زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1388 | دوره:12 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

مقدمه: از اواسط سال1980 هیستروسکوپی جایگزین کورتاژ کورکورانه به عنوان یک اقدام استاندارد جهت تشخیص دقیق پاتولوژی داخل رحمی مانند خونریزی غیر طبیعی رحمی و بررسی نازایی شد. هدف این مطالعه تعیین موارد استفاده و عوارض ناشی از هیستروسکوپی در یک دوره 10 ساله در یکی از مراجع ارجاع در شهر تهران می باشد تا بتوان در سیاستگذاری های بهداشت و درمان از این نتایج بهره برد.روش کار: این مطالعه یک بررسی مشاهده ای تحلیلی گذشته نگر است که با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام شده است. پرسشنامه شامل اطلاعات فردی، شکایات بیماران، معاینات، نتایج سونوگرافی لگنی، درمانهای قبلی و عوارض رخ داده ناشی از هیستروسکوپی می باشد که بر مبنای پرونده بیماران مراجعه کننده به اورژانس و درمانگاه زنان بیمارستان رسول اکرم در تهران در طی سالهای 85-1375 تکمیل گردید. کلیه پرونده های در دسترس شامل 910 پرونده بود که 26 پرونده بدلیل نقص از مطالعه خارج شدند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 11.5 وارد رایانه شد و تحلیل داده ها با تست های آماری مجذور کای و آنوا انجام شد.نتایج: در این مطالعه 884 بیمار با میانگین سنی 34.8 سال بررسی شدند. 656 بیمار چند زا بودند که 290 نفر از آنان (%44.2) سابقه حداقل یک سقط داشتند. همچنین 427 نفر (%49) مبتلا به خونریزی غیر طبیعی رحمی بودند. هفت بیمار (%0.8) بعد از هیستروسکوپی دچار عوارض زودرس و چهار بیمار (%0.5) دچار عوارض دیررس شدند. در بیمارانی که میومکتومی و رزکسیون سپتوم برایشان انجام شده بود به ترتیب سه و دو مورد عارضه زودرس ایجاد شد و در مورد تخریب اندومتر عارضه ای مشاهده نشد.نتیجه گیری: هیستروسکوپی روش دقیق جهت تشخیص و درمان پاتولوژی داخل رحمی است. این روش کم عارضه و بدون نیاز به بستری طولانی مدت است.

مقدمه: رضایت از روابط زناشویی بر میزان سلامت روانی، جسمانی، رضایت از زندگی، موفقیت در شغل و ارتباطات اجتماعی موثر بوده و یکی از مهمترین شاخص های رضایت از زندگی است. متغیرهای متعددی بر رضایت زناشویی موثرند وضعیت باروری یکی از متغیرهای بسیار مهم است. مطالعات متعددی نشان داده اند که ناباروری سبب اختلالات روانشناختی از جمله نارضایتی زناشویی می شود. در مقابل تعدادی براین باورند که شرکت در مراحل گوناگون تشخیص و درمان ناباروری می تواند سبب افزایش صمیمیت و ارتباط بهتر زوج و در نتیجه افزایش رضایت زناشویی شود. از آنجا که در ایران مطالعات کمی بر روی خشنودی زناشویی زنان بویژه زنان نابارور صورت گرفته است مطالعه حاضر راباهدف مقایسه خشنودی زناشویی زنان بارور و نابارور انجام دادیم.روش کار: در این مطالعه تحلیلی مقطعی 100 زن بارور و 100 زن نابارور مراجعه کننده به مراکز دولتی به صورت مبتنی بر هدف وارد مطالعه شده و فرم مصاحبه شماره 1 (ابزار انتخاب شرکت کنندگان)، فرم مصاحبه شماره 2 (در مورد مشخصات شرکت کنندگان)، فرم پرسشنامه بررسی سلامت عمومی(GHQ28)  و خشنودی زناشویی، تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 11.5 و آزمونهای مجذور کای، من ویتنی و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل و پردازش قرار گرفتند.نتایج: دو گروه از نظر مشخصات فردی و سایر متغیرهای مداخله گر و نیز سلامت عمومی اختلاف آماری معنی داری نداشتند. زنان نابارور بطور قابل ملاحظه ای خشنودی زناشویی بیشتری را ابراز کردند (P=0.014). خشنودی زناشویی در زنان نابارور خوب و در زنان بارور متوسط بود.نتیجه گیری: ناباروری باعث کاهش میزان خشنودی زناشویی در زنان نابارور نمی شود.

مقدمه: سزارین به خروج جنین وجفت وغشاها از طریق برش جداره شکم و رحم اطلاق می شود. هم اکنون 50-65 درصد زایمانها در کشور ما به تاین روش انجام می گیرد. به همین منظور مطالعه حاضر با هدف شناسایی فاکتورهای موثر در ختم بارداری به روش سزارین طراحی شد.روش کار: مطالعه حاضر روی 414 نفر از مراجعه کنندگان به بیمارستانهای دولتی و خصوصی شهر شیراز (در سال 1384 و 85) انجام شد. و برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ساختار یافته استفاده شد و در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 13 و با آزمونهای دقیق فیشر، استقلال دو گروه(t-test)  و رگرسیون چند گانه مورد تحلیل قرار گرفت.نتایج: شیوع کلی سزارین در بیمارستانهای مورد مطالعه شهر شیراز %66.4 به دست آمد. این میزان در بیمارستانهای خصوصی %89 و در بیمارستانهای دولتی %63.28 محاسبه شد. در تحلیل تک متغیره سن، قد، شاخص توده بدنی، وضعیت اجتماعی اقتصادی بهتر، نخست زایی، پذیرش در بیمارستانهای خصوصی، سابقه نازایی، و سابقه سزارین قبلی، القای زایمان، ماکروزمی، و دیستوشی شانه، و نمایش بریچ با زایمان سزارین ارتباط معنی داری نشان داد (P<0.05) در مدل نهایی، مهمترین عوامل موثر بر زایمان سزارین سابقه سزارین قبلی، سن بیش از 35 سال و تحصیلات بالاتر به دست آمد.نتیجه گیری: گرچه سزارین به عنوان یک عمل نجات دهنده مادر و نوزاد در مواقع ضروری شناخته شده اما شیوع آن به دلیل طرفداری پزشکان (از نظر مادی) و استقبال مادران به منظور گریز از ترس و درد زایمان همچنان رو به افزایش است. به علت عوارض بسیار زیاد سزارین، توصیه می شود مادران باردار خصوصا مادران نخست زا را به زایمان طبیعی ترغیب نمود تا در زایمانهای بعدی مجبور به زایمان سزارین نباشند.

مقدمه: فیستولهای وزیکوواژینال از عوارض زایمانهای سخت و یا اعمال جراحی برروی دستگاه تناسلی خانم ها می باشد. برای ترمیم فیستولهای مشکل و وسیع روشهای مختلفی تاکنون پیشنهاد شده است. در این مطالعه نتایج جراحی هفت بیمار را که دارای فیستولهای وسیع مثانه به واژن با سابقه چندین بار عمل ترمیمی ناموفق و دارای مثانه کوچک و جدار فیبروتیک بوده اند که با استفاده از سگمان ایلئوم یا ایلئوسکوم حجم مثانه را در آنها افزایش یافته، گزارش می شود.روش کار: در فاصله فروردین 1368 تا دیماه 1384 بیش از 87 بیمار با فیستول وزیکوواژینال در مرکز اورولوژی بیمارستان امام رضا (ع) درمان شدند. از میان آنها هفت بیمار دارای فیستول وزیکوواژینال وسیع با سابقه چندین بار عمل ترمیمی ناموفق بودند که در هر هفت بیمار بعلت عمل متعدد بر روی مثانه آنها جدار مثانه فیبروتیک و حجم آن ناچیز بود. درشش بیمار پس از بستن فیستول از سگمان دتوبولاریزه ایلئوم و در یک بیمار که فیستول وسیع مثانه و مجرا به واژن داشت، قسمت سیگموئید را جهت افزایش حجم مثانه و آپاندیس را بعنوان کاندوئیت (مجرای جدید) بکار برده شد.نتایج: پیگیری بیماران بطور میانگین 38 ماه (از 14 تا 76 ماه) انجام شد که عوارض زودرس وجود نداشت. اما یک بیمار 3 سال پس از عمل دچار چندین سنگ در مثانه جدید گردید. این بیمار از آپاندیس بعنوان کاندوئیت (مجرای جدید) استفاده می نماید و جهت تخلیه ادرار خود روش سونداژ متناوب تمیز را بکار می برد. در مدت پیگیری چهار بیمار می توانستند بطور طبیعی از مجرا ادرار کنند و باقیمانده ادراری قابل ملاحظه نداشتند. در سه بیمار دیگر بعلت باقیمانده ادراری قابل ملاحظه نیاز به سونداژ متناوب تمیز دو بار در روز داشتند.نتیجه گیری: در بیمارانی که دچار فیستول وزیکوواژینال وسیع همراه با مثانه فیبروتیک و حجم بسیار کم می باشند، افزایش حجم مثانه یک روش انتخابی برای نجات مثانه باقیمانده و همچنین یک روش مناسب برای درمان بی اختیاری ادراری است.

مقدمه: زنان یکی از گروههای حساس بهداشتی بوده که نسبت به مردان در خطر بالاتری برای اکثر اختلالات روانی هستند. و سلامت روان زنان، سلامت خانواده و متعاقبا جامعه را تضمین می کند. این مطالعه جهت بررسی وضعیت سلامت روان زنان جوان در شهر کاشان و عوامل مرتبط با آن در سال 1384 طراحی و اجرا شده است.روش کار: در این مطالعه مقطعی توصیفی تحلیلی، 400 زن جوان 40-20 ساله به روش خوشه ای از سطح شهر کاشان انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده جهت بررسی سلامت روان، پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی بود. همچنین یک پرسشنامه جمعیت شناختی (مشخصات فردی، خانوادگی) شامل متغیرهای سن، وضعیت تاهل، وضعیت شغلی، سن ازدواج، تفاوت سنی با همسر، سن اولین بارداری و تعداد فرزندان ، برای زنان نمونه تکمیل گردید. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS نسخه 11 و با استفاده از آزمون مجذور کای مورد تحلیل قرار گرفت.نتایج: یافته ها نشان داد که 40 درصد زن ان مورد مطالعه در شهر کاشان مشکوک به اختلال روانی (عدم سلامت روان (بر اساس پرسشنامه سلامت عمومی می باشند. زنان مشکوک به اختلال روانی، در دو زیر مقیاس اضطراب، (9.23) و علایم جسمانی (8.68) میانگین نمرات بالاتری داشتند. سلامت روانی زنان مورد مطالعه ارتباط معناداری با سن، تعداد فرزندان، سابقه بیماری اعصاب و روان، سابقه بیماری جسمی، تحصیلات و وضعیت اقتصادی داشت (P<0.05). سلامت روان زنان با وضعیت شغلی، تاهل، سن ازدواج، رابطه معناداری نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: با توجه به نتایج فوق و درصد بالای زنان جوان مشکوک به اختلال روانی در شهر کاشان لزوم مطالعات دقیق تر و وسیع تر سلامت روان زنان جوان و عوامل مرتبط با آن در سایر نقاط ایران پیشنهاد می شود. تا با تشخیص عوامل دخیل در سلامت روان زنان، به پیشگیری و درمان به موقع این اختلالات پرداخته شود. و با بهبود سلامت روان زنان جوان، سلامت روان کودکان را فراهم کنیم.

مقدمه: علیرغم عوارضی که زور زدن فعال در مرحله دوم زایمان برای مادر و جنین در بردارد ولی این روش همچنان مورد استفاده قرار می گیرد. طی مطالعات اخیر به نظر می رسد زورزدن خودبخودی صدمات پرینه را کاهش می دهد. ولی هنوز اطلاعات کافی در ارتباط با تاثیر روش زورزدن محدود باقی مانده است. بنابراین مطالعه ای با هدف تعیین تاثیر روش زور زدن در مرحله دوم زایمان بر صدمات پرینه در زنان نخست زا انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بوده که روی 108 زن نخست زای واجد شرایط که به روش تخصیص تصادفی و بر اساس جدول فلایس در دو گروه زور زدن خودبخودی و فعال قرار گرفتند انجام شد. در گروه زور زدن خودبخودی زائو در طی مرحله دوم زایمان با احساس فشار برای زور زدن زور می زند و در گروه زور زدن فعال زائو بلافاصله بعد از اتساع کامل دهانه رحم با شروع انقباض نفس عمیق کشیده و با نگهداشتن تنفس تا 10 شماره زور می زد. بعد از زایمان وضعیت پرینه شرکت کنندگان از نظر سالم بودن، وجود اپیزیوتومی و پارگی بررسی شد.نتا یج: میزان اپیزیوتومی در گروه زور زدن خودبخودی کمتر از گروه زور زدن فعال بود (P=0.021). طول و عمق اپیزیوتومی در گروه زور زدن خودبخودی در مقایسه با گروه زور زدن فعال کمتربود (طول P=0.01 و عمق P=0.001) ولی از نظر میزان وقوع پارگی پرینه، محل و درجه پارگی در دو گروه تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: زور زدن خودبخودی صدمات پرینه را کاهش می دهد. بنابراین پیشنهاد می شود به عنوان روش ایمن و کم هزینه برای بهبود عاقبت مادری مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: عوامل بسیار زیادی در فرایند بارداری و نتیجه آن مداخله می کنند. اگرچه نقش تغذیه در تعدیل این فرایندها کاملا شناخته نشده است، اما بخوبی مشخص شده که وضعیت تغذیه ای زن حامله بر نتیجه بارداری او تاثیر می گذارد. لذا این مطالعه به منظور مقایسه دریافت انرژی و مواد مغذی در زنان باردار ساکن شهر سبزوار با مقادیر دریافت استاندارد (DRI) انجام گردید.روش کار: این مطالعه مقطعی – تحلیلی بر روی 561 زن باردار سبزواری که به صورت طبقه ای از تمام مناطق شهر انتخاب شدند، صورت گرفت. دریافت مواد غذایی هر فرد به روش یاد آمد 24 ساعته خوراک طی سه روز متوالی و بسامد خوراک به دست آمد و با نرم افزار food processor دریافت انرژی و مواد مغذی هر فرد تعیین شد. آنالیز داده ها با استفاده از از نرم افزار Spss نسخه 11.5 و آزمونهای آمار توصیفی و one sample t-test انجام شد.نتایج: میانگین مدت بارداری 4.29±3.2 ماه بود. نتایج تحقیق نشان داد که میانگین دریافت انرژی و تمام مواد مغذی به استثنای ویتامین B12، فسفر، سدیم و سلنیوم در زنان باردار کمتر از Dietary Reference Intake می باشد (P<0.05).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه که نشان داد دریافت انرژی و اکثر مواد مغذی در زنان باردار ناکافی است، دادن آموزشهای تغذیه ای در این دوران و اجرای برنامه های حمایت از زنان، شیرخوران و کودکان (WIC) توسط مسوولین، در حمایت از زنان باردار ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: در سالهای اخیر افزایش حاملگیهای چند قلو دیده شده است که علت آن عرضه داروهای محرک تخمک گذاری و روشهای درمانی جدید نازایی است. از طرفی حاملگی چند قلو یک حاملگی پر خطر بوده و باعث افزایش عوارض و مرگ و میر مادر، جنین و نوزاد می شود. مطالعه حاضر در مورد شیوع و شناسایی عوامل خطرساز و عوارض ناشی از آن در پیشگیری و درمان به موقع و مناسب کمک زیادی خواهد کرد. هدف از این مطالعه تعیین میزان شیوع زایمانهای چند قلو و عوارض مادری، جنینی و نوزادی در یک دوره 6 ساله (82 الی 87) در بیمارستان زنان ام البنین (س) مشهد می باشد.روش کار: این مطالعه یک بررسی پروسپکتیو و رتروسپکتیو توصیفی است که در مجموع کلیه زایمانهای انجام شده به مدت 6 سال (82-87) در بیمارستان زنان ام البنین (س) مشهد تحت بررسی قرار گرفت و از این موارد زایمانهای دو قلو و سه قلو تحت مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات لازم با در نظر گرفتن متغیر های مورد بررسی استخراج و پس از کدگذاری، جمع آوری و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 13 و آزمون آماری X2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: از مجموع 23360 زایمان انجام شده در مدت 6 سال، %99.1 حاملگی یک قلو، %0.87 دو قلو و %0.025 سه قلو بودند. شیوع دو قلویی و سه قلویی به ترتیب 8.7 و 0.25 در هزار تولد زنده بوده است. شایعترین دامنه سنی مادران 29-20 سال بود و جوانترین آنان بین 19-15 سال بودند. با افزایش تعداد زایمان و سن در سنین بالای 29 سال میزان چند قلویی کاهش یافت. بطور کلی %69.4 مادران از عوارض حاملگی رنج می بردند. عوارض جنینی و نوزادی نیز در %70 موارد وجود داشت. در این مطالعه ارتباط مستقیم بین حاملگی چند قلو و سن مادر و وزن نوزاد وجود داشت و بیشترین عارضه مادری و نوزادی در حاملگی چند قلو تولد نوزاد نارس و زایمان زودرس بود.نتیجه گیری: حاملگی چند قلو هم برای مادر و هم برای نوزاد خطرناک است بنابراین پزشک بایداز دادن زود هنگام داروهای تحریک تخمک گذاری خودداری و این بیماران را در زمان حاملگی و زایمان مورد بررسی دقیق قرار دهد.