Journal of Shahid Sadoughi University of Medical Sciences
Year:2009 | Volume: | Issue: |Papers Count:9

مقدمه: گسیل های صوتی گوش، اصواتی با شدت کم هستند که از حلزون سالم تولید شده و در صورت سالم بودن ساختار انتقال صوت قابل اندازه گیری هستند. هدف از این مطالعه بررسی موفقیت جراحی بعد از گذاشتن لوله تمپانوستومی با استفاده از آزمون های مرسوم شنوایی سنجی و TEOAE و DPOAE به عنوان روشی برای ارزیابی شنوایی بعد از عمل جراحی می باشد.روش بررسی: این مطالعه بصورت توصیفی - تحلیلی بر روی 130 بیمار مبتلا به اوتیت مدیای با افیوژن(OME)  انجام شد. گسیل های صوتی برانگیخته گذرا(TEOAE)  و گسیل های صوتی محصول اعوجاج (DPOAE) همراه با سایر آزمونهای رفتاری شنوایی، قبل، یک و سه ماه پس از عمل جراحی بر روی بیماران انجام شد و نتایج با هم مقایسه شد.نتایج: قبل از جراحی در هیچکدام از افراد پاسخهای TEOAE و DPOAE ثبت نشدند اما پس از جراحی به صورت چشمگیری پاسخهای  TEOAEدر 90 درصد و DPOAE در 80 درصد افراد ثبت شد به طوریکه نتایج معنادار بود. در آزمون شنوایی تون خالص نیز فاصله راه هوای – استخوانی از 35 بهdB 15  کاهش یافت.بحث و نتیجه گیری: از تستهای OAE می توان به عنوان آزمونهای عینی، ساده و قابل انجام در گروه اطفال، به خصوص در خردسالانی که قادر به همکاری برای انجام PTA نمی باشند در قبل از عمل جراحی و نیز برای پایش بیماران از نظر بهبود کاهش شنوایی و رفع ترشح از گوش میانی استفاده کرد.

مقدمه: تعداد بالای گلبول های قرمز هسته دار در گردش خون نوزاد می تواند در ارتباط با شرایط نسبی هیپوکسی و همراه با پیامدهای ناخوشایند باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی تعداد گلبول های قرمز هسته دار در طی هفته اول بعد از تولد در نوزادان آسفیکسی و مقایسه آن با نوزادان سالم و نیز تعیین موربیدیتی و مورتالیتی در طی پیگیری بوده است.روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی بر روی 15 نوزاد مبتلا به آسفیکسی، تأیید شده با نمره آپگار یا pH خون، در مقایسه با 15 نوزاد سالم انجام شد. تعداد گلبول های قرمز هسته دار در نمونه های خون بلافاصله بعد از تولد، روز 3 و روز 7 اندازه گیری شد و پارامترهای خون شریان نافی نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نوزادان از نظر موربیدیتی و مورتالیتی پیگیری شدند. آنالیز آماری با استفاده از آزمون های، من ویتنی، کای دو و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد. P<0.05 به عنوان سطح معنی داری آزمون در نظر گرفته شد.نتایج: تعداد گلبول های قرمز هسته دار در خون بدو تولد نوزادان آسفیکسی به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل است که این تفاوت تا پایان هفته اول به طور معنی دار وجود دارد. کلیه پارامترهای خون شریان در گروه مورد کمتر بوده و همبستگی منفی با تعداد گلبول های قرمز هسته دار دارد. در زمان تولد تعداد بالاتر گلبول های قرمز هسته دار با مورتالیتی بالاتری همراه است.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که تعداد گلبول های قرمز هسته دار یک فاکتور پیش گویی کننده مفید برای آسفیکسی نوزادی تا پایان هفته اول می باشد، گرچه انجام مطالعاتی با حجم نمونه بالاتر و پیگیری طولانی تر ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: کلومیفن از داروهای اصلی در درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک است. 20% بیماران به کلومیفن مقاوم هستند. درمبتلایان به تخمدان پلی کیستیک به علت افزایش حساسیت فولیکولها به گنادوتروپین ها رشد و تکامل چند فولیکول رخ می دهد که سبب سندرم OHSS و چندقلویی می شود. هدف ما از این مطالعه ی تصادفی و کلینیکی مقایسه دو روشStep-up Low-dose  و Step-down در مبتلایان به تخمدان پلی کیستیک مقاوم به کلومیفن می باشد.روش بررسی: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 86-1385 انجام شد. تعداد افراد مطالعه 60 نفر بیمار خانم مبتلا به تخمدان پلی کیستیک مقاوم به درمان بود که 30 خانم در گروه Step-up Low-dose و 30 خانم در گروه Step-down قرار گرفتند. در روز سوم سیکل قاعدگی درمان با آمپول HMG(merional) با دوز 75 واحد در روز در گروهlow-dose step-up  و دوز 225 واحد در روز در گروه Step-down شروع شد. مانیتورینگ سونوگرافی در روز 8 سیکل انجام و در صورت حضور فولیکول بزرگتر از 14mm دوز دارو در گروه  Low-dose Step-upادامه و در گروه Step-down کاهش می یافت. زمانی که سایز فولیکول به 18mm رسید آمپول HCG 10000 u عضلانی تزریق شده و 36 IUI ساعت بعد انجام می شد.نتایج: تعداد آمپولهای مصرفی، تعداد فولیکول >14mm در روز تـزریـق HCG و سـطـح استرادیـول با اختـلاف معنی دار در روش Step-up Low-dose بالاتر از روش Step-down بود (p<0.0001). میزان تخمک گذاری و بارداری درگروهStep-up Low-dose  با تفاوت معنی دار بیشتر از گروه Step-down بود (P<0.0001).نتیجه گیری: مطالعه ما نشان دادکه رژیم درمانیStep-up Low-dose  با استفاده از HMG رژیم درمانی موثر جهت تحریک تخمک گذاری و بارداری کلینیکی است ولی از نظر رشد منوفولیکولی روش Step-down موثرتر و امن تر است. رشد مولتی فولیکولر در روش Low-dose Step-up بالاتر است و می توان در افراد بسیار حساس pco امکان وقوع سندرم تحریک بیش از حد تخمدان(OHSS)  را پیش بینی کرد.

مقدمه: پارگی خودبخودی و قبل از موعد کیسه آب (PPROM) از مهمترین علل موربیدیته و مرگ و میر حوالی تولد است. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای نتایج حاملگی در پارگی زودرس غشاها در حاملگی پیش از موعد(PPROM)  با شاخص های مایع آمنیوتیک کمتر و بیشتر از 5 می باشد.روش بررسی: این مطالعه بصورت همگروهی آینده نگر روی 137 خانم باردار با پارگی کیسه آب با حاملگی بین 26 تا 34 هفته از مهرماه 1385 تا مهرماه 1387 انجام گردید. بیماران بر اساس شاخص مایع آمنیوتیک (AFI) به دو گروه AFI<5 (77 نفر) و AFI≥5 (60 نفر) تقسیم شدند. برای مقایسه دو گروه از آزمون T و کای دو استفاده شد.نتایج: دو گروه از نظر متغیرهایی مانند تعداد حاملگی ها، سن حاملگی در زمان پارگی غشاها و وزن تولد همگن بودند. در گروه AFI<5، فاز نهفته (Latency) کاربردی بطور معنی داری کوتاه تر بود (P=0.049) و همچنین تعداد سزارین به علت دیسترس جنینی بالاتر (p=0.008)، آپگار دقیقه اول نوزادی پایین تر (P=0.0127) و میزان مرگ بیشتر نوزاد در یک هفته اول بیشتر بود (P=0.045).نتیجه گیری: اولیگوهیدرآمنیوس (AFI<5) به دنبال PPROM باعث زایمان سریع تر، افزایش تعداد سزارین به علت دیسترس جنینی، آپگار پایین دقیقه اول نوزادی و افزایش آمار مرگ و میر نوزادی هفته اول می شود.

مقدمه: بیماران با سندرم تخمدان پلی کیستک (PCOS) دارای میزان بالای خونی هورمونLH  هستند. این بیماران معمولا چاق هستند و میزان هورمون لپتین در خون آنها بالا است. دلیل اینکه چاقی یا افزایش هورمون لپتین در خون در بیماران با سندرم تخمدان پلی کیستیک باعث تغییر سیستم هیپوتالاموس - هیپوفیز می گردد، کاملا مشخص نیست. لذا در این مطالعه ترشح هورمون لپتیتن، FSH  و LH در بیماران سندرم تخمدان پلی کیستیک در مقایسه با گروه سالم مورد مطالعه قرار گرفت.روش بررسی: دو گروه 27 نفری از زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و زنان نرمال (افراد غیرمبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک) وارد مطالعه شدند. دو گروه کنترل و مورد از نظر میانگین سن (40-18 سال) با هم تطابق داشتند. خون ناشتا از افراد گرفته شد، پس از جدا کردن سرم در -800c فریز شد و جهت آزمایشهای لپتین، FSH  و LH  و انسولین مورد استفاده قرار گرفت.نتایج: میزان هورمون لپتین، انسولین و گلوکز در گروه های مورد و کنترل اختلاف معنی داری بود (P<0.05). میزان لپتین در گروه با BMI>25 بیشتر از گروه BMI<25 بود (P<0.05). و نیز میزان LH در گروه مورد، نسبت به گروه کنترل بطور معنی داری بالا بود (P<0.05).نتیجه گیری: بنظر می رسد در بیماران سندرم تخمدان پلی کیستیک افزایش هورمون LH با افزایش هورمون لپتین و مقاومت به انسولین ارتباط داشته باشد.

مقدمه: در طی این مطالعه گذشته نگر، تصمیم گرفته شد تا بر اساس گزارشات کالبدشکافی مرکز پزشکی قانونی یزد، شدت آسیبهای وارده را در بیماران فوتی به علت صدمات ناشی از حوادث وسایل نقلیه بررسی کنیم.روش بررسی: تعداد 251 مجروح فوتی به علت صدمات ناشی از تصادفات رانندگی طی سال های 86- 1383 که جهت انجام کالبدشکافی به مرکز پزشکی قانونی یزد ارجاع داده شده بودند، به طور سرشماری وارد مطالعه شدند. متغیرهای مورد بررسی شامل جنس، سرنشین بودن یا عابر پیاده، نوع وسیله نقلیه (موتور سیکلت، سواری، اتوبوس و مینی بوس)، سطح هوشیاری بیمار، اقدامات احیاء قلبی- ریوی انجام شده جهت بیمار (CPR) و بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU) بود. جهت بررسی شدت آسیب های وارده به هر بیمار نیز از شاخص Injury Severity Sore (ISS)  استفاده شد.نتایج: تعداد 202 نفر از بیماران فوتی مرد (5/80%) و 49 نفر زن (5/19%) بودند. میانگین سن بیماران 1/34 سال بود(حد اقل 1 و حد اکثر 89 سال). تصادفات رانندگی به علت برخورد خودرو یا موتور سیکلت با عابر پیاده با فراوانی 100 مورد (8/39%) بیشترین علت ایجاد تروما محسوب می شود. آسیب های ناحیه سر با فراوانی 220 مورد (6/87%) و سپس ناحیه صورت با فراوانی 169 مورد (3/67%) بیشترین نواحی صدمه دیده در این بیماران به حساب می آیند. میانگین (± انحراف معیار) نمره ISS بیماران ، (4/10 ±) 2/23 بود. بر اساس نتایج کالبدشکافی، شایع ترین علت مرگ ضربه مغزی با فراوانی 146 مورد (1/58%) تشخیص داده شد.نتیجه گیری: آگاهی دادن عموم مردم جهت پیشگیری از وقوع تصادفات رانندگی می بایست از اهمیت ویژه ای برخوردار شود، همچنین با توجه به شیوع بالای آسیب مغزی و عوارض مرتبط با شکستگی جمجمه، در دسترس بودن جراح مغز و اعصاب و تکمیل تجهیزات تصویربرداری اورژانس های تروما می توانند نقش موثری در کاهش مرگ و میر حاصل از تصادفات رانندگی داشته باشند.

مقدمه: سیکلوفسفامید داروسی ضدسرطان است که در شیمی درمانی استفاده می شود. این دارو یک داروی آلکیله کننده است و موجب اتصال بین دو رشته DNA و شکستن آن و مهار سنتز پروتئین و RNA می شود. اثرات جانبی این دارو شامل بی اشتهایی، تهوع، کاهش عملکرد غدد جنسی، ایجاد آمنوره، آزواسپرمی و الیگواسپرمی است. زنجبیل حاوی ترکیبات متعدد از جمله شوگااول-ها (Shogoals)، جینجرول ها (Gingerols)، پیروگالول ها(Pyrogalloles) و سزکویی ترپن (Sesquitrepen) می باشد. زنجبیل دارای خواص ضدتهوع، ضدسرطان، آنتی اکسیدان، حذف رادیکالهای آزاد بوده که به همراه داروی سیکلوفسفامید مصرف می شود تا اثرات مضر این دارو را در بدن تعدیل نماید.روش بررسی: به 56 موش های صحرایی به مدت 21 روز داروی سیکلوفسفامید به همراه زنجبیل داده شد. پس از 21 روز، حیوانات وزن شده و پس از بیهوشی، بیضه ها را بیرون آورده و مقاطع بافتی تهیه گردید.نتایج: نتایج نشان داد که سیکلوفسفامید به تنهایی موجب کاهش وزن بدن، کاهش وزن بیضه و کاهش اسپرماتوژنز نسبت به گروه مورد شده و با Pv£0.05 معنی دار بوده و در گروه مورد که سیکلوفسفامید به همراه زنجبیل داده شد، با افزایش دوز زنجبیل، وزن بدن، وزن بیضه و اسپرماتوژنز (نسبت به گروه تجربی 4) افزایش یافت.نتیجه گیری: به نظر می رسد ترکیبات موجود در زنجبیل موجب مهار تولید متابولیت های فعال حاصل از سیکلوفسفامید و اثرات مخرب این متابولیت ها می شود. بنظر می رسد تجویز زنجبیل به همراه سیکلوفسفامید به دلیل اثرات آنتی توموری زنجبیل و هم تاثیر آن بر حذف متابولیت های مخرب سیکلوفسفامید در بدن می تواند مفید و موثر باشد.

تومور توپر – پاپیلری پانکرآس تومور بسیار نادر پانکرآس با درجه بدخیمی کم می باشد که عمدتا در دختران نوجوان و زنان جوان دیده می شود. بیمار معرفی شده دختر 18 ساله ای است که با درد در ناحیه اپی گاستر، تب، تهوع، استفراغ، سیری زودرس وتوده شکمی مراجعه کرده است. در سونوگرافی و سی تی اسکن توده هیپودنس بزرگ در خلف معده و با منشا احتمالی پانکرآس دیده شد. وی تحت عمل جراحی لاپاراتومی و پانکرآتکتومی دیستال قرار گرفت. با بررسی های میکروسکوپی و ایمونوهیستوشیمی، تشخیص نهایی تومور توپر - پاپیلری پانکرآس برای وی مطرح شد.

دیابت نوع 2 شایع ترین نوع دیابت بوده و 90% موارد بیماری را به خود اختصاص داده است. شیوع دیابت نوع 2 پیوسته در حال افزایش است و میزان بروز دیابت نوع 2 در کودکان نسبت به گذشته تقریبا ده برابر شده است. تخمین زده شده که در حال حاضر تعداد بیماران دیابتی در ایران حدود 5/1 میلیون نفر می باشد. ابتلا به دیابت به علت ایجاد عوارض باعث تحمیل رنج و هزینه زیادی برای بیمار می گردد که این عوارض شامل افزایش خطر بیماری های قلبی - عروقی، بیماری مرحله انتهایی کلیوی، کوری و آمپوتاسیون اندام تحتانی است. افراد دارای دیابت در خطر بیشتر بیماری عروق کرونر، بیماری عروق محیطی، سکته مغزی، فشار خون بالا، چربی بالا و چاقی هستند. به طور کلی شناسایی ریسک فاکتورهای دیابت و سعی در برطرف ساختن آنها می تواند از دیابت نوع 2 جلوگیری کرده یا بروز آن را به تعویق اندازد. همچنین آشنایی با اصول درمانی در دیابت نیز یک ضرورت به نظر می رسد.