طب داخلی روز (افق دانش)
سال:1385 | دوره:12 | شماره:1 |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: ماکروپرولاکتینمی که در آن قسمت عمده پرولاکتین در گردش از کمپلکس های پروتیینی بزرگ (بیشتر از 150 کیلو دالتون) تشکیل شده، یکی از علل اصلی هیپرپرولاکتینمی ایدیوپاتیک است و با فقدان علایم و یا درجات خفیفی از علایم می باشد. مطالعه حاضر با هدف معرفی آزمایش ساده و ارزان قیمت پلی اتیلن گلیکول (PEG) برای ارزیابی ماکروپرولاکتینمی و اجتناب از سایر روشهای تشخیصی پر هزینه و همچنین ارزیابی علایم کلاسیک هیپرپرولاکتینمی در افراد مبتلا به ماکروپرولاکتینمی انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی، میزان پرولاکتین سرم در 90 بیمار زن با هیپرپرولاکتینمی (پرولاکتین  <30µg/L) قبل و پس از رسوب ماکروپرولاکتین به وسیله PEG اندازه گیری شد و علایم بالینی و رادیوگرافیک آنها در پرسشنامه ای ثبت گردید. یافته ها: 8/18% این افراد ماکروپرولاکتینمیک بودند و علایم کلاسیک هیپرپرولاکتینمی نداشتند.نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای ماکروپرولاکتینمی و عدم وجود علایم کلاسیک هیپرپرولاکتینمی برای اجتناب از اشتباهات تشخیصی و درمانی، غربالگری ماکروپرولاکتین برای تمامی بیماران هیپرپرولاکتمینک توصیه می گردد.

زمینه و هدف: کلپوره  (Teucrium Polium) از گیاهان دارویی است که از آن به عنوان ضد درد احشایی استفاده می شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر عصاره آبی کلپوره و مورفین بر زمان واکنش دم به محرک دردزا در موش صحرایی انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 36 سرموش صحرایی ماده از نژاد Wistar-Albino  در محدوده سنی 5-7 ماه و وزن تقریبی 200-250 گرم مورد تحقیق قرار گرفتند. موش ها به طور تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند؛ گروه اول ( آزمون 1) به مدت 30 روز، عصاره آبی کلپوره دریافت کردند؛ گروه دوم (آزمون 2) به روش مارشال معتاد شدند و گروه شاهد هیچ ماده ای دریافت نکردند. زمان واکنش دم به محرک دردزا با دستگاه Tail Felick اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمونهای آماری ANOVA و Tukey در سطح معنی داری pمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: زمان واکنش دم به محرک دردزا در گروه آزمون 1 (دریافت کننده عصاره آبی کلپوره) 12.95+1.72mse، در گروه آزمون 2 (معتاد) 15.14±1.63mse و در گروه شاهد 7.74±1.63mse بود. این شاخص، در گروههای آزمون 1 و 2 نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری نشان داد p£0.05 ولی مقدار آن در بین خود این دو گروه (آزمون 1 و 2) تفاوت معنی داری نداشت. وزن گروه آزمون 2 نسبت به گروههای آزمون 1 و شاهد، کاهش معنی داری نشان داد (P=0.02)؛ مصرف آب در گروه آزمون 2 نسبت به گروههای آزمون 1 و شاهد افزایش معنی داری نشان داد. (P=0.03)نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که عصاره آبی کلپوره می تواند بر دردهای پیکری اثر نموده و زمان واکنش دم به محرک دردزا را افزایش دهد. فرایند دقیق آن نیاز به بررسی بیشتر دارد.

زمینه و هدف: یکی از عوارض شایع بعد از عمل بای پس کرونر، آریتمی های فوق بطنی است که در 40% موارد، بویژه در بیماران مسن و نیز در 45% موارد در بیمارانی که تاریخچه ای از آریتمی های دهلیزی دارند، مشاهده می شود. اگرچه آریتمی فوق بطنی خوش خیم و قابل کنترل است، اما می تواند به عوارض خطرناک مانند سکته مغزی منتهی شود. علل متعددی باعث ایجاد آریتمی های فوق بطنی می شود که از آن جمله می توان به بی ثباتی همودینامیک و عدم تعادل الکترولیت ها اشاره کرد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط آریتمی های فوق بطنی با میزان جذب و دفع مایعات و الکترولیت ها، بعد از عمل جراحی  بای پس کرونر انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه که از نوع پیمایشی زمینه ای (اکتشافی) بود، 80 نفر از بیماران واجد شرایط عمل Coronary Artery Bypass Grafting (CABG) به صورت تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها بر اساس اطلاعات فردی نظیر سن، جنس، وزن و نیز اطلاعاتی شامل میزان پتاسیم، کلسیم، سدیم، قند، اوره، کراتینین، هموگلوبین، هماتوکریت، میزان Ejection Fraction (EF)، نوع ریتم و نیز کنترل جذب و دفع شامل تزریقات وریدی، میزان ادرار در ساعت و درناژ چست تیوب جمع آوری و سپس با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون آماری واریانس یک طرفه، t و دانکن درسطح معنی  داری p≤0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میزان تاکیکاردی فوق بطنی در بین نمونه های پژوهش 5/37% و آریتمی بطنی 5/2% بود؛ بین میزان درناژ چست تیوب و برون ده ادراری بیماران با آریتمی های فوق بطنی پس از عمل ارتباط معنی داری وجود داشت.(p<0.05)نتیجه گیری: درناژ خون از طریق چست تیوب و جذب و دفع مایعات، می تواند شواهدی دال بر تاکیکاردی فوق بطنی بعد از عمل CABG باشد؛ این امر می تواند بهترین راهنما برای پرستاران ICU (قلب باز) جهت بهبود ثبات همودینامیک بیمار و پیشگیری از بروز آریتمی های فوق بطنی باشد.

زمینه و هدف: یکی از روشهای با اهمیت ولی فراموش شده در تنظیم خانواده روش پیشگیری فوری (اورژانس) می باشد. در آمریکا با استفاده از این روش، سالیانه از 7/1 میلیون مورد بارداری ناخواسته جلوگیری شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان استفاده و نیازهای آموزشی زنان همسردار نسبت به روش پیشگیری فوری از بارداری انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 92 نفر از زنان همسردار مراجعه کننده به مرکز تخصصی زنان زایمان کوثر، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، به صورت تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد در رده سنی 15-49 سال قرار داشتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه  (شامل دو قسمت مشخصات فردی و تعیین میزان آگاهی)، جمع آوری شدند؛ سپس با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: 3/41% زنان مورد مطالعه شاغل بودند. 5/31% آنها نام روش پیشگیری فوری از بارداری را شنیده بودند و فقط 7/8% آنها سابقه استفاده از روش را داشتند. نتیجه گیری: در کشور ما که درصد حاملگیهای ناخواسته حدود 25-40% است، درصد زنانی که از این روش آگاهی دارند، بسیار پایین است (6%).

زمینه و هدف: عیوب انکساری شایعترین اختلالات چشمی هستند و استفاده از عینک یک روش معمول اصلاح این عیوب می باشد؛ همچنین امروزه اصل رضایت  استفاده کنندگان مقبولیت جهانی و عام دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین شدت عیوب انکساری و میزان رضایت افراد مبتلا به عیب انکساری نسبت به عینک انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که به صورت مقطعی انجام شد، 150 نفر از افرادی که دارای اختلال انکساری بودند، به صورت تصادفی ساده انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها شامل دو فرم مصاحبه جهت ثبت مشخصات فردی و میزان رضایت  بیماران و همراه آنها و فرم مشاهده و معاینه جهت تعیین نوع و شدت عیب انکساری بود؛ داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون آماری Chi-Square در سطح معنی داری p£0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: 52 نفر (7/34%) از بیماران مرد و 98 نفر (3/65%) زن بودند. میانگین سنی بیماران 57/14±06/29 بود. از نظر میزان رضایتمندی استفاده از عینک 8/63% بیماران و 2/67% همراهان از داشتن عینک ناراضی بودند. شایعترین نوع عیب انکساری به ترتیب نزدیک بینی، آستیگماتیسم سپس دوربینی بود. از نظر آماری بین شدت عیوب انکساری و جنس و شغل با عدم رضایت از عینک توسط بیماران و همراهان رابطه معنی داری وجود نداشت اما بین گروههای سنّی و رضایت مندی نسبت به عینک رابطه آماری معنی داری وجود داشت .(p<0.01)نتیجه گیری: به منظور جلب رضایت بیماران در اصلاح عیوب انکساری بیماران با وجود مزایا و معایب هریک از روشها اعم از تجویز عینک، لنز تماسی و یا جراحی عیوب انکساری، پیشنهاد می گردد در انتخاب روش مناسب به عوامل متعددی از جمله تشخیص پزشک، نظر و شرایط اجتماعی و اقتصادی بیمار و فرهنگ حاکم بر جامعه توجه جدی مبذول گردد.

زمینه و هدف: پژوهشهای زیادی در مورد میزان بروز، ویژگیها و دوره (Post Stress Trauma Disorder (PTSD در بازگشتگان از جنگ انجام شده، اما درباره تاثیر PTSD بر اعضای خانواده آنها، مطالعات کمی انجام شده است؛ اما هیچ کدام از این مطالعات، وضعیت تحصیلی فرزندان افراد مبتلا به  مورد توجه قرار نداده اند. هدف از این مطالعه مقایسه وضعیت تحصیلی دانش آموزان فرزند جانبازان PTSD و سایر دانش آموزان عادی بود.روش تحقیق: در این مطالعه آینده نگر، از بین جانبازان 25% به بالای مبتلا به   PTSDو دارای دانش آموز در مقطع راهنمایی (دختر یا پسر) تعداد 65 نمونه به صورت تصادفی انتخاب شدند (گروه آزمون). از دانش آموزان همکلاس آنها نیز برای هر مورد، 2 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند (گروه شاهد). با استفاده از میانگین نمرات دانش آموزان در هر درس و نیز میانگین معدل کل آنها مقایسه انجام شد. نمرات دانش آموزان با تعیین میانگین، انحراف معیار و حداقل و حداکثر توصیف شدند. داده ها با استفاده از آزمونهای t-student، Pearson و Chi-Square در سطح معنی داری p<0.05 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: بین میانگین نمرات هر درس و میانگین معدل کل نمرات دانش آموزان در دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت؛ می توان این عدم تفاوت را ناشی چند عامل دانست. از مهمترین این عوامل نقش مهم همسران جانبازانPTSD  در پیشرفت تحصیلی فرزندان آنها می باشد؛ همچنین حمایتهای بنیاد جانبازان از جانبازان PTSD و خانواده آنها و ... در این امر موثر می باشند.نتیجه گیری: پیشنهاد می شود سازمانهایی چون بنیاد جانبازان به این خانواده ها بخصوص وضعیت تحصیلی فرزندان آنها توجه بیشتری کنند و در جهت رفع مشکلات روانی خود جانبازان و خانواده آنها تلاش بیشتری نمایند؛ همچنین لازم است به همسران آنها به عنوان پشتوانه حمایتی محکم برای فرزندان توجه شود.

زمینه و هدف: جایگاه مهار سلامت یکی از عمده ترین مقیاسها و شاخصهای اعتقاد بهداشتی برای طرح ریزی برنامه های آموزش بهداشت محسوب می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین روایی و پایایی فرم ب از مقیاس چندوجهی جایگاه مهار سلامت در ایران انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه، 496 نفر از دانشجویان دانشگاههای علوم پزشکی تهران و گناباد شرکت نمودند. پس از انجام مراحل ترجمه، برای مطالعه روایی ابزار مورد نظر از سه روش روایی محتوا، همزمان و سازه (تحلیل عوامل و همبستگی) استفاده شد. پایایی پرسشنامه به سه روش دوباره سنجی، آزمونهای همتا و آلفای کرونباخ بررسی گردید؛ روایی همزمان مقیاس نیز از طریق اجرای همزمان با مقیاس فارسی لونسون انجام گردیدیافته ها: ضریب همبستگی به ترتیب برای Internal، Powerful Others و Chance (IPC) برابر بود با ,0.057 (p<0.01)0.51,(p<0.001) و(p<0.01),0.53 . نتیجه تحلیل عامل تاییدی، سه عامل IPC را در ساختار فرم ب تایید نمود؛ در ضمن با تحلیل همبستگی متعامد بودن تقریبی ابعاد به دست آمد. نتایج پایایی پرسشنامه به روشهای دوباره سنجی، ثبات درونی و فرم های موازی نیز قابل قبول و رضایت بخش بودند.نتیجه گیری: بنابراین بر اساس این نتایج، فرم ب از مقیاس MHLC دارای مقبولیت روایی و پایایی است و قابل استفاده در پژوهشها و فعالیتهای مورد نظر شناخته شد.

زمینه و هدف: خارش مهمترین نشانه پوستی در بیماران اورمیک می باشد. در این زمینه از درمانهای متعددی از قبیل امولینت، تعدیل متابولیسم کلسیم، فسفر، کاهش غلظت پاراتورمون سرم، آنتی هیستامین ها، شارکول، کتوتیفن، اریتروپویتین و اشعه ماورای بنفش استفاده شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر امولینت و هلیوتراپی در تسکین خارش بیماران همودیالیزی انجام شد.روش تحقیق: این مطالعه تجربی به صورت کارآزمایی بالینی انجام شد. 25 بیمار بزرگسال مبتلا به نارسایی مزمن کلیه که حداقل 2 ماه تحت همودیالیز بودند و از خارش ژنرالیزه رنج می بردند و در ضمن مبتلا به مشکلات پوستی و داخلی دیگر نبودند، مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران بر اساس تقسیم بندی Hattori، از نظر کیفیت خارش به  سه گروه الف، ب و ج و از نظر شدت خارش به پنج گروه از صفر تا 4 تقسیم بندی شدند. هیچ کدام از بیماران منعی برای هلیوتراپی نداشتند. ابتدا بیماران 8 هفته تحت درمان با امولینت و پس از 2 ماه استراحت به مدت 8 هفته تحت درمان با آفتاب قرار گرفتند. قبل و بعد از هر دو نوع درمان مقادیر هموگلوبین، کلسیم و فسفر سرم و شدت خارش مورد سنجش و بررسی مقایسه ای قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمونهای Wilcoxen و McNemar در سطح معنی داری p£0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: بین مقادیر کلسیم و فسفر خون و شدت خارش قبل و بعد از درمان با امولینت تفاوت معنی داری وجود نداشت ولی بین مقادیر فوق قبل و بعد از درمان با هلیوتراپی تفاوت معنی دار وجود داشت (به ترتیبp<0.005, p<0.003, p<0.001 ). بین مقادیر هموگلوبین قبل و بعد از درمان در هر دو نوع درمان نیز، تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: هلیوتراپی یک روش درمانی موثر و ایمن در تسکین خارش بیماران همودیالیزی می باشد.

زمینه و هدف: شخصیت عاملی عمده در ارتباط بین تنش و سلامتی است؛ به گونه ای که نحوه ارزیابی افراد از موقعیتهای تنش زای زندگی و نیز فرایندهای مقابله ای که این افراد به کار می گیرند، بستگی زیادی به ویژگیهای شخصیتی از جمله نستوهی افراد دارد. نستوهی یک ویژگی شخصیتی است که می تواند به عنوان سپری در مقابل اثرات تنش مقاومت کند و از اثرات مخرب آن بر روی سلامتی جلوگیری نماید. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین نوع شخصیت و نستوهی با سلامتی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی گناباد انجام شد.روش تحقیق: در این پژوهش توصیفی- مقطعی، 376 دانشجوی مشغول به تحصیل در سال 1382 به روش طبقه ای تصادفی مبتنی بر حجم، انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده عبارت بودند از: فرم انتخاب نمونه مشتمل بر معیارهای حذف و شمول، فرم مشخصات فردی، پرسشنامه شخصیت آیزنک مشتمل بر سه نوع شخصیت (درونگرایی، روان پریش خویی و روان  رنجورخویی)، پرسشنامه نستوهی اهواز برای ارزیابی سه مولفه تعهد، کنترل و مبارزه جویی و فرم کوتاه 36 ماده ای سنجش سلامتی (SF-36) تدوین شده توسط سازمان بهداشت جهانی. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمونهای Chi-Square و Mann-Whitney در سطح معنی داری p£0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج ارتباط مستقیم معنی داری را بین نستوهی و سلامتی (r=0.672 ,p<0.001) و همچنین ارتباط معکوس معنی داری بین درونگرایی و سلامتی (r=0.153, p=0.003)، روان پریش خویی و سلامتی (r=0.601, p<0.001) روان رنجور خویی و سلامتی نشان داد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، نستوهی و نوع شخصیت یکی از عوامل مهم پیشگویی کننده سلامتی است؛ به نظر می رسد گنجاندن نقش مولفه های بنیادی نستوهی در سلسله آموزشهای رسمی و غیر رسمی و یادگیری راههای مقابله ای مناسب در دانشجویان می تواند سطح آسیب پذیری آنها را نسبت به عوامل تنش زا کاهش دهد و میزان سلامتی را تحت کنترل درآورد.

انسولینوما شایعترین تومور سلول جزایر لانگرهانس است و اغلب در محل تنه و دم پانکراس می باشد. این تومور، در بیشتر موارد اسپورادیک می باشد؛ اما ممکن است همراه با سندرم تومورهای متعدد اندوکرین نوع 1 (MEN1) نیز مشاهده شود. در بیشتر از 90% موارد خوش خیم است. تعیین محل قبل از عمل به وسیله رادیوگرافی ممکن است مشکل باشد. لمس حین عمل و اولتراسونوگرافی روش استاندارد طلایی برای تشخیص می باشد. بیمار گزارش شده مرد 27 ساله ای با سابقه حملات مکرّر، ضعف و تعریق، سردرد، کاهش هوشیاری و افزایش وزن می باشد. قند خون ناشتای وی 40mg/dL  و نسبت انسولین به گلوکز بین 57/0تا 76/0 بود. سی تی اسکن شکم توموری را در پانکراس نشان نداد. بیمار لاپاراتومی شد و توموری در ناحیه سر پانکراس لمس گردید که برداشته شد. طبق یافته های بالینی و ریزبینی، برای آن تشخیص انسولینوما مطرح گردید. هدف از گزارش این مورد آشنایی بیشتر با این تومور نادر و روش رسیدن به تشخیص با توجه به روشهای آزمایشگاهی می باشد.