مقدمه: پرولیفراتیو ویتریورتینوپاتی با ایجاد Proliferative Vitreoretinopathy (PVR) سلولی در دو طرف سطح رتین و ویتره مشخص می شود. این بررسی سعی در نشان دادن تاثیر باندEncircling بر میزان موفقیت آناتومیک رتین در بیماران مبتلا به دکولمان رتین همراه با تغییرات پرولیفراتیو خلفی دارد.روش کار: در این کارآزمایی بالینی 53 بیمار مبتلا به دکولمان رتین در دو گروه دسته بندی شدند بطوریکه جهت هر نفر در گروه اول یک فرد مشابه در گروه دوم از بین افراد مراجعه کننده انتخاب گردیدند پس از کسب رضایت بیمار 25 بیمار در گروه اول و 28 بیمار در گروه دوم قرار گرفتند. گروه اول علاوه بر ویترکتومی استاندارد از باند Encircling و در گروه دوم فقط ویترکتومی استاندارد انجام گرفت. مدت زمان پیگیری بین 18–4 ماه بود. نتایج: 92 درصد بیماران در گروه اول و 71 درصد از بیماران در گروه دوم با یکبار عمل جراحی و بدون عود PVR، رتین چسبیده ولی میزان موفقیت آناتومیک رتین در گروه اول و دوم فاقد اختلاف معنی دار بود. در گروه دوم بیشترین چشمهایی که دچار دکولمان مجدد شدند مربوط به بیماران فاکیک بود (6 از 8 چشم) در حالیکه در گروه اول هیچکدام از بیماران فاکیک دچار دکولمان مجدد نشدند. عامل عود در همه بیماران،PVR مجدد تشخیص داده شد. میزان دید اصلاح شده در بیمارانی که فقط یکبار عمل شدند در گروه اول 34% بالای 20.200 و 64% بالای 5.200 و در گروه دوم 14% بالای 20.200 و در 71% بالای 5.200 بود فاقد اختلاف معنی دار بود. از سوی دیگر میزان التهاب پلک پس از عمل در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت که در گروه اول (با باند) مشخصا بیشتر بود (P<0.001). نتیجه گیری: با توجه به اینکه بیشترین بیمارانی که دچار دکولمان مجدد شده اند مربوط به بیماران فاکیک گروه بدون باند می باشند، تحقیقات بیشتر بر مبنای تعداد نمونه بیشتر در بیماران فاکیک مبتلا به دکولمان رتین همراه با تغییرات PVR خلفی که تحت عمل جراحی ویترکتومی Clear lens قرار می گیرد، پیشنهاد می گردد.