این پژوهش از نوع نیمه تجربی است که در بیمارستانهای امام خمینی(ره) و شهیدمصطفی خمینی شهر تهران انجام شده وهدف آن تعیین میزان تاثیر روش های غیردارویی (جوراب های الاستیکی و ورزش به طور توام) در پیشگیری از ترومبوز ورید عمقی (DVT) در بیماران جراحی اعصاب می باشد، تعداد 90 بیمار جراحی با توجه به مشخصات نمونه به صورت غیرتصادفی انتخاب و سپس به طور تصادفی (یک در میان) در دو گروه آزمون (47 بیمار) و در گروه شاهد (43 بیمار) قرار گرفتند. بیماران از نظر ویژگی هایی از قبیل: ; سن، وزن، میزان استراحت در تخت، نوع عمل جراحی، سابقه خونریزی همسان می باشند ابزار جمع آوری داده ها چک لیست علایم بالینی ترومبوز و تست تشخیصی داپلر اولتراسوند می باشد. یک ساعت قبل از عمل همة بیماران مورد نظر به وسیله تست تشخیص داپلر اولتراسوند از نظر ترومبوز ورید عمقی کنترل می شدند و در صورت منفی بودن تست در بیماران گروه آزمون جوراب های الاستیکی خارجی (که فشار در ناحیه مچ اندام تحتانی حدود 18 میلی متر جیوه و به تدریج که به طرف بالای ران می رسد به 4 میلی متر جیوه کاهش می یابد را وارد می آورد) یک ساعت قبل از رفتن به اتاق عمل پوشانده می شد ، همچنین یک ساعت قبل از رفتن به اتاق عمل حرکات ورزشی اندام تحتانی آموزش داده شده و از بیمار خواسته می شد هر 6 ساعت15 بار به مدت 72 ساعت این ورزشها را تکرار نماید. هدف از این کار پیشگیری از ترومبوز ورید عمقی می باشد در طی این مدت در بیماران گروه شاهد فقط اقدامات پرستاری معمول بخش انجام می شد. آنچه به عنوان یافته مدنظر است، یافته های تست تشخیصی داپلر اولتراسوند در مورد ترومبوز ورید عمقی است اگر چه علایم بالینی نیز مورد بررسی قرار می گرفت. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . از نظر علایم بالینی 4 بیمار (31/9 درصد) در گروه شاهد علایم مثبت و 2 بیمار (4 درصد) در گروه آزمون علایم ترومبوز ورید عمقی مثبت داشتند که آزمون آماری کای دو (28/0= χ2 و 59/0=P) تفاوت معنی داری بین دوگروه نشان نداد. نتایج نشان می دهد که میزان ترومبوز ورید عمقی با توجه به تست تشخیصی داپلر اولتراسوند در گروه آزمون 1 نفر (2/2 درصد) و در گروه شاهد 7 نفر (16/2 درصد) می باشد و آزمون آماری مجذورکای با (04/0=P و 92/3=χ2) اختلاف معنی داری بین دو گروه نشان داد و بدین ترتیب فرض پژوهش (روش های غیردارویی «جوراب های الاستیکی و ورزش توام» میزان بروز ترومبوز ورید عمقی را در بیماران جراحی اعصاب کاهش می دهد) مورد تأیید قرار گرفت و همچنین آزمون آماری χ2 بین اطلاعات دموگرافیک و میزان بروز ترومبوز ورید عمقی در بیماران مورد پژوهش رابطه معنی داری را با (P>0.05) نشان نداد. نتایج این پژوهش می تواند راهنمای عملکرد مناسبی برای پرستاران بالینی به منظور اجرای روش های پیشگیری از ترومبوز ورید عمقی باشد.