هدف تحقیق حاضر ارائه الگوی خصوصی سازی ناوگان اتوبوسرانی شهری بوده است. تحقیق حاضر با توجه به اهدافی که دنبال می نماید جزء تحقیقات کاریردی است. جامعه اماری پژوهش در فاز کیفی مدیران سازمان حمل و نقل عمومی بوده اند که در زمینه اتوبوسرانی فعالیت دارند و با روش اشباع نظری 10 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و همچنین جامعه اماری فاز کمی کلیه کارکنان سازمان حمل و نقل عمومی در شهر تهران بودند که به صورت سرشماری کل 211 نفر به عنوان نمونه اماری انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها در فاز کیفی از رویکرد مصاحبه استفاده شد و در فاز کمی از پرسشنامه بسته که شامل ابعاد مدل خصوصی سازی حول و نقل هستند. جهت بررسی روایی از نظرات خبرگان استفاده شد و جهت بررسی پایایی از آلفای کرونباخ استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از رویکردهای تحلیل محتوای کیفی و معادلات ساختاری استفاده گردید و کلیه تجزیه و تحلیل ها نیز با نرم افزارهای SPSS-PLS بوده است. نتایج نشان داد که 5 دسته عوامل ساختاری، زیست محیطی، مدیریتی، قانونی و اقتصادی بر روی خصوصی سازی ناوگان حمل و نقل اتوبوسرانی موثر هستند و مدل ارائه شده نیز از برازش مناسبی برخوردار است.