زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1384 | دوره:8 | شماره:2 |تعداد مقالات:25

هدف: بهبود مراقبت از بیماران سرطانی. روش کار: برنامه ریزی استانداردهایی در زمینه های زیر: تنظیم استانداردهای مراقبت، تحت نظر گرفتن، پیاده شدن این استانداردها، جمع آوری اطلاعات براساس جمعیت شناسی، تشخیص، ارزیابی، درمان، پاسخ، بقا بعد از درمان، نوتوانی، اطلاعات بقا، مشخص کردن کمبودها، آموزش پزشکی، پرستاری و حمایت پرسنل، ارزیابی کیفیت مراقبت، تحقیق و انتشار نتایج. دست اندرکاران: پزشک، مدیر، ثبت کننده اطلاعات.  

مقدمه و هدف: هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثربخشی تجویز توام متفورمین - لتروزول با متفورمین - کلومیفن سیترات در زنان نابارور مقاوم به کلومیفن سیترات مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک می باشد. روش کار: در این مطالعه آینده نگر، 120 دوره در 60 بیمار مقاوم به کلومیفن سیترات مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مورد بررسی قرار گرفت. جهت کل بیماران متفورمین 6-8 هفته تجویز شد و سپس بیماران به صورت تصادفی در یکی از گروه های لتروزول 2.5 میلی گرم در روز، 29) بیمار، 53 دوره( یا کلومیفن سیترات 100 میلی گرم، 30) بیمار، 67 دوره( قرار گرفتند. تعداد فولیکول های بالغ، ضخامت اندومتر، میزان استرادیول، حاملگی و سقط مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: بین میانگین سن و عوامل شاخص توده بدنی (BMI=body mass index)، طول مدت نازایی، فراوانی تخمک گذاری و میانگین تعداد فولیکول های بالغ )با قطر بیشتر از 18 میلی متر( در گروه کلومیفن با لتروزول اختلاف معنی داری دیده نشد. میانگین استرادیول کل و استرادیول به ازا هر فولیکول بالغ در روز تزریق HCG در دوره های درمانی کلومیفن سیترات به میزان معنی داری از دوره های گروه لتروزول بیشتر بود 1664.63± 1349.88) در مقابل 981.35± 648.44 و 783.38± 251.50 در مقابل 447.60 ±133.36 پیکومول در لیتر( اما میانگین ضخامت اندومتر به میزان معنی داری کمتر بود )به ترتیب 0.55± 0.28 در مقابل 0.82± .013 سانتیمتر(. بروز عوارض جانبی متفورمین در گروه کلومیفن با گروه لتروزول اختلاف معنی داری نداشت. بین فراوانی بیماران باردار شده بین دو گروه، اختلاف معنی داری یافت نشد )به ترتیب 10 بیمار یا %34.50 در مقابل 5 بیمار یا (%16.67. دو مورد سقط در گروه کلومیفن رخ داد و در گروه لتروزول هیچ مورد سقطی رخ نداد. بارداری های رسیده نیز در گروه لتروزول به میزان معنی داری از گروه کلومیفن بیشتر بود )به ترتیب 10 بیمار یا %34.50 در مقابل 3 بیمار یا (%10.00. نتیجه گیری: در زنان مقاوم به کلومیفن سیترات مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک تجویز توام متفورمین - لتروزول با میزان حاملگی بیشتر و سقط کمتری نسبت به متفورمین - کلومیفن همراه است.

مقدمه و هدف: با توجه به اهمیت ناباروری و این که آندومتریوز از علل مهم و قابل درمان ناباروری است، ما در این بررسی سعی کرده ایم تا میزان آندومتریوز مخفی را در افرادی که به دلیل نازایی با علت ناشناخته لاپاروسکوپی می شوند، ارزیابی کنیم. روش کار: در این تحقیق 58 زن نازا با علت ناشناخته که در یک دوره 12 ماهه )دی ماه سال 1380 تا دی ماه (1381 به بخش نازایی بیمارستان الزهرا مراجعه و تحت لاپاروسکوپی قرار گرفته بودند، به طور آینده نگر بررسی شدند، از 58 بیمار مورد بررسی، 8 مورد (%13.79) در بررسی آسیب شناسی، آندومتریوز داشتند. در لاپارسکوپی، رحم در 4 مورد (%6.89) میوماتو و در بقیه موارد طبیعی بود. چسبندگی صفاقی در 4 مورد (%6.89)، چسبندگی آدنکس راست در 8 مورد (%13.79)، چسبندگی آدنکس چپ در 10 مورد (%17.24)، چسبندگی در خلف رحم در 6 مورد (%10.34)، و مایع کلودوساک در 2 مورد (%3.45) وجود داشت. در این بررسی، ارتباط معنی داری بین مقاربت دردناک با چسبندگی آدنکس چپ، چسبندگی خلف رحمی و مایع در کلدوساک وجود داشت )بترتیب P=0.001، P=0.006، (P=0.027. هم چنین، ارتباط معنی داری بین گالاکتوره، چسبندگی صفاقی، چسبندگی خلف رحمی و مایع در کلدوساک وجود داشت )به ترتیب P=0.021، P=0.049، (P=0.004. شیوع آندومتریوز مخفی در مطالعه ما، %13.79 بود که مطابق با تحقیقات قبلی می باشد. بنابراین در مواردی که ناباروری با علت ناشناخته به هیچ درمانی پاسخ نمی دهد، با احتمال آندومتریوز مخفی، می توان اقدام سریع به درمان نازایی کرد.

مقدمه: با توجه به شیوع بالای سرطان پستان در جوامع غربی و مرگ و میر و عوارض ناشی از آن و با توجه به این که آمار دقیقی از انواع بیماری های پستان در نمونه های بافت پستان در ایران وجود نداشت.روش کار: در یک مطالعه توصیفی مقطعی تمام گزارشات آسیب شناسی پستان از سال 79-82 در استان کرمانشاه بررسی شد. از 48742 نمونه آسیب شناسی 904 مورد مربوط به پستان بود که اطلاعات مربوط به نمونه های پستان با آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: شایع ترین سن در نمونه های پستان 21-40 سال بود (%52.1). در%89.5 موارد نمونه ها مربوط به خانم ها و در %10.5 موارد مربوط به آقایان بود.در افراد زیر 20 سال شایع ترین گزارش فیبروآدنوم بود (%52.3) و در 21-40 سال شایع ترین تشخیص بیماری فیبروکیستیک و در سن 41-60 سال شایع ترین، تشخیص بدخیمی پستان (%39.3) بود و در بالای 60 سال نیز شایع ترین تشخیص بدخیمی پستان (%41.9) بود. سرطان پستان در %1.02 موارد مربوط به آقایان بود و در بقیه موارد در خانم ها دیده شده بود. در بین گزارشات نمونه های پستان در خانم ها، در %23.9 موارد بدخیمی دیده شد. %34.35 موارد سرطان در افراد زیر 40 سال دیده شده بود.میانگین سنی سرطان پستان 45.7± 9 سال بود. شایع ترین نوع در موارد سرطان پستان، داکتال کارسینومای مهاجم (%52.7) بود.نتیجه گیری: با توجه به بررسی حاضر در مقایسه با آمارهای خارجی به نظر می رسد، سن متوسط سرطان پستان در ایران پایین تر است و باید در بررسی های بعدی علل پایین تر بودن سن شیوع مشخص شود. هم چنین در بررسی ما بروز سرطان پستان زیر 40 سال بسیار بیشتر از آمارهای غربی بوده است. موارد بدخیمی در نمونه های پستان %23.9 بود که با آمارهای غربی مطابقت دارد.

مقدمه و هدف: یکی از مشکلات شایع خانم ها به خصوص با افزایش سن و تعداد زایمان ها، بی اختیاری استرسی ادراری می باشد. که جهت درمان آن، از روش های مختلف طبی و جراحی استفاده می شود. امروزه از میان روش های جراحی، روش هایی با تهاجم کمتر، طرفداران زیادی پیدا کرده است. ما در این مقاله نتایج انجام یکی از روش های جراحی (IVS=Intravaginal sling) را گزارش نموده ایم.روش کار: از فروردین 1381 لغایت بهمن 1382، تعداد 135 بیمار، با شکایت بی اختیاری استرسی ادراری به درمانگاه ارولوژی مراجعه کردند که از این میان تعداد 72 بیمار مبتلا به (Stress urinary incontinence) SUI و 21 بیمار مبتلا به بی اختیاری مخلوط (MUI=Mixed urinary incontinence) با برتری SUI بودند. بیمارانی که سیستوسل با درجه 2 یا 3 داشتند، از مطالعه حذف شدند و در کل تعداد 14 بیمار تحت عمل IVS قرار گرفتند. بیماران در محدوده سنی 28-65 با میانگین سنی 42 بودند. 6 بیمار سابقه عمل کولپورافی قدامی به علت بی اختیاری داشتند. اقدامات قبل از عمل شامل گرفتن شرح حال، معاینه فیزیکی، آزمایشات روتین، مشورت قلب و بی هوشی، انجام سونوگرافی کلیه ها و مثانه و تعیین باقیمانده ادراری بود. بیماران در وضعیت لیتوتومی و با بی حسی موضعی تحت سیستوسکوپی + آزمون مارشال قرار گرفتند و در صورت مثبت بودن نتیجه با بی حسی نخاعی (Spinal Anesthesia) و برش ناحیه قدامی مخاط مهبل، نوار مخصوص در محل قسمت میانی مجرا ادراری (میدیورترا) قرار می گرفت. کشش روی نوار به حدی بود که با افزایش فشار داخل مثانه نشت ادراری نداشتیم یا بسیار مختصر بود. سپس سوند ادراری و مش مهبلی گذاشته شده و بیماران یک روز بعد از عمل استراحت مطلق داشتند و پس از آن سوند مجرا کشیده شده، بیماران وادار به ادرار کردن می شدند.نتایج: مرگ و میر حین و بعد از عمل نداشتیم. در یک بیمار در حین بالا آوردن نوار، مجرای ادراری دچار پارگی شد که همان جا ترمیم در سه لایه انجام شد و Tape مجددا گذاشته شد، ولی سوند مجرا 10 روز جهت بیمار در محل باقی ماند. عارضه احتباس ادراری و نزدیکی دردناک را در هیچ کدام از بیماران نداشتیم. در یک بیمار عفونت ادراری بعد از عمل ایجاد شد که با درمان آنتی بیوتیکی بهبود یافت. یک ماه بعد از عمل، سونوگرافی و ارزیابی باقیمانده ادراری انجام شد که در هیچ کدام از بیماران بالاتر از حد فوقانی طبیعی نبود. میزان بهبودی در بیماران ما، یک سال بعد از درمان %93.9 13) بیمار( و میزان موفقیت کامل بعد از یک سال %85.8 12) بیمار( بود.نتیجه گیری: این روش نسبتا ساده با مدت زمان کم بی هوشی و دوره نقاهت کوتاه می باشد و در تمام موارد بی اختیاری استرسی، تحرک بیش از حد (هیپرموبیلیتی) مجرا و (Intrinsic sphincter deficiency ISD) می توان استفاده نمود. ما این روش را در درمان بیماران با SUI که سیستوسل ندارند یا سیستوسل درجه یک دارند به عنوان یک روش درمانی موثر و کم عارضه و با درصد موفقیت بالا پیشنهاد می کنیم.

مقدمه و هدف: عفونت کاندیدایی مهبل، یکی از شایع ترین عفونت های دستگاه تناسلی زنان است و روش های متفاوتی جهت درمان وجود دارد. طبق مطالعات آزمایشگاهی، یکی از روش های درمانی استفاده از سیر است. در این راستا، این پژوهش با هدف مقایسه اثر دوش مهبلی عصاره سیر و کرم مهبلی کلوتریمازول در درمان زنان مبتلا به عفونت کاندیدایی مهبل انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر، به شیوه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی بر روی 100 خانم غیرباردار واجد شرایط که با علایم عفونت کاندیدایی مهبل مراجعه می کردند، انجام شد. پس از تهیه عصاره سیر تازه توسط داروساز، بیمارانی که کشت ترشحات مهبلی آنها از نظر عفونت کاندیدایی مثبت بود، به طور تصادفی در دو گروه دوش مهبلی عصاره سیر 1 درصد و کرم مهبلی کلوتریمازول 1 درصد قرار گرفتند و به مدت 7 روز، روزی یک بار از داروی مورد نظر استفاده می کردند. بیماران، 1-2 هفته پس از اتمام درمان از نظر علایم بالینی و نتیجه کشت ترشحات مهبلی مورد بررسی قرار می گرفتند. جهت گردآوری داده ها از فرم های مصاحبه و مشاهده استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Spss و آزمون های مجذور کای، فیشر، تی دانشجویی، تی زوج و با ضریب اطمینان 95 درصد انجام شد.نتایج: موفقیت درمانی (بر اساس علایم بالینی و نتایج آزمایشگاهی) در گروه دوش مهبلی عصاره سیر، 34.7 درصد، در گروه کرم مهبلی کلوتریمازول 56.9 درصد بود. (P=0.026). دو گروه از نظر پاسخ درمانی براساس علایم بالینی 51) در مقابل 66.7 درصد( تفاوت معنی دار نداشتند و از نظر پاسخ درمانی براساس نتیجه کشت ترشحات مهبلی 40.8) در مقابل 60.8 درصد( تفاوت معنی دار داشتند. (P=0.046).نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه، درصد موفقیت درمانی دوش مهبلی عصاره سیر نسبت به کرم مهبلی کلوتریمازول کمتر است. اما دو گروه از نظر پاسخ درمانی براساس علایم بالینی اختلاف معنی دار نداشتند. لذا مطالعات بیشتر با تغییر میزان دارو و روش استفاده آن پیشنهاد می شود.

مقدمه و هدف: زایمان سزارین به صورت تولد جنین از راه برش دیواره شکم و دیواره رحم تعریف می شود. امروزه از هر ده زن آمریکایی که هر ساله در ایالات متحده امریکا زایمان می کنند، یک نفر سابقه سزارین دار. بیش از 85 درصد موارد زایمان به علت سزارین قبلی، دیستوشی زایمان، زجر جنینی و نمایش بریچ می باشد. از آن جا که زایمان طبیعی برای مادر و نوزاد خطرات کمتر و هم چنین هزینه کمتری در بر دارد، این روش مناسب تر می باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی مقایسه عوارض به دنبال زایمان طبیعی پس از یک بار سزارین و سزارین تکراری انجام شده است. روش کار: در این مطالعه 253 خانم باردار با سابقه یک بار سزارین قبلی که در بیمارستان مبینی سبزوار بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات جمع آوری شده توسط آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج به دست آمده نشان می دهد که در صورت تکرار سزارین، مدت بستری شدن در بیمارستان 3.1) در مقابل 1.2 روز( و هم چنین عوارض به دنبال عمل جراحی افزایش دارد. هم چنین در مطالعه حاضر موردی از پارگی رحم که مهم ترین عارضه زایمان طبیعی به دنبال سزارین است، مشاهده نشد. بحث: نتایج به دست آمده نشان می دهند در صورت انتخاب دقیق افراد برای زایمان طبیعی و انجام مراقبت های دقیق در طی زایمان، زایمان طبیعی به دنبال سزارین می تواند به صورت یک روش کم خطر استفاده شود.

مقدمه و هدف: زایمان زودرس هزینه زیادی را بر سیستم بهداشتی تحمیل می کند و در صورت شروع زایمان زودرس درمان قطعی جهت آن وجود ندارد. بعضی مطالعات ارتباط گرسنگی طولانی و روزه در بارداری با زایمان زودرس را مطرح کرده اند. بررسی حاضر در نظر دارد که ارتباط روزه در بارداری و زایمان زودرس را مورد مطالعه قرار دهد. روش کار: 270 مورد زایمان زودرس و 966 مورد زایمان رسیده شهرستان همدان در یک مطالعه مورد - شاهدی در سال 1382 از نظر روزه داری در بارداری بررسی شدند. مدت روزه در این مقطع حدود 12 ساعت بوده است. نتایج: سن مادران، تعداد حاملگی، تعداد زایمان و سقط و سابقه زایمان زودرس در دو گروه یکسان بود. از 270 مورد زایمان زودرس 109 مورد (%40.4) روزه دار و 161 مورد (%59.6) روزه خوار بودند. روزه داری در حاملگی سبب افزایش احتمال زایمان زودرس نبوده است (P=76%). در افرادی که ماه رمضان مصادف با سه ماهه اول حاملگی آنها بوده است روزه داری سبب کاهش احتمال زایمان زودرس شده است (P=0.000). نتیجه گیری: روزه داری حدود 12 ساعته در بارداری سبب افزایش احتمال زایمان زودرس نمی شود.

مقدمه و هدف: متفورمین یک داروی کاهش دهنده قند خون می باشد که تاثیر آن در بهبودی عملکرد تخمدان و سوخت و ساز گلوکز در خانم های مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک به اثبات رسیده است. اما نتایج مطالعات در مورد تاثیر متفورمین در ایجاد حساسیت به انسولین مورد بحث است. قرص های پیش گیری از بارداری عموما در درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک به کار می روند اما همانند متفورمین تاثیر آن ها در ایجاد حساسیت به انسولین ناشناخته است. هدف از انجام این مطالعه مقایسه بهبود بالینی در مصرف متفورمین و دیان در خانم های مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک می باشد. روش کار: نوع مطالعه، کارآزمایی بالینی تصادفی می باشد. نمونه پژوهش 60 نفر خانم 20-49 ساله مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک می باشند که به طور تصادفی در دو گروه، گروه اول روزانه 500 میلی گرم قرص متفورمین سه بار در روز به مدت شش ماه و گروه دوم روزانه یک عدد قرص دیان شامل 35 میکروگرم اتینیل استرادیول و 2 میلی گرم سیپروترون استات به مدت شش دوره قرار گرفتند. این مطالعه از فروردین ماه 1382 به مدت دو سال به طول انجامید. نتایج: این مطالعه نشان داد که متفورمین به طور چشمگیری نسبت دور کمر به دور باسن، شاخص توده بدن (Body Mass Index(BMI))، گلوکز سرم و غلظت انسولین سرم را کاهش داده و موجب بهبودی دوره های قاعدگی، نمره پرموئی و حساسیت به انسولین می شود. دیان نیز موجب کاهش نمره هیرسوتیسم و بهبود دوره های قاعدگی شده اما تاثیر اندکی روی متابولیسم قند (کربوهیدراتها) دارد و موجب افزایش آنها می شود. نتیجه گیری: متفورمین احتمالا از طریق تاثیر بر بافت چربی منجر به کاهش انسولین خون، کاهش شاخص توده بدن، بهبود الگوی قاعدگی و تظاهرات بالینی افزایش آندروژن می شود، بنابراین به عنوان درمان انتخابی جهت خانم هایی که قاعدگی های بدون تخمک گذاری با تخمدان های پلی کیستیک دارند پیشنهاد می شود. قرص دیان موجب افزایش مختصری در قند خون ناشتا، شاخص توده بدن، نسبت دور کمر به باسن شده ولی داروی موثری در درمان خانم های مبتلا به هیرسوتیسم می باشند.

مقدمه: مسمومیت حاملگی یک اختلال شایع در بارداری می باشد که زندگی مادر و جنین را تهدید می کند. اختلالات فشارخون بارداری یکی از سه علت عمده مرگ و میر مادران را تشکیل می دهند. آسیب اکسیداتیو که با تشکیل رادیکال های سمی آزاد اکسیژن سبب آسیب سلول های آندوتلیال می شوند، در پاتوفیزیولوژی مسمومیت حاملگی نقش مهمی ایفا می کند و اعمال سمی رادیکال های آزاد اکسیژن در حضور آنتی اکسیدان هایی نظیر ویتامین C، ویتامین E و بتا کاروتن خنثی می شود.روش کار: در این مطالعه مورد - شاهدی 103 زن مبتلا به مسمومیت حاملگی و 100 زن با بارداری طبیعی، در طی دوره بستری پس از زایمان مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور به دست آوردن تعداد دفعات مصرف سبزی و میوه ها و هم چنین مقادیر کمی مواد غذایی مصرف شده پرسش نامه بسامد خوراک در مورد آنها تکمیل گردید و نمونه خون جهت تعیین میزان اسید اسکوربیک داخل گلبول سفید اخذ شد. محاسبات فوق به روش دستی و به وسیله نرم افزار رایانه ای Food Prossese II انجام شد و سپس داده ها با استفاده از نرم افزار رایانه ای SPSS/Win و روش های آماری شامل: آزمون های t استیودنت، من ویتنی، مجذور کای و پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تعداد دفعات مصرف روزانه میوه و سبزیجات در گروه مورد، کمتر از گروه شاهد بود اما این اختلاف معنی داری نبود. 17.5 درصد افراد گروه مورد و 16 درصد افراد گروه شاهد، میوه و سبزیجات را کمتر از 5 وعده در روز استفاده کرده بودند. میانگین میزان متوسط مصرف روزانه ویتامین C در گروه مورد کمتر از گروه شاهد بود و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود. %18.4 از افراد گروه مورد و %13 از افراد گروه شاهد ویتامین C را کمتر از میزان توصیه شده 85) میلی گرم روزانه( استفاده کرده بودند. میانگین غلظت اسید اسکوربیک داخل گلبول سفید در گروه مورد بالاتر از گروه شاهد بود اما این اختلاف معنی دار نبود. هم بستگی مثبت بین غلظت اسید اسکوربیک داخل گلبول سفید و ویتامین C دریافتی در گروه مورد، از نظر آماری معنی دار نبود، در حالی که این هم بستگی در گروه شاهد معنی دار بود r=0.2) و (P=0.02.نتیجه گیری: افزایش میانگین غلظت اسید اسکوربیک داخل گلبول سفید در گروه مورد ممکن است پاسخی به آسیب اکسیداتیو مسمومیت حاملگی و یا توقف انتقال اسید اسکوربیک از خون مادر به جنین و یا هر دو باشد. هم بستگی ضعیف بین غلظت اسید اسکوربیک داخل گلبول سفید با ویتامین C دریافتی نیز ممکن است به دلایل ذکر شده و یا ناشی از تهیه و طبخ نادرست مواد غذایی حاوی ویتامین C باشد. با توجه به نتایج این پژوهش، مصرف مواد غذایی حاوی ویتامین C در بارداری ممکن است منجر به پیش گیری از ابتلا به مسمومیت حاملگی و کاهش شدت آن گردد.

مقدمه و هدف: برنامه ریزی برای ارایه خدمات اساسی بهداشت روان به زوجین، در طول بارداری و پس از زایمان نیازمند آگاهی از وضعیت موجود بیماری های روانی در این گروه از اجتماع است. این مطالعه با هدف تعیین سلامت روانی زنان و همسران آنها در دوران بارداری و پس از زایمان انجام گرفت. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - تحلیلی از نوع مقطعی است که در آن از یک طرح یک متغیره و دو گروهه استفاده شده است. نمونه مورد مطالعه شامل 100 زوج است که با روش نمونه گیری تصادفی ساده از جامعه پژوهش انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از فرم مشخصات فردی شامل: سن، شغل، سطح تحصیلات، رتبه حاملگی و موافقت زوجین با حاملگی و پرسش نامه استاندارد سلامت عمومی 28 سوالی (GHQ-28) استفاده شده است. یافته ها: بر اساس نتایج حاصله در نیمه اول بارداری 25.7 درصد زنان، و 24.4 درصد مردان بالاتر از نقطه برش پرسش نامه قرار داشتند. در نیمه دوم، این میزان ها در زنان و مردان به ترتیب 47.9 درصد و 39.9 درصد، و پس از زایمان به ترتیب 36.4 درصد و 35.7 درصد بوده است. هم چنین یافته ها نشان می دهد که در زنان و مردان مورد مطالعه، بیشترین میانگین نمرات GHQ مربوط به حیطه افسردگی، یعنی 15.12± 4.81 و 12.91± 1.52 می باشد. طبق نتایج حاصله زنان در مقایسه با مردان به طور معنی داری در زیر مجموعه های علایم افسردگی، اختلال در عملکرد، اضطراب و علایم جسمانی، نمرات بالاتری به دست آوردند. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای اختلالات روانی زنان و همسران آنها در دوران بارداری و پس از زایمان، اهمیت تاکید بر مراقبت های روانی از زوجین در حین حاملگی و پس از زایمان به موازات مراقبت های جسمی مشخص گردید. هم چنین نتایج حاصله، مسوولیت سیاست گذاران و برنامه ریزان بهداشتی کشور و دانشگاه های علوم پزشکی را در رابطه با تدوین برنامه های کاربردی و اجرای بهداشت روان را بیش از پیش نمایان می سازد.

هدف: هدف از این تحقیق اندازه گیری پروتئین ادرار 4 ساعته به جای اندازگیری پروتئین ادرار 24 ساعته می باشد. اندازگیری پروتئین ادرار 24 ساعته روش استاندارد طلایی در تشخیص پروتئین ادرار در بیماران با تشخیص اولیه مسمومیت حاملگی می باشد. روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی و آینده نگر در 9 ماهه اول سال 1383، در دو بیمارستان دانشگاهی شهر زاهدان انجام شد. 38 زن بستری با تشخیص اولیه مسمومیت حاملگی و پروتئین ادرار +1 یا بیشتر مورد مطالعه قرار گرفتند و برای هر کدام مقادیر پروتئین یک نمونه ادرار 4 ساعته )از 8 صبح تا 12 ظهر(، و یک نمونه ادرار 24 ساعته )از 8 صبح تا 8 صبح فردا( اندازگیری شد. یافته ها: محاسبات نشان داد که ضریب هم بستگی، بین مقادیر ادرار 24 ساعته و 4 ساعته (P<0.01) r=0.96 بود. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بین مقادیر پروتئین ادرار 4 ساعته و 24 ساعته ارتباط واضح و مستقیمی وجود دارد و می توان از نتایج حاصل از روش جمع آوری ادرار 4 ساعته، به جای نتایج حاصل از جمع آوری ادرار 24 ساعته استفاده کرد.

مقدمه و هدف: آگاهی از حضور و وسعت درگیری عقده های لنفاوی، مهمترین عوامل تعیین کننده پیش آگهی در سرطان پستان می باشند. جداسازی تعداد ناکافی عقده های لنفاوی، منجر به بروز خطاهایی در تعیین میزان ریسک بیمار برای عود موضعی و انتشار دوردست گردیده و روش های درمانی را متاثر می کند. هدف مطالعه حاضر، تعیین میزان رعایت استانداردهای جداسازی عقده های لنفاوی می باشد. روش کار: در یک مطالعه مقطعی، 116 مورد سرطان پستان که در طی یک دوره 4 ساله (1380-1383) تحت عمل جراحی پستان برداری رادیکال تعدیل شده و برداشت عقده های لنفاوی زیر بغل در بیمارستان های شهر کرمان قرار گرفته بودند، مورد بازبینی قرار گرفتند. گزارشات آسیب شناسی این بیماران از مراکز آسیب شناسی بیمارستانی و ثبت سرطان دانشگاه علوم پزشکی کرمان، سازمان تامین اجتماعی و آزمایشگاه های خصوصی استخراج گردیدند. نتایج: میانگین تعداد عقده های لنفاوی جدا شده 10 عدد )دامنه (2-36 می باشد. تعداد عقده های لنفاوی جدا شده در 63 مورد (%54.3) کمتر از 10 عدد بود که ارتباط آماری معنی داری بین تعداد عقده های جدا شده و آسیب شناس مسوول مشاهده می شود (P<0.001).نتیجه گیری: با توجه به تعداد قابل توجه بیمارانی که جداسازی عقده های لنفاوی در آنها رضایت بخش نبوده است. استفاده از روش های استاندارد برای جداسازی عقده های لنفاوی نظیر محلول های چربی زدا (fat clearing solutions) توصیه می شود.

مقدمه و هدف: زایمان زودرس عمده ترین علت مرگ و میر و معلولیت نوزادان را که با ناهنجاری های مادرزادی در ارتباط نیستند تشکیل می دهد. با توجه به اهمیت موضوع تصمیم به بررسی شیوع و عوامل مستعد کننده زایمان زودرس گرفته شد.روش کار: در این مطالعه 600 نفر مورد بررسی قرار گرفتند 300) نفر زایمان زودرس و 300 نفر زایمان رسیده( که اطلاعات مورد نیاز توسط مصاحبه با بیماران و بررسی پرونده های آنان جمع آوری شد در نهایت نتایج حاصله با آزمون های آماری سنجیده شد.یافته ها: بروز زایمان زودرس در مدت مورد مطالعه در جامعه پژوهش %16.4 بود و بین عوامل مستعد کننده زیر و زایمان زودرس ارتباط معنی داری پیدا شد: سن مادر، تعداد حاملگی قبلی، شاغل بودن مادر، سابقه زایمان زودرس در فرد و بستگان درجه یک، سابقه ضربه در بارداری، سابقه جراحی در بارداری، مشکلات روحی مادر، وجود خون ریزی و آبریزش، کندگی جفت، جفت سر راهی، ناهنجاری رحم، پارگی زودرس کیسه آب، چند قلویی، نوع زایمان، ولی بین عوامل زیر و زایمان زودرس ارتباط معنی داری پیدا نشد: محل سکونت (شهر و روستا)، وضعیت اجتماعی و اقتصادی بیماران، مصرف دخانیات، نحوه مراقبت دوران حاملگی، وضعیت طبی مادر، سابقه سقط و مرده زایی. نتیجه گیری: با توجه به این که بسیاری از عوامل مستعد کننده زایمان زودرس غیرقابل اجتناب هستند باید در صورت وجود عوامل مستعد کننده از زایمان زودرس به وسیله توکولیتیک ها جلوگیری نمود و در صورت عدم توانایی در جلوگیری از زایمان زودرس مادر به محلی که امکانات پذیرش نوزاد نارس را داشته باشد ارجاع شود و آمادگی پذیرش این نوزاد از قبل وجود داشته باشد.

مقدمه و هدف: حاملگی ناخواسته به بارداریی گفته می شود که از قبل برنامه ریزی نشده باشد. تحقیقات نشان داده، توجه و علاقه مادر، به حفظ سلامت بارداری، تغذیه و سلامت فرزندش در این حاملگی بسیار کاهش می یابد. هم چنین بالا رفتن هزینه ها و کمبود احتمالی امکانات، برای زنان کم درآمد، وضع را از این بدتر می کند. اگر چه حق طبیعی هر کودکی است که از سلامت فیزیکی روحی و روانی برخوردار باشد، اما اگر کودک ثمره ای از یک حاملگی ناخواسته باشد، از این شرایط برخوردار نخواهد بود. مطالعات جهانی نشان می دهد، سالانه 500 هزار زن به علت عوارض حاملگی، جان خود را از دست می دهند و از این تعداد 3/1 تا 4/1 موارد، به دلیل سقط های ناشی از حاملگی ناخواسته است. هدف از این پژوهش، بررسی شیوع حاملگی ناخواسته و علل مربوط به آن می باشد. روش کار: 431 خانم که به زایشگاه های لار و گراش مراجعه کرده بودند، بررسی شدند و اطلاعات مربوط از طریق پرسش نامه، در فاصله زمانی مهر 82 تا آبان 83 جمع آوری شد. یافته ها: نتایج نشان دادند میزان بارداری ناخواسته %18.1 بود که اکثریت (%36) زنان دلیل ناخواسته بودن حاملگی خود را مشکلات اقتصادی ذکر کرده بودند. %21.7 از هیچ وسیله پیش گیری از بارداری استفاده نمی کردند و بیشترین آنها (%43.6) قرص مصرف می کردند. متغیرهای تحصیلات، سن، تعداد بارداری ها، روش پیش گیری، دلایل ناخواسته بودن حاملگی، تولد نوزاد پسر یا دختر با حاملگی ناخواسته ارتباط معنی دار آماری داشت و آزمون مجذور کای رابطه آماری معنی داری بین متغیرهای نامبرده نشان داد (P=000). نتیجه گیری: علی رغم سیاست های کلی وزارت بهداشت و درمان، بر مبنای کنترل جمعیت و کاهش حاملگی های ناخواسته، هنوز حاملگی ناخواسته شیوع نسبتا بالایی دارد و مادران یا از روش های پیش گیری از بارداری استفاده نمی کنند و یا به درستی روش ها را به کار نمی برند و هم چنین مسایل اقتصادی مهم ترین علت عدم تمایل به حاملگی فعلی بوده است.

هدف: هدف از این مطالعه، ارزیابی خصوصیات بالینی و آسیب شناسی تومورهای تخمدان است. روش کار: این مطالعه توصیفی و گذشته نگر بوده و نمونه ها شامل 40 مورد تومور سلول زایا در بیماران با سن کمتر از 20 سال است که در فاصله زمانی فروردین 1360 لغایت فروردین 1380 )مدت 20 سال( در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد بستری و تحت عمل جراحی قرار گرفته اند. لام های آسیب شناسی تمام موارد مورد بازبینی مجدد قرار گرفت و بر طبق مرحله بندی WHO تقسیم بندی شد. نتایج: تمام بیماران کمتر از 20 سال با متوسط سنی 15.3 سال بودند و جوان ترین بیمار 13 ماهه بود. در مدت مذکور 79 مورد تومور تخمدان در بیماران کمتر از 20 سال در بخش آسیب شناسی بیمارستان امام رضا (ع) بررسی و گزارش شده بود که 40 مورد آن (%50.2) تومور با منشا سلول زایا می باشد. از 40 مورد تومور سلول زایا، 26 مورد (%65) خوش خیم که تماما از نوع تراتوم بالغ است و 14 مورد (%35) بدخیم که شامل 9 مورد (22.5%) دیس ژرمینوم، 3 مورد (7.5%) آندودرمال سینوس تومور، 2 مورد (%5) تومور مختلط بدخیم می باشد. در 38 مورد تومور یک طرفه %51.7) تخمدان راست، %41.3 تخمدان چپ( و در 2 مورد. دیس ژرمینوم ها درگیری تخمدان دو طرف مشاهده گردید. محدوده وزنی ضایعات از 15 گرم در آندودرمال سینوس تومور تا 4200 گرم در تراتوم بالغ می باشد. یک مورد تراتوم بالغ با پیچش همراه بود که منجر به لاپاراتومی اورژانس گردیده بود. نتیجه گیری: تومورهای سلول زایا، شایع ترین تومورهای تخمدان کودکان و نوجوانان هستند این ضایعات اکثرا خوش خیم و از نوع تراتوم بالغ می باشند. در تومورهای بدخیم دیس ژرمینوم شیوع بالاتری از سایر موارد دارد. تشخیص و درمان مناسب تومورهای بدخیم سلول زایا در کودکان و نوجوانان به علت حفظ قدرت باروری فرد حایز اهمیت فوق العاده می باشد.

هدف: این پژوهش با هدف تعیین تاثیر یک برنامه تمرینی هوازی گروهی بر شدت سندرم قبل از قاعدگی دختران دانشجوی ساکن در خوابگاه دانشگاه آزاد کرمان در سال 1381 صورت گرفت.روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی مقایسه ای بر روی 58 دانشجوی ساکن خوابگاه صورت گرفت. واحدهای پژوهش ابتدا به صورت مبتنی بر هدف انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. در گروه تجربی فقط 8 هفته برنامه تمرینات هوازی اعمال شد و در گروه شاهد هیچ مداخله ای صورت نگرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه، مقیاس DASS21، فرم ارزیابی علایم قبل از قاعدگی، آزمون پله و نمودار بورگ بود، شدت سندرم قبل از قاعدگی در دو گروه در شروع و پایان مطالعه تعیین و توسط آزمون تی زوج مقایسه شد. دیگر آزمون های مورد استفاده در این پژوهش، خی دو، آنالیز واریانس دوطرفه است.نتایج: در ابتدای مطالعه دو گروه از نظر میانگین شدت سندرم قبل از قاعدگی با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشتند (P=0.17). دو گروه از نظر سن، BMI، فشار خون سیستولیک و ... همگن بودند. یافته های پژوهش نشان داد میانگین شدت سندرم قبل از قاعدگی بعد از 8 هفته مداخله، نسبت به شروع مطالعه در گروه تجربی کاهش یافت ولی در گروه شاهد تغییری مشاهده نگردید.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که برنامه تمرینی هوازی گروهی، شدت سندرم قبل از قاعدگی را در دانشجویان مورد مطالعه کاهش می دهد.

مقدمه و هدف: بیماری های همولیتیک جنینی و نوزاد از دیرباز شناخته شده است و آسیب شناسی زمینه ای و علل آن نیز تا حدود زیادی مشخص گردیده است. پایه و اساس این بیماری ها ایجاد آنتی بادی در خون مادر علیه سلول های انتقال یافته خون جنینی به سیستم گردش خونی مادر می باشد، که نتیجه آن اختلالات و بیماری های تاثیرگذار بر روی همان حاملگی و حاملگی های آینده مادر خواهد بود. شناخت عوامل خطر، درمان و پیش گیری مناسب و به موقع آن ها و تجویز دوزاژ مناسب آنتی بادی در پیش گیری و درمان این اختلالات کمک زیادی می نماید. بر آن شدیم تا میزان رخداد خون ریزی جنینی - مادری و دوزاژ مناسب روگام جهت پیش گیری را در خانم های مبتلا به سقط که تحت کورتاژ قرار گرفته اند را تعیین نموده تا راهنمایی برای جلوگیری از تحریک سیستم ایمنی مادر علیه آنتی ژن Rh باشد. روش کار: یک صد بیمار مراجعه کننده به علت سقط که تحت کورتاژ قرار گرفته بودند را به صورت مقطعی به مدت 6 ماه از اوایل سال 82 لغایت مهرماه، همان سال در مرکز بیمارستان قائم (عج) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد وارد مطالعه کردیم. سن مادر، سن حاملگی، گروه خونی، Rh، تعداد حاملگی، شدت خون ریزی مادر، میزان هماتوکریت بعد از سقط و فشار خون سیستولیک را به عنوان متغیر در نظر گرفتیم. برای تمام بیماران آزمون کلیهاور بتکه انجام و حجم خون ریزی جنینی - مادری را با فرمول استاندارد محاسبه و دوز روگام محاسبه گردید. نتایج: در %35 بیماران، آزمون کلیهاور بتکه مثبت بود. سن حاملگی، هماتوکریت، درد، شدت خون ریزی مادر تنها عواملی بودند که با احتمال مثبت شدن آزمون رابطه آماری معناداری داشتند (P.value<0.05). در 17 بیمار، میزان خون ریزی جنینی - مادری بین 0.1 تا 5 سی سی و در 18 بیمار کمتر از این مقدار بود. دوز روگام برای هیچ بیماری از حد 50 میکروگرم تجاوز نکرد. نتیجه گیری: سقط در هفته های اول مقدار خون ریزی را کاهش و افزایش خون ریزی مادر، مقدار مثبت شدن تست را افزایش می دهد. دوز تجویزی معمول روگام برای پیش گیری کافی به نظر می رسد.

مقدمه و هدف: سندرم ترنر شایع ترین اختلال کروموزومی جنسی محسوب می گردد. ناهنجاری های مادرزادی قلب در این بیماران شیوع بیشتری دارد. از آنجا که رابطه فنوتیپ و ژنوتیپ بیماران با ناهنجاری مادرزادی قلبی در کشور ما بررسی نشده است، این مطالعه به منظور بیان تجربه این مرکز انجام گردید.روش کار: تعداد 37 بیمار با تشخیص بالینی و ژنتیکی سندرم ترنر طی سال های 1374 تا 1382 در بیمارستان امام رضا (ع) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد، که مرکز ارجاعی و سطح سوم محسوب می گردد، مورد مطالعه قرار گرفت. یافته های قلبی و عروقی بیماران جمع آوری و رابطه آن با ژنوتیپ و فنوتیپ بیماران تجزیه و تحلیل آماری شد. نتایج: متوسط سن بیماران در هنگام تشخیص 12.81 ±4.48 سال بود. شیوع ناهنجاری های مادرزادی قلب %21 که شایع ترین آن کوارکتاسیون آئورت بود. )ریسک نسبی و مطلق آن به ترتیب 0.75 و 0.16 بود(. توزیع کاریوتیپ بیماران به صورت: (%65)45x، اختلالات ساختمان کروموزوم (%30)x و موزائیسم در %5 موارد بود.در بیماران با کاریوتیپ 45x ناهنجاری های مادرزادی قلب فراوانی بیشتری داشت (P<0.05). در انواع موزائیسم، ناهنجاری مادرزادی قلب مشاهده نگردید. در بیماران با تغییرات ظاهری بیشتر (علایم فنوتیپیک بیشتر)، شیوع ناهنجاری های مادرزادی قلب زیادتر بود که اکثر این بیماران نیز ژنوتیپ 45X داشتند.نتیجه گیری: نظر به شیوع بیشتر ناهنجاری مادرزادی قلب در مبتلایان به سندرم ترنر، بررسی دقیق و دوره ای قلبی عروقی در تمام بیماران با فنوتیپ و ژنوتیپ های مختلف در این سندرم امری ضروریست.

مقدمه و هدف: IUD سال های زیادی مورد استفاده قرار گرفته است و مهاجرت آن از رحم به داخل حفره پریتوئن توسط محققین زیادی گزارش شده است. اگر چه پارگی رحم بوسیله IUD غیرشایع نیست مهاجرت به داخل مثانه و تشکیل ثانویه سنگ عوارض نادری محسوب می شوند. ما یک بیمار 35 ساله را گزارش می کنیم که IUD وی از رحم به مثانه مهاجرت کرده و باعث تشکیل سنگ شده است.

مقدمه و هدف: کوریوکارسینوم شایع ترین تومور بدخیم ترفوبلاست حاملگی است. این سرطان سریعا رشد کرده و به اعضای مختلف بدن مثل ریه - مغز – کبد - متاستاز می دهد. سایر قسمت های بدن به ندرت مبتلا به متاستاز کوریوکارسینوم می شوند. در این مطالعه، یک مورد کوریوکارسینوم با متاستاز به کلیه معرفی می شود.گزارش مورد: در این مطالعه خانم مبتلا به کوریوکارسینوم با متاستاز مناطق مختلف معرفی می شود. بیمار به علت خون ریزی طولانی مهبلی به دنبال زایمان که در 5 ماه قبل داشت همراه با سردرد مقاوم به دارو مراجعه کرده بود. در بررسی انجام شده تشخیص کوریوکارسینوم با متاستاز به کبد – ریه - مغز و هر دو کلیه داده شد. بیمار با شیمی درمانی و پرتودرمانی مداوا شد و بعد از 60 ماه در پی گیری مکرر از بیمار فعلا کاملا بهبود یافته است.