مجله طب نظامی
سال:1396 | دوره:19 | شماره:2 |تعداد مقالات:15

زمینه و هدف: صحت بررسی کیفیت زندگی در جانبازان می تواند راهبردهای برنامه ریزی درمانی و خدماتی در این گروه را تعیین نماید. با توجه به خلا اطلاعاتی در مورد کیفیت نگارش مقالات چاپ شده، هدف مطالعه حاضر بررسی صحت نگارش مقالات مرتبط با کیفیت زندگی در جانبازان است. روش ها: در این مطالعه مروری، کلیه مقالات مرتبط با کیفیت زندگی در جانبازان در پایگاه های معتبراطلاعاتی sid، magiran، pubmed، siencedirect از سال 95- 85 با کلیدواژه های کیفیت زندگی، جانبازان، ایران جستجو شد و تعداد 30 مقاله مورد بررسی قرار گرفت. میزان صحت نگارش در قسمت های خلاصه، مقدمه، مواد و روشها، یافته ها، بحث و منبع نویسی در کل با 52 شاخص بررسی شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و استفاده از آمار توصیفی و کای دو انجام شد. یافته ها: تعداد 30 مقالع مورد بررسی قرار گرفت. درستی کلی نگارش مقالات در 39.3% موارد درست، 48.8% موارد نسبتا نادرست و 12.3% نادرست بود. عدم درستی نگارش مقالات شامل چکیده مقاله 7/59%، مقدمه 57.2%، مواد وروش54.2 %، یافته ها 56.9%، بحث76.5% و منابع 25.3%بود. نتیجه گیری: اشکالات متعددی در نگارش مقالات وجود دارد. انجام اقدامات لازم برای کاهش موارد اشتباه در نگارش مقالات سبب افزایش اعتبار مقالات و بکارگیری نتایج صحیح پژوهش ها خواهد شد.

زمینه و هدف: کار آزمایی های بالینی ابزار های مهمی در تصمیم گیری مراقبت های بهداشتی مبتنی بر شواهد هستند. بنابراین مهم است با کیفیت بالاتری طراحی و گزاش شوند. هدف از این مطالعه ارزیابی کیفیت چاپ کارآزمایی بالینی چاپ شده در مجله طب نظامی و بررسی روند تغییرات کیفیت گزارش بر روی زمان است. روش ها: این مطالعه یک ارزیابی مجله محور است. تمامی کارآزمایی های بالینی که بر روی انسان انجام شده و دارای گروه کنترل بوده و بین سال های 1378 تا 1394 در مجله طب نظامی دانشگاه علوم پزشکی بقیه اله (عج) به چاپ رسیده اند، در این ارزیابی مورد بررسی قرار گرفت. برای مقالات مورد ارزیابی اطلاعاتی (توصیفی) از قبیل سال چاپ، دانشگاه، تعداد و جنسیت نمونه ها، حیطه بیماران مورد بررسی، نوع پیامد، نوع مداخله و گروه مقایسه و تاییدیه اخلاقی دانشگاه مورد نظر، استخراج شد، همچنین کیفیت هر کارآزمایی بالینی توسط یک ارزیاب به وسیله دو ابزار Consort 2010 و مقیاس Jadad بررسی شد. در این مطالعه علاوه بر بررسی آیتم ها به صورت جداگانه، نمره کلی چک لیست (Consort 2010) و مقیاس (Jadad) در طول زمان (بین سال های 1378 تا 1394) نیز مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: بین سال های 1378 تا 1394 با توجه به معیارهای مطالعه (گروه کنترل داشته باشد، مطالعه بر روی انسان صورت گرفته باشد) در نهایت 36 مطالعه کارآزمایی بالینی کنترل دار در مجله طب نظامی به چاپ رسیده است که در 61.1% از آنها محققین دانشگاه علوم پزشکی بقیه اله (عج) به عنوان نویسنده اول یا مسوول بوده اند. پارامترهای سنجش سطح سلامت جسمی، میزان اگاهی و مهارت و آمادگی، درد، سلامت روانی و اجتماعی به ترتیب 63.8%، %25، 5.6% و 5.6% و مداخلات پوشش و لباس، درمان های دارویی، درمان های غیره دارویی، آموزش، تمرینات ورزشی و سایر نیز به ترتیب در %11.1، %25، %11.1، %27.8، %19.4 و %5.6 از مطالعات را تشکیل داده اند. مطابق با چک لیست (Consort) بهترین گزارش دهی مربوط به ذکر توضیح کامل مقیاس های از پیش مشخص شده برای پیامد های اولیه و ثانویه مطالعه، شامل اینکه چگونه و در چه موقع مورد ارزیابی قرار گرفته اند (6 a) بوده و برای بررسی روند Consort و Jadad سالها را به 4 دسته تقسیم نمودیم: 1384 و ماقبل آن، 1385 تا 1387، 1388تا 1390 و 1391 تا 1394. شاخص Consort تغییرات خاصی نداشته است. بهبود یا افت آنچنانی نداشته است. میانگین امتیاز کارآزمایی های بالینی مطابق با مقیاس Jadad 35.55) 1.78+1.12% از ماکزیمم امتیاز کل ممکن مقیاس) را بدست آورده اند. مطابق دسته بندی سال ها، شاخص Jadad تغییرات خاصی نداشته است. بهبود یا افت آنچنانی نداشته است. نتیجه گیری: برخی از نقاط ضعف در گزارش دهی از جمله روش تصادفی سازی و کورسازی و ثبت کارآزمایی بالینی می تواند به وسیله استفاده از ابزار استاندارد گزارش دهی در فرایند ساب میت و داوری (از جمله Consort و Jadad) و همچنین برگزاری دوره های آموزشی توسط سردبیران مجله برای محققین و استفاده از مشورت متخصصین متدولوژی بهبود یابد.

زمینه و هدف: آگاهی تغذیه ای افراد تاثیر مستقیمی بر نوع مواد غذایی مصرفی و نیز عادات غذایی دارد. لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان پیش بینی متغیر دانش تغذیه بر رفتارهای تغذیه ای در کارکنان درمانی یکی از بیمارستان های نظامی شهر مشهد انجام گردید. روش ها: در این مطالعه تحلیلی مقطعی از کارکنان درمانی بیمارستان نظامی از نظر دانش تغذیه، رفتار تغذیه ای و مصرف مواد غذایی در سال 1395 مورد بررسی قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه اطللاعات فردی، دانش تغذیه برای بزرگسالانNKQA ( 46سوال)، پرسشنامه عادات و دانش غذاییDHNK (47 سوال) و پرسشنامه بسامد خوراکFFQ (54 آیتم غذایی) بود. برای بررسی ارتباط زیرمقیاس های آشنایی با هرم غذایی، مواد مغذی در غذاها، فواید مواد غذایی از پرسشنامه NKQA و زیرمقیاس های عادات غذایی و دانش غذایی از پرسشنامه DHNK با میزان مصرف مواد غذایی توسط کارکنان درمانی از رگرسیون چندگانه استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه که با حجم نمونه ای از 300 نفر از کارکنان درمانی انجام شد، میانگین سن افراد شرکت کننده 30.7 سال و میانگین نمایه توده بدنی افراد 23.7±3.7 بود. با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن تنها رابطه میان زیربخش عادات غذایی با شاخص توده بدنی معنی دار شناخته شد. نمراتی که کارکنان درمانی زن و مرد در بخش های دانش غذایی و عادات غذایی کسب کرده اند خوب بوده اما در بخش های آشنایی با هرم غذایی، مواد مغذی در غذاها ضعیف و در بخش فواید مواد غذایی متوسط عمل کرده اند. از طرفی نمرات زیرمقیاس های دانش تغذیه (0.001=p) و فواید مواد غذایی (0.025=p) به طور معناداری در زنان بالاتر از مردان بود. نتایج نشان داد، با استفاده از رگرسیون چندگانه، 14 درصد از تغییرات مصرف گروه های مواد غذایی توسط متغیرهای فواید مواد غذایی و دانش غذایی در گروه زنان توضیح داده می شوند. در گروه مردان ارتباط میان دانش تغذیه و عادات غذایی با میزان مصرف گروه های مواد غذایی معنی دار شناخته نشد.نتیجه گیری: با توجه معنی دار شناخته شدن ارتباط دو زیرمقیاس فواید مواد غذایی و دانش تغذیه با مصرف مواد غذایی در گروه زنان و بیشتر بودن نمرات این دو زیرمقیاس در گروه زنان نسبت به مردان، زنان بیشتر در تغذیه خود از دانش تغذیه بهره می برند و اهمیت بیشتری به سلامت خود می دهند.

زمینه و هدف: همسران جانبازان اختلال استرس پس از سانحه جنگی قربانیان غیرمستقیم جنگ می باشند.که در طول زندگی استرس های زیادی را تجربه می کنند. در این میان تجارب معنوی روزانه می توان به عنوان مکانیسم دفاعی و روش حل مساله در بحران ها و مشکلات زندگی باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی ارتباط ارتباط تجارب معنوی روزانه با استرس ادارک شده در همسران جانبازان استرس پس از سانحه جنگی انجام گرفت.روش ها: این مطالعه توصیفی همبستگی با روش نمونه گیری تصادفی ساده بر روی 187 نفر از همسران جانبازان استرس پس از سانحه جنگی شهر کاشان در سال 1395 انجام گرفت. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه تجارب معنوی روزانه (DSES) و پرسشنامه استرس ادارک شده Perceived stress scale بود که به روش خودگزارش دهی جمع اوری شد. توسط امار توصیفی (جداول، میانگین و انحراف معیار) و امار استنباطی (ضریب همبستگی اسپیرمن، من ویتنی) تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین سن همسران جانبازان 3.3±47.6 سال بود. تجارب معنوی روزانه 6.9±31.5 و میزان استرس ادراک شده 2.6±30.6 بود. ازمون ضریب همبستگی اسپیرمن بین تجارب معنوی روزانه با استرس ادارک شده ارتباط معنی داری را نشان داد طوری که با افزایش میزان تجارب معنوی روزانه میزان استرس ادراک شده در همسران جانبازان کاهش پیدا می نمود.نتیجه گیری: با توجه به تاثیرتجارب معنوی روزانهبر کاهش استرس در همسران جانبازان و توجه به بافت فرهنگی و اعتقادات مذهبی و معنوی مردم ایران و اینکه معنویت و مذهب می تواند به عنوان یک روش مقابله ای با استرس و بحران های زندگی باشد که در بروز ناملایمت ها و سختی های زندگی به خصوص در زمان بیماری های مزمن بیشتر اهمیت پیدا می کند. از این روش هابرای سازگاری و بهبود کیفیت زندگی همسران جانبازان استفاده نمود.

زمینه و هدف: آزمایشگاه های تشخیص پزشکی از ارکان اصلی چرخه مراقبت های بهداشتی-درمانی بوده و نقش مهمی در سلامت فرد و جامعه دارند. به دلیل بالا بودن برخورد شغلی با نمونه های مختلف و احتمال ابتلا به بیماری های گوناگون و سایر مخاطرات، آزمایشگاه های تشخیص پزشکی از محیط های مخاطره آمیز برای کسب و انتشار بسیاری از بیماری ها می باشند. هدف مطالعه حاضر بررسی رفتارهای محافظتی پرسنل فنی آزمایشگاه های تشخیص پزشکی دولتی شهر یزد بر اساس تئوری انگیزش محافظت می باشد. روش ها: در این پژوهش مقطعی، 90 نفر پرسنل فنی چهار آزمایشگاه های دولتی شهر یزد، به روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات به وسیله پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر مشخصات دموگرافیک، سوالات مربوط به سازه های تئوری انگیزش محافظت (91 سوال) و رفتار محافظتی (20 سوال) بصورت خودگزارش دهی جمع آوری شد. پاسخ های سازه های تئوری انگیزش محافظت با استفاده از طیف لیکرت 5 قسمتی از کاملا موافق (نمره یک) تا کاملا مخالف (نمره پنج) و در بررسی رفتار از همیشه (نمره صفر) تا هرگز (نمره سه) نمره گذاری شد. یافته ها: میانگین سنی پرسنل فنی آزمایشگاه های تشخیص پزشکی مورد مطالعه، 8.9±34.3 بود. بیشتر پرسنل مورد مطالعه زنان (63.3 درصد) بودند. پرسنل آزمایشگاه های تشخیص پزشکی75.27 درصد از نمره رفتار محافظتی را کسب نمودند. رفتار محافظتی با تمام سازه های تئوری ذکر شده بجز شدت درک شده و کارآمدی پاسخ همبستگی مثبت معنی دار داشت. سازه های تئوری انگیزش محافظت توانستند 32.6 درصد از واریانس رفتار محافظتی را پیش بینی کنند که نقش آسیب پذیری درک شده (0.326=b) بیش از سایر متغیرها بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نقش سازه های انگیزش محافظت، ترس، آسیب پذیری و پاداش درک شده را در اتخاذ رفتار محافظتی در پرسنل فنی آزمایشگاه های تشخیص پزشکی تایید می کند، لذا کاستن پاداش های درک شده و افزایش ترس و قبول آسیب پذیر بودن، پذیرش و انجام رفتارهای محافظتی در پرسنل را تسهیل می کند، بنابراین می تواند به عنوان یک اصل در امر آموزش در مراکز بهداشتی-درمانی و آزمایشگاه ها مورد توجه قرار گیرد.

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت نقش سربازان در امنیت کشور مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی نوروتیسم و سایکوتیک با گرایش به خودکشی سربازان در پادگان های نظامی شهر کرمانشاه انجام شد. روش ها: روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. نمونه مورد بررسی شامل 435 نفر از سربازان در حال خدمت در پادگان های نظامی شهر کرمانشاه در سال 1395 بود، که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه های شخصیتی «آیزنک» بزرگسالان و پرسشنامه افکار خودکشی «بک» مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های به دست آمده با استفاده از روشهای آماری توصیفی و تحلیل همبستگی پیرسون و توسط نرم افزار SPSS-18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج یافته های به دست آمده نشان داد که رابطه معناداری بین ویژگی های شخصیتی نوروتیسم و سایکوتیک با گرایش به خودکشی در سربازان وجود دارد. بدین معنا بین سایکوتیک و نوروتیسم با نمره کل افکار خودکشی به ترتیب ضریب همبستگی 0.41 و 0.39 وجود دارد که هر دو در سطح P<0.001 معنادار هستند. نتیجه گیری: بنابر این با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت که ویژگی های شخصیتی نوروتیسم و سایکوتیک توان پیش بینی گرایش به خودکشی سربازان را دارند. به این صورت که هر چقدر خصیصه های نوروتیک و سایکوتیک بیشتر باشد گرایش به خودکشی نیز بیشتر و بالعکس.

زمینه و هدف: آسیب های ناشی از اشتغال ممکن است موجب فرسودگی شغلی و کاهش کیفیت زندگی شود.توجه به راهکارهای مقابله با این پدیده، مانند فعالیت بدنی یکی از اهداف کلی هر سازمان است، هدف از پژوهش حاضر مقایسه فرسودگی شغلی و کیفیت زندگی در کارکنان با و بدون فعالیت بدنی یکی از مراکز علمی نظامی بود. روش ها: در این پژوهش علی- مقایسه ای کارکنان نظامی، بر حسب نمونه گیری در دسترس انتخاب و ابتدا با پرسشنامه فعالیت بدنی شارکی به دو گروه فعال و غیرفعال تقسیم شده و سپس دو پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش و پرسشنامه کیفیت زندگی بهداشت جهانی را تکمیل نمودند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چند متغیری با کمک نرم افزاز SPSS 20 استفاده شد. یافته ها: در این پژوهش تعداد 100 فرد نظامی با میانگین و انحراف استاندارد 8.6±40.9 سال مورد مطالعه قرار گرفتند که به دو گروه فعال (54 نفر) و غیرفعال (43 نفر) تقسیم شدند. تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد افراد بدون فعالیت بدنی در متغیر فرسودگی شغلی و زیرمولفه های (خستگی عاطفی، مسخ شخصیت) و افراد با فعالیت بدنی در زیر مولفه عملکرد شخصی میانگین بالاتری را کسب نمودند، هم چنین در متغیر کیفیت زندگی، افراد با فعالیت بدنی در دو نمره کلی سلامت جسمانی و سلامت روان به همراه زیر مولفه های آن (کارکرد جسمانی، بهزیستی هیجانی، کارکرد اجتماعی و سلامت عمومی) و افراد بدون فعالیت بدنی در (اختلال نقش به خاطر سلامت جسمانی، اختلال نقش به خاطر سلامت هیجانی و درد) میانگین بالاتری نشان دادند. در زیر مولفه انرژی/ خستگی تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: یافته ها حاکی از آن است که فعالیت بدنی ظرفیت کارکنان نظامی را در جهت بهبود کیفیت زندگی و مقابله با فرسودگی شغلی افزایش داده است. لذا پیشنهاد می شود که فعالیت بدنی به عنوان بخشی از برنامه های راهبردی مراکز نظامی به منظور افزایش بهره وری کارکنان مورداستفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف: حوادث بیولوژیک یکی از مهمترین تهدیدات نظام سلامت و متزلزل کننده پایه های امنیت ملی و ایجاد کننده هراس عمومی در هر کشوری می باشند. در این بین آمادگی بیمارستان ها در برابر چنین حوادثی نقش مهمی در کاهش تلفات و حفظ اقتدار کشورها و افزایش اعتماد مردم به دولتها در برخورد با حوادث و بحرانها دارند. لذا با توجه به اهمیت این موضوع و عدم وجود مطالعات مشابه در کشور، این مطالعه با هدف بررسی میزان آمادگی بیمارستان های استان مرکزی در برابر حوادث بیولوژیک در سال 1395 انجام شد.روش ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی است و جامعه پژوهش شامل کلیه بیمارستان های موجود در سطح استان مرکزی بوده که شامل 13 بیمارستان دانشگاهی، 2 بیمارستان خصوصی و 3 بیمارستان تامین اجتماعی است. ابزار گردآوری اطلاعات، چک لیست استانداد 120 سوالی آمادگی در برابر حوادث شیمیایی و بیوتروریسم انجمن بیمارستان های آمریکا بود که پس از ترجمه و بومی سازی در این مطالعه به کار گرفته شد. داده ها از طریق مصاحبه با مدیر بیمارستان و مشاهده مدارک و مستندات موجود در سال 1395 گردآوری و با نرم افزار SPSS-16 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میزان نمره کسب شده از 100 در چک لیست آمادگی در برابر حوادث شیمیایی و بیوتروریسم، در قسمت اطلاعات عمومی 36، ارتباطات27، پاسخگویی به نیاز بیماران 38، سازماندهی 27، پشتیبانی و تدارکات 32، روند معالجات پزشکی 27، آموزش 24، مدیریت و امنیت بیمارستان 8، خدمات روانپزشکی 11 و قابلیت تشخیص28 بود. میانگین نمره کل آمادگی در برابر حوادث بیولوژیک 26 بود که در محدوده ضعیف می باشد. نتیجه گیری: با توجه به پیچیدگی و جدید بودن مباحث مدیریت و آمادگی در برابر حملات بیولوژیک و همان طور که از قبل انتظار می رفت میزان آمادگی بیمارستان های استان مرکزی در این مطالعه در سطح ضعیف ارزیابی شد، که نیازمند توجه مسوولین به این موضوع و ایجاد راه کارها و تمهیدات جدی و سریع جهت افزایش این آمادگی ها می باشد. لذا بررسی میزان آمادگی مراکز درمانی کل کشور در بحران های بیولوژیک و وجود برنامه هایی برای مقابله و پاسخگوئی به آن، یک ضرورت دایمی است.

زمینه و هدف: امروزه مصرف مکمل کافئین در میان ورزشکاران افزایش یافته است. این مکمل دارای اثرات ضدالتهابی است و می تواند عملکرد ورزشی را بهبود بخشد، بنابراین، در این تحقیق سعی بر آن داریم تا اثرات این مکمل را بر پاسخ های التهابی و عملکرد دانشجویان نظامی در یک دمای گرم مورد بررسی قرار دهیم. روش ها: 15 دانشجوی نظامی مرد سالم پس از تکمیل فرم های رضایت و سلامت در این مطالعه شرکت کردند. سپس آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه کافئین (8 نفر) و دارونما (7 نفر) تقسیم شدند. آن ها میزان 6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کافئین و مالتودکسترین را به عنوان دارونما 90 دقیقه قبل از اجرای آزمون مصرف کردند. آزمودنی ها فعالیت هوازی بیشینه خود (آزمون وامانده ساز دوی رفت و برگشت 20 متر) را در دمای 38 درجه در تابستان انجام دادند. سپس حداکثر اکسیژن مصرفی از طریق فرمول مربوطه (تعداد رفت و برگشت با صدای بوق) محاسبه و جهت ارزیابی TNF-a و IL-1b نمونه خونی قبل و بعد از هر آزمون به میزان 5 سی سی از ورید بازویی آزمودنی ها جمع آوری شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که مکمل کافئین موجب کاهش معنی دار TNF-a (گروه کافئین: 5.29±17.94 و گروه دارونما:7.18 ±31.38)، افزایش معنی دار حداکثر اکسیژن مصرفی (گروه کافئین:2.86 ±41.73 و گروه دارونما: 1.30±34.88) شد و هیچ گونه تاثیر معناداری بر IL-1b (گروه کافئین: 3.36±21.52 و گروه دارونما: 3.16±23.47) نداشت (P≤0.05). نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان نتیجه گرفت که مصرف مکمل کافئین 90 دقیقه پیش از فعالیت می تواند منجر به کاهش TNF-a و بهبود عملکرد هوازی در دمای گرم شود.

زمینه و هدف: به عنوان گام عظیمی در مسیراستانداردسازی آموزش بالینی پزشکی در کشور، تعیین استانداردهای آموزش بالینی درحوزه های کلینیک سرپایی، راندهای آموزشی، گراندراند، گزارش صبحگاهی و ژورنال کلاب توسط وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی بعنوان یک پروژه وسیع انجام شده و اطلاعات آن رسما اعلام شده است. در مطالعه حاضر گزارش صبحگاهی در بخش اورژانس بیمارستان نظامی مورد ارزشیابی قرار گرفت و وضع موجود آنرا طبق 54 استاندارد مربوط به گزارش صبحگاهی اعلام گردید. روش ها: مطالعه مقطعی حاضر طی سال 94 به صورت ارزشیابی 48 مورد گزارش صبحگاهی در بخش اورژانس بیمارستان نظامی با استفاده از سه فهرست وارسی شامل مشاهده توسط رزیدنت، مصاحبه ساختارمند با معاون آموزشی یا رئیس بخش، مصاحبه ساختارمند با دستیار ارشد و همچنین بررسی مستندات، 54 استاندارد باید و بهتر است را بررسی کرده است. سپس نمره نهایی مطلق و درصد آن در استانداردهای اجباری و ترجیحی تعیین، رتبه بندی شد. یافته ها: در بخش اورژانس بیمارستان نظامی نتایج 48 مورد گزارش صبحگاهی ارزیابی شد که میانگین امتیاز در استانداردهای اجباری 84.2% و استانداردهای ترجیحی 42.9% بود. در بخش اورژانس بیمارستان نظامی در استانداردهای اجباری 3 مورد از 19 مورد و در استانداردهای ترجیحی 20 مورد از 35 مورد تحقق نیافته بود. در مجموع میانگین کل امتیاز کسب شده در مورد تمام استانداردهای گزارش صبحگاهی در بخش اورژانس بیمارستان نظامی 63.5 % بود.نتیجه گیری: وضعیت موجود استاندارد های اجباری گزارش صبحگاهی در بخش اورژانس بیمارستان نظامی مطلوب است با این وجود در مجموع استاندارد های اجباری و ترجیحی گزارش صبحگاهی در بخش اورژانس بیمارستان نظامی نیاز به ارتقا دارد.پیشنهاد می شود جهت تحقق استانداردهای تحقق نیافته با استفاده از راهکارهای پیشنهادی، نظرات و تجربیات مدیران بیمارستانها و بخش ها اقدام شود.

زمینه و هدف: سموم ارگانوفسفره یک گروه از ترکیبات خطرناک هستند که به عنوان عوامل جنگی یا آفت کش های کشاورزی بطور گسترده مورد استفاده قرار گرفته اند. هدف این مطالعه آزمایشگاهی حذف سم دیازینون (به عنوان مدلی برای سموم ارگانوفسفره) از محیط های آبی بوسیله سیلیکای مزوحفره می باشد.روش ها: سیلیکای مزوحفره با روش سل-ژل تهیه شده و تعیین خصوصیات ساختاری با آنالیزهای FTIR، XRD، BET و SEM انجام شد. آزمایش های جذب در سیستم بسته برای بررسی اثر پارامترهای مختلف (مانند pH، زمان، غلظت و دوز جاذب) بر سم زدایی انجام شدند. همچنین مدل های سینینتیکی و ایزوترم های جذب در این پژوهش مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته ها: بر اساس نتایج بدست آمده بالاترین ظرفیت جذب (135mg/g) بر اساس ایزوترم لانگمویر در 6=pH، غلظت50mg/L ، زمان 50 دقیقه و دوز جاذب0.1g/L  و همچنین بالاترین درصد حذف (72%) در دوز جاذب 10g/L از سیلیکای مزوحفره بدست آمده اند. ایزوترم جذب و مدل سینیتیکی به ترتیب مطابق با مدل لانگمویر و معادله شبه درجه دوم بدست آمده اند. نتیجه گیری: با توجه به ظرفیت جذب بالای سیلیکای مزوحفره برای حذف دیازینون، می توان نتیجه گرفت که این ترکیب می تواند به عنوان جاذبی موثر برای سم زدایی سموم ارگانوفسفره از آب مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف: وجود انواع آسیب های مچ و پا در دراز مدت می تواند باعث کاهش توانایی افراد در انجام امور روزمره، افزایش وابستگی به سایرین و در نتیجه کاهش سطح رضایت از زندگی شود. هدف از این مطالعه بررسی سطح رضایت از زندگی جانبازان مبتلا به اختلالات عصبی-اسکلتی-عضلانی مچ و پا بود.روش ها: در یک مطالعه تحلیلی، جانبازان مبتلا به مصدومیت های مچ و پا از 6 استان، شرکت کردند. معاینات توسط متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و کارشناس ارتوپدی فنی انجام شد و پرسشگران آموزش دیده اطلاعات زمینه ای و رضایت از زندگی را جمع آوری کردند. رضایت از زندگی توسط فرم SWLS (Satisfaction with Life Scale) سنجیده شد. نمرات حاصل بین 5 الی 35 متغیر بود و دسته بندی بدین شرح بود: بسیار ناراضی (5-9)، ناراضی (10-14)، کمی ناراضی (15-19)، متوسط (20-24)، راضی (25-29) و بسیار راضی (30-35). محاسبات آماری با استفاده از نرم افزار SPSS 23 انجام شد.یافته ها: میانگین سن 577 جانباز شرکت کننده در زمان مطالعه 8.2±52.4 سال بود. ضایعات عصبی اندام تحتانی شامل سیاتیک 24.5% (141= N)، فمورال 5.3 % (31=N)، پرونئال 28.2 % (162=N)، تیبیال 21.8 % (126=N) بود. محدودیت در دامنه حرکتی مچ پا در 50.2 % (290=N) وجود داشت. میانگین نمره رضایت از زندگی 7.1 ±17.6 بود، 17.3 % (100=N) از زندگی خود راضی یا بسیار راضی و 60.0 % (346= N) از زندگی خود ناراضی بودند. سطح رضایت متوسط در 7.22 % (131=N) گزارش شد. ارتباط معناداری بین میزان رضایت از زندگی و درصد جانبازی (0.001>P)، تحصیلات (0.011=P) و وضعیت اشتغال (0.003=P) مشاهده شد. سن و مصدومیت های همراه با سطح رضایت از زندگی ارتباط معناداری نداشتند (0.05<p).نتیجه گیری: اکثریت جانبازان مبتلا به اختلالات عصبی-اسکلتی-عضلانی مچ و پا از زندگی خود راضی نیستند. درصد جانبازی، سطح تحصیلات و وضعیت اشتغال با میزان رضایتمندی از زندگی در ارتباط بودند.