مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان
سال:1388 | دوره:16 | شماره:3 |تعداد مقالات:17

مقدمه: افزایش فشارخون، هیپراوریسمی و سمیت کلیوی از عوارض شایع درمان با سیکلوسپورین در بیماران دریافت کننده کلیه پیوندی است. نتایج مطالعات گذشته نشان می دهد که داروهای مسدودکننده کانال کلسیمی می توانند در کاهش دوز سیکلوسپورین مصرفی موثر باشند. هدف از این مطالعه ارزیابی و مقایسه اثرات آملودیپین و دیلتیازم بر تعدیل دوز سیکلوسپورین با توجه به غلظت صبحگاهی (C0) و ساعت دوم (C2) در بیماران دریافت کننده کلیه پیوندی تحت درمان با سیکلوسپورین بود.روش: این مطالعه مداخله ای تصادفی شده با کورسازی مشاهده کننده، بر روی 120 بیمار دریافت کننده کلیه پیوندی تحت درمان با سیکلوسپورین در بخش پیوند کلیه بیمارستان افضلی پور انجام شد. بیماران در یک گروه به مدت 3 ماه آملودیپین (5-10 mg/day) و در گروه دیگر دیلتیازم (90-180 mg/day) دریافت کرده و سپس نتایج با گروه شاهد که داروی مسدود کننده کانال کلسیمی مصرف نمی کردند مقایسه شد. داده ها با آزمون هایANOVA ، Post Hoc و Correlation تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: دیلتیازم به طور معنی داری دوز مورد نیاز سیکلوسپورین را به میزان 20% یعنی از 162/03±40/6 mg/dl به 128/5±25/5 mg/dl کاهش داد (000/(P=0. آملودیپین نیز دوز مورد نیاز را به 140/5±22/3 mg/dl کاهش داد (13%) که از نظر آماری معنی دار بود (008/(P=0. غلظت صبحگاهی سیلکوسپورین در بیمارانی که آملودیپین مصرف می  کردند به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (019/P=0). دیلتیازم همچنین منجر به کاهش معنی دار سطح کلسترول شد (027/(P=0 اما سایر پارامترهای مورد بررسی تفاوت معنی داری بین گروه های آملودیپین یا دیلتیازم در مقایسه با گروه شاهد نداشت.نتیجه گیری: دیلتیازم و آملودیپین در تجویز توام با سیکلوسپورین به خوبی تحمل شده, عارضه سویی بر عملکرد عضو پیوندی نداشته و ضربان قلب یا فشارخون را تحت تاثیر قرار نمی دهند. بنابراین از این دو داروی مسدود کننده کانال کلسیمی می توان به منظور کاهش دوز مورد نیاز تجویزی سیکلوسپورین، در بالین استفاده کرد.

مقدمه: مطالعه حاضر به منظور بررسی این که آیا سطح CA-125 می تواند به عنوان آزمایش مفیدی در تشخیص پاره شدن حاملگی لوله ای در سیر درمان به کار رود یا خیر انجام شد.روش: در یک مطالعه آینده نگر، یکسو کور، مورد - شاهدی، در بیمارستان آموزشی شهید صدوقی یزد، 59 زن با حاملگی لوله ای و سن حاملگی بین 12- 6 هفته مورد مطالعه قرار گرفتند. از این تعداد 26 نفر حاملگی لوله ای پاره شده و 33 نفر حاملگی لوله ای پاره نشده داشتند. سطح سرمی CA-125 در این افراد و 59 نفر با حاملگی داخل رحمی طبیعی در سن بارداری مشابه به عنوان کنترل مقایسه شد.یافته ها: مشخصات عمومی بیماران سه گروه (سن، سن حاملگی، تعداد حاملگی، میزان سواد) تفاوت معنی دار نداشت. در حاملگی لوله ای پاره شده سطح سرمی CA-125 به طور معنی داری بیشتر از زنان با حاملگی داخل رحمی طبیعی بود (P=0.04). سطح سرمی CA-125 در دو گروه حاملگی لوله ای پاره شده و حاملگی داخل رحمی طبیعی بیشتر از حاملگی لوله ای پاره نشده بود (به ترتیب P=0.001 و P=0.006).نتیجه گیری: در حاملگی های لوله ای پاره نشده که تحت درمان طبی قرار گرفته اند انجام سریال CA-125 می تواند در تشخیص زودرس پاره شدن ساک حاملگی و اقدام لازم و به موقع مفید باشد.

مقدمه: فیمبریه تیپ 1 عامل اتصال مهم درE.coli  می باشد که در ارتباط با عفونت های ادراری یافت شده است. شناسایی ژن های کدکننده عوامل بیماری زا امری ضروری است. بررسی ژنوتیپی ملکولی تاثیر تماس سطح جامد روی تغییر فاز تیپ یک فیمبریه در سرو گروه های O از اهداف این بررسی بوده است.روش: نمونه های E.coli جدا شده از ادرار بعد از تعیین هویت به روش سرولوژیکی سروتایپینگ شدند. ارزیابی فنوتیپی تغییر فاز تیپ یک فیمبریه از طریق آزمون هماگلوتیناسیون حساس به مانوز انجام پذیرفت. با روش PCR و اندونوکلئاز محدود الاثر HinfІ تغییر فاز تیپ یک فیمبریه مورد بررسی قرارگرفت.یافته ها: از تعداد 200 نمونه ادرار حدود 158 کشت مثبت E.coli جدا شد که سروتیپO  غالب آن ها سروتیپ O44 بود. با کشت بر روی محیط جامد 51% از سویه ها هماگلوتیناسیون مقاوم به مانوز و 49% از آنها هماگلوتیناسیون حساس به مانوز را نمایش دادند. در کشت بر روی محیط مایع به دلیل قرارگرفتن اپرون در حالت روشن 68% از سویه ها هماگلوتیناسیون حساس به مانوز و 32% از آن ها هماگلوتیناسیون مقاوم به مانوز را نمایش دادند. محصولاتPCR  مربوط به قطعات 359 bp و 200bp معرف نمونه هایی است که در آنها اپرون fim خاموش می باشد. در باند مربوط به قطعات 489bp و 70bp اپرون fim در هر دو حالت روشن و خاموش مشاهده گردید.نتیجه گیری: سویه های E.coli عامل عفونت های ادراری متعلق به تعداد محدودی از سروتیپ های O می باشند. فاکتورهای محیطی در تنظیم بیان اپرون های مولد فیمبریه در اشرشیاکلی نقش مهمی دارند. سویه های جدا شده از ادرار بعد از تلقیح در محیط کشت مایع موقعیت روشن اپرون فیمبریه و هماگلوتینین حساس به مانوز را نشان دادند. بیان تیپ یک فیمبریه و تاژه احتمالا منعکس کننده یک میان کنش دینامیک ضروری میان اتصال و تحرک باکتری می باشند و سویه های حاضر در نمونه ادرار بیماران به علت عدم اتصال به اپی تلیال از نظر فعالیت ژن های فیمبریه تیپ یک غیر فعال می باشند.

مقدمه: سرطان معده دومین سرطان شایع و رو به افزایش در ایران است که متاسفانه اغلب در مراحل اولیه هیچ علامت تشخیصی ندارد و عمدتا بیماران زمانی مراجعه می کنند که بیماری پیشرفت کرده است. با توجه به نقش عوامل ژنتیکی و محیطی در تغییر سلول های بافت معده به سمت سرطانی شدن، اهداف این مطالعه ردیابی سلول های سرطانی به خارج از معده جهت شناسایی دقیق مرحله بیماری و بررسی میزان محتویات DNA سلول های سرطانی و مقایسه آن با سلول های طبیعی به عنوان یک شاخص برای پیش بینی سیر بیماری و ارایه برنامه ریزی دقیق تر در درمان بیماری می باشد.روش: در این مطالعه 27 نمونه جمع آوری و از این تعداد 22 نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. سلول های موجود در لاواژ مایع پریتوان بیماران توسط سانتریفیوژ رسوب داده شدند. سپس از این سلول ها به میزان مشخص (10000 سلول در هر میلی لیتر) با کیت رنگ آمیزی DNA رنگ آمیزی شد و DNA آنها به وسیله فلوسیتومتری و با نرم افزار modfit مورد بررسی قرار گرفت و سپس هیستوگرام های مربوط به آنالیز DNA سلول سرطانی با سلول های طبیعی مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: در مجموع 12 مورد از 22 نمونه مثبت بود. DNA ploidy در %33.3 سلول های سرطانی مشاهده شد. افزایش SPF سلولی در سلول های سرطانی 2/22% بودکه این شاخص ارتباط مستقیم با تکثیر سلول دارد.نتیجه گیری: اندازه گیری SPF سلولی احتمالا به عنوان یک شاخص در رفتار سلول سرطانی مطرح می باشد که بیانگر میزان تهاجمی بودن آن است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که DNA-ploidy و افزایش SPF در سلول های سرطانی وجود دارد و با اندازه گیری این دو می توان سیر تهاجمی بیماری را تخمین زد تا بر اساس آن تصمیم گیری برای عمل جراحی گسترده وکمک گرفتن از روش های شیمی درمانی موثر انجام شود و از اعمال جراحی بی نتیجه و همراه با عارضه خودداری شود.

مقدمه: بیماری دیابت اختلال متابولیکی است که ساختمان و عملکرد دستگاه تولید مثل را مختل می کند. از آنجا که بر اساس تحقیقات دارچین قندخون بیماران دیابتی را کاهش می دهد این مطالعه با هدف بررسی اثرات عصاره آبی - الکلی دارچین بر ساختمان تخمدان در رت های دیابتی انجام شد.روش : تعداد 24 سر رت ماده از نژاد ویستار با میانگین وزنی 15 ± 186 گرم در 4 گروه (شاهد، شاهد + عصاره دارچین، دیابتی و دیابتی + عصاره دارچین) مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه های مورد نظر رت ها با تزریق 60 mg/kg استرپتوزوتوسین‏‏‏ دیابتی و با عصاره آبی - الکلی دارچین (80 mg/kg/day) به صورت دهانی و با استفاده از گاواژ به مدت 14 هفته تیمار شدند. در پایان بعد از اندازه گیری وزن و قند خون، رت ها تشریح و تخمدان راست آنها خارج و وزن گردید و در بافر فرمالین 10% فیکس و مراحل تهیه برش و رنگ آمیزی با روش H&E انجام شد و با روش استریولوژی حجم کل تخمدان، حجم کورتکس و مدولا، قطر فولیکول رسیده، تخمک رسیده و ضخامت منطقه شفاف تخمین زده شد. داده ها با روش آماری ANOVA یک طرفه و تست Tukey مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: قند خون در رت های دیابتی تیمار شده با دارچین در مقایسه با گروه دیابتی کاهش معنی داری نشان داد. افزایش معنی داری در حجم کل تخمدان، کورتکس و مدولا در رت های دیابتی در مقایسه با سایر گروه ها مشاهده شد. حجم کل تخمدان، کورتکس و مدولا در رت های دیابتی + عصاره در حد گروه های شاهد و شاهد + عصاره بود. وزن بدن در رت های دیابتی و دیابتی تیمار شده با عصاره کاهش معنی داری در مقایسه با گروه های شاهد و شاهد + عصاره نشان داد. وزن تخمدان در گروه دیابتی افزایش معنی داری در مقایسه با گروه دیابتی + عصاره داشت.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره آبی - الکلی دارچین موجب کاهش قند خون در رت های دیابتی شده و از افزایش وزن تخمدان, حجم تخمدان و کورتکس و مدولای تخمدان جلوگیری می کند.

مقدمه: زنان نخست زا در هنگام زایمان دچار اضطراب شدیدی می شوند که همین اضطراب، سبب کاهش شانس زایمان طبیعی خواهد شد. از طرف دیگر، تحقیقات نشان داده اند که استشمام رایحه اسطوخودوس منجر به کاهش استرس و اضطراب می گردد. هدف از این تحقیق، تعیین تاثیر استشمام رایحه اسطوخودوس بر سطح اضطراب در زنان نخست زا و بررسی تغییرات غلظت پلاسمایی کورتیزول، سروتونین و 5- هیدروکسی ایندول استیک اسید (5-HIAA) در اثر استشمام این رایحه بود.روش: این مطالعه بر روی 121 خانم باردار نخست زای مراجعه کننده به اتاق درد بیمارستان های حافظ و زینبیه شیراز که در هفته 37 بارداری یا بیشتر بودند و دیلاتاسیون سرویکس آنها 4-3 سـانتی متر بود، انجام شد. افراد به دو گروه شاهد (58 نفر) و مورد (63 نفر) تقسیم شدند. افراد گروه مورد به مدت یک ساعت اسانس اسطوخودوس را استشمام کردند. پرسش نامه اسپیل برگر توسط افراد هر دو گروه قبل و بعد از رایحه درمانی تکمیل شد. نبض و فشارخون، غلظت پلاسمایی هورمون های کورتیزول، سروتونین و 5-HIAA، قبل و یک ساعت پس از رایحه درمانی در هر دو گروه اندازه گیری شد.یافته ها: قبل از مداخله، سطح اضطراب و غلظت هورمون ها در هر دو گروه یکسان بود. پس از رایحه درمانی، سطح اضطراب و غلظت کورتیزول گروه مورد به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد کاهش و غلظت سروتونین و 5-HIAA افزایش نشان داد. غلظت کورتیزول بعد از مداخله در گروه مورد نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری داشت. رایحه بر میزان نبض و فشارخون افراد تاثیری نداشت.نتیجه گیری: استشمام رایحه اسطوخودوس باعث کاهش سطح اضطراب هنگام زایمان، کاهش ترشح کورتیزول از غده آدرنال و افزایش ترشح سروتونین از دستگاه گوارش می گردد.

مقدمه: بررسی تابش زمینه و دوز ناشی از آن از این لحاظ قابل اهمیت است که بشر همواره در معرض این پرتوها قرار دارد. پرتوهای یونیزان در برخورد با بدن انسان یا عبور از آن از خود انرژی به جا می گذارند و انتقال انرژی به بافت زنده، آثار سوء بیولوژیکی به جا می گذارد. با توجه به اینکه سطح تابش زمینه در فضاهای باز وبسته متفاوت است و افراد اغلب وقت خود را در فضای بسته صرف می کنند در این تحقیق میزان تابش گامای محیطی در شهرهای استان کردستان برای دو فضای باز و بسته به طور جداگانه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. روش: به منظور تعیین آهنگ دوز در فضای باز در هر شهر چهار ایستگاه در امتداد چهار جهت اصلی و یک ایستگاه در مرکز شهر انتخاب گردید. برای فضای بسته نیز در هر شهر با توجه به نوع ساختمان های موجود دو ایستگاه انتخاب گردید. در هر یک از ایستگاه ها آهنگ دوز با استفاده از دستگاه سرویمتر RDS-110 در ارتفاع یک متری از سطح زمین، به مدت یک ساعت اندازه گیری گردید.یافته ها: میانگین آهنگ دوز در فضای باز و بسته، برای شهرهای استان کردستان برحسب نانوسیورت در ساعت به ترتیب به صورت زیر به دست آمد: بانه 134 (SD=5) و 166 (SD=25)، بیجار 113 (SD=17) و 141 (SD=8)، دیواندره 110 (SD=8) و 134 (SD=12)، سقز 105 (SD=12) و 134 (SD=11)، سنندج 110 (SD=12) و 133 (SD=4)، قروه 114 (SD=20) و 160 (SD=4)، کامیاران 92 (SD=4) و 115 (SD=14)، مریوان 110 (SD=9) و 122 (SD=18).نتیجه گیری: میانگین آهنگ دوز فضای بسته در بانه 24 درصد، در بیجار 24 درصد، در دیواندره 22 درصد، در سقز 28 درصد، در سنندج 21 درصد، در قروه 40 درصد، در کامیاران 25 درصد و در مریوان 11 درصد بیشتر از میانگین آهنگ دوز در فضای باز این شهرها می باشد.

مقدمه: با توجه به خطرات و عوارض ناشی از مصرف تنباکو این مطالعه با هدف تعیین شیوع مصرف پان و عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان دبیرستان های پسرانه شهر زاهدان در سال 1386 انجام شد.روش: در این بررسی مقطعی 292 نفر از دانش آموزان پسر دبیرستان های شهر زاهدان به صورت تصادفی انتخاب شدند. پرسش نامه شامل سوالاتی در مورد اطلاعات دموگرافیک دانش آموزان و استفاده از پان به منظور اطلاع از میزان Current user (استفاده حداقل یک بار در طول 30 روز قبل از مطالعه) و Life time user (استفاده حداقل یک یا دو بار در طول زندگی) بود. داده های حاصل توسط نرم افزار SPSS و آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفت.یافته ها: در مجموع 9/19 درصد (58 نفر) از دانش آموزان سابقه مصرف پان را طی 30 روز قبل داشتند و 9/29 درصد از دانش آموزان سابقه مصرف پان را در طول زندگی گزارش کردند. با استفاده از آزمون آماری مشخص شد که مصرف پان با میزان تحصیلات پدر و مادر، وضعیت تحصیلی دانش آموزان، تعداد افراد خانواده، تعداد افراد سیگاری خانواده و قومیت ارتباط معنی دار داشت (05/P<0). اما بین سن و مصرف پان ارتباط معنی داری یافت نشد.نتیجه گیری: استفاده از پان در پسران دبیرستانی شهر زاهدان شایع است و این مساله لزوم تاکید بر ارایه و اجرای برنامه های پیشگیری در مدارس را نشان می دهد.

مقدمه: آفلاتوکسین M1 یکی از متابولیت های اصلی آفلاتوکسین B1 است و در شیر پستاندارانی یافت می شود که غذاهای آلوده به آفلاتوکسین را مصرف کرده باشند. آفلاتوکسین ها یک گروه از متابولیت های سمی قارچی هستند که توسط قارچ های آسپرژیلوس تولید شده سمیت بالایی داشته و یکی از قوی ترین مواد سرطان زای موجود در غذا می باشند. با توجه به خطراتی که آفلاتوکسین ها برای انسان دارند و همچنین با توجه به مصرف بالای شیر و محصولات لبنی، مطالعه حاضر به منظور تعیین سطح آفلاتوکسین M1 در شیرهای پاستوریزه  استان کرمان برای اولین بار انجام گردید.روش: در این مطالعه مقطعی – کاربردی در فصل زمستان به طور تصادفی تعداد هفتادوشش نمونه شیر پاستوریزه از هشت کارخانه تولید این فرآورده جمع آوری و آفلاتوکسین M1 موجود در نمونه ها با استفاده از ستون ایمونوافینیتی استخراج و میزان آن با روش کروماتوگرافی با کارکرد بالا (HPLC) همراه با شناساگر فلورسنت اندازه گیری شد. یافته ها: حداقل مقدار قابل اندازه گیری 0/002ppb به دست آمد. میزان آفلاتوکسین Ml موجود در نمونه های مورد بررسی بین 0/002-0/14ppb  قرار داشت که از حد مجاز توصیه شده توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (0/05ppb) بیشتر نبود. گرچه در مقایسه با حد مجاز توصیه شده توسط اتحادیه اروپا (0/05ppb) تعداد 34 نمونه (7/44%) حاوی آفلاتوکسین M1 بیشتر بودند. از میان کارخانه های تولید کننده شیر در استان کرمان، میانگین AFM1 شیرهای پاستوریزه تولید شده در کارخانه پگاه جیرفت در زمان مورد مطالعه کمترین مقدار بود .(0/019±0/010ppb)نتیجه گیری: هر چند با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد که در حال حاضر خطر جدی سلامت عمومی مردم را تهدید نمی کند ولی با توجه به مصرف بالای شیر و فرآورده های آن به ویژه در کودکان بهتر است این مسئله به عنوان یک خطر در نظرگرفته شود.

مقدمه: سرطان های مری و معده از سرطان های شایع در دنیا و عامل مهم مرگ و میر می باشند. یکی از عوامل محیطی موثر بر بروز این سرطان ها، میزان نیترات و نیتریت منابع غذایی و آب آشامیدنی است. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط این عوامل با سرطان های مری و معده طراحی شد.روش: در این مطالعه اکولوژیک، میزان نیتریت و نیترات منابع آب شهری استان گلستان (84-1383) برای هر شهر به صورت میانگین گزارش شد. تمامی بیماران مبتلا به سرطان های مری و معده ساکن مناطق شهری در طی این مدت وارد مطالعه شدند. تقسیم بندی شهرها به مناطق بروز پایین، متوسط و بالا بر اساس صدک های 33% و 66% برای هر کدام از سرطان ها انجام شد. برای یافتن ارتباط بین میزان نیتریت و نیترات آب آشامیدنی و بروز سرطان های مری ومعده از ضریب همبستگی اسپیرمن و خط برگشت (Regression Line) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میزان نیترات و نیتریت آب آشامیدنی در کلیه مناطق اندازه گیری شده در محدوده استاندارد می باشد. افزایش نیترات آب آشامیدنی با بالا رفتن میزان بروز سرطان مری همبستگی نزدیکی داشت (624/R=0 با p=0.013) اما با افزایش سرطان معده همبستگی دیده نشد. بین سطح نیتریت آب با میزان بروز سرطان های مری و معده همبستگی وجود نداشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه، نیترات آب آشامیدنی از عوامل احتمالی دخیل در بروز سرطان مری در این منطقه می باشد؛ اما در سطح اکولوژیک نیتریت بر بروز سرطان مری و معده تاثیری ندارند. پیشنهاد می شود مطالعاتی روی منابع غذایی و آب آشامیدنی شهری و روستایی طراحی شود.

روان پریشی تاکنون به همراه تعدادی از اختلالات خودایمنی دیده شده است و اخیرا در ارزیابی درمان طیف بیماری های اسکیزوفرنی، مکانیسم های خودایمنی مورد توجه قرار گرفته است. بیماری ویتیلیگو از جمله بیماری های خودایمنی می باشد که تاکنون گزارشی از همراهی این بیماری با روان پریشی، وجود نداشته است. در این مقاله سه بیمار مبتلا به بیماری های طیف اسکیزفرنی به همراه بیماری ویتیلیگو گزارش شده است که بیانگر اهمیت نقش خودایمنی در شکل گیری روان پریشی می باشد. از طرفی تظاهرات غیرمعمول و پاسخ ضعیف به درمان در این بیماران نشان دهنده این است که خودایمنی می تواند پیش آگهی روان پریشی های همراه را بدتر کند.