مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان (Journal of Advances in Medical and Biomedical Research)
سال:1393 | دوره:22 | شماره:90 |تعداد مقالات:17

زمینه و هدف: از آنجا که آثار عینی میزان حرمت خود (Self-Esteem)، بر بهداشت روانی، سلامت جسم و رفتار اجتماعی انسان ها قابل انکار نیست، بیان موضع علم و دین پیرامون آن ضروری به نظر می رسد. اهمیت و فایده این موضوع زمانی رخ می نماید که از بین تئوری های مطرح شده در تناسب علم و دین، گزینه ما تعامل و توافق آن دو باشد. هدف این پژوهش نشان دادن همسویی علم و دین در تاکید بر تامین سلامت جسم و روان انسان با بالا بردن حرمت خود، و بررسی رابطه خودپنداره با آن می باشد. اما حرمت خود پیوندی با خودپنداره نیز دارد. تاکیدات دینی بر اهمیت و سودمندتر بودن خودشناسی مقدمه ای است جهت رهنمون شدن به عمیق ترین لایه های درونی انگیزه های رفتاری که بدون آن، ارزیابی فرد از خود و دیگران از او کامل نخواهد بود. در روان شناسی اجتماعی از این ارزیابی و مجموعه باورها و احساسات فرد درباره خود به خودپنداره (Self Concept) تعبیر می شود. این ارزیابی اگر منطبق با خویشتن اصیل نباشد با عنوان «مختال» در تعابیر قرانی قابل مقایسه خواهد بود که مطالعه تطبیقی آن ها بخشی دیگر از این نوشتار را تشکیل می دهد.روش بررسی: این پژوهش با شیوه توصیفی و با جمع آوری اطلاعات از کتب در کتابخانه ها شکل گرفته است.یافته ها: تاکید قرآن بر هدفمند بودن خلقت جهان و از جمله انسان، باعث دریافت این مهم برای انسان ها می شود که گوهر ارزشمند وجود خود را نباید ارزان از دست بدهند. این گونه شناخت از هستی و انسان، مبنایی برای حرمت خود می شود که در روانشناسی اجتماعی به عنوان پایه رفتار اجتماعی به هنجار تلقی می گردد.نتیجه گیری: از نتایج این بحث نمایاندن هر چه بیشتر نظریه تعامل علم و دین و ارایه مویدات جدیدی از تاثیر آموزه های آن ها در سلامت انسان می باشد. در این مبحث، مطالعه مقایسه ای موضوع «خود» و حرمت آن و خودپنداره در علم روانشناسی و آموزه های دینی صورت گرفته است.

زمینه و هدف: سلامت روانی و عزت نفس پدیده های روانشناختی هستند که از دیرباز مورد توجه روانشناسان، پزشکان و عالمان دینی بوده، متاثر از مجموعه ای از عوامل اجتماعی و شناختی است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی با رویکرد دینی بر عزت نفس و سلامت روانی دانش آموزان پسر بود.روش بررسی: روش پژوهش، آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (1986) و پرسشنامه، سلامت عمومی گلدبرگ (1988) بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر زنجان در سال تحصیلی 1390-91 بود که از بین آن ها به صورت تصادفی و با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، 60 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. مداخله آزمایشی (مهارت های ارتباطی با رویکرد دینی) بر روی گروه آزمایش به مدت پانزده جلسه 90 دقیقه ای و یک بار در هفته اجرا شد. به منظور تحلیل داده ها، از آزمون های آماری تحلیل کواریانس استفاده گردید.یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که تفاوت معنی داری بین میانگین عزت نفس (F=44.64 و P<0.0001) و سلامت روانی (F=85 و P<0.0001) گروه آزمایش و کنترل وجود دارد.نتیجه گیری: آموزش مهارت های ارتباطی با رویکرد دینی موجب بهبود عزت نفس و سلامت روانی دانش آموزان می شود.

زمینه و هدف: قرآن کریم کتاب هدایت است و خداوند حکیم هر آنچه که جنبه هدایت گری داشته به صورت کلی بیان کرده است؛ باشد که در طول سالیان دراز با افزایش دانش بشری، توانایی فهم این مسایل به دست آید. از جمله مساله تحریم مجامعت با حائض تنها در یک آیه 222 بقره مطرح شده که در حکمت و فلسفه تحریم آن فقط با لفظ اذیت و آزار بودن بدان اشاره شده و روایات علت تحریم آن را مشکلاتی چون زشت و ناقص الخلقه شدن، بیماری جذام، برص برای جنین برشمرده اند.روش بررسی: در این مقاله نیمه مروری ضمن روش گردآوری اطلاعات از طریق کتابخانه و نرم افزار (اینترنت)، در مورد واژه «اذی» و سپس توصیف و تحلیل دیدگاه لغویان و مفسران در این باره، به بررسی تطبیقی حکمت تحریم مجامعت از منظر دیدگاه قرآن و روایات و دستاوردهای قطعی طب پرداخته شد.یافته ها: نتایج کشفیات و استنباطات طبی علمی با توجه به شرایط فیزیولوژیک ایجاد شده برای حائض، نشان داد که دستاوردهای طبی می تواند موید و مشمول دیدگاه قرآن و روایات مبنی بر عوارض مجامعت در این ایام باشد و عدم رعایت آن موجب بروز آلودگی و بیماری در دستگاه تناسلی زن و مرد شود و این بیماری ها غیر از مشکلات روحی است که برای هر یک از زوجین به وجود می آید.نتیجه گیری: دانش پزشکی نظر قرآن کریم و روایات را در مورد ممنوعیت رابطه جنسی در دوران قاعدگی تایید می کند.

زمینه و هدف: در روان شناسی سلامت، مقوله انسان هنجار (نرم) که می شود آن را معادل انسان سالم و معیار هم گرفت؛ از اصول بنیادین و ایده آل هر نظام است. در نظام فرهنگی، تربیتی و روان شناسی اسلامی، به این مقوله، توجه ویژه شده است؛ زیرا مهم ترین هدف تربیت اسلامی، تربیت انسان سالم و ایده آل است.روش بررسی: از آنجایی که این تحقیق، تحقیقی توصیفی بود، روش آن، صرفا کتابخانه ای و فیش برداری از طریق مراجعه به متون و آثار اصلی دو متفکر و احیانا شرح های معتبر آثار و نظریات آن ها بود.یافته ها: در اندیشه دکارت که فیلسوفی اومانیسم و ذهن گرا است. انسان هنجار، انسانی خود بنیاد، عقلگرای صرف و متکی بر قدرت تکنولوژیک خود است. این انسان، انسانی صرفا طبیعی، بریده از بنیان های متافیزیکی و مغفول از روان معنوی (روح) است و هر چه بیشتر بتواند بر طبیعت مسلط شود، هنجارتر و مطلوب تر است. انسان هنجار دکارتی، صرفا انسانی سازنده و در پی تحقق استقلال وجودی خویش است؛ ولی در نگاه علامه طباطبائی، بر اساس اندیشه و فرهنگ اسلامی، بحث سلامت روان و انسان هنجار (معیار)، مقوله ای کاملا معنوی و از ساحت روحانی است.نتیجه گیری: زندگی کیفی که مقدمه تحقق انسان سالم است، مبتنی بر فلسفه ای مستحکم، دستیابی به هویت اصیل خود و اصل دین پذیری است. سالم در این نگرش، کسی است که تبیین درستی از حیات خود، رسالت خود، نسبت خود با خدا، جهان و حقایق هستی داشته و دارای حس کرامت و رضایتمندی از زندگی باشد.

مقدمه: همیشه بستری شدن در بیمارستان برای اقوام و بستگان بیمار ایجاد تنش و اضطراب زیادی می کند. یکی از مواردی که به استناد آیه مبارکه، «الا بذکر الله تطمئن القلوب» (الرعد- 28) در آرامش افراد و پیشگیری از اختلالات روانی نقش بسیار مهمی داشته، ایمان به خدا است. توکل به خداوند باعث کاهش نگرانی های ناشی از بیماری های مهم، صبر بر مصایب و پذیرش خواست الهی و تن دادن به عوارض و معلولیت های دراز مدت و پرهیز از عوامل بروز دهنده یا تشدید کننده اختلالات روانی و پیامدهای دیگر می شود.روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی - همبستگی است که میزان اضطراب و افسردگی 100 نفر از خانواده بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه با ابزار HADS (Hospital Anxiety Depression Scale) و ابزار سنجش اعتقادات مذهبی که در مطالعات آقا محمدی و همکاران نیز به کار رفته است، سنجیده شد. بعد از نمونه گیری، داده ها با استفاده از با آزمون های آماری کای دو، آزمون همبستگی و آزمون رگرسیون لجستک به منظور بررسی متغیرهای موثر در اضطراب و افسردگی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که 53.2 درصد افراد مورد پژوهش دارای نشانه اضطراب و 56.4 درصد دارای نشانه های افسردگی بودند. افرادی که علایم اضطراب و افسردگی در آنان مشاهده نشد، دارای اعتقادات مذهبی در حد شدید بودند که آزمون کای دو ارتباط بین علایم اضطراب و افسردگی را با میزان اعتقادات مذهی معنی دار نشان داد (P<0.05). 33.2 درصد از خانواده های دارای علایم اضطراب و 31.2 درصد از خانواده های دارای علایم افسردگی از اعتقادات مذهبی در حد متوسط برخوردار بودند. آزمون آماری کای دو این ارتباط را معنی دار نشان داد (P<0.05).نتیجه گیری: اعتقادات مذهبی و یاری خواستن از خداوند اثر مثبتی بر کاهش افسردگی و اضطراب خانواده های بیماران دارد. تقویت باورها و اعتقادات می تواند بر کاهش بروز علایم و عوارض ناشی از افسردگی همچون اقدام به خودکشی، اعتیاد، بزه کاری ها، اختلالات شخصیت، سلامت جنسی موثر باشد.

زمینه و هدف: معلولین با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند که علاوه بر سلامت جسمی می تواند سلامت روان آن ها را به خطر بیندازد. پژوهش های متعدد نشان می دهند مذهب و سلامت روانی با یکدیگر رابطه دارند. روی آوردن محققین به مذهب و مطالعه روانشناختی آن در دهه های اخیر روزافزون بوده است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین باور مذهبی و سلامت روانی بود.روش بررسی: تعداد 88 نفر از اعضای جامعه معلولین شعبه زنجان در آذر و دی ماه 1390 گروه نمونه پژوهش حاضر را تشکیل دادند. آزمودنی ها با دو آزمون جهت گیری مذهبی آلپورت و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) مورد بررسی قرار گرفتند. این آزمون ها پیشتر برای جامعه ایرانی ترجمه و استاندارد شده اند. نتایج آزمون ها پس از نمره گذاری با آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد بین نمره کل مذهبی با نمره زیرمقیاس سوم سلامت عمومی (چگونگی کنار آمدن با موقعیت های متداول زندگی) در سطح معناداری 0.01 (r=-0.29 و P=0.006) و نمره مذهب درونی با همین زیر مقیاس در سطح معناداری 0.05 (r=-0.224 و P=0.036) ارتباط معنی دار معکوسی یافت شد.نتیجه گیری: به نظر می رسد افراد معلول به نقش ایمان در احساس سلامتی خود واقف نیستند و بنابراین اقداماتی در این زمینه می تواند سلامت آن ها را ارتقا دهد.

مقدمه و هدف: بسیاری از دانشمندان معاصر غربی بر این باورند که، یکی از اساسی ترین نیازهای انسان معاصر، نیاز به دین و ارزش های معنوی است. زیرا ایمان به خدا نوعی قدرت معنوی به انسان می بخشد که او را در تحمل سختی ها کمک می کند و نگرانی و اضطراب را دور می سازد و قرائت دعا می تواند به عنوان یک نوع درمان تسکینی، محرکی برای ایجاد پاسخ های فیزیولوژیک و سایکولوژیک در بیمار باشد. بنابراین، هدف اساسی این مطالعه، بررسی نقش اعتقادات معنوی و فرایض اسلامی در ارتقای سلامت روانی، پشگیری و کاهش اختلالات روانی بود.روش بررسی: برای انجام این پژوهش از روش تحلیل محتوا و مطالعه کتابخانه ای (اسنادی) استفاده شد. در این پژوهش سعی شد بر اساس آموزه های اسلامی، مفاهیم و مضامین مرتبط با سلامت روان و اختلالات روانی مورد شناسایی، توصیف و تحلیل قرار گیرد.یافته ها: نتایج تحلیلی پژوهش های متعدد انجام شده، بیانگر آن بود که بین افسردگی و اعتقادات مذهبی در سطح P<0.05 ارتباط معنادار وجود داشت و همچنین بین میزان باورهای دینی و اسلامی و میزان همسرآزاری افراد، رابطه معکوس برقرار است.نتیجه گیری: به طور کلی نتایج تحقیقات بیانگر آن است که، بین اعتقادات دینی و سلامت روانی رابطه معناداری وجود دارد و افرادی که دارای اعتقادات قوی تری هستند، از آرامش روانی بیشتری برخوردارند و همچنین پایبندی به فرایض اسلامی، نقش پیشگیری کننده و کاهش دهنده در بسیاری از اختلالات روانی مانند اضطراب، افسردگی، انحرافات جنسی، خودکشی، همسرآزاری دارد.

زمینه و هدف: آیه 82 سوره مبارکه اسراء که از آن می توان به آیه شفا یاد کرد و مستند اصلی بسیاری از مباحث میان رشته ای قرآن پژوهی و طب به حساب می آید - به رغم شهرتی که دارد - معنا و مفهوم بایسته خود را در میان ما، بازنیافته است و پیوند مفردات آن با یکدیگر، مورد تحقیق و پژوهش جدی قرار نگرفته اند. این نوشتار در پی آن بود که از طریق بازکاوی معنا و مفهوم دقیق اجزای این آیه و ارتباط مفردات آن با یکدیگر، کم و کیف نگاه به این آیه کریمه و بیان آن، و نحوه ارجاع و استناد به آن را متحول سازد.روش بررسی: این تحقیق با تجزیه معنایی مفردات آیه و ترکیب مفهومی آن ها، بر اساس ریشه لغوی و با بهره گیری از قرینه «مقابله» و تدبر در سیاق آیه، ظرایف و لطایف آیه شفا را از نو مورد توصیف و تحلیل قرار داده و از این رهگذر، به برخی از بایسته ها در رابطه با مباحث میان رشته ای قرآن پژوهی و طب دست می یابد.یافته ها: در این آیه، کلمه شفا در برابر زیان و خسران است و به معنای غنا، سود و رشد می باشد و آرامش، گشایش، تسکین، ایمنی و امنیت از آثار و پیامدهای آن به شمار می رود و تنها به سبب ایمان، از آسمان قرآن بر زمین تشنه مومنان به بارش درمی آید و هر گونه درد و بیماری را که از جنس زیان، خسارت، تنگی، فشار، ناامنی و ناآرامی باشد، درمان کرده و تسکین می بخشد. نیز، ایمان به قرآن در برابر ظلم به آن است که بر پایه ریشه لغوی آن، به معنای ایمنی طلبی، پناه جویی و دردمندی در حضور قرآن بوده، تنها شرط بهره مندی از شفای قرآن می باشد و ظلم به قرآن عبارت است از استغناورزی، اعراض و بی توجهی به قرآن و روآوری به غیر آن و طلب شفا و درمان در بیرون از آن، که حاصلی جز زیان و خسران به دنبال ندارد.نتیجه گیری: بر اساس یافته های تحقیق، نقش و جایگاه و اهمیت مقوله «ایمان به قرآن» و دوری از «ظلم» در حق آن، بیش از پیش آشکار می شود و ضرورت تامل و تدبر جدی در ماهیت و ابعاد مختلف این دو مقوله که تنها شرط بهره مندی از شفا و درمان قرآن به شمار می روند روشن می گردد.

مقدمه: اضطراب نوعی تشویش و نگرانی است و یک حالت فیزیولوزیکی و روانی است که با علایم جسمی، هیجانی، شناختی و رفتاری مشخص می شود. اکثر دانش آموزان و دانشجویان قبل از امتحان دچار درجاتی از اضطراب می شوند که می توان از روش های مختلف غیر دارویی از جمله صوت روح افزای ناشی از تلاوت آیات قرآن به عنوان یک روش بسیار موثر و مفید جهت کاستن این اضطراب استفاده نمود.روش بررسی: این مطالعه به شیوه تجربی بر روی 62 نفر از دانش آموزان مقطع راهنمایی که به طور تصادفی در دو گروه شاهد و آزمون قرار گرفتند، انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات فردی و پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون بود. ابتدا میزان اضطراب دو گروه قبل از برگزاری امتحان اندازه گیری شد. سپس برای گروه آزمون به مدت 20 دقیقه آوای قرآن کریم تلاوت شد، در حالی که گروه کنترل به مدت 20 دقیقه در سرجای خود نشستند. میزان اضطراب مجددا اندازه گیری شد و با استفاده از آزمون های T زوجی و T مستقل میانگین اضطراب دو گروه قبل و بعد از مداخله مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: میانگین اضطراب در گروه آزمون قبل از مداخله 17.52 و بعد از مداخله 14.48 بود. آزمون آماری تی زوجی این اختلاف را معنی دار نشان داد (P<0.05). میانگین نمره اضطراب در گروه شاهد قبل از مداخله 17.39 و بعد از 20 دقیقه 17.1 بوده است. آزمون آماری تی مستقل این اختلاف را معنی دار نشان نداد (P>0.05).نتیجه گیری: یافته های این پژوهش حاکی از تاثیر موفقیت آمیز بودن آوای قرآن در کاهش اضطراب می باشد و از آوای قرآن می توان به عنوان یک روش غیر داروی، مطمئن و ارزان قیمت جهت کاهش اضطراب قبل از امتحان استفاده نمود.

زمینه و هدف: دین اسلام همواره بر بهداشت جسم و جان تاکید فراوان دارد. در رابطه با تغذیه سالم که گامی مهم برای نیل به سلامت جسم و جان بشمار می آید، رهنمودها و آموخته های متعددی در قرآن ارایه گردیده است. یکی از آیه های شاخص در این رابطه عبارت است از: «و ننزل من القرآن ما هو شفاء و رحمه للمومنین». در این مطالعه به بررسی پاره ای از رهنمودهای قرآنی در زمینه بهداشت تغذیه پرداخته ایم.روش بررسی: این تحقیق از نوع مقاله مروری و بر اساس مطالعه کتابخانه ای و بررسی متون است که با تعمق برگزیده ای از آیات قرآنی و احادیث معتبر معصومین علیهم السلام و مطالعه برخی تفاسیر قرآنی مهم و کتابهایی در شرح احادیث و نیز با الهام گیری از آموخته های حکیمان تمدن اسلامی به رهنمودهایی در امر تغذیه سالم دست یافته ایم. مطالب به دست آمده به 5 محور اصلی تقسیم شده اند.یافته ها: از نگاه قرآن سلامت تغذیه با امور معنوی و جهان بینی توحیدی در ارتباط است. برخی توصیه های قرآنی در امر سلامت و بهداشت تغذیه عبارتند از: توصیه به خوردنی های حلال و طیب و پیروی نکردن از امیال شیطانی: «یا ایها الناس کلوا مما فی الارض حلالا طیبا و لاتتبعوا خطوات الشیطان»؛ توصیه به پرهیز از خوردنی های حرام: «انما حرم علیکم المیته و الدم و لحم الخنزیر و ما اهل لغیر الله»؛ توصیه به توجه نمودن به نوع تغذیه و تفکر در ساختار کیفی آن: «فلینظر الانسان الی طعامه» و نیز ساختار کمی آن: «کلوا و اشربوا و لاتسرفوا»؛ توصیه به اهمیت دادن به روزه و بیان جایگاه آن در امر بهداشت تغذیه: «ان تصوموا خیر لکم»؛ توصیه به ورزش و ارتباط آن با تغذیه سالم: «هو الذی جعل لکم الارض ذلولا فامشوا فی مناکبهاو کلوا من رزقه» و مصادیق متعدد دیگر.نتیجه گیری: بهداشت تغذیه در قرآن از جایگاه بالایی برخوردار است؛ چنانکه رسول اکرم (ص) و ائمه معصومین (علیهم السلام) و دیگر حکمای اسلامی که تحت تاثیر آموزه های اسلام در امر بهداشت به طور عام و بهداشت تغذیه به طور خاص بوده اند، توصیه های ارزشمندی در این رابطه داشته اند. از رهنمودهای بسیار ارزنده قرآن در امر بهداشت تغذیه، استفاده و بهره مندی از روزی های حلال و طیب و پرهیز از روزی های حرام و خبیث است که پایبندی به آن انسان را در مسیر توحیدی قرار می دهد.

مقدمه: قرآن کریم، معجزه بزرگ حضرت ختمی مرتبت گنجی است که با ظهور اسلام بر ایشان نازل و با گذر زمان مطالب شگفت و تازه ای از آن کشف شده است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر آوای قرآن طی یک جلسه تمرین بیشینه روی کورتیزول،ACTH  و برخی فاکتورهای روانشناختی زنان جوان ورزشکار بود.روش بررسی: 24 دانشجوی زن ورزشکار با میانگین سنی 21.88±2.1 سال و قد 163.87±9.8 سانتی متر و وزن 57.08±5.32 کیلوگرم به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 12 نفری کنترل و تجربی (آوای قرآن) تقسیم بندی شدند. نمونه های خونی برای سنجش کورتیزول و ACTH قبل و بعد از اجرای تست بروس جمع آوری و میزان درک فشار هر سه دقیقه یک بار بر اساس مقیاس بورگ و همچنین میزان اضطراب با استفاده از پرسشنامه سنجش اضطراب بک (BAI) قبل و بعد از آزمون سنجیده شد.یافته ها: مقادیر پیش آزمون ACTH در گروه کنترل 23.816±5.04 و درگروه تجربی 29.250±6.02 پیکو گرم در میلی لیتر بود که در پس آزمون به 24.9±4.1 در گروه کنترل و 20.3±3.2 پیکو گرم در میلی لیتر در گروه تجربی رسید. کاهش این مقادیر در گروه تجربی از لحاظ آماری معنادار بود (P=0.024). همچنین مقدار کورتیزول گروه کنترل در پیش آزمون 15.583±4.03 و گروه تجربی 14.7±3.8 نانو مول بود که به 17.308±3.02 در گروه کنترل و 13.4±2.04 نانو مول در گروه تجربی رسید. کاهش کورتیزول گروه آوای قرآن حایز اهمیت بود اما به نظر می رسد از لحاظ آماری معنادار نباشد. زمان رسیدن به واماندگی گروه آوای قران 593.92 ثانیه و گروه کنترل 564.25 ثانیه بود. البته افزایش این مقادیر در گروه تجربی از لحاظ آماری معنادار نبود (P=0.531). میانگین درک فشار گروه آوای قرآن در چهار مرحله تمرین 12.12 و در گروه کنترل 11.97 بود که در مجموع تفاوتی در درک فشار دو گروه دیده نشد.نتیجه گیری: نتیجه اینکه آوای قرآن می تواند موجب کاهش ACTH ناشی از استرس تمرین شده، احتمالا اثرات مضر افزایش اضطراب و به دنبال آن کورتیزول گردد.

زمینه و هدف: یکی از مسایل چالش بر انگیز بشر در همه اعصار مشکلات روحی و روانی بوده که منشا بسیاری از ناکامی ها و رنج های جامعه بشری گردیده است. از نظر قران کریم یکی از بیماری های انسان در کنار بیماری های جسمانی وی، مرض و بیماری قلب است که انسان را دچار نوعی تردید و اضطراب می کند. جلوه این تردید و شک، ضعف ایمان به خداوند است که نتجه آن بروز خلق و خوی متناسب با اخلاقیات شرک آلود می باشد که منجر به اعمال کفرآمیز می شود. در مقابل آن قرآن، فردی را داری قلب سالم می داند که از راه میانه خارج نشده و به لحاظ روانی به خلوص قلب نایل گردیده است. قرآن کریم انسانی را سلیم النفس می داند که پیرو هواهای نفسانی نباشد. علامه حسینی طهرانی در ترجمه تفسیر المیزان (علامه طباطبایی) به بررسی بیماری قلب از نظر قران کریم پرداخته، آن را مورد شرح قرار می دهد. هدف از این تحقیق بررسی راهکارهای برون رفت جامعه انسانی از عوارض ناشی از بیماری روح بود.روش بررسی: در این تحقیق موضوع بیماری دل با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و کتابخانه ای با محوریت تفسیر المیزان و مخصوصا نظرات خاص علامه حسینی طهرانی مورد بحث و بررسی قرار گرفت.یافته ها: مطلب مهم از نظر مترجم تفسیر المیزان شباهت مرض قلب و دل با امراض جسمانی می باشد که به تدریج شدت یافته و اگر به معالجه اش نپردازند، مزمن می شود و در انتها بیمار را به هلاکت می کشاند. لازم به ذکر است که شدت یافتن مرض قلب، ناشی از ناپرهیزی بیمار از چیزهایی است که برای وی مضر بوده، باعث تحریک بیشتر قلب بیمار می شود (دقیقا مانند بیماری جسمانی از نظر قران اگر کسی دچار مرض قلب است در صورت تمایل به مداوا و بیماری خود باید به سوی خدای عزوجل توبه کند قرآن در بیان خصوصیت بارز توبه آن را، ایمان به خدا و تذکر به افکار شایسته و اعمال صالح می داند.نتیجه گیری: از نظر قرآن اگر کسی دچار مرض قلب است در صورت تمایل به مداوای بیماری خود، باید به سوی خدای عزوجل توبه کند. قرآن در بیان خصوصیت بارز توبه، آن را، ایمان به خدا و تذکر به افکار شایسته و اعمال صالح می داند. از منظر قران کسانی که مبتلا به بیماری دل هستند، باکی ندارند از اینکه با از دست دادن سرمایه دین، دنیا را به دست آورند و مقامات فانی دنیوی را بر دین داری مقدم بدارند.