در این پژوهش تاثیر موقعیت جغرافیایی و شرایط آب و هوایی بر میانگین مقدار کل روزانه تابش خورشیدی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از داده های اندازه گیری شده مربوط به مقدار کل تابش خورشیدی و همچنین مشخصات نجومی، جغرافیایی، هندسی و هواشناسی شهر کرمان که توسط سازمان هواشناسی ایران تهیه شده استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های تجربی نشان داد که میانگین روزانه مقدار کل تابش خورشیدی روی یک سطح افقی با هفت عامل جغرافیایی و هواشناسی ارتباط دارد. یک رابطه رگرسیون خطی شامل هفت پارامتر برای پیش بینی میانگین مقدار کل تابش خورشیدی روزانه روی یک سطح افقی پیشنهاد شد. مدل پیشنهادی در این پژوهش که اعتبار آن در مقایسه با داده های روزانه مقدار کل تابش خورشیدی در کرمان به اثبات رسید، در مناطقی قابل استفاده است که داده های مقدار کل تابش خورشیدی در آنها موجود نیست ولی پارامترهای هفت گانه مدل را می توان در خارج از ایستگاه های هواشناسی اندازه گیری کرد.