این مطالعه به منظور بررسی چشم انداز آینده تحصیلی دانشجویان دوره دکترای عمومی (شامل پزشکی، داندانپزشکی و داروسازی) دانشگاه علوم پزشکی تبریز و بر روی 150 نفر انجام شد.
روش کار، سنجش نظریات دانشجویان از طریق پرسشنامه بود که در آن مباحثی چون امنیت شغلی، اعتبار اجتماعی، موقعیت شغلی، قدرت اقتصادی، قدرت علمی، جامعه نگری، آموزش مداوم، پیوند عاطفی و بینش سیاسی گنجانده شده بود. نتایج حاصل نشان می دهد که بین 96-79 درصد دانشجویان امنیت شغلی را در گرو بازار کار و محیط کار مناسب و ثبات کافی قوانین دانسته و 93-81 درصد تولید انبوه نیروی انسانی و عدم تضمین شغلی مناسب را عامل خطر ساز برای امنیت شغلی نام برده اند. حدود 94% پاسخ دهندگان اعتبار اجتماعی پزشکی را در گرو کسب مهارت های علمی و عملی مناسب دانسته و حدود 83% تولید انبوه نیروی انسانی را عامل خطرساز برای تربیت مناسب تلقی نموده اند.
در همین حال 90-80 درصد آنان پیوند عاطفی در بعد پزشکی را در افعالی چون احساس مسوولیت در قبال مشکل بیماران و پیگیری تا حصول نتیجه و ارزش گذاری به مقام انسان به عنوان جانشین خدا روی زمین تفسیر نموده و در مقابل بین 80-50 درصد آنان کمبود الگوهای مناسب برای اقتدا در زمان آموزش و عدم برخورد مناب بعلت فشارهای اقتصادی را عوامل خطرساز برای پیوند مناسب عاطفی نام برده اند.
در پاسخ به سوالات مربوط به موقعیت شغلی پزشکی و اینکه آیا انگیزه کافی خدمت به جامعه را می دهد 1/10% موافق، بخدمت بیشتر تشویق می کند 2/8% موافق، به افزایش سطح معلومات و انجام طبابت صحیح تشویق می کند 2/12% موافق، به کسب درآمد از راههای دیگر تشویق می کند 2/93% موافق، و انگیزه خدمت را از بین می برد 8/83% موافق نظر داده اند.
این بررسی نشان می دهد که امید به آینده از دیدگاه پاسخ دهندگان بسیار کم بوده و توجه و اقدام فوری از طریق مسوولین، به خصوص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی را طلب می کند.