مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل
سال:1394 | دوره:18 | شماره:1 |تعداد مقالات:13

سابقه و هدف: عفونت با ویروس هپاتیت (HBV=Hepatitis B Virus) B یک عامل عمده بیماری مزمن کبد و سیروز در سراسرجهان است. از راههای مهم انتقال ویروس هپاتیت B در ایران، انتقال از طریق مادر به جنین می باشد. این مطالعه با هدف بررسی شیوع مارکر HBsAg در مادران باردار روستایی که از زمان شروع واکسیناسیون هپاتیت B در سال 1372 درایران در بدو تولد واکسن دریافت کرده بودند، انجام شدمواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی کلیه مادران روستایی که طی سالهای 1372 تا 1378 به دنیا آمده بودند و واکسیناسیون هپاتیت B طبق برنامه کشوری برایشان انجام شد و در سالهای 1386 تا 1393 باردارشده بودند، انجام گردید. جهت مشخص شدن ابتلا به این بیماری، وضعیت آنتی ژن سطحی هپاتیتB   (HBsAg)از روی پرونده بهداشتی درمانی محل زندگی آنها ثبت و بررسی شد.یافته ها: از 1065 خانم باردار که تحت بررسی قرارگرفتند 2 مورد  HBsAg (%18)مثبت گزارش شد. در یکی از این دو مورد، ابتلا به هپاتیت B اثبات شد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که واکسیناسیون کشوری تاثیری برجسته بر کاهش آلودگی در زنان در سنین باروری داشته است. ادامه واکسیناسیون در نوزادان و گروههای پرخطر و همچنین غربالگری مادران باردار مطابق برنامه کشوری بایستی همچنان در اولویت قرار گیرد.

سابقه و هدف: حدود 80 درصد نوزادان نارس دچار زردی شده و اکثر آنها تحت فتوتراپی قرار می گیرند از آنجایی که فتوتراپی سبب بروز عوارضی در نوزاد می گردد. بنابراین کوتاهتر شدن زمان فتوتراپی می تواند از بروز عوارض بکاهد. لذا در این مطالعه به منظور بررسی تاثیر ماساژ بر طول مدت فتوتراپی در نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان قائم (عج) مشهد در سال 1391 صورت گرفت. نوزادان با تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله (30 نفر) و کنترل (30 نفر) تقسیم شدند. نوزادان دو گروه از نظر وزن، سن و میزان بیلیروبین همگن بودند. در گروه مداخله ماساژ (شامل ماساژ و حرکات پاسیو اعضاء به طور روزانه در طی 3 دوره پانزده دقیقه ای در 3 ساعت متوالی به مدت 5 روز انجام شد. نوزادان گروه کنترل تحت مراقبت مراقبین قرار گرفته و سپس ساعات نور درمانی و میزان بیلی روبین پوستی در نوزادان با دو گروه با هم مقایسه گردید.یافته ها: متوسط ساعات نور درمانی در نوزادان گروه مداخله 61.58±80.8 ساعت و در گروه کنترل 75.45±112.8 ساعت بود. اما این تفاوت به لحاظ آماری معنی دار نبود. میزان بیلی روبین پوست TCB=Trans Cutaneous Bilirubin (TCB) روز پنجم در نوزادان گروه مداخله 9.7 و در گروه کنترل 8.1 بود اما این میزان به لحاظ آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که ماساژمی تواند یک روش موثر در کنار نوردرمانی برای کاهش ساعات فتوتراپی در نوزادان نارس سالم با وضعیت ثابت باشد.

سابقه و هدف: سندرم درد پاتلوفمورال شایع ترین منشاء درد قدامی زانو در بزرگسالان می باشد. نواربندی پاتلا با هدف اصلاح وضعیت قرارگیری پاتلا جهت درمان توانبخشی مبتلایان به سندرم درد پاتلوفمورال مطرح می باشد؛ اما هنوز اثربخشی و کفایت بالینی نواربندی پاتلا به تنهائی در درمان این بیماران به درستی روشن نیست. لذا این مطالعه به منظور بررسی تاثیر نواربندی پاتلا به تنهائی بر روی راستای پاتلا، کیفیت زندگی و درد مبتلایان به سندرم درد پاتلوفمورال انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 25 فرد مبتلا به سندرم درد پاتلو فمورال با محدوده سنی 50-20 سال اجام شد. به مدت  4هفته از نواربندی اصلاحی پاتلا به روش McConnell استفاده شد. قبل و بلافاصله پس از خاتمه دوره درمان، متغیرهای کیفیت زندگی (با استفاده از پرسشنامه(KOOS ، شدت درد و راستاهای پاتلا (با استفاده از روش رادیوگرافی Skyline زانو) اندازه گیری و بررسی شدند.یافته ها: چهار هفته استفاده از نواربندی پاتلا به روش McConnell باعث کاهش شدت درد از 21.60±50.13 میلی متر به 10.14±26.67 در مبتلایان به سندروم درد پاتلوفمورال شد (p=0.001)؛ اما تاثیر مثبت و معنی داری بر روی ملاک کیفیت زندگی (نمره فرد در پرسشنامه (KOOS و هیچ یک از زوایا و راستاهای پاتلا نداشت (p<0.05).نتیجه گیری: استفاده از نواربندی پاتلا به روش McConnell به تنهائی از قدرت کافی برای بهبود کیفیت زندگی بیماران با سندروم درد پاتلوفمورال و ایجاد تغییرات در راستاهای معیوب پاتلا برخوردار نیست؛ هر چند که ممکن است به کاهش درد این بیماران کمک کند.

سابقه و هدف: توکسین بوتولینوم تیپ A امروزه به طور گسترده ای به صورت تزریقی در درمان برخی اختلالات انقباضی ماهیچه ها به کار می رود. این مطالعه به منظور تولید پروتئین نوترکیب حاصل از اتصال کوالان زنجیره سبک توکسین بوتولینوم تیپ A (BoNT/A) به پپتید  TAT(47-57)و همچنین شرایط مناسب برای افزایش بیان و تخلیص این پروتئین انجام شد.مواد و روش ها:در این مطالعه بنیادی توالی نوکلئوتیدی زنجیره سبک توکسین بوتولینوم تیپ A و پپتید TATاز بانک ژنی به دست آمد و سازه ژنی حاوی اینتوالی ها طراحی و ساخته شد. پس از کلون سازی در وکتور بیانی BL21 (DE3)E. coli القای بیان با استفاده از IPTG انجام گرفت. سپس شرایط بهینه دمایی و غلظت مناسب  IPTGبرای بیشترین میزان بیان بر اساس تفاوت در شدت رنگ میان باندهای پروتئینی ژل در SDS PAGE تعیین شد. پروتئین نوترکیب با کمک ستون کروماتوگرافی حاوی نیکل (Ni-NTA) تخلیص شد.یافته ها: پروتئین کایمریک حاصل در شرایط معمول بیان 1 mM IPTG) و دمای 37oC ) به صورت نامحلول تولید می شود. با بهینه سازی شرایط بیان 0.5 mM IPTG) و دمای18oC ) میزان 60% ازپروتئین کایمریک به صورت محلول تولید شد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه با بیان پروتئین نوترکیب به صورت محلول پروتئین پیچش صحیح و در نتیجه فعالیت خود را به میزان زیادی حفظ کرده و نیازی به استفاده از ترکیبات دناتوره کننده برای باز کردن پیچش پروتئین و محلول سازی آن نخواهد بود.

سابقه و هدف: مس یکی از ریزمغذی های اصلی بدن می باشد، اختلال در هموستاز مس سبب ایجاد بیماریهایی مانند منکز و ویلسون می گردد که از عوارض این بیماریها تشنج و اختلال در یادگیری و حافظه می باشد. مصرف غلظت های بالای مس می تواند سبب ایجاد آسیب های دائمی به سلول ها و آسیب نورونی گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات سمی مصرف خوراکی سولفات مس بر روی یادگیری در ماز آبی موریس در موش صحرایی می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 39 سر موش صحرایی نژاد ویستار در دو گروه نر (21 سر) و ماده (18 سر) استفاده شد. هر کدام از گروه های نر و ماده نیز به سه گروه تقسیم شدند. گروه کنترل از آب مقطر و دو گروه دیگر از 1 و 1.5 میلی مولار سولفات مس محلول در آب مقطر به مدت یک ماه به عنوان آب مصرفی استفاده نمودند. پس از این مدت، حافظه فضایی موش ها با استفاده از ماز آبی موریس مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: در موش های نر سولفات مس اضافه شده به آب آشامیدنی سبب تغییر معنی داری در مسافت طی شده برای یافتن سکو (3.01±24.09% در گروه کنترل، 2.95±26.06% گرو 1 میلی مولارسولفات مس، 1.82±25.68% گروه 1.5 میلی مولار سولفات مس)، زمان لازم (2.87±23.93 در گروه کنترل، 3.47±25.54 گروه 1 میلی مولار سولفات مس و 1.92±25.33 در گروه 1.5 میلی مولار سولفات مس) برای پیدا کردن سکو و یا سرعت شنا کردن موش ها نشد. مقایسه گروه های مختلف موش های ماده نیز نشان داد که غلظت های 1 و 1.5 میلی مولار سولفات مس نتوانستد به شکل معنی داری سبب اختلال در یادگیری موش ها گردند.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که اضافه شدن سولفات مس به آب آشامیدنی سبب ایجاد اثرات تخریبی بر روی حافظه و یادگیری موش های نر و ماده نمی گردد.

سابقه و هدف: نانو ذرات اکسید روی یکی از پرکاربردترین نانو ذراتی است که در حوزه صنعت، پزشکی، داروسازی، بهداشتی آرایشی و تغذیه استفاده زیادی دارد. برخی مطالعات مطالعات اثر تخریبی نانو ذرات اکسید روی بر سیستم عصبی و برخی اثرتقویتی این ماده را در فعالیت سلولهای عصبی مرتبط با حافظه نشان داده اند. لذا این مطالعه به منظور مقایسه اثر نانواکسید روی با اکسید روی معمولی برحافظه دراز مدت در موش سوری انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 49 سر موش سوری نر بالغ نژاد NMRI با میانگین وزنی 5±25 گرم به صورت تصادفی در هفت گروه 7 تایی دسته بندی شدند. یک گروه کنترل، 3 گروه درمانی با دوزهای 1، 2.5 و 5 میلی گرم/کیلوگرم نانو اکسید روی و 3 گروه درمانی با دوزهای 1، 2.5 و 5 میلی گرم بر کیلوگرم اکسید روی معمولی به صورت تزریق داخل صفاقی و قبل از آموزش (شوک الکتریکی) دریافت نمودند. در همه گروه ها با استفاده از دستگاه Step-Down ، حافظه اجتنابی غیر فعال در موش ها مورد ارزیابی قرار گرفت. زمان تاخیر پایین آمدن از سکوی امن به عنوان شاخص حافظه در روز 1، 3 و  7پس از آموزش ارزیابی شد.یافته ها: تزریق قبل از آموزش مقدار 2.5 mg/kg نانو اکسیدروی و اکسیدروی معمولی، بدون تاثیر بر فعالیت حرکتی بود. اما باعث کاهش معنی دار زمان تاخیر پایین آمدن از سکو در روزهای 1، 3 و 7 (اکسیدروی به ترتیب (17±58، 13±45، 14±39) و نانواکسیدروی (18±93، 12±62، 3±14) گردید (p<0.01). در حالیکه مقدار 5 میلی گرم، اثر ضعیفتر و کوتاه مدت تری اعمال نمود (اکسیدروی (38±130، 19±49، 10±68) و نانواکسید روی (46±132، 13±41، 24±58) و مقدار 1 میلی گرم بی تاثیر بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج فوق به نظر می رسد تضعیف حافظه دراز مدت توسط اکسید روی تحت تاثیر سایز ذرات آن قرار نمی گیرد.

سابقه و هدف: فیبروز ریه یک بیماری مزمن ریوی بینابینی است که به علت صدمه به پارانشیم ریه به وسیله فاکتورهای ایجاد کننده التهاب و فیبروز به وجود می آید. علف چای حاوی فلاونوئید های متنوعی است که به منظور عنوان آنتی اکسیدان مطرح می شوند. این مطالعه به منظور بررسی اثر عصاره هیدروالکلی علف چای روی فیبروز ریوی القاء شده توسط بلئومایسین در موش صحرایی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی بر روی 30 سر موش صحرایی نژاد ویستار در محدوده وزنی 180-150 گرم انجام گرفت. حیوانات به صورت تصادفی به 5 گروه 6 تایی تقسیم بندی شدند. گروه 1و2 به ترتیب تک دوز نرمال سالین به صورت درون صفاقی و بلئومایسین (7.5 واحد بر کیلوگرم) به صورت داخل تراشه ای دریافت نمودند. گروه 5-3 دوزهای مختلف عصاره علف چای (50 و 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم) به صورت داخل صفاقی روزانه یک هفته قبل و دو هفته بعد از تجویز بلئومایسین دریافت نمودند. حیوانات پس از 21 روز کشته و خون و ریه های آنها برای اندازه گیری مالون دی آلدئید پلاسمایی و هیدروکسی پرولین ریه و آزمایش هیستوپاتولوژی جمع آوری شد.یافته ها: نتایج نشان داد که میزان اندکس ریه، هیدروکسی پرولین و مالون دی آلدئید در گروه نرمال سالین به ترتیب 0.32±7.09 میلی گرم ریه بر گرم وزن بدن، 0.23±1.80 میلی گرم بر گرم بافت ریه و 0.27± 1.32میکرومول بر لیتر پلاسما بود در حالی که در گروه دریافت کننده بلئومایسین به ترتیب 0.90±9.75 میلی گرم ریه بر گرم وزن بدن، 00.7±5.43 میلی گرم بر گرم بافت ریه و 0.42±3.04 میکرومول بر لیتر پلاسما بود. تیمار با عصاره به خصوص در گروه دریافت کننده 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره بطور معناداری این فاکتورها را نسبت به گروه بلئومایسین کاهش داد (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که عصاره هیدروالکلی علف چای احتمالا اثر حفاظتی بر فیبروز القا شده توسط بلئومایسین دارد.

سابقه و هدف: بیماری مولتیپل اسکلروزیس Multiple sclerosis (MS) یک بیماری مزمن و تخریب کننده میلینی است که تغییرات غیر قابل برگشت پاتولوژیک در سیستم عصبی مرکزی ایجاد می نماید. در طول یک دهه گذشته بر تعداد مبتلابان به این بیماری افزوده شده است. این مطالعه به منظور بررسی یافته های دموگرافیک و بالینی 263 بیمار مبتلا به MS در شهرستان بابل انجام پذیرفت.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی بیماران با تشخیص MS شهرستان بابل در طی 10 سال صورت گرفته است.. تمامی بیماران با تشخیص قطعی MS بر اساس نظر متخصص مغز و اعصاب و با توجه به کرایتریای مک دونالد صورت پذیرفته است. اطلاعات مورد نظر شامل: سن، جنس، محل سکونت، وضعیت تاهل و اشتغال، سن شروع بیماری و یافته های  MRIبا استفاده از چک لیست از پرونده بیماران استخراج و مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در مجموع از 263 بیمار مورد مطالعه، 188 نفر (71.5%) زن و  75نفر (28.5%) مرد بودند. میانگین سن بیماران مورد مطالعه 9.47±34.28 سال با نسبت جنسی زن به مرد 2.5 بوده است. از نظر طبقه بندی نوع MS،245 (%93.2)  نفر از بیماران از نوع عود کننده- بهبود یابنده بودند. از نظر تعداد علایم در شروع بیماری، (61.2%)161  بیمار مورد مطالعه شروع منوسیمپتوماتیک و (38.8%)102  نفر شروع پلی سیپمتوماتیک داشتند.نتیجه گیری: با توجه به یافته های بدست آمده شیوع MS در جمعیت زنان و در سنین کمتر از 30 سال بمراتب بیشتر بوده است.

سابقه و هدف: وزوز گوش یکی از شایعترین نشانه هایی است که همراه با کاهش شنوایی و اختلالات مربوط به گوش قابل مشاهده است. آگاهی از ویژگی های ادیولوژیک همراه برای مدیریت موثر وزوز بسیار حایز اهمیت است. لذا این مطالعه به منظور بررسی ویژگی های ادیولوژیک افراد مبتلا به وزوز گوش مراجعه کننده به درمانگاه گوش و حلق و بینی شهرستان بابل انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 120 بیمار مبتلا به وزوز گوش ( 47مرد، 73 زن) با میانگین سنی 15.285±47.12 سال مراجعه کننده به درمانگاه گوش و حلق و بینی شهرستان بابل انجام شد. بیماران با آزمایش های ادیولوژیک شامل ادیومتری تون خالص در محدوده فرکانسی 8000-250 هرتز بررسی شده و مکان و نوع وزوز بیماران مشخص گردید.یافته ها: در مطالعه حاضر از 120 بیمار بررسی شده 104 نفر (88.7%) کاهش شنوایی، 103 نفر سرگیجه و وزوز تونال داشتند، 17 نفر فاقد سرگیجه و دارای وزوز نویزی بودند، 45 نفر (37.5%) وزوز دو طرفه و 75 نفر (62.5%) وزوز یک طرفه داشتند و 17 نفر سابقه وزوز را در بستگان ذکر کردند. همچنین از 73 زن بررسی شده 2 نفر (1.7%) شروع وزوز خود را هم زمان با بارداری و 4 نفر (3.3%) بلافاصله پس از آن ذکر کردند.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که در بیماران مبتلا به وزوز گوش کاهش شنوایی حسی عصبی دو طرفه شیوع زیادی دارد.

سابقه و هدف: انفارکتوس عضله دیابتی یک عارضه نادر میکرو آنژیوپاتیک در دیابت کنترل نشده است که در هر بیمار دیابتی با تورم و درد موضعی اندام تحتانی بدون سایر علائم سیستمیک انفارکشن به عنوان تشخیص افتراقی باید در نظر گرفته شود. در این مطالعه یک مورد انفارکتوس عضله ران در بیمار مبتلا به دیابت گزارش گردید.گزارش مورد: بیمار آقای 63 ساله دیابتی است که با درد و لنگش در اندام تحتانی راست جهت ارزیابی اختلالات عروقی به درمانگاه قلب و عروق ارجاع شده بود. در طی بستری پس از انجام مشاوره روماتولوژی، توده ایی در قدام ران کشف و در Magnetic Rezones Imaging (MRI) نیز تایید شد. از توده مذکور نمونه برداری به عمل آمد. جواب پاتولوژی مطابق با انفارکت عضله دیابتی بود. بیمار تحت درمان با انسولین جهت کنترل دقیق قند خون و داروی ضد درد خوراکی قرار گرفت. علایم بیمار طی چند روز بهبود واضح یافت و مرخص شد. در ویزیت دو ماه بعد از ترخیص سایز توده و درد بیمار کاهش واضح یافته بود.نتیجه گیری: انفارکتوس عضله دیابتی یک عارضه نادر از دیابت طول کشیده و کنترل نشده است که درمان ساده و مشخصی دارد. شناخت این بیماری سبب پرهیز از اقدامات غیر ضروری و تشخیص زود هنگام در بیماران مبتلا میشود.