولیفراتیو سلول و لنفوم های هوچکینی و غیرهوچکینی در افراد با سیستم ایمنی ضعیف شده، خصوصا گیرندگان پیوند در ارتباط است. هدف از این مطالعه بررسی سرواپیدمیولوژیک عفونت EBV در گروهی از دانشجویان بدون علامت دانشگاه آزاد اسلامی کازرون بوده است.روش کار: در این مطالعه توصیفی، 90 نفر از دانشجویان داوطلب بدون علامت بودند که همگی آنها در سنین بین 25-20 سال بودند و به طور تصادفی انتخاب شدند. ابتدا اطلاعات دموگرافیک جمع آوری شد. سپس از این افراد 5 میلی لیتر خون گرفته شد و سرم آنها توسط سانتریفوژ جدا گردید. جهت تشخیص آنتی بادی های هتروفیل، بر روی سرم این افراد آزمایش Monospot test به روش هموگلوتیناسیون به وسیله کیت مربوطه انجام شد. همچنین برای تعیین آنتی بادی های IgM و IgG بر علیه کپسید ویروس (VCA) و IgG بر علیه آنتی ژن های هسته ای (EBNA) و Early Antigen (EA) ها، آزمایش ELISA توسط کیت های مربوطه انجام گرفت و OD ها در 450 mm قرایت گردید. در پایان نتایج مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.نتایج: نتایج بدست آمده نشان می دهد، 80 نفر (%88.9) از 90 دانشجوی مورد مطالعه، دارای آنتی بادی بر علیه ویروس اپشتین بار بوده و آلودگی قبلی داشته اند. تست EBNA(IgG), VCA(IgG) و EA(IgG) به ترتیب در 79 نفر 80, (%87.8) نفر (%88.9) و 2 نفر (%2.2) مثبت گردید. تست VCA (IgM) فقط در 1 مورد (%1.1) و Monosopt test در 4 نفر (%4.4) مثبت بود. 10 نفر (%11.1) نیز فاقد هر نوع آنتی بادی بر علیه EBV بودند. ضمنا تفاوت معنی داری بین دانشجویان مختلف از نظر جنسیت، رشته تحصیلی و محل سکونت و میزان آلودگی به ویروس مشاده نشد.نتیجه گیری: شیوع عفونت EBV در این پژوهش در دانشجویان مورد مطالعه، %88.9 تعیین شد که به مقادیر بدست آمده در سایر مطالعات انجام شده در ایران و دیگر نقاط دنیا خصوصا کشورهای در حال توسعه نزدیک است.

مقدمه: کاربرد طعمه سموم یکی از رایج ترین و موثرترین استراتژی مبارزه با سوسری آلمانی (Blattella germanica L.) محسوب می شود. هدف از این مطالعه تعیین سطح حساسیت سوسری آلمانی نسبت به ژل طعمه فیپرونیل و ایمیداکلوپرید در شرایط آزمایشگاهی و پیشنهاد استفاده از آنها در ایران می باشد.روش کار: این مطالعه تجربی بر روی 8 سوش سوسری آلمانی صورت گرفت. در این تحقیق، سوسری های نر تازه بالغ شده (حداکثر تا 3 هفته) برای انجام آزمون ها برگزیده شدند. ژل طعمه مسموم فیپرونیل و ایمیداکلوپرید به مدت 2 ساعت در اختیار سوسری های بالغ نری که 12 ساعت بدون غذا، گرسنه نگه داشته شده بودند، گذاشته شد. بعد از سپری شدن زمان در نظر گرفته شده، طعمه از محیط آنها خارج و غذای جوندگان حیوانخانه جایگزین آن گردید. میزان مرگ و میر آنها هر 12 ساعت برای مدت 6 روز ثبت شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش دقیق آنالیز رگرسیون پروبیت استفاده شد.نتایج: 144 ساعت (6 روز) بعد از تغذیه سوسری ها بر روی ژل طعمه مسموم فیپرونیل و ایمیداکلوپرید به مدت 2 ساعت، در تمامی سوش ها 100% مرگ و میر مشاهده شد. 24 ساعت بعد از تغذیه سوسری ها بر روی ژل طعمه مسموم ایمیداکلوپرید بیش از 60% مرگ و میر و 48 ساعت بعد از تغذیه، در تمامی سوش ها (بجز سوش خوابگاه شاهمرادی و خوابگاه زنجان) 100% مرگ و میر مشاهده شد. در حالی که 24 ساعت بعد از تغذیه سوسریها بر روی طعمه فیپرونیل در بعضی سوشها بین 30-10% مرگ و میر مشاهده شد و در بعضی مرگ و میر مشاهده نشد. 48 ساعت پس از تغذیه در بیشتر سوش ها بیش از 60% مرگ و میر مشاهده شد.نتیجه گیری: با توجه به آلودگی روزافزون اماکن انسانی به سوسری آلمانی و مشاهده مقاومت آن به سمومی که در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرد (بویژه پایروتروئیدها) ، طعمه مسموم فیپرونیل می تواند جایگزین بسیار مناسبی جهت مبارزه با این آفت بهداشتی در ایران باشد.

مقدمه: استانداردهای مدیریت اطلاعات سازمان های اعتباربخشی با تاثیر بر جنبه های مختلف پرونده الکترونیک سلامت (HER) تاثیر عمده ای بر راه اندازی این گونه سیستم ها دارند. با توجه به این اهمیت، انجام بررسی تطبیقی در خصوص استانداردهای مدیریت اطلاعات (IM) در کشورهای پیشگام، می تواند حرکت استانداردهای IM و بازنگری استانداردهای مدارک پزشکی در راستای ایجاد پرونده الکترونیک سلامت را در کشورمان تسهیل کند.روش کار: در طی یک مطالعه توصیفی- تطبیقی، استانداردهای IM کشورهای آمریکا، نیوزیلند و کانادا از طریق اینترنت و پست الکترونیکی جمع آوری شده و مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: یافته های پژوهش نشان می دهد استانداردهای IM در این کشورها به روی ثبت بهنگام و تکمیل اطلاعات، استفاده از سیستم های نام گذاری و طبقه بندی استاندارد، بکارگیری سیستم هایی جهت جمع آوری داده های مختلف، اتصال و ادغام انواع داده ها از داخل و خارج سازمان و محرمانگی اطلاعات تاکید دارند.نتیجه گیری: کلیه سازمان های مورد بررسی با اتکا بر این استانداردها علاوه بر ارتقای فرآیندهای مدیریت اطلاعات، پرونده های پزشکی و تضمین کیفیت خدمات، بستر مناسب جهت تقویت نظام اطلاعات بهداشتی درمانی و ایجاد پرونده الکترونیک سلامت را نیز فراهم می سازند. در کشورمان نیز به دلیل نواقص و کاستی های موجود در زمینه مدیریت اطلاعات و مدارک پزشکی، انجام حرکت استانداردسازی جهت ایجاد استانداردهای IM و بازنگری استانداردهای مدارک پزشکی در راستای ایجاد پرونده الکترونیک سلامت ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: بر اساس قانون مصوب سال 1369 که توسط مجلس شورای اسلامی ایران به تصویب رسید وزارت بهداشت و آموزش پزشکی موظف شد که آموزش پزشکی کلیه افراد مشمول در سرویس های بهداشتی و درمانی را ارتقا دهد. همچنین کلیه پزشکان عمومی جهت دریافت یا تمدید پروانه مطب به آموزش بعد از فارغ التحصیلی نیاز دارند.روش کار: این مطالعه توصیفی با هدف تعیین نگرش پزشکان عمومی در مورد برنامه های آموزش مداوم در شهرستان بندرعباس انجام شد. جمعیت مورد مطالعه پزشکان عمومی بودند که مطب خصوصی داشتند. آنها پرسشنامه از قبل طراحی شده را تکمیل کردند و نتایج با استفاده از نرم افزار آماری Minitab مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: بر اساس نتایج %68.5 پزشکان عمومی آگاهی کافی از آموزش مداوم داشتند. %94.5 در برنامه های آموزش مداوم شرکت کرده بودند. 67% بر این باور بودند که آموزش مداوم باعث ارتقای مهارت های بالینی آنها می شود و مباحث طب داخلی از اهمیت بیشتری نسبت به سایر مباحث مانند جراحی، چشم پزشکی و غیره برخوردار بود.نتیجه گیری: پزشکان عمومی شهرستان بندرعباس، آگاهی کافی در مورد اهداف برنامه دارند. اکثریت آنها از اجباری شدن برنامه حمایت کردند و معتقدند که آموزش مداوم پزشکی باعث افزایش انگیزه و ارتقای شغلی آنها می شود.

مقدمه: اطلاع رسانی اخبار بد به بیماران، یکی از مشکل ترین وظایف پزشکان می باشد و هنوز در آموزش پزشکی، تدارک اندکی برای آموزش این موضوع مشکل فراهم شده است. مطالعات قبلی نشان داده است بیماران عموما تمایل دارند با آنها راجع به بیماری شدید و اخبار بد، بی پرده و با همدلی صحبت شود. در این مطالعه ما به نحوه اطلاع رسانی اخبار بد به بیماری توسط پزشکان دانشگاه علوم پزشکی کرمان پرداخته ایم.روش کار: در این مطالعه توصیفی، پرسشنامه ای مشتمل بر اطلاعات جمعیت شناختی، سوالاتی راجع به نحوه اطلاع رسانی اخبار بد و چگونگی حمایت روانی ارایه شده به بیماران و سوالاتی راجع به جنبه های محیطی در هنگام اطلاع رسانی اخبار بد در مطب، تهیه شده است. پس از بررسی روایی و پایایی پرسشنامه، در اختیار پزشکان نمونه قرار گرفت و نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: از 75 پرسشنامه توزیع شده، 44 مورد تکمیل شد. پزشکانی که پاسخ داده بودند را 29 مرد و 15 زن به ترتیب با میانگین سنی 39.08±8.61 سال و 8.21±6.59 سال سابقه کار تشکیل دادند. نتایج نشان می دهد که بیماران در هنگام اطلاع رسانی اخبار بد، بیشتر به حمایت روانی توجه داشتند تا به حمایت محیطی، ارتباط آماری معناداری بین نمرات مربوط به حمایت های روانی و محیطی در حین اطلاع رسانی اخبار بد و جنس، وضعیت تاهل و سابقه کار پزشکان وجود نداشت.نتیجه گیری: بدون آموزش مناسب، ناراحتی و عدم اطمینانی که در حین اطلاع رسانی اخبار بد در پزشکان وجود دارد، باعث دوری آنها از بیماران می شود. فراهم نمودن آموزش های مربوطه در حین تحصیل و به صورت بازآموزی بعد از فارغ التحصیلی می تواند به پزشکان در شرایط سخت اطلاع رسانی اخبار بد، کمک نماید.

مقدمه: آموزش بالینی بخش عمده ای از دوره آموزشی رشته پزشکی است که غالبا از شکل نظام مند و ساختاری برخوردار نیست. کسب اطلاعات با ارزشی در این زمینه و در جهت برنامه ریزی ها و تصمیم گیری های بعدی را ممکن می سازد. این پژوهش با هدف بررسی انواع روش های ارزیابی بکاررفته در بخش های بالینی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان از دانشجویان دوره کارآموزی انجام شده است.روش کار: در این مطالعه مقطعی، 102 دانشجوی دوره کارآموزی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان در سال 1382 مورد نظر خواهی قرار گرفته اند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه ای حاوی 10 سوال در مورد اطلاعات مقدماتی، نحوه ارزشیابی تدریجی، نوع آزمون های مورد استفاده، تاثیر نظر افراد در ارزشیابی و مهارت های بالینی مورد ارزشیابی می باشد که در پایان کارآموزی هر بخش و ابتدای بخش بعدی جمع آوری شده است. نتایج با استفاده از نرم افزار Epi-info 2000 در قالب آمار توصیفی ارایه شده است.نتایج: حضور به موقع در کارآموزی و پاسخگویی به سوالات شفاهی به نظر اکثر دانشجویان در اغلب موارد مورد ارزشیابی تدریجی قرار گرفته است (به ترتیب %39.2, %49). به نظر اکثر دانشجویان (81%) آزمون عملی کمتر از 25% نمره ارزشیابی را به خود اختصاص می دهد و همچنین نظر افراد دیگر غیر از استاد در نمره ارزشیابی کاملا بی تاثیر است (70%). به علاوه به نظر اکثریت توانایی استدلال بالینی از جمله مهارت های بالینی موثر در ارزشیابی آنان است در حالی که ارزشیابی آنان در حد بسیار کم نشان دهنده توانایی با بیمار و همراهان، انجام اقدامات اورژانسی و انجام معاینات فیزیکی است.نتیجه گیری: ارزشیابی دقیق تر مهارت های بالینی مورد نیاز دانشجویان پزشکی با استفاده از آزمون های مناسب از عوامل اساسی در افزایش کیفیت و اثر بخشی این دوره آموزشی خواهد بود.

مقدمه: هیستوسیتوزهای دوران کودکی گروهی از بیماری های نادر می باشند که وجه مشترک آنها تجمع یا تکثیر سلول های منوسیت- ماکروفاژ با منشا مغز استخوان است. بیماری تظاهرات متفاوتی داشته و طیف آن از یک ضایعه منفرد استخوانی تا درگیری چند سیستم می باشد. بیشترین درگیری در سیستم اسکلتی مشاهده می گردد. تشخیص نهایی بیماری پس از ارزیابی کامل بالینی و آزمایشگاهی بر اساس بیوپسی نسجی صورت می گیرد. در گرفتاری یک عضو اقدامات درمانی عمدتا شامل کورتاژ یا پرتودرمانی و در موارد سیستمیک شیمی درمانی می باشد. سن بیمار، شدت بیماری و نارسایی ارگان های حیاتی از فاکتورهای مهم در پیش آگهی بیماری است.معرفی بیمار: بیمار پسر دو ساله اهل جزیره قشم که با شکایت اصلی ضایعات پوستی مراجعه می کند، ده ماه قبل از مراجعه، والدین متوجه یک نقص استخوانی در قسمت راست پیشانی می شوند که با تلقی اینکه ناشی از ضربه ساده می باشد، به پزشک خودداری می کنند و سپس به علت افزایش تعداد ضایعات استخوان، افتادن دندانها و شدت علایم جلدی در بخش بستری می گردد.نتیجه گیری: از آنجایی که علایم بروز بیماری در بیماران متفاوت است و در بسیاری مبتلایان به علت علایم خفیف جلدی و یا درگیری منفرد استخوان، تشخیص به موقع داده نمی شود. لذا باید معاینه کامل بالینی آزمایشگاهی و انجام بیوپسی نسجی با توجه به پیش آگهی بدتر بیماری در کودکان، بیشتر مورد توجه قرار گیرد.