نشریه جراحی ایران
سال:1395 | دوره:24 | شماره:4 |تعداد مقالات:15

زمینه و هدف: ایجاد انسجام بین سازمان های متعدد و زنجیره فعالیت های پیوند در بستر شبکه ملی پیوند عملی می شود. این شبکه در دو کشور آمریکا و انگلستان دارای ویژگی های برجسته ای است که موجب هماهنگی فعالیت های پیوند در سطح ملی شده است. با توجه به اینکه آگاهی از این ویژگی ها می تواند برای کشورهای در حال توسعه آموزنده باشد، در این مطالعه، به بررسی آن ها در دو شبکه مذکور پرداخته می شود. مواد و روش ها: بر اساس جستجو با کلیداواژه های National Transplant Network، Architecture Model، Transplant Organizations and Relationships، Transplant Policies، Role of Department of Health، Data and Databases، Network Operations، and America and England یا ترکیبی از این کلیدواژه ها، 123 عنوان مطلب و مقاله به دست آمد که پس از مطالعه اولیه، تعداد 96 مقاله برای پوشش اهداف مطالعه مناسب تشخیص داده شد. معیار ورود مطالب و مقالات بر اساس میزان ارتباط آنها با هدف مطالعه و به صورت موضوعی بود. کلیه مطالب از انتخاب نهایی، مورد مطالعه دقیق قرار گرفته و پس از دسته بندی و یکپارچه کردن، در قالب توالی مناسب جهت پاسخگویی به هدف مطالعه تدوین گردیدند. در این مطالعه مروری، پایگاه داده های ProQuest PubMed، Scopos، Sciencrdirect، و نیز وب سایت های علمی مربوط به پیوند دو کشور مذکور جهت یافتن مقالات و مستندات علمی مرتبط، مورد جستجو قرار گرفتند. یافته ها: از برجسته ترین ویژگی های شبکه ملی پیوند در آمریکا و انگلستان، وجود هماهنگی و انسجام بین اجزای شبکه و جامعیت پوشش خدمات پیوند (ویژگی های محتوایی) و نیز نظارت کامل بالاترین نهاد بهداشتی کشور، اتخاذ سیاست های اجرایی در سطح ملی، حمایت قانونی و مالی دولت و وجود زیرساختارهای قوی کامپیوتری جهت تبادل اطلاعات بین اجزای شبکه (ویژگی های زیرساختی) می باشد. نتیجه گیری: کشورهای درحال توسعه با توجه به ساختار هدفمند شبکه ملی پیوند آمریکا و انگلستان و با در نظر گرفتن ساختار نظام سلامت خود، شکل دهی شبکه ملی پیوند را باید به عنوان یک برنامه ملی در نظر گرفته و با انسجام بخشی به کلیه سازمان ها و مراکز مرتبط و نیز با ایجاد زیرساختارهای ضروری، در صدد ارائه خدمات پیوند به صورت جامع باشند.

زمینه و هدف: فلپ های آزاد از روش های مورد استفاده برای درمان بسیاری از بیماران نیازمند جراحی پلاستیک می باشد. این مطالعه به منظور بررسی 5 ساله عوارض فلپ های آزاد در مرکز آموزشی درمانی حضرت فاطمه (س) تهران از سال 1388 تا 1393 انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه مشاهده ای که به صورت یک بررسی از نوع مقطعی توصیفی انجام شد، تعداد 64 نفر از مراجعه کنندگان به بیمارستان حضرت فاطمه در سال های 1388 تا 1393 که برای آنها فلپ های آزاد گذاشته شده بود، به صورت در دسترس انتخاب شده و وارد مطالعه گردیدند و عوارض جانبی اعمال جراحی گذاشتن فلپ در آنها ارزیابی شده و ارتباط آن با سایر عوامل بررسی گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 19 تحلیل گردید و از آزمون های کای اسکوار و آنالیز واریانس برای بیان نتایج استفاده شد. یافته ها: یافته های حاصل از مطالعه نشان داد که در بیماران مورد بررسی نتایج در 53 بیمار (82.8 درصد) خوب بود، در 7 بیمار (10.9) درصد نیاز به ترمیم به علت نکروز پارشیال، در 2 بیمار (3.1 درصد) نیاز به برداشتن فلپ به دلیل نکروز پارشیال و در 2 بیمار (3.1 درصد) نیاز به برداشتن فلپ به دلیل نکروز کامل بود. نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه چنین استنباط می شود که حدود 17 درصد از فلپ های آزاد دچار عوارض منجر به ترمیم یا برداشتن فلپ می گردند که عامل خطر خاصی برای آن در این مطالعه شناخته نشد.

زمینه و هدف: روش های متعددی برای درمان زخم های فشاری پیشنهاد شده است، فلپ جزیره ای میوکوتانئوس گلوتئوس ماگزیموس به طور عمده و شایع در درمان زخم های فشاری ایسکیوم استفاده می شود. مطالعه حاضر با هدف توصیف کاربرد عضله گلوتئوس ماگزیموس به عنوان یک فلپ جزیره ای میوکوتانئوس در بستن زخم های دکوبیتوس ساکرال انجام گردید. مواد و روش ها: این مطالعه در سال 1394 برای شش بیمار مبتلا به فلج اندام تحتانی دوطرفه انجام شد. اندازه زخم بطور متوسط 7×7 سانتی متر و در ناحیه ساکرال بود. بیماران تحت بیهوشی عمومی قرار گرفتند و محل دیفکت با فلپ جزیره ای میوکوتانئوس ماگزیموس و محل دهنده (دنور) نیز به طور اولیه و بدون ایجاد عارضه ای بسته شد. یافته ها: در فلپ جزیره ای میوکوتانئوس گلوتئوس ماگزیموس محدودیت حرکتی و نیاز به انجام گرافت پوستی در ترمیم دیفکت ثانویه مطرح نمی باشد، همچنین دیفکت محل دنور به طور اولیه و بدون عارضه ای بسته می شود. نتیجه گیری: فلپ جزیره ای میوکوتانئوس گلوتئوس ماگزیموس یک نوع فلپ مفید، ایمن و متحرک برای ترمیم زخم های فشاری ناحیه ساکروم می باشد.

زمینه و هدف: استئوپروز بیماری شناخته شده ای است که بیش از 75 میلیون نفر را در اروپا، ژاپن و آمریکا مبتلا کرده و فقط در اروپا و آمریکا بیش از 2.3 میلیون شکستگی در سال ایجاد می کند. پیشگیری از استئوپروز و شکستگی های مرتبط با آن اساس سلامت، کیفیت زندگی و استقلال افراد مسن است. لذا این پژوهش با هدف بررسی رابطه کموتراپی و استئوپروز می باشد، تا در صورت وجود رابطه معنادار پیش بینی های لازم به منظور جلوگیری از این عارضه به عمل آید. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مورد - شاهدی و از نوع مقطعی - تحلیلی انجام شده است. تعداد 120 نفر مرد در دو گروه 60 نفری مورد و شاهد که در گروه سنی 60-30 ساله قرار داشتند. این افراد از شهریور ماه سال 1392 تا پایان اسفند ماه 1393 به بیمارستان امام رضا (ع) ارتش مراجعه کردند و حداقل یک سال از اولین شیمی درمانی آنها (در گروه مورد) گذشته بود. گروه شاهد مردان مراجعه کننده به درمانگاه داخلی این مرکز در همان زمان بودند. میزان تراکم استخوان هر دو گروه با روش DEXA اندازه-گیری شد. همچنین در دو گروه، مقادیر کلسیم، فسفر، آلکالین فسفاتاز و کنترل شاخص توده بدنی، ثبت و بررسی شدند. اطلاعات پس از جمع آوری توسط نرم افزار 19 SPSS تحلیل گردید. یافته ها: با توجه به نتایج بدست آمده در این مطالعه میانگین شاخص توده بدنی در گروه مورد به میزان قابل توجهی کمتر از گروه شاهد بود (P=0.008). میانگین میزان تراکم معدنی استخوانی مچ دست در گروه مورد و شاهد اختلاف معنی داری را نشان می-داد (P=0.013) و همچنین میانگین میزان تراکم معدنی استخوان فمور و ستون مهره ای در گروه مورد و شاهد اختلاف معنی داری را نشان می داد، فمور (P=0.007) و (ستون مهره ای P=0.029). استخوان مهره در گروه مورد به میزان قابل توجهی کمتر از گروه شاهد بود (P=0.029). نتیجه گیری: در مجموع و بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه چنین استنباط می شود، بیمارانی که به علت سرطان تحت شیمی درمانی قرار می گیرند، در معرض خطر قابل توجهی از نظر شکستگی در رابطه با افزایش از دست دادن بافت استخوان هستند، و لازم است این بیماران با اندازه گیری منظم میزان تراکم معدنی استخوان برای ارزیابی اثر درمان پیشگیرانه مانیتور شوند.

زمینه و هدف: ایجاد یک روش مطمئن برای همودیالیز مزمن در بیماران نارسایی مزمن کلیوی، از مهمترین اقدامات جراحان عروق می باشد. استفاده از کاتترهای دائم، اگرچه آخرین اولویت دسترسی محسوب می شود، در بسیاری از بیماران اجتناب ناپذیر است. طبق معدود مطالعات موجود کاتترهای تونل دار ترانس فمورال نتایج ضعیف تری را نسبت به کاتترهای گردنی دارند. مواد و روش ها: 36 بیمار تحت همودیالیز مزمن که به دلایل مختلف امکان تعبیه دسترسی دائمی یا کاتتر گردنی در آنها نبود تحت تعبیه کاتتر دائمی از راه فمورال به روش مرسوم در مرکز شهدای تجریش قرار گرفتند و نتایج فوری و دراز مدت آنها در تامین فلوی مناسب برای همودیالیز و عوارض آنها ثبت شد. یافته ها: بر اساس یافته های این مطالعه، در مقایسه با گزارش های موجود از کارایی مداوم کاتترهای دائمی گردنی و همچنین عوارض آنها، کاتترهای دائمی ترانس فمورال کارایی مداوم قابل قبول و پروفایل عوارض کم خطرتری دارند. موردی از مرگ و میر یا عوارض تهدیدکننده حیات، که احتمال بروز آنها حین تعبیه کاتترهای گردنی وجود دارد، مشاهده نشد. مداخله به موقع جهت رفع عامل ایجاد اختلال در دیالیز، نقش مهمی در حفظ عملکرد طولانی مدت این کاتترها و عدم نیاز به تعبیه دسترسی جدید دارد. نتیجه گیری: کاتترهای دائمی ترانس فمورال، در صورتی که به روش صحیح تعبیه شوند، می توانند به مدت قابل قبولی نیاز بیمار به دسترسی را تامین کنند و می توانند آلترناتیو کاتترهای گردنی باشند.

زمینه و هدف: سرطان سینه شایعترین سرطان در بین بانوان است و برداشتن کل پستان به عنوان یک روش جراحی همچنان مورد قبول و انجام بسیاری از جراحان است. ماستکتومی علاوه بر تغییرات ایجادی روی حلقه استخوانی شانه و ستون فقرات باعث تغییر تصویر ذهنی بیمار می شود، لذا تعداد بسیاری از بیماران جهت بازسازی سینه مراجعه می کنند که بر اساس کیفیت پوست محل عمل، رادیوتراپی، میزان آتروفی عضله پکتورال نوع جراحی انتخاب می شود. مواد و روش ها: در این مطالعه نتایج انجام بازسازی پستان در 54 بیمار که در طی شش سال در بیمارستان خاتم الانبیاء و توسط یک تیم جراحی تحت جراحی بازسازی سینه قرار گرفتند، بررسی می شوند. در این بیماران از دو نوع فلپ اتولوگوس استفاده شده.گروه اول فلپ جدار شکم شامل پوست و چربی زیر جلدی و عضله رکتوس روی پایه عروق اپیگاستریک فوقانی و گروه دوم به کمک پوست پشت قفسه سینه و عضله لاتیسموس دورسی روی پایه عروق توراکودورسال به همراه استفاده از پروتز. اطلاعات بیماران توسط نرم افزار 20 SPSS آنالیز شده است. میزان رضایتمندی بیماران با VAS Scale با نمره 10-1 سنجیده شده است. یافته ها: از تعداد 54 بیمار، در 31 بیمار (57.4%) جراحی فلپ لاتیسموس دورسی و در 23 بیمار (42.5%) جراحی فلپ شکمی استفاده شد. در گروه اول فقط در دو بیمار لبه کوچکی از زخم نکروز پوستی پیدا کرد و فقط یک بیمار (3.2%) دچار نکروز پارشیال فلپ شد. در گروه دوم 4 بیمار (17.3%) دچار نکروز پارشیال فلپ شدند که فقط در یکی از این بیماران به علت اختلاف زیاد سایز نیاز به تزریق چربی جهت اصلاح محل بازسازی و همسان سازی حجم پستان شد. نتیجه گیری: جهت سنجش میزان رضایتمندی بیماران از عدد 10-1 استفاده شد و به 4 گروه تقسیم شدند، بیش از 80% بیماران رضایتمندی کامل داشتند و عدد 3 و 4 را انتخاب کردند و از اصلاح تصویر ذهنی خویش احساس خرسندی کردند، بطوری که فقط گروه کمی جهت بازسازی کمپلکس نیپل آرئول مراجعه کردند که برای ترمیم آرئول از تتو و برای بازسازی نیپل از یک فلپ پوستی استفاده شد.

زمینه و هدف: با وجود حیات بخش بودن تزریق خون در بیماران زنان و مامایی، استفاده غیرمنطقی آن می تواند، طیفی از واکنش های ناخواسته را به دنبال داشته باشد. واکنش حاد رایجترین این واکنش ها بوده که در مواردی می تواند منجر به افزایش موربیدیتی و مرگ و میر گردد. هدف از این مطالعه تعیین میزان واکنش حاد ناشی از تزریق خون و بررسی عوامل مرتبط با آن در زنان بستری در مرکز زنان و زایمان رشت بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی و گذشته نگر، از ابتدای فروردین 1388 تا انتهای اسفند 1392، تعداد 1702 مورد بستری شده در بیمارستان الزهرا (س) رشت که تزریق فراورده خونی داشته اند، تحت بررسی قرار گرفتند. اطلاعات جمع آوری شده شامل سن، سابقه بارداری، گروه خونی، بیماری زمینه ای و واکنش های حاد ناشی از تزریق خون بوده که توسط نرم افزار SPSS نسخه 19 و به کمک آزمون های کای اسکوار و Mann-Whitney U test تجزیه و تحلیل آماری شد. یافته ها: در مجموع 60 مورد (3.5%) واکنش حاد ناشی از تزریق خون گزارش شد که رایجترین آنها، تب و لرز (50%) و کهیر (26.6%) بوده و در افراد دارای سابقه آنمی (P=0.006) و اختلالات خونریزی دهنده (P=0.009) بیشتر مشاهده گردید. نتیجه گیری: شاید بتوان با اصلاح یا کنترل آنمی و اختلالات خونریزی دهنده پیش از عمل جراحی و یا زایمان، به کاهش مصرف فراورده های خونی و در نتیجه عوارض ناشی از آن در گروه های زنان و مامایی کمک نمود. پایش دقیق عوارض و بررسی عوامل همراه جهت انجام اقدامات پیشگیرانه ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: سوختگی در تمام جوامع یک چالش عمده بهداشت و سلامت است و بیش از هر نوع ترومای دیگر برای بیمار و خانواده بیمار اختلال جسمی، روانی و بار بهداشتی و اقتصادی به دنبال دارد. بیشترین آمار سوختگی در مناطق توسعه نیافته و در حال توسعه دیده می شود که بیشتر به دلیل بی توجهی و عدم آگاهی افراد جامعه است. اسید هیالورونیک (هیالورونان) به عنوان یک ترکیب کلیدی در ماتریکس خارج سلولی می باشد و از طریق چندین مکانیسم شناخته شده در فرایند ترمیم زخم نقش دارد. هدف ما در این مطالعه بررسی اثربخشی کرم اسید هیالورونیک و سیلورسولفادیازین در درمان زخم سوختگی بوده است. مواد و روش ها: این پژوهش به منظور تعیین اثربخشی کرم اسید هیالورونیک و سیلورسولفادیازین در درمان زخم سوختگی در مرکز آموزشی درمانی شهید مطهری انجام شد. تعداد 60 بیمار در دو گروه شاهد و گروه پژوهش انتخاب شدند و بصورت یک سوکور در یک ناحیه بر اساس روش جاری طبق دستور پزشک از پماد سیلورسولفادیازین و در ناحیه دیگر از کرم حاوی اسید هیالورونیک اسید و سیلورسولفادیازین استفاده شد. در این تحقیق اندازه گیری درد و خارش با معیار عددی (10-0) و ترمیم زخم با مقیاس آنالوگ بصری که با گرفتن عکس و سپس تجزیه و تحلیل آن با برنامه تصویری با نظر متخصص زخم انجام شد. در این مطالعه از آزمون های ناپارامتری نمونه های وابسته ویلکاکسون و آزمون T مستقل جفت شده و جدول آماری آنالوگ بصریاستفاده شد. یافته ها: نتایج حاصله از این پژوهش نشان می دهد که تفاوت معناداری بین میزان خارش با معیار عددی (10-0) در دو روش درمان (دو نوع پماد استفاده شده) وجود ندارد (P-value=0.655). همچنین تفاوت معناداری بین میزان درد با معیار عددی (10-0) در دو روش درمان نیز دیده نمی شود (P-value=0.053) اما بین مدت زمان ترمیم در دو نوع شیوه درمان تفاوت معنادار در پماد ترکیبی اسیدهیالورونیک و سیلور دیده می شود (0.040= P-value). نتیجه گیری: با توجه به نتایج کسب شده در دو روش مقایسه ای پماد ترکیبی سیلور و اسید هیالورونیک با پماد سیلور سولفادیازین و کوتاه تر شدن زمان اپی تلیالیزاسیون استفاده از این پماد برای پانسمان زخم های سوختگی درجه 2 و 3 توصیه می شود.

زمینه و هدف: پلورال افیوژن با علت نامعلوم شامل بیمارانی می شود که با علایم سرفه و تنگی نفس مراجعه کرده و در طی بررسی بیشتر اسمیر سل منفی از نوع اگزوداتیو با ارجحیت سلولی لنفوسیت هستند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی نتایج و عوارض روش توراکوسکوپی تک تروکاره در بیماران با پلورال افیوژن با علت نامشخص در بیمارستان بعثت همدان انجام شد. مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی، 45 بیمار که با پلورال افیوژن با علت نامعلوم (اسمیر سل منفی و اگزوداتیو با ارجحیت سلولی لنفوسیت) در سال های 1391 تا 1394 به بیمارستان بعثت همدان مراجعه کرده بودند به روش بررسی موارد وارد مطالعه شدند. این بیماران با روش توراسکوپی و توسط یک جراح ارزیابی و تحت حداقل 3 عدد بیوپسی پلور قرار گرفتند. سن و جنس بیماران، نیاز به درمان طبی و یا عمل جراحی باز، ایجاد عوارض مرتبط و غیرمرتبط با توراکوسکوپی، تعداد روزهای بستری و نتایج پاتولوژی بافت پلور از نظر بدخیمی و یا خوش خیمی در چک لیست های از پیش طراحی شده ثبت گردید. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار آماری STATA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و از آمار توصیفی و در موارد مورد نیاز برای بررسی معنی داری ارتباطات از آزمون های آماری تی تست و کای اسکور استفاده گردید. سطح معنی داری آزمون ها کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد. یافته ها: از 45 بیمار مورد بررسی 28 بیمار (62%) مذکر بودند. میانگین سنی بیماران 56.2±17.6 سال بود. در 9 بیمار (20%) عوارض غیرمرتبط با توراکوسکوپی رخ داد که 5 بیمار (11%) نیاز به جراحی باز پیدا کردند. در 20 بیمار (44.5%) درمان طبی شروع شد. نتایج بیوپسی پلور در 30 بیمار (66.6%) خوش خیم و در 15 بیمار (33.4%) بدخیم بود. میانگین سنی بیماران با پاتولوژی خوش خیم (52.8±18.8سال) و بدخیم (63±12.9 سال) با هم تفاوت معناداری نداشتند (P=0.096). در مقایسه پاتولوژی خوش خیم و بدخیم در گروه جنسی مونث (11 بیمار خوش خیم و 6 بیمار بدخیم) و مذکر (19 بیمار خوش خیم و 9 بیمار بدخیم) هم تفاوت معناداری نداشتند (P=0.828). نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، توراکوسکوپی با یک عدد تروکار یک اقدام جراحی کم تهاجمی می باشد که امکان اقدام تشخیصی و درمانی را همزمان دارد، روش مناسبی بوده و توصیه می گردد. مطالعات تکمیلی با حجم نمونه بیشتر و امکان مقایسه با سایر روش ها از جمله جراحی باز از نظر اثر بخشی و عوارض توصیه می گردد.

هرنی دیافراگماتیک مادرزادی به دلیل عدم تشکیل نرمال قسمت های عضلانی دیافراگم رخ می دهد. میزان وقوع هرنی دیافراگماتیک مادرزادی یک تولد در هر 5000 تولد زنده است و هایپوپلازی ریوی و فشار خون ریوی از عوامل مرتبط در افزایش میزان ابتلا و مرگ و میر این بیماری هستند. ما خانم 68 ساله ای را با درد و تندرنس ناحیه یک چهارم فوقانی سمت راست شکم به دلیل هرنی دیافراگماتیک مادرزادی گزارش کردیم. این هرنی ابتدا با استفاده عکس رادیوگرافی قفسه سینه و سپس با کمک سونوگرافی قفسه سینه و شکم و سی تی اسکن با کنتراست و بدون کنتراست وریدی - خوراکی تشخیص داده شد. در تصاویر یک ضایعه در قسمت خلفی - طرفی دیافراگم راست به همراه هرنی امنتوم و کولون عرضی به درون آن مشاهده گردید و از روش توراکوتومی خلفی - طرفی راست جهت ترمیم ضایعه استفاده شد. سی تی اسکن و عکس رادیوگرافی قفسه سینه برای تشخیص هرنی دیافراگماتیک مادرزادی در این بیمار بسیارکمک کننده بود. با این حال تشخیص قطعی هرنی دیافراگماتیک مادرزادی قبل از عمل به دلیل موارد نادر و تظاهرات مختلف آن دشوار است. همچنین در جهت بهبود کیفیت مراقبت های درمانی در بیماران بزرگسال مبتلا به هرنی دیافراگماتیک مادرزادی پیگیری دراز مدت بیماران و گزارش بیماران بیشتر توصیه می شود.

بیماری شارکوت ماری توث یک نوروپاتی ارثی حسی - حرکتی بوده که بیشتر اندام های تحتانی را متاثر می سازد. شیوع این بیماری یک مورد در هر 2500 نفر می باشد. برخی داروهای هوشبر می توانند باعث ریسک بدتر شدن نوروپاتی در این بیماری شوند. در این مطالعه موردی، یک زن باردار مبتلا به شارکوت ماری توث که تحت عمل جراحی سزارین اورژانس به روش بیهوشی عمومی قرار گرفت، معرفی می شود.

سرطان های مری و معده در تمام دنیا از جمله معضلات بزرگ سیستم های بهداشتی و درمانی محسوب می شوند. این دو سرطان به شدت مرگبار بوده (85% میزان مرگ و میر در سرطان مری و 75% در سرطان معده) و اغلب در مراحل پیشرفته کشف می شوند.سرطان های ناحیه اتصال مری به معده (Esophagoastric Junction) یا EGJ از جمله نقاط آناتومیک می باشند که در سه دهه گذشته در جوامع غربی بروز آدنوکارسینوما در آنها رشد چشمگیری داشته است (تصویر 1). در تمام دنیا، SCC سرطان غالب مری می باشد در حالی که در کشورهای غربی آدنوکارسینوما به عنوان شایعترین سرطان جایگزین SCC شده است. ...

زمینه و هدف: عفونت های شغلی (HIV، HBV، HCV) معظل جدی سیستم های بهداشتی درمانی هستند. گزارش شده است که بیش از 35 میلیون کارکنان بهداشتی (HCWS) در سرتاسر دنیا در معرض صدمات پوستی با وسائل تیز آلوده هستند. این عفونت ها از طریق خون و مایعات بدن بیماران حین مراقبت های درمانی از طریق فرو رفتن سوزن آلوده و پاشیده شدن خون یا مایعات به HCWS منتقل می شود. بخش جراحی و اتاق عمل به لحاظ انجام روش های درمانی تهاجمی، تماس مکرر با خون و مایعات بدن بیماران و استفاده از انواع وسائل برنده در معرض خطر بالا ابتلا به عفونت های شغلی هستند. مواد و روش ها: در این بررسی مروری بر اساس معیارهای ورود به مطالعه (انجام پژوهش هائی که در 10 سال اخیر در محیط های بهداشتی درمانی انجام شده بودند) و به منظور تعیین عوامل خطر و میزان اثربخشی راهکارهای موثر برای کاهش بروز عفونت های شغلی 17 مقاله خارجی و 10 مقاله داخلی انتخاب و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج پژوهش ها نشان دهنده شیوع بالای وقوع تماس با مایعات بدن بیماران (80-30%) هستند. بیشترین تماس ها در اتاق عمل، در پرستاران، حین بخیه کردن و درپوش گذاری سوزن رخ می دهد و برای کاهش بروز فرو رفتن سوزن آلوده و تماس پوستی با مایعات آلوده، رعایت احتیاطات استاندارد در تمام محیط های بهداشتی درمانی اکیدا توصیه می شود. حین عمل جراحی بکارگیری روش هائی چون منطقه ایمن در میز جراحی، روش ایمن جابجائی وسائل تیز، پوشیدن دو دستکش در تمام جراحی-ها، استفاده از وسائل حفاظتی و وسایل تیز ایمن و گزارش تماس اثربخشی قابل ملاحضه ای را نشان داده اند. مطالعات عواملی چون استرس کاری، عجله، کمبود پرسنل، تجربه کاری، خستگی، اورژانسی بودن اقدامات و ازدحام کار را از علل بروز حوادث معرفی می-کنند. نتیجه گیری: پیشگیری از فرو رفتن سوزن آلوده و آسیب های شغلی به لحاظ شیوع بالا از اولویت های بخش های جراحی و اتاق عمل است. مدیران بیمارستانی و مسوولین پرستاری می توانند با توجه به ویژگی های کاری و بر مبنای ثبت دقیق آسیب ها، استراتژی های پیشگیری مناسب را اتخاذ کنند.

تحقیقات یکی از متخصصین قلب نشان داده است که حملات قلبی ممکن است به دنبال کم آبی بدن رخ دهد. این اطلاعات مفید از مایو کلینیک به دست آمده است. شما چند نفر را می شناسید که بگویند نمی خواهند قبل از خواب مایعات بنوشند، زیرا دوست ندارند در نیمه های شب از خواب بیدار شوند؟ ...

در مورد این مقاله لازم دانستم مطالبی را به شرح زیر برای شما بنویسم تا چنانچه صلاح دیدید برای اطلاع خوانندگان در مجله چاپ شود. آنچه از این مقاله بدست می آید بیمار شخصیتی است سیاسی و شناخته شده که توانائی دریافت کمک درمانی از بزرگترین و البته مشهورترین پزشکان و جراحان را در سطح جهانی دارد. ...