مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
سال:1392 | دوره:37 | شماره:4 |تعداد مقالات:10

مقدمه: آسم یکی از شایع ترین بیماری های مزمن دوران کودکی است که در بعضی از مطالعات به عنوان یکی از عوامل خطر پوسیدگی مطرح شده است. مطالعات محدودی در مورد اثرات آسم بر وضعیت پوسیدگی دندانی و خصوصا پوسیدگی های زودرس دندانی وجود دارند و نتایج متناقضی در این رابطه ارائه شده است. هدف از این مطالعه، مقایسه فراوانی پوسیدگی های زودرس دندانی در کودکان مبتلا به آسم و کودکان سالم بوده است.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، که به صورت مورد- شاهدی انجام شد، 100 کودک آسمی 2 تا 6 ساله مراجعه کننده به مطب متخصص کودکان با سابقه بیماری آسم با شدت متوسط به مدت یک سال و 100 کودک غیرآسمی انتخاب شدند. دو گروه از لحاظ سن، جنس و وضعیت اجتماعی اقتصادی با یکدیگر تطبیق داده شده بودند از نظر وجود پوسیدگی های زودرس دندانی و میزان dmft مورد معاینه قرار گرفتند. اطلاعات به دست آمده توسط آزمون کای دو، من- ویتنی و t-test در سطح معنی داری 0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: فراوانی پوسیدگی های زودرس در کودکان مبتلا به آسم (59 درصد) در مقایسه با کودکان سالم (41 درصد) بیشتر بود و تفاوت مشاهده شده نیز از نظر آماری معنی دار بود (p<0.05). میانگین dmft در کودکان مبتلا به آسم (3.1±2.1) در مقایسه با کودکان سالم (1.12±1.2) به طور معنی‎ داری بیشتر بود (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از آن است که ابتلا به بیماری آسم باعث بالا رفتن شانس ابتلا به پوسیدگی های زودرس دندانی و افزایش شاخص پوسیدگی dmft در کودکان 2 تا 6 ساله می شود.

مقدمه: در معرض بودن مداوم مخاط دهان با دود سیگار علاوه بر دنچر، منجر به اختلال در عملکرد طبیعی بزاق شده و باعث تشدید کاندیدیازیس می شود. هدف از مطالعه حاضر مقایسه فراوانی کاندیدا در بزاق افراد سیگاریو غیرسیگاری دارای دنچر کامل بود.مواد و روش ها: در این مطالعه نمونه بزاق 42 فرد سیگاری و 42 فرد غیرسیگاری دارای دنچر کامل تهیه و برروی محیط کشت سابورو دکستروز آگار کشت داده شد. تعداد کلنی های کاندیدا رشد کرده در هر پلیت شمارش و با تست لوله زایا (Germ tube) و کشت روی محیط کورن میل آگار تعیین گونه شدند. تعداد و نوع گونه کاندیدای جدا شده از بزاق هر دو گروه با استفاده از آزمون های آماری،Chi-square و آزمون همبستگی Spearman تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: هرچند در مجموع هیچ گونه تفاوت معنی داری در میانگین تعداد کلنی های کاندیدا جدا شده از بزاق افراد دو گروه مورد مطالعه مشاهده نشد، ولی کاندیدا آلبیکنس، بیشتر از بزاق افراد غیرسیگاری دارای دنچر جدا گردید. در حالی که گونه های غیرآلبیکنس کاندیدا بیشتر از بزاق افراد سیگاری دارای دنچر جدا گردید (p=0.037). میزان کلونیزاسیون گونه های غیرآلبیکنس در گروه سیگاری در گروه سنی بیشتر از 60 سال نسبت به گروه سنی کمتر از 60 سال بیشتر بود (p=0.037).نتیجه گیری: با توجه به بیشتر بودن گونه های غیرآلبیکنس کاندیدا در دهان افراد سیگاری دارای دنچر در مقایسه با گروه غیرسیگاری و مقاومت دارویی این گونه ها به داروهای ضدقارچی رایج، کنترل و معاینه دهان این افراد توجه بیشتری را می طلبد.

مقدمه: دقت روش های Willems و Demirjian می تواند تحت تاثیر الگوهای متفاوت کلسیفیکاسیون دندان های مولر و پرمولر قرار گیرد. هدف از این مطالعه تعیین دقت روش Willems در جامعه مورد مطالعه و بررسی تاثیر الگوهای متفاوت کلسیفیکاسیون دندان های مولر و پرمولر بر اساس این روش بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، 152 رادیوگرافی پانورامیک 47 پسر و 105 دختر 3 تا 18 ساله استفاده شد. سن دندانی نمونه ها به روش Willems و Demirjian تعیین شد. بر اساس تکامل دندان های پرمولر اول و دوم و مولر دوم گروه بندی زیر انجام شد: گروه اول: مرحله تکاملی پرمولر اول و دوم همزمان، گروه دوم: مرحله تکاملی پرمولر اول جلوتر از پرمولر دوم، گروه سوم: مرحله تکاملی پرمولر دوم با مولر دوم همزمان است و گروه چهارم: مرحله تکاملی پرمولر دوم جلوتر از مولر دوم. داده ها وارد نرم افزار SPSS با ویرایش 17 شد و توسط آزمون tزوج بررسی شد (a=0.05).یافته ها: روش Demirjian باعث تخمین بیش از حد سن (0.5 سال) و روش Willems باعث تخمین کمتر سن (0.2 سال) شد، که نشان دهنده دقت بیشتر روش Willems بود. روش Willems در کل جامعه در گروه یک، در دختران در گروه یک و در پسران در گروه دوم، بیشترین دقت را نشان داد. روش Demirjian در کل جامعه و دختران در گروه دوم و در پسران در گروه سوم بیشترین دقت را نشان داد.نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که دقت روش Willems بیش تر از روش Demirjian است و طرح های متفاوت از تکامل دندانی بر دقت این روش ها تاثیر می گذارد.

مقدمه: یکی از ضعیف ترین نقاط در رستوریشن های دوفازی، محل تماس کور با پرسلن ونیر است. از آنجایی که دستیابی به کانتور و رنگ مناسب، نیازمند پخت های مکرر پرسلن است، هدف این مطالعه بررسی تاثیر پخت های مکرر پرسلن بر روی استحکام باند برشی کور-ونیر در رستوریشن های تمام سرامیکی می باشد.مواد و روش ها: 54 کور سرامیکی به قطر 8 mm، از سه نوع سیستم تمام سرامیکی زیرکونیا، IPS emax CAD و IPS emax press ساخته شد. کورهای زیرکونیا و IPS emax CAD توسط تکنولوژی CAD/CAM ساخته شدند. کورهای IPS emax press توسط تکنیک Pressing تهیه شدند. پرسلن سازگار با کور به قطر 5 mm بر روی تمام کورها ونیر گردید. در هر گروه، نمونه ها بر اساس تعداد دفعات پخت پرسلن ونیر به سه زیر گروه 3، 5 و 7 بار پخت، تقسیم شدند. استحکام باند برشی کور-ونیر توسط دستگاه تست یونیورسال اندازه گیری و نتایج توسط تست های آماری Two way ANOVA و Tukey HSD مورد آنالیز قرار گرفتند.یافته ها: مقادیر میانگین استحکام باند برشی برای کورهای زیرکونیا،IPS emax CAD و IPS emax press، به ترتیب 7.30، 7.29 و 9.29 مگاپاسکال بود. همچنین مقادیر میانگین استحکام باند برشی در تعداد دفعات پخت 3، 5 و 7 به ترتیب 2.33، 2.29 و 8.27 مگاپاسکال بود که این اختلاف از لحاظ آماری معنادار بود.نتیجه گیری: استحکام باند برشی زیرکونیا و IPS emax press، تفاوت معنی داری نداشت. با افزایش تعداد پخت های پرسلن از 3 بار تا 7 بار، میزان استحکام باند برشی کور- ونیر، کاهش یافت.

مقدمه: لیکن پلان و واکنش های لیکنوئیدی گروهی از ضایعات پوستی مخاطی هستند که شیوع آن در بیماران میانسال و در زنان بیشتر است. این دو گروه بیماری از لحاظ کلینیکی و هیستولوژیک قابل افتراق نیستند. علت لیکن پلان مشخص نیست ولی علل مختلفی برای ضایعات لیکنوئید مطرح شده است. در این تحقیق سعی شد از لحاظ اجزا کمپلمان سیستم ایمنی، معیاری برای تمایز این بیماری ها به دست آورده شود.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی انجام شد. جمعیت مورد مطالعه، شامل بیماران مراجعه کننده به کلینیک یکی از متخصصان بیماری های دهان، فک و صورت شهر اصفهان بودند. نمونه ها شامل دو دسته 25 نفری از بیماران مبتلا به ضایعات لیکن پلان و واکنش های لیکنوئیدی بودند. این دو گروه بر اساس معیار های بالینی و هیستولوژیک ارائه شده توسط WHO تمایز داده شدند. برای اجرای پژوهش، از هر دو گروه بیمار، 5 سی سی سرم خون گرفته شد و میزان C3 و C4 آنان تعیین گردید. تحلیل داده ها با آزمون t-student و مجذور کای دو انجام شد.یافته ها: آزمون t مستقل نشان داد که میانگین C3 در دو گروه با هم اختلاف معنی داری نداشت (p=0.31) .همچنین میانگین C4 در دو گروه با هم اختلاف معنی داری نداشت (p=0.31) .به عبارت دیگر بین میزان C4 و C3 با نوع بیماری (لیکن پلان دهانی و واکنش های لیکنوئیدی) ارتباطی وجود نداشت.نتیجه گیری: میزان C3 و C4 بیماران ملاک دقیقی برای تمایز این دو بیماری نیست. از این رو، لازم است از ملاک های تشخیصی دیگری استفاده گردد.

مقدمه: تشخیص دیابت براساس یافته های آزمایشگاهی و علائم و نشانه های کلینیکی است. آنالیز قند ناشتا مهمترین روش تعیین بیماران دیابتی است. ولی به دلیل تهاجمی و استرس زا بودن این روش، اخیرا استفاده از گلوکز بزاقی به عنوان روشی ساده و غیرتهاجمی جهت ارزیابی وضعیت قند بیمار مورد توجهمتخصصین قرار گرفته است. هدف از این مطالعه ارزیابی امکان استفاده از گلوکز بزاقی جهت تعیین قند خون ناشتای بیماران دیابتی بود.مواد و روش ها: این مطالعه به شکل مقطعی در مورد 150 بیمار دیابتی نوع 2 انجام گرفت. بعد از جمع آوری نمونه های خونی و بزاقی بیماران در حالت ناشتا، قند خون ناشتای بیماران با روش GOD-PAP و گلوکز بزاقی ناشتا با روش گلوکوز اکسیداز/ پراکسیداز مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیزهای آماری با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام شد.یافته ها: میانگین گلوکز بزاقی ناشتا و قند خونی ناشتا به ترتیب 6.10 و 158.61 بودند. ضریب همبستگی بین گلوکز بزاقی ناشتا و قند خون ناشتا 0.593 بود (p<0.001).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد بین گلوکز بزاقی ناشتا و قند خون ناشتا ارتباط خطی معنی داری وجود دارد. بنابراین استفاده از گلوکز بزاقی ناشتا می تواند به عنوان یک روش غیر تهاجمی در ارزیابی قند خون ناشتا مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: استئیت آلوئولار یا حفره خشک (Dry socket) شایع ترین عارضه پس از خارج ساختن دندان های دائمی می باشد. علت ایجاد استئیت آلوئولار هنوز به طور قطعی مشخص نشده است. با این وجود، فیبرینولیز لخته خون در اثر تهاجم باکتریال به عنوان یک فاکتور اتیولوژیک مهم مطرح می باشد. از آنجایی که شستشوی حفره دهان در کاهش آلودگی باکتریایی موثر است و با توجه به نقشی که آنتی سپتیک ها در کاهش تعداد باکتری ها دارند، در این مطالعه تاثیرکاربرد جداگانه کلرهگزیدین 0.2% و نرمال سالین را بر میزان بروز استئیت آلوئولار به دنبال خارج نمودن دندان مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی یک سوکور و تصادفی، بر روی 300 بیمار که به منظور خارج کردن دندان های دائمی خود به بخش جراحی دانشکده دندانپزشکی بابل مراجعه کرده بودند صورت گرفت. محدودهسنی بیماران بین 45-15 سال، با میانگین سنی 34.7±8.4 سال بود. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در یک گروه، 15 دقیقه قبل از خارج ساختن دندان، به بیماران 15 میلی لیتر دهانشویه کلرهگزیدین جهت شستشوی دهان به مدت 30 ثانیه داده می شد و از آنها خواسته می شد که از روز بعد از خارج ساختن دندان استفاده از آن را به صورت روزانه 2 بار، هر بار 30 ثانیه، به مدت یک هفته ادامه دهند. در گروه کنترل تمامی این مراحل با نرمال سالین انجام می شد. پس از اتمام کار از بیماران در خواست می شد تا یک هفته بعد و یا زودتر، در صورتی که درد آزار دهنده ای وجود داشت که به مرورزمان بدتر می شد، به بخش جراحی مراجعه کنند. در این زمان، ناحیه حفره دندان از لحاظ ترمیم غیرطبیعی، حضور بافت نکروتیک، استخوان برهنه و عدم حضور لخته خون مورد بررسی قرار می گرفت.یافته ها: نتایج حاصل از این آزمون نشان داد که تفاوت آماری معنی‎ داری بین دوگروه نرمال سالین و کلرهگزیدین از لحاظ میزان بروز استئیت آلوئولار وجود نداشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد کاربرد دهانشویه کلرهگزیدین تاثیر چندانی در کاهش میزان بروز استئیت آلوئولار ندارد و مصرف دهانشویه نرمال سالین کافی می باشد.

مقدمه:یکی از علل ایجاد سرطان دهان مصرف تنباکوی بدون دود می باشد. هدف این مطالعه تعیین شیوع مصرف تنباکوی غیرتدخینی در دانشجویان پسر دانشگاه های شهر زاهدان و بررسی آگاهی مضرات آن در سال 1391 می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 431 نفر از دانشجویان دانشگاه ها شهر زاهدان به صورت خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه شامل سوالاتی در مورد اطلاعات دموگرافیک، سابقه مصرف تنباکوی غیرتدخینی و آگاهی نسبت به تنباکوی غیرتدخینی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS با ویرایش 19 و آزمون Chi-square انجام شد P<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: 102 نفر (23.7 درصد) از دانشجویان مصرف تنباکوی غیرتدخینی را تجربه کرده بودند و 49 نفر (11.4 درصد) از آنها سابقه استفاده حداقل یک بار در طول 30 روز قبل از مطالعه را داشتند. سابقه مصرف تنباکوی غیرتدخینی با دانشگاه محل تحصیل، محل زندگی، میانگین معدل و سطح تحصیلات مادر ارتباط معنی دار داشت (p<0.05). بین آگاهی دانشجویان نسبت به تنباکوی غیرتدخینی و دانشگاه محل تحصیل و میانگین معدل ارتباط معنی داری وجود داشت (p<0.05).نتیجه گیری: استفاده از تنباکوی غیرتدخینی در دانشجویان پسر دانشگاه های شهر زاهدان شیوع نسبتا بالایی دارد و عدم آگاهی بسیاری از دانشجویان از ماهیت و عوارض این مواد، می تواند منجر به افزایش مصرف این مواد شود، که این امر لزوم تاکید بر ارائه و اجرای برنامه ها پیشگیری در دانشگاه ها را نشان می دهد.

مقدمه: آلودگی باکتریال سطوح کلینیکی می تواند یکی از علل عفونت های متقاطع باشد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان و نوع آلودگی باکتریایی در یونیت های بخش ترمیمی و پریوی دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی قبل و بعد از کار بر روی بیماران در سال تحصیلی 90-91 بود.مواد و روش ها: نمونه گیری به روش تصادفی ساده بر روی 30 یونیت فعال بخش های ترمیمی و پریو صورت گرفت. از سه محل پشتی صندلی، کلید روشن خاموش چراغ و دستگیره سینی، قبل و بعد از کار با یک بیمار با استفاده از سواپ استریل مرطوب نمونه گیری به عمل آمد. کلونی های تشکیل شده شمارش و از تست های شیمیایی برای شناسایی باکتری های جداشده استفاده شد. جهت آنالیز آماری از تست های من ویتنی، کای اسکوئر و کروسکال والیس استفاده شد و سطح معنی داری 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: نمونه گیری بعد از اتمام کار درمانی نشان داد که 57 مورد از 90 نمونه گیری، آلوده بودند و بیشترین باکتری از نوع استافیلوکوک اورئوس بود. آلودگی تابوره بیشتر از دو ناحیه دیگر بود (P=0.025) و میزان آلودگی در بخش ترمیمی بیشتر از پریو گزارش شد (p=0.036).نتیجه گیری: آلودگی میکروبی سطوح کار بعد از درمان یک بیمار، بطور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد. بنابراین ضدعفونی کردن سطوح یونیت و صندلی در فواصل بیماران ضروری به نظر می رسد.

مقدمه:Pierre Robin Sequence که قبلا به عنوان سندروم پیر روبین نامیده می شد، شامل سه ناهنجاری مادرزادی ماندیبول کوچک، عقب افتادگی زبان و شکاف کام می باشد. به طوری که نقص اولیه عامل ایجاد نقص بعدی است. نوزادان مبتلا به این بیماری با مشکلات انسداد راه هوایی، بازگشت محتویات معده به مری وتغذیه همراهند. مداخلات صورت گرفته اغلب جهت حفظ یک راه هوایی باز است.شرح مورد: یکی از مشکلات اصلی با توجه به کوچکی استخوان ماندیبول، احتمال انتوباسیون مشکل و نگهداری راه هوایی در این بیماران می باشد. بیمار ما پسر 4 ساله کاندید ترمیم دندانی تحت بیهوشی عمومی بود. وی سابقه یک نوبت جراحی ترمیم شکاف کام، 3 سال قبل از مراجعه داشت. با توجه به مشکل راه هوایی اینداکشن بیمار با حفظ تنفس خود به خودی با سوفلوران و اکسیژن و نیتروس اکساید صورت گرفت. ابتدا لارنگوسکوپی مستقیم با لارنگوسکوپ های مکینتاش مرسوم انجام شد که با توجه به محدودیت باز شدن دهان و میکروگناسی با دید مستقیم سختی انتوباسیون کورماک-لیهان گرید III تخمین زده شد و با دو نوبت تلاش با شکست در انتوباسیون همراه بود. سپس با کمک فایبر اپتیک قابل انعطاف در حالی که تنفس خود به خودی همچنان حفظ شد، موفق به انتوباسیون نازال با لوله شماره 5 بدون کاف شدیم. در پایان جراحی، کودک در وضعیت کاملا بیداروبا آماده بودن کلیه وسایل اورژانسی باز کردن راه هوایی اکستوبه شد و با توجه به ریسک مشکلات راه هوایی پس از عمل، یک شب در ICU بستری و روز بعد با حال عمومی مناسب مرخص گردید.نتیجه گیری: در بیماران با ناهنجاری های کرانیو فاشیال مادرزادی که احتمال مشکلات راه هوایی وجود دارد، بهتر است که حتی جراحی های سرپایی مثل ترمیم دندان ها تحت بیهوشی عمومی، در مراکز مجهز به وسایل مختلف انتوباسیون مشکل و با حضور متخصص بیهوشی متبحر انجام شود.