طب داخلی روز (افق دانش)
سال:1386 | دوره:13 | شماره:2 |تعداد مقالات:13

زمینه و هدف: نارسایی تقاربی عدم توانایی در نگهداری کافی تقارب برای کار نزدیک طولانی مدت و یا به عبارت دیگر عدم توانایی در انجام صحیح تقارب برای دید دوچشمی راحت در نزدیک می باشد که همراه با علایمی مثل خستگی چشم، سردرد، دوبینی گاهگاهی، گم کردن خطوط هنگام مطالعه و جابجایی کلمات و غیره می باشد که این علایم با کار نزدیک طولانی مدت، بی خوابی، استرس، اضطراب و ضعف عمومی تشدید می شود. یافته های کلینیکی در این بیماران شامل نقطه نزدیک تقارب دور، کاهش تقارب فیوژنی مثبت و افزایش میزان انحراف اگزوفوریا در نزدیک می باشد. هدف از این بررسی تعیین میانگین و دامنه تغییرات تست های تشخیصی نارسایی تقاربی در مبتلایان به این اختلال می باشد.روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی 74 نفر با دامنه سنی 25-12 سال با نارسایی تقاربی که به مرکز چشم پزشکی الزهرا زاهدان مراجعه کرده و معیارهای ورود به مطالعه را داشتند به صورت تصادفی انتخاب شدند. پس از تعیین عیوب انکساری بیمار به روش رتینوسکوپی (در صورت نیاز با استفاده از داروی سیکلوپنتولات 1%) و تعیین بهترین اصلاح بیمار به روش سابجکتیو، نقطه نزدیک تقارب با خط کش میلیمتری، اگزوفوریای نزدیک با پریزم کاور تست و ورجنس فیوژنی مثبت با پریزم بار اندازه گیری شد. در این مطالعه یک ردیف عمودی با اندازه معادل 9.6 چارت اسنلن به عنوان تارگت تطابقی مورد استفاده قرار گرفت. پس از جمع آوری اطلاعات مورد نظر داده ها با نرم افزار SPSS 14 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: از 74 نفر شرکت کننده 41 نفر مونث (%55.4) و 33 نفر مذکر (44.6%) بودند. در این مطالعه میانگین نقطه نزدیک تقارب 11.97±3.24 سانتی متر، میانگین هتروفوریای نزدیک 9.66±4.36 پریزم دیوپتر و میانگین ذخایر فیوژنی مثبت نزدیک 19.63±8.26 پریزم دیوپتر بدست آمد. این شاخص ها در دو جنس تفاوت معنی داری را نشان ندادند (p>0.05).نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که میانگین و انحراف معیار مقادیر نقطه نزدیک تقارب، هتروفوریای نزدیک و ذخیره فیوژنی مثبت نزدیک در اغلب افراد با نارسایی تقاربی نسبت به افراد سالم، غیر طبیعی می باشد. همچنین این مطالعه نشان داد که ممکن است در بیماری با نارسایی تقاربی نتایج یکی از تست های انجام شده در محدوده طبیعی بوده ولی با این وجود فرد باز هم به نارسایی تقارب مبتلا باشد.

زمینه و هدف: پنومونی ناشی از ونتیلاتور شایع ترین عفونت اکتسابی در بخش مراقبت ویژه می باشد و میزان شیوع پنومونی در بیماران انتوبه 21 برابر بیماران دیگر است. کلونیزاسیون لوله تراشه به عنوان یک عامل خطر محسوب شده و خود تحت تاثیر عواملی نظیر طول مدت انتوباسیون و کاهش اسیدیتی معده قرار می گیرد. این تحقیق جهت بررسی اهمیت اپیدمیولوژی و میکروبیولوژی کلونیزاسیون لوله تراشه بر روی بیماران بستری در ICU مسمومین بیمارستان لقمان حکیم تهران انجام گرفت.روش تحقیق: این تحقیق از نوع توصیفی و تکنیک آن مصاحبه و مشاهده بوده و در بیماران انتوبه با کشت مثبت از ترشحات لوله تراشه بستری در بخش ICU مسمومین بیمارستان لقمان حکیم تهران در سال 1384 انجام گرفت. از روش آسپیراسیون اندوتراکئال و کشت کیفی و نیز بررسی آنتی بیوگرام به روش دیسک دیفیوژن و کربی بائر استفاده شد.یافته ها: 180 بیمار (126 مرد و 54 زن) انتوبه با میانگین سنی 31.63±13.9 سال بررسی شدند. 83.3% بیماران سابقه دریافت آنتی بیوتیک قبل از نمونه گیری داشتند. استاف کواگولاز مثبت شایعترین میکروارگانیسم بوده (45.6%)، کلبسیلا، اسینتوباکتر و E.coli در رتبه های بعدی بودند. در 62.8% یک ارگانیسم و در 37.2% چند ارگانیسم به دست آمد. تب ³38oc در یک سوم بیماران، لکوسیتوز ³12000 در 49% بیماران وجود داشت و بین مصرف آنتی بیوتیک و تب رابطه معنی دار آماری وجود داشت. 11.1% بیماران فوت کردند و رابطه آماری بین نوع ارگانیسم و بقای بیمار دیده نشد، ولی بین مصرف آنتی بیوتیک قبل از نمونه گیری با بقای بیماران رابطه وجود داشت.نتیجه گیری: وجود اسینتوباکتر به همراه کلبسیلا، E.coli و استافیلوکوک اورئوس، احتمال پنومونی بیمارستانی گروه ATS III را افزایش داده و نشان دهنده عدم وجود رابطه معنی دار بین نوع ارگانیسم کلونیزه با سابقه دریافت آنتی بیوتیک هشداری برای عفونت های مقاوم به درمان می باشد.

زمینه و هدف: داده های آیرودینامیک می توانند در تشخیص افتراقی، ارزیابی و درمان مشکلات و اختلالات پیچیده ای مانند ندولهای تار صوتی، خیشومی شدگی، اختلالات تولیدی، صوت، حنجره ای، تنفسی و ریوی مورد استفاده قرار گیرند. هدف از انجام این مطالعه تعیین متوسط زمان آواسازی، حجم آواسازی و میزان جریان هوای خروجی و همچنین ارتباط بین این پارامترها در دو حالت تنفس طبیعی و عمیق می باشد.روش تحقیق: این پژوهش به صورت مقطعی بوده و به شیوه توصیفی تحلیلی بر روی 103 نفر شامل 67 مرد و 36 زن انجام پذیرفت. در این پژوهش با استفاده از یک ضبط صوت و میکروفن صدای افراد ضبط شده و زمان با استفاده از یک کرنومتر ثبت می گردید و بلندی صدا توسط VU meter کنترل می گردید و با استفاده از یک اسپیرومتر 9 لیتر حجم ریه و آواسازی هر فرد ثبت گردید. نهایتا داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون t-test و همبستگی پیرسون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بر حسب تفاوت شرایط تنفس طبیعی و عمیق، زمان و حجم آوسازی و میزان جریان هوا در حین تنفس عمیق به طور معنی داری بیشتر از تنفس طبیعی است (P<0.05). از سویی دیگر، با توجه به تفاوت جنسیتی بین افراد شرکت کننده در مطالعه بیشتر یافته ها به لحاظ آماری حاکی از تفاوت معنی داری در میانگین های زمان آواسازی، حجم آواسازی و میانگین جریان هوا بین زنان و مردان در حین تنفس طبیعی و عمیق بود (P<0.05). میانگین زمان های آواسازی واکه های /u/ و /i/ به لحاظ آماری معنی دار بوده و طولانی تر از واکه /a/ در حین تنفس طبیعی و عمیق بود (P<0.05). میانگین حجم آواسازی واکه /a/ به لحاظ آماری معنی دارتر و طولانی تر از واکه های /u/ و /i/ در حالت تنفس طبیعی بود (P<0.05).رابطه ای با همبستگی مثبت بین میانگین زمان آواسازی و حجم آواسازی و همچنین بین میانگین حجم آواسازی و میزان جریان هوا در هر دو حالت تنفس عادی و عمیق وجود داشت و از سویی دیگر رابطه ای با همبستگی منفی بین میانگین زمان آواسازی و میزان جریان هوا در هر دو حالت تنفس عادی و عمیق وجود داشت.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که زمان و حجم آوسازی و میزان جریان هوا در حین تنفس عمیق بسیار طولانی تر از تنفس عادی می باشد و میزان این پارامترها در مردان بیشتر از زنان بود.

زمینه و هدف: مقادیر خون شناسی به طور گسترده ای در بررسی وضعیت سلامتی افراد کاربرد داشته و به استناد این مقادیر می توان بیماری های مختلف خونی و غیر خونی را مورد ارزیابی و تشخیص قرار داد. این مقادیر خود تحت تاثیر عواملی چون سن، جنس، نژاد، تغذیه و محیط قرار می گیرند. با توجه به اینکه این موارد در جمعیت های مختلف تفاوت هایی با یکدیگر دارند، این تفاوت ها می تواند منجر به اختلافاتی در مقادیر مرجع گردد.روش تحقیق: در این مطالعه جمعا 1040 نفر فرد به ظاهر سالم از 3 گروه سنی 13-11 سال، 18-14 سال و 55-19 سال به صورت تصادفی از نقاط مختلف شهر مشهد انتخاب شدند. از تمامی آنها تحت شرایط استاندارد خون گیری به عمل آمد و پس از آن مقادیر خون شناسی شامل WBC، RBC، Hb، Hct، شاخص های گلبول قرمز و شمارش افتراقی لوکوسیتها برای گروه های سنی و جنسی مختلف تعیین گردید.یافته ها: میزان مرجع شمارش RBC، هموگلوبین و هماتوکریت در بالغین مذکر بیشتر از خانم ها بود. شمارش پلاکتی در خانم ها نسبت به آقایان بیشتر بود. مقادیر مرجع خون شناسی در بالغین مذکر بصورت زیر بود:WBC (´103 ml)= 6.45(3.3-9.6), RBC(´106 ml)= 5.43±0.90, Hb(gr/dl)=15.9±1.96, Hct(%)= 47.2±7.2, PLT(´103 ml)= 231(133-329)نتیجه گیری: در مقادیر مرجع خون شناسی در جمعیت مورد مطالعه در قیاس با دیگر جمعیت ها اختلافاتی مشهود بود و بویژه جمعیت مورد مطالعه ما MCV، MCH، MCHC، شمارش لوکوسیتی و پلاکتی پایین تری در قیاس با دیگر جمعیتها داشتند.

زمینه و هدف: اسکیزوفرنی از جمله اختلالاتی است که می تواند باعث افت ضریب هوشی و توانایی های ذهنی فرد شود و همچنین علایمی که در این بیماری دیده می شود به طور مستقیم و غیر مستقیم با ظرفیت های هوشی بیمار مرتبط است. بعضی از محققین نشان داده اند که توانمندی ذهنی و تحصیلی بیمار و سطح بینش بیماران اسکیزوفرن با وضعیت بالینی بیماران نیز ارتباط دارد. تحقیق حاضر به بررسی ارتباط بین سطوح بینش بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی و سطوح تحصیلات بیمار و علایم مثبت و منفی بیماران می پردازد.روش تحقیق: این مطالعه مقطعی شامل 125 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی است که در سنین بین 18 و 45 سال بوده و به بیمارستان دانشگاهی روانپزشکی ابن سینای مشهد مراجعه کرده اند. مطالعه از اردیبهشت 1384 لغایت اردیبهشت 1386 ادامه یافته است. توسط آزمون نشانگان مثبت و منفی اسکیزوفرنی، به ارزیابی شدت اختلال بررسی گردید. به جهت بررسی سطح بینش از Schedule for assessing the three components of insight (SATCI) استفاده شد.یافته ها: در تحلیل داده های بدست آمده از آزمون های تحلیل همبستگی پیرسون استفاده شده و سطح معنی داری p<0.05 تعریف شد. بین سطح تحصیلات بر اساس سنوات تحصیلی و سطح بینش رابطه مثبت معنی داری وجود داشت (p<0.05) و میانگین نمره آزمون PANSS در هر سه علایم مثبت، منفی و کلی با نمره آزمون SATCI ارتباط معکوس معنی داری داشت (p<0.05).نتیجه گیری: سطح تحصیلات بیماران اسکیزوفرن به طور چشمگیری با میزان بینش آنها ارتباط دارد. همچنین بین شدت بالینی بیماری و سطح بینش بیماران ارتباط معکوسی وجود دارد و این ارتباط با هر دو نوع علایم مثبت و منفی اسکیزوفرنی دیده می شود.

زمینه و هدف: انعطاف پذیری یا کشش پذیری بافت های نرمی مثل عضله، تاندون، فاشیا، کپسول مفصلی و پوست که از اطراف مفصل عبور می کنند برای تکمیل دامنه حرکتی مفصل در طی فعالیت های عملکردی ضروری است. به منظور افزایش انعطاف پذیری، عضلات باید تحت کشش قرار گیرند. این مطالعه به منظور تعیین موثرترین روش کشش جهت بازگرداندن انعطاف پذیری همسترینگ در حداقل زمان ممکن در دانشجویان پسر دانشگاه علوم پزشکی زاهدان انجام شد.روش تحقیق: شصت دانشجوی پسر با دامنه سنی 28-18 سال از طریق نمونه گیری در دسترس برای این کارآزمایی بالینی انتخاب شدند. نمونه ها به طور تصادفی در 4 گروه 15 نفره تحت کشش استاتیک، کشش با استفاده از تکنیک Hold Relax (HR)، کشش متعاقب انقباض ایزومتریک Post Isometric Relaxation (PIR) و کشش بر اساس قانون مهار متقابل Reciprocal Inhibition (RI) قرار گرفتند. کشش به مدت 6 هفته، 5 روز در هفته و هر روز 2 دقیقه برای هر مورد انجام گردید. دامنه حرکتی اکستانسیون اکتیو و پاسیو زانو و فلکسیون پاسیو ران (درجه) با گونیامتر، فاصله بین نوک انگشتان دست با پا (سانتی متر) در وضعیت نشسته با متر نواری، میزان تحرک ستون کمری (سانتی متر) در ریتم لگنی- کمری با آزمون تغییر یافته شوبر و زاویه لوردوز کمر (درجه) با خط کش انعطاف پذیر قبل از شروع کشش و در فواصل یک هفته ای تا پایان مطالعه اندازه گیری شدند. سپس از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و آنالیز واریانس برای داده های تکراری استفاده شد.یافته ها: دامنه حرکتی اکستانسیون اکتیو زانو در گروه کشش استاتیک از 155.5o±6.6o به 168.5o±5.5o، در گروه HR از 158.5o±4.9o به 172.5o±5.4o، در گروه PIR از 156.7o±6.8o به 169.7o±5.7o و در گروه RI از 157.1o±6.4o به 168.1o±6.7o ارتقا یافت (P<0.0001). میانگین دامنه حرکتی اکستانسیون پسیو زانو نیز در گروه استاتیک از 158.1o±6.8o به 171.8o±4.3o، در گروه HR از 160.6o±5.5o به 174.1o±5.2o، در گروه PIR از 158.3o±6.4o به 172o±5.6o و در گروه RI از 159.4o±6.5o به 172.5o±5.8o افزایش یافت (P<0.0001).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که هیچ کدام از این تکنیک ها برتری نسبت به تکنیک دیگر در بهبود انعطاف پذیری همسترینگ ندارند.

زمینه و هدف: انگیزه اصلی انجام این پژوهش گزارش های مربوط به شیوع بالای اختلال وسواسی- جبری تشخیص داده نشده در مراجعین به کلینیک های پوست بوده است.روش تحقیق: 140 نفر از مراجعین به کلینیک های پوست به روش نمونه گیری متوالی (تصادفی ساده) با بهره گیری از مقیاس وسواس- جبری یل براون و مصاحبه بالینی مبتنی بر DSM-IV مورد بررسی از نظر ابتلا به وسواس قرار گرفتند. شدت وسواس بر اساس مقیاس وسواس- جبری یل براون تعیین گردیده و همه مراجعین از نظر الگوی علایم وسواس و شکایات پوستی مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: 31 نفر (22.1 %) از مراجعین مبتلا به وسواس بر اساس معیارهای DSM-IV بودند که هیچکدام از آنها قبلا تشخیص داده نشده بودند. نوع و پراکندگی علایم وسواس تفاوت قابل ملاحظه ای با وضعیت بالینی معمولی نداشت. 33 نفر (23.6%) از بیماران بیش از یک علامت وسواسی داشتند و در میان مبتلایان به وسواس شایع ترین علامت، وسواس شستشوی افراطی بود. 39.7 % از افراد مبتلا به وسواس، نمره 16 و بیشتر را داشتند. علایم پوستی بسیار متنوع بوده و رابطه مستقیمی با وسواس نداشت.نتیجه گیری: نتایج بیانگر شیوع بالای علایم بالینی وسواس در مراجعین به کلینیک های پوست می باشد. لذا شایسته است توجه بیشتری به تشخیص و درمان افرادی شود که دچار وسواس هستند و به درمانگاه های پوست مراجعه نمی کنند.

زمینه و هدف: بیماری های قلبی عروقی مهمترین بیماری دوران سالمندی شامل عارضه پیشرونده ای است که از دوران کودکی آغاز و تظاهر بالینی خود را به طور عمده در بزرگسالی از میانسالی به بعد آشکار می کند. از طرفی زندگی بی تحرک باعث افزایش تمام علل اصلی مرگ و میر می شود و خطر بیماری قلبی عروقی را دو برابر می کند. توصیه WHO انجام فعالیت جسمانی حداقل 30 دقیقه در روز است که می تواند یکی از مهمترین عوامل در پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی باشد. با این اوصاف این تحقیق با هدف بررسی ارتباط بیماری های قلبی عروقی در سالمندان عضو کانون بازنشستگان اصفهان با سابقه فعالیت جسمانی در دوران میانسالی انجام شد.روش تحقیق: این مطالعه از نوع مطالعه تحلیلی و مقطعی بوده که جمعیت مد نظر، سالمندان عضو کانون بازنشستگان اصفهان می باشد. تعداد نمونه ها 255 نفر بوده که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. روش جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ای بود مشتمل بر 6 سوال مشخصات دموگرافیک، 5 سوال مرتبط با بیماری قلبی عروقی، 20 سوال مرتبط با فعالیت جسمانی در دوره میانسالی که به روش مصاحبه سازمان یافته تکمیل گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که شیوع بیماری قلبی عروقی و فشار خون بالا در سالمندان مورد بررسی به ترتیب 32.2% و 46.7% می باشد. همچنین نتایج نشان داد که بین استعمال و عدم استعمال سیگار از لحاظ ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی (P<0.001) و بین ابتلا و عدم ابتلا به فشار خون بالا از لحاظ ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی (P<0.001) اختلاف معنی داری وجود دارد.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که شیوع بیماری های قلبی عروقی و فشار خون بالا در سالمندان عضو کانون بازنشستگان اصفهان بیش از حد انتظار است. همچنین این مطالعه مشخص کرد که میزان پیاده روی، تنیس روی میز، نرمش، دوچرخه سواری و کوه پیمایی در میانسالی در میزان ابتلا به بیماری های قلبی عروقی موثر است. مطالعه نشان داد که میزان پیاده روی، نرمش و دویدن در میانسالی بین دو جنس تقریبا یکسان بوده و میزان فعالیت جسمانی به طور مستقیم با سطح تحصیلات ارتباط دارد. به عبارتی هر چه سطح تحصیلات بالاتر باشد میزان فعالیت جسمانی هم بیشتر است. اما میزان پیاده روی، دوچرخه سواری، کوه پیمایی و دویدن در میانسالی در تمام سطوح تحصیلی تقریبا یکسان صورت گرفته است.

زمینه و هدف: آموزش جنسی می تواند در کسب اطلاعات و اندیشه ها و مهارت ها به افراد کمک کند. در جوامع امروزی زندگی انسان ها در تمامی ابعاد دستخوش تغییرات سریع و شگرفی شده است. ازدواج، زندگی زناشویی و جنسی نیز از این قاعده مستثنی نیست. آموزش جنسی فرصت یادگیری مسایل جنسی و جلوگیری از بروز برخی مشکلات را فراهم می کند. افراد به دلایل متعدد از جمله شناخت ناکافی از یکدیگر، مسایل جنسی و زندگی مشترک مسایل و مشکلاتی را تجربه می کنند.آموزش جنسی به افراد اطلاعات و آگاهی های جنسی لازم برای ایجاد هدف مشترک و ارضای نیازها و تعادل در زندگی فردی و خانوادگی و اجتماعی می دهد. مطالعه تاثیر آموزش جنسی در پیشگیری از اختلالات جنسی، رفتار جنسی سالم، رفتار بهداشتی، بهداشت روانی، سلامت خانواده و هویت یابی جنسی مناسب از اهداف تحقیق حاضر است.روش تحقیق: روش تحقیق نیمه تجربی از نوع طرح تحقیق پس آزمون با یک گروه است. نمونه آماری تحقیق 92 نفر (36 نفر دختر و 56 نفر پسر) از دانشجویان هستند که به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بر اساس مقیاس پنج درجه ای لیکرت بود. پایایی ابزار با روش آلفای کرونباخ a=0.84 محاسبه شد.یافته ها: در تحقیق حاضر شش فرضیه آزمون شد. نتایج نشان داد: 1- آموزش جنسی بر رفتار بهداشتی موثر است p<0.0001) و -2 (t=13.006 آموزش جنسی در رفتار جنسی سالم موثر است p<0.0001) و -3 (t=10.017 آموزش جنسی در بهداشت روانی و پیشگیری از اختلالات جنسی موثراست p<0.0001) و -4 (t=12.555 آموزش جنسی در سلامت خانواده موثر است p<0.0001) و -5 (t=9.720 آموزش جنسی در هویت یابی جنسی مناسب موثر است p<0.0001) و -6 (t=4.139 اثر آموزش جنسی در دانشجویان دختر و پسر متفاوت نیست p>0.0001) و .(t=0.556 یافته های تحقیق حاضر با نتایج سایر تحقیقات همسان است.نتیجه گیری: از آموزش جنسی می توان برای پیشگیری از اختلالات جنسی، بهداشت روانی، رفتار بهداشتی و هویت جنسی مناسب جهت اقشار مختلف جامعه خصوصا جوانان استفاده نمود.

زمینه و هدف: تفاوت زیادی بین متخصصین در نحوه برخورد با کودک مبتلا به تب و تشنج وجود دارد. بیشتر متخصصین مجرب توصیه به انجام بذل مایع نخاع برای کودک مبتلا به تب و تشنج می کنند. با این حال خطر مننژیت در این بیماران بسیار کم است. این به این معنی است که در بسیاری از موارد بذل مایع نخاع بی دلیل صورت می گیرد. بررسی فاکتورهای خطر بروز مننژیت در این بیماران می تواند کمک کننده پزشک برای انتخاب بیمار جهت انجام بذل مایع نخاع باشد.روش تحقیق: این مطالعه به صورت مقطعی، توصیفی تحلیلی بر روی 45 کودک مبتلا به تب و تشنج (FC) و 15 بیمار مبتلا به مننژیت مراجعه با تب و تشنج بین 3 ماه تا 18 ماهگی مراجعه کننده به اورژانس اطفال بیمارستان امام رضا (ع) از بهمن 80 لغایت آبان 81 انجام شد. اطلاعات فردی، شواهد کلینیکی و آزمایشگاهی در دو گروه مقایسه شد.یافته ها: 16 بیمار از میان 60 بیمار زیر 6 ماه سن داشتند که نیمی مربوط به گروه مننژیت بودند 28 .(p=.007) بیمار دارای تشنج کمپلکس بودند که از این میان 11 بیمار در گروه مننژیت بود CRP .(p=.017) مثبت در 7 مورد از 15 مورد مننژیت و در 3 مورد از 45 بیمار تب و تشنج وجود داشت. لکوسیتوز (WBV>10000) در 10 بیمار مبتلا به مننژیت و 14 بیمار مبتلا به تب و تشنج وجود داشت (p=0.015).نتیجه گیری: هر چند در این مطالعه تفاوت هایی بین گروه مننژیت با تب و تشنج مشاهده شده است، هنوز بذل مایع نخاع در این دسته بیماران در سنین پایین توصیه می شود. با این حال در این زمینه انجام مطالعات با حجم بیشتر منطقی به نظر می رسد.