مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل
سال:1388 | دوره:11 | شماره:3 (پی در پی 50) |تعداد مقالات:14

سابقه و هدف: زخمهای ناشی از سوختگی یکی از دیر بهبودترین زخمها می باشند. درمان صحیح و مراقبت از زخم جهت افزایش سرعت بهبودی، همچنین جلوگیری از مزمن شدن و عفونت آن همواره مدنظر بوده است. لذا این مطالعه به منظور بررسی اثرات عسل گیاه کلپوره بر فرایند التیام زخم سوختگی در موش صحرایی انجام شده است.مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 28 سر موش صحرایی به وزن تقریبی 250-200 گرم انجام شد. حیوانات به دو گروه کنترل و تیمار با عسل گیاه گلپوره تقسیم شدند. در هر گروه 6 سر موش جهت ارزیابی سرعت التیام زخم و 8 سر برای بررسی بافت شناسی قرار گرفتند. پس از ایجاد زخم های سوختگی به ابعاد 1×1 سانتیمتر مربع بوسیله فلز داغ بر پشت 28 سر موش صحرایی، به هر دو گروه جهت جلوگیری از ایجاد عفونت 5 میلی گرم بر کیلوگرم جنتامایسین تزریق شد و در گروه تیمار روزانه 2 بار عسل گیاه کلپوره (یک گرم در روز) روی زخم تا التیام کامل زخمها استعمال شد سپس ارزیابی مساحت زخم و آزمایش تانسیومتری انجام و دو گروه مقایسه شدند.یافته ها: درصد بهبودی زخم در روزهای دوازدهم و هیجدهم در گروه کنترل به ترتیب 30.2% و 61.4%، اما در گروه تیمار به ترتیب 39% و 78% بود (0.05>p) تنش (حداکثر نیروی وارد بر پوست که موجب پارگی آن می گردد) در گروه کنترل 0.64±5.3 نیوتن و در گروه تیمار با عسل 0.65±6.6 نیوتن بود که اختلاف معنی داری مشاهده نشد. کرنش (حداکثر طول کشیدگی بافت) در گروه کنترل 1.2±13.6 میلی متر و در گروه تیمار با عسل 2.1±18 میلی متر بود (0.05>p). در بررسی کیفی هیستوپاتولوژی نمونه های بافتی درمان شده با عسل، فرایند ترمیم زخم سرعتی بهتر، با آرایش منظم تر و تراکم آماسی کمتر از خود نشان داد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که احتمالا عسل گیاه کلپوره، باعث تسریع در روند التیام زخم سوختگی در موش صحرایی می گردد.

سابقه و هدف: نشت مداوم امواج از اجاق های مایکروفر برای بانوان که بیشترین تماس را با اجاق مایکروفر دارند، مخاطره آمیز می باشد. با توجه به اینکه تاکنون اثر مایکروفر به سلامت جنین بررسی نشد. لذا این مطالعه به منظور بررسی تاثیر امواج نشتی از اجاق مایکروفر برسلامت جنین ها، وزن فرزندان و طول دوره بارداری در موش سوری به عنوان یک الگوی حیوانی انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 20 سر موش صحرایی ماده با میانگین سن 3±60 روز و وزن 2±26 گرم که به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند، انجام گردید. ابتدا میزان نشت امواج از یک دستگاه مایکروفر خانگی تجاری با استفاده از دستگاه اندازه گیری RF تعیین شد. بعد از تعیین سیکل جنسی و انجام عمل جفت گیری در هر گروه، گروه آزمایش روزانه سه نوبت و هر بار سی دقیقه در طول دوره بارداری در مجاورت دستگاه مایکروفر قرار گرفت. در پایان وضعیت سلامت ظاهری و تعداد فرزندان متولد شده، میانگین وزن آنها، میزان مرگ و میر نوزادان و طول مدت بارداری مادران مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت.یافته ها: تعداد نوزادان متولد شده در گروه آزمایش و کنترل به ترتیب 0.62±6.2 و 0.43±10.9 و میانگین وزن آنها به ترتیب 0.09±1.1 و 0.06±1.7 گرم و افزایش میزان مرگ و میر (0 و 0.54±2.16) در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود (0.05>p). ولی طول مدت بارداری تفاوت معنی داری را بین دو گروه نشان نداد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که قرارگرفتن در معرض امواج مایکروویو نشت یافته از اجاق مایکروفر در دوران بارداری برای رشد و سلامت جنین مضر بوده و خطر مرگ را افزایش می دهد. بنابراین مراقبت بیشتر هنگام استفاده از اجاق های مایکروفرد خصوصا در خانم های باردار توصیه می شود.

سابقه و هدف: التهاب حاد روده ای یکی از عوارض شایع پرتو درمانی خارجی لگن می باشد که ممکن است موجب قطع موقت و یا دایم درمان گردد. جهت پیشگیری و یا کاهش این عوارض، داروهای مختلفی استفاده می شود اما هنوز هیچ روش درمانی موثری، یافت نشده است. بنابراین این مطالعه به منظور حاضر بررسی اثر سوکرالفیت خوراکی در کاهش عوارض حاد روده انجام شده است.مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 100 بیمار که نیاز به پرتو درمانی لگن جهت درمان قطعی را داشتند، انجام شد. بیماران بصورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند به گروه اول سه گرم سوکرالفیت خوراکی در زمان پرتو درمانی و به گروه دوم بعنوان گروه کنترل علاوه بر پرتودرمانی پلاسبو داده شد. تمام بیماران حداقل 50 گری پرتودرمانی به لگن دریافت کردند. عوارض زودرس روده ناشی از پرتو درمانی شامل اسهال، دل درد، ترشحات موکوسی یا خونی، انسداد روده و پارگی روده بررسی و بر اساس RTOG/EORTC نمره بندی شدند. عوارض پوستی و مدت توقف درمان نیز در دو گروه بررسی شد.یافته ها: از بیماران مورد مطالعه چهل و نه نفر در گروه اول و 47 نفر در گروه دوم قرار داشتند و 4 نفر نیز از مطالعه خارج شدند. دو گروه از نظر جنس، سن، خصوصیات پاتولوژی، محل تومور و پرتودرمانی، تفاوت آماری معنی داری نداشتند. عوارض حاد روده، عوارض پوستی و مدت قطع درمان بعلت عوارض ناشی از پرتو درمانی نیز در دو گروه تفاوت معنی داری نداشتند. 11 نفر از گروه اول و 10 نفر از گروه دوم هیچ عارضه روده ای نداشتند. عوارض روده ای درجه چهار نیز در هیچیک از بیماران مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه که سوکرالفیت خوراکی در کاهش التهاب روده ناشی از پرتو درمانی خارجی موثر نبود، استفاده روتین از سوکرالفیت خوراکی جهت پیشگیری عوارضی در پرتودرمانی لگن توصیه نمی شود و مطالعات بیشتری جهت بررسی اثر این دارو مورد نیاز می باشد.

سابقه و هدف: ولوواژینیت کاندیدایی یک بیماری شایع در خانم ها می باشد و انواع عارضه دار نیز به سختی به درمان پاسخ داده و میزان عود بیماری بالا می باشد. این مطالعه به منظور مقایسه میزان پاسخ به درمان و میزان عود آن بعد از درمان با اسید اسکوربیک و کلوتریمازول انجام شده است.مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 60 نفر از خانم هایی که به درمانگاه زنان بیمارستان شهید یحیی ن‍ژاد بابل مراجعه کردند و از نظر بالینی و قارچ شناسی مبتلا به ولوواژنیت کاندیدایی عارضه دار بودند، انجام شد. بیماران بصورت تصادفی در 2 گروه 30 نفری قرار گرفتند به یک گروه بوریک اسید به مدت 14 روز شب ها یک اپلیکاتور و گروه دیگر کلوتریمازول شب ها یک اپلیکاتور به مدت 14 روز داده شد. بیماران 1 ماه و 3 ماه بعد تحت معاینه بالینی و کشت ترشحات واژینال قرار گرفته و با هم مقایسه شدند.یافته ها: در گروه کلوتریمازول بهبود علایم بالینی التهاب در 23 نفر (76.7%)، دیس شارژ در 25 نفر (83.3%) و بهبود میکروسکوپی در 18 نفر (60%) و در گروه بوریک اسید بهبود علایم بالینی التهاب در 24 نفر (80%)، دیس شارژ در 24 نفر (80%) و بهبود میکروسکوپی در 19 نفر (63.3%) بود. میزان عود میکروسکوپی از 18 نفر گروه کلوتریمازول در 7 نفر (38.9%) و میزان عود میکروسکوپی از 19 نفر گروه بوریک اسید در 5 نفر (26.3%) مشاهده شد که این تفاوت ها در درمان و عود بیماری از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که هر دو رژیم درمانی کلوتریمازول و بوریک اسید واژینال در درمان و جلوگیری از عود ولوواژنیت کاندیدایی عارضه دار موثرند. اما با توجه به ارزانتر بودن بوریک اسید توصیه به استفاده از این دارو می شود.

سابقه و هدف: تشنج ناشی از تب شایعترین اختلال تشنجی در کودکان است. در مورد ارتباط این اختلال با فقر آهن نتایج متناقضی وجود دارد. با توجه به شیوع نسبتا بالای تب و تشنج، این مطالعه به منظور بررسی ارتباط تشنج ناشی از تب با فقر آهن در کودکان، انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مورد - شاهدی (case-control) بر روی 100 نفر از کودکان بستری به علت تب و تشنج در بیمارستان بوعلی سینا ساری (گروه مورد) و 100 نفر از کودکان بستری در بخش اطفال که عللی غیر از تب و تشنج (گروه شاهد) بستری بودند، طی سال 87-1386 انجام شد. دو گروه از نظر سن و جنس همسان شدند. در همه بیماران، آزمایش فرمول شمارش سلولهای خونی (CBC) انجام و مقادیر سرمی آهن، TIBC و فریتین اندازه گیری شد. آنمی فقر آهن به صورت کاهش هموگلوبین و هماتوکریت بیش از 2 انحراف معیار از میانگین نرمال سنی تعریف شد و نتایج در دو گروه مقایسه شد.یافته ها: میانگین سن بیماران در گروه مورد 14.1±21.9 سال و در گروه شاهد 11.8±20.1 سال بود. در گروه مورد میزان آهن سرم 31.8±73.4 میلی گرم در دسی لیتر و در گروه شاهد 15.7±49.8 میلی گرم در دسی لیتر بود (0.000=p). در گروه مورد 42% و گروه شاهد 60% کم خونی فقرآهن داشتند که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که در موارد ابتلا به فقر آهن شانس بروز تشنج ناشی از تب کمتر می باشد و فقر آهن می تواند نقش حفاظتی در بروز تشنج داشته باشد. در این خصوص انجام مطالعات جامع تر توصیه می شود.

سابقه و هدف: حاملگی های طول کشیده به دلیل ایجاد عوارض نوزادی و مادری نیاز به مداخله درمانی دارند. القا لیبر جهت کاهش عوارض از معمول ترین درمانها می باشد. اما از آنجاییکه ممکن است سبب افزایش سزارین شود و کاهش میزان سزارین در جامعه نیز از مهمترین اهداف سیستم بهداشتی می باشد، لذا این مطالعه با هدف تعیین میزان سزارین پس از القای انتخابی لیبر در بیماران شکم اول تک قلو، سفالیک بدون عارضه با سن حاملگی 41 هفته یا بیشتر در مقایسه با زایمان خودبخودی انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بصورت نمونه گیری آسان بر روی 160 نفر از زنان با سن بارداری 41 هفته یا بیشتر (بر اساس تاریخ آخرین قاعدگی و سونوگرافی قبل از 26 هفتگی) مراجعه کننده به بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل انجام شد. بیماران بر اساس شروع دردهای زایمان و عدم شروع درد در دو گروه القا زایمانی (گروه مطالعه) و زایمان خودبخودی (گروه شاهد) قرار گرفتند. همگی یک قلو و سفالیک و شکم اول بودند. افراد با آنومالی جنینی، دیابت، دو قلویی و مولتی پاریتی وارد مطالعه نشد اما برای همه بیماران یک سونوگرافی پس از 40 هفتگی انجام و بای شاب اسکور تمام بیماران نیز در بدو بستری تعیین شد. در گروه القا زایمانی، القا توسط شیاف 3 میلی گرم پروستاگلاندین E2 و اکسی توسین انجام شد و در صورت عدم پیشرفت لیبر سزارین انجام شد. در گروه زایمان خودبخودی هیچگونه مداخله ای انجام نشدند و در صورت دیسترس جنینی یا دفع مکونیوم، اقدام به سزارین می شد. سپس دو گروه از نظر سرانجام حاملگی با هم مقایسه شدند.یافته ها: میانگین سن زنان در گروه مطالعه 4.1±23.3 سال و در گروه شاهد 4.4±23.8 سال بود. میانگین سن حاملگی در گروه مطالعه و شاهد بترتیب 0.3±41 و 0.5±41 هفته بود که 85% در گروه شاهد و 96.3% در گروه مطالعه بی شاب اسکور 5 داشتند. میانگین وزن نوزاد در گروه مطالعه و شاهد بترتیب 0.3±3.6 و 0.4±3.5 کیلوگرم بود. میزان سزارین پس از القا60 % (48 نفر) و در لیبر خودبخودی نیز60 % (48 نفر) بود. شایعترین علت سزارین در گروه شاهد دفع مکونیوم 34 مورد (70.8%) و در گروه مطالعه عدم شروع لیبر 19نفر (39.6%) بود (0.000=p). نوع زایمان بین دو گروه مطالعه و شاهد در هیچ یک از گروههای سنی مادر و گروههای وزنی نوزاد اختلاف معنی داری نداشت.نتیجه گیری: نتایج مطالعه ما نشان داد که اگر چه القا زایمان تاثیری بر میزان سزارین ندارد ولی انجام سزارین در موارد دفع مکونیوم بدون اطمینان از هیپوکسی جنینی علت افزایش سزارین در لیبر خودبخودی بوده است که می توان با انجام اندازه گیری pH خون جنین از میزان آن کاست.

سابقه و هدف: آپاندیسیت حاد از مهمترین اورژانسهای جراحی شکم می باشد که تشخیص صحیح و به موقع آن می تواند موجب کاهش میزان عوارض ناخوشایند گردد. با وجود پیشرفت روش های تشخیصی هنوز درصد چشمگیری از بیماران با تشخیص اولیه آپاندیسیت حاد، دارای لاپاراتومی منفی هستند. سونوگرافی می تواند باعث کاهش این موارد منفی گردد. این مطالعه به منظور ارزیابی حساسیت و ویژگی سونوگرافی در تشخیص آپاندیسیت حاد انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 500 بیمار مراجعه کننده با شکم حاد جراحی و با تشخیص اولیه آپاندسیت حاد در بیمارستان امام خمینی تبریز در مدت 12 ماه انجام شد. بیماران قبل از عمل جراحی تحت سونوگرافی با تکنیک فشار تدریجی (Graded compression sonography) قرار گرفتند. سپس نتایج سونوگرافی ها با یافته های هیستوپاتولوژیک پس از جراحی مقایسه شد.یافته ها: میانگین سن 13.9±25.1 سال و 263 نفر و بقیه زن بودند. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت، ارزش اخباری منفی و دقت سونوگرافی شکم در تشخیص آپاندیسیت حاد در کل به ترتیب 96.2، 93.1، 96.8، 91.9 و 95.2 درصد، در افراد مذکر به ترتیب 97.2، 96.4، 98.3، 94.2 و 97 درصد و در افراد مونث به ترتیب 95، 98.5، 95، 89.5 و 93.2 درصد بود. بهترین نقطه برش قطر آپاندیس 5.8£ میلی متر محاسبه شد که در تشخیص آپاندیسیت حاد دارای ساسیت 88.3% و ویژگی 73% بوده است.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که سونوگرافی بعلت غیرتهاجمی، ارزان و در دسترس بودن یک ابزار تشخیصی با ارزش بوده و این امر می تواند باعث کاهش قابل توجه در هزینه های درمانی و جراحی بیماران گردد.

سابقه و هدف: پلورال افیوژن ناشی از سل در ایران شایعترین علت پلورال افیوژن اگزوداتیو می باشد و تشخیص توبرکلوزیس پلورایتیس به علت تظاهرات بالینی غیر اختصاصی و نا کارآمد بودن تستهای تشخیصی موجود مشکل می باشد. لذا این مطالعه به منظور مقایسه سطح اینتروفرون گامای مایع پلور در پلورال افیوژن سلی و غیرسلی انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه موردی - شاهدی بر روی 20 بیمار مبتلا به پلورال افیوژن سلی و 32 بیمار مبتلا به پلورال افیوژن غیرسلی انجام شد. تشخیص پلورال افیوژن سلی و غیر سلی با استفاده از روش های تشخیصی موجود مانند کشت ترشحات تجمع یافته در فضای پلور، بیوپسی سوزنی از پلور و یا توراکوسکوپی داده شد و شاخص های دموگرافیک، بیوشیمی و سطح اینتروفرون گاما مایع پلورال افیوژن در این دو گروه بررسی و مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: شاخص های دموگرافیک شامل سن، جنس، شغل و ملیت در دو گروه تقریبا مشابه بودند. تنگی نفس شایعترین شکایت در هر دو گروه بود و غالب بیماران غیر سیگاری بوده و تست سل در آنها منفی بود. مایع پلورال در هر دو گروه غالبا زرد رنگ بوده و سطوح کلسترول و تری گلیسیرید تفاوت قابل توجهی در دو گروه نداشت. در حالی که سطوح کاهش یافته گلوکز و افزایش پروتئین مایع پلورال در پلورال افیوژن سلی مشهود بود. میزان لنفوسیت و نوتروفیل مایع پلور در دو گروه تفاوت قابل توجهی نداشت. سطح اینترفرون گاما در پلورال افیوژن سلی 94.7±0.99 واحد بر میلی لیتر و در غیر سلی 3.2±8.4 واحد بر میلی لیتر بود که به طور قابل توجهی در پلورال افیوژن سلی بالاتر بود (0.001=p).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که سطح اینترفرون گاما در پلورال افیوژن سلی بیشتر از غیرسلی می باشد اما از آنجاییکه این روش تشخیصی مقرون به صرفه نمی باشد و نمی توان آنرا به عنوان روش رایج تشخیصی در بیماران مبتلا به پلورال افیوژن پیشنهاد نمود، لذا در موارد ابهام تشخیصی کمک کننده خواهد بود.

سابقه و هدف: در دهه اخیر سزارین بطور فزاینده ای روش معمول زایمان شده و بیشترین افزایش آن مربوط به علل غیر طبی می باشد. با توجه به اهمیت نظر و تصمیم گیری خانمها در انتخاب نوع زایمان و با هدف تعیین تمایلات مادران باردار نخست زا در جهت انتخاب نوع زایمان این مطالعه انجام گردید.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 618 خانم باردار نخست زا در سال 1386 انجام گردید. نمونه گیری به روش طبقه بندی خوشه ای در دو مرحله در بیمارستانها دولتی و غیر دولتی انجام شد. مشخصات فردی و سوالات مربوط به تمایل مادران برای انتخاب نوع زایمان و علت و انگیزه این تمایل در پرسشنامه به طریقه مصاحبه حضوری تکمیل و مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: از 618 نفر، 272 نفر (44%) تمایل به انتخاب سزارین و 346 نفر (56%) تمایل به انتخاب زایمان طبیعی داشتند. تفاوت معنی داری در تمایلات مادران برای انتخاب نوع زایمان، در بین بیمارستانها، 0.001>p و سن مادران 0.02>p مشاهده شد و بیشترین تاثیر را در تمایلات مادران، کادر پزشکی به عهده داشتند در صورتیکه بیشترین اطلاعات از اطرافیان کسب شده بود و ترس از درد زایمان در 159 نفر (74.3%) علت انتخاب سزارین بود که تفاوت معنی داری با گروه زایمان طبیعی که 55 نفر (25.7%) بودند، داشت (0.001>p).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه که ترس از درد زایمان و تاثیر کادر پزشکی در افزایش سزارین نقش داشتند، توصیه می شود برنامه ریزی مناسبی جهت آموزش مادران در مورد نوع زایمان توسط کادر پزشکی صورت پذیرد و همچنین نظارت و کنترل بیشتر وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی بر بیمارستانها، خصوصا بیمارستانهای خصوصی ضرورت دارد.

سابقه و هدف: سرطان پستان یکی از شایعترین سرطان در زنان می باشد. افزایش وزن و مصرف بالای انرژی بعنوان یکی از دلایل بروز سرطان مطرح می باشد. لذا این مطالعه به منظور مقایسه الگوی غذایی مصرفی در بیماران مبتلا به سرطان پستان با افراد سالم انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مورد - شاهدی بر روی بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان شهید فقیهی که به صورت تصادفی 45 مورد انتخاب و با 45 نفر شاهد همسان شدند، انجام گردید. اطلاعات تن سنجی شامل قد، وزن و نمایه توده بدن و الگوی غذایی اعم از مصرف انرژی، کربوهیدرات، چربی تام، اسیدهای چرب اشباع، اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه، اسیدهای چرب غیراشباع با یک پیوند دوگانه، کلسترول، فیبرخام و قند ساده بین دو گروه، مورد مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که مقایسه میانگین وزن در گروه مورد و شاهد اختلاف معنی دار داشت (به ترتیب 12.7±64.8 کیلوگرم و 9.5±70.170 کیلوگرم، (0.023=p) در صورتیکه سایر شاخصه های آنتروپومتری آنها تفاوت معنی داری نداشته است. مقایسه مصرف مواد مغذی نشان داد که تنها بین مصرف چربی تام دریافتی 29±70 و 17±53 گرم (0.001=p)، اسیدهای چرب اشباع 8±20 گرم و 5±16 گرم (0.002=p)، اسیدهای چرب غیر اشباع با چند پیوند دوگانه 12±21 گرم و 8±17 گرم (0.04=p) و اسیدهای چرب غیراشباع با یک پیوند دوگانه 11±23 گرم و 5±16 گرم (0.0001=p) در دو گروه مورد و شاهد نیز اختلاف معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که احتمالا افزایش مصرف چربی و اسیدهای چرب اشباع می تواند بعنوان یکی از عوامل زمینه ساز بروز سرطان پستان به حساب آید.

سابقه و هدف: هیستروسالپنگوگرافی روش مهمی در تشخیص علت آناتومیک ناباروری به شمار می رود که با توجه به مقرون به صرفه بودن بعنوان تست غربالگری مورد استفاده قرار می گیرد، لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع و چگونگی اختلالات آناتومیک بیماران به روش هیستروسالپنگوگرافی انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه توصیفی طی سالهای 86-1377 برروی 1492 زن نابارور که جهت بررسی علت نازایی و رد علل آناتومیک توسط متخصصین زنان معاینه به کلینیک رادیولوژی ارجاع شده بودند، انجام گرفت. بیماران تحت هیستروسالژنگوگرافی در روز 12-6 سیکل خود قرار گرفتند و سپس نتایج حاصله ثبت و مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: از 1492بیمار، (58%) 865 مورد نازایی اولیه و (42%) 627 مورد نازایی ثانویه داشتند. نتایج هسیتروسالپنگوگرافی در (60%) 895 مورد کاملا طبیعی بوده و در (40%) 597 مورد یک یافته غیر طبیعی وجود داشت که (61.5%) 367 مورد یافته قابل گزارش در رحم، (32%) 191 مورد در لوله رحمی راست، (29%) 179 مورد در لوله رحمی چپ، (18%) 108 مورد چسبندگی پریتوئن یا اطراف لوله و (16%) 96 مورد در سرویکس داشتند. عوامل عضوی نازایی در (27.7%) 413 مورد مشاهده شد که شامل (17.8%) 265 مورد گرفتاری لوله های رحمی، (8%) 119 مورد چسبندگی پریتوئن یا اطراف لوله و (2.7%) 40 مورد چسبندگی کاویته رحمی بوده است.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که عوامل آناتومیک نقش زیادی در ایجاد ناباروری ندارند و احتمالا عوامل غیر ارگانیک به عنوان عوامل شایعتر نازایی مطرح می باشند و همچنین فقط درصدی از چسبندگی های پریتوئن و اطراف لوله توسط هیستروسالپنگوگرافی قابل تشخیص هستند که پیشنهاد می شود مطالعاتی بر پایه لاپاراسکوپی نیز انجام شود.

سابقه و هدف: خونریزی ساب آراکنوئید به علت ضربه های مغزی، پارگی آنوریسم های مغز و غیره، چنانچه همراه با خونریزی ویتره و رتین باشد بنام سندرم ترسون نامیده می شود. این بیماری در صورتی که همراه با ضایعات دیگر نظیر عصب بینایی نباشد با اقدامات درمانی مناسب دارای پیش آگهی خوب می باشد. دو بیمار مبتلا به سندرم ترسون همراه با نتایج بینایی متفاوت معرفی می گردند.گزارش موارد: دو بیمار مرد که در اثر تصادف با اتومبیل، 3-2 ماه قبل دچار خونریزی داخل جمجمه شده بودند، همراه با کاهش بینایی که در معاینه ته چشم خونریزی وسیع رتین بویژه در فضای ساب هالوئید داشتند به کلینیک چشم پزشکی بیمارستان فارابی مراجعه کردند. که با توجه به وجود خونریزی داخل جمجمه و خونریزی رتین سندرم ترسون برای آنها مطرح شد. بیماران توسط جراح مغز و اعصاب تحت عمل جراحی قرار گرفتند. بیماران پس از هوشیاری متوجه کاهش شدید دید در یک یا هر دو چشم خود شدند. دید چشم راست یکی از بیماران 10.10 و چشم چپ در حد انگشت شماری بود که با عمل ویترکتومی استاندارد دید چشم چپ بیمار به 8.10 رسید. بیمار دوم در هر دو چشم فاقد درک نور بود که علاوه بر سندرم ترسون می تواند ضایعات جدی عصب بینایی برای وی مطرح باشد.نتیجه گیری: در بیمارانی که با سابقه خونریزی ساب آراکنوئید جهت بررسی کاهش دید به کلینیک چشم مراجعه می کنند باید سندرم ترسون را مدنظر قرار داد. هنگامی که کاهش دید ناشی از آسیب عصب بینایی نبوده، بلکه بعلت خونریزی ویتره و ساب هیالوئید می باشد، جراحی چشم موجب پیش آگهی خوب دید می شود.