اهداف: هیپوسپادیاس از شایع ترین اختلالات دستگاه تناسلی خارجی در کودکان است. هدف این مطالعه مقایسه اثر دو روش مراقبتی تخلیه ادرار به روش بسته و باز بر عوارض حاد پس از عمل ترمیم هیپوسپادیاس بود.مواد و روش ها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی با گروه شاهد و روی کودکان مراجعه کننده به بیمارستان کودکان مفید انجام شد. روش انتخاب نمونه تصادفی بود. 108 کودک انتخاب شده، به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (روش باز) و گروه شاهد (روش بسته) تقسیم شدند. میزان عوارض حاد پس از عمل (خونریزی در محل عمل، تب، کشت ادرار مثبت، خروج سوند ادرار توسط بیمار، فیستول مجرای ادراری و تنگی مجرای ادراری) در دو گروه مقایسه شد.یافته ها: از بین تمام افراد مورد بررسی، در 60 کودک (55.5%) یک یا چند عارضه حاد بعد از عمل مشاهده شد. بین دفعات خروج سوند ادراری توسط کودک در دو گروه مورد مطالعه اختلاف معنی دار وجود داشت (p<0.001). بین تعداد استامینوفن دریافتی (p=0.005)، دفعات شست وشوی سوند ادراری (p=0.001)، افراد با دفع ادرار 24 ساعته کمتر از حد طبیعی (p=0.196) و مدت زمان ثابت ماندن سوند استنت در مجرای ادراری (p<0.001) بین دو گروه، تفاوت وجود داشت.نتیجه گیری: تفاوت معنی داری بین بروز عوارض حاد در روش مراقبتی تخلیه ادرار به روش باز و بسته وجود ندارد. با این حال، تخلیه ادرار به روش باز سبب کاهش «تعداد خروج سوند توسط کودک» می شود.