زمینه و هدف: از زمانهای بسیار قدیم سرب یکی از فلزات پر مصرف بوده و امروزه نیز کاربرد بسیار وسیعی در صنایع مختلف دارد. ورود سرب حتی به مقادیر کم به بدن باعث مسمومیت شده و بر روی ساختارهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی اثرات سوء زیادی دارد و حتی باعث اختلالات رفتاری می گردد. مطالعات نشان داده است که سرب بر روی اجزای مختلف بدن از جمله سیستم عصبی، خون، کلیه، دستگاه گردش خون و دستگاه تولید مثل (بیضه) پستانداران دارد. امروزه توجه زیادی به آلودگی محیطی ناشی از سرب به دلیل اثرات سمی سرب آن بر روی گیاهان، حیوانات و انسان می شود. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی از خرگوش های سفید نر بالغ نژاد نیوزلندی استفاده شد و خرگوشها به دو گروه تحت مطالعه (n=10) و کنترل (n=10) تقسیم شدند. به گروه تحت مطالعه 6.5mg/kg استات سرب به صورت داخل صفاقی و بصورت یک روز در میان به مدت 7 هفته بعنوان فاز مزمن تزریق گردید. به گروه کنترل نیز همان مقدار به مدت 7 هفته از آب دو بار تقطیر تزریق شد. بعد از طی زمان فوق از بافت بطن چپ قلب خرگوشها نمونه برداری شد. سپس آماده سازی بافتی برای میکروسکوپ نوری و الکترونی به روش استاندارد به عمل آمد. یافته ها: نتایج حاصله از مطالعه با میکروسکوپ الکترونی از سلولهای بافت عضلانی بطن چپ قلب در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل نشان داد که هسته این سلولها غیر نرمال، هتروکروماتین تر و میتوکندریهای این سلولها واکوئله شده بودند. یافته های مورفولوژیک نیز در گروه تحت مطالعه با استات سرب نشان می دهد که تغییرات بافت شناسی معنی داری نسبت به گروه کنترل دیده می شود. نتیجه گیری: بررسی های هیستوپاتولوژیکی نشان داده است که استات سرب طی فاز مزمن باعث تغییرات واضحی بر روی بافت قلب می گردد.