پژوهش حاضر با هدف تعیین و مقایسه تاثیر توانبخشی شناختی رایانه یار با داروی روان محرک در بهبود توانایی برنامه ریزی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی انجام شد. طرح پژوهش آینده نگر از نوع پیش آزمون - پس آزمون - پیگیری با دو گروه آزمایشی است. 23 کودک مبتلا به اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی به شیوه نمونه گیری در دسترس و بر طبق ملاک های ورود و خروج انتخاب و بر اساس شدت اختلال همتا شده و به طور تصادفی در دو گروه داروی روان محرک (11 نفر) و توانبخشی شناختی رایانه یار (12 نفر) گمارده شدند. ابزارهای پژوهش شامل آزمون برج لندن، پرسشنامه (SNAP-IV)، فرم کوتاه آزمون هوش تجدید نظر شده کودکان وکسلر و پرسشنامه علائم مرضی کودکان (CSI-4) بود. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل ورایانس چند متغیری اندازه گیری مکرر، تحلیل واریانس آمیخته و آزمون های متعاقب آن استفاده شد. توانبخشی شناختی رایانه یار منجر به تغییرات موثر و ماندگاری در عملکرد آزمودنی ها در متغیر توانایی برنامه ریزی شد. بعلاوه، با وجود بیشتر و ماندگارتر بودن تغییرات حاصل شده در گروه توانبخشی شناختی رایانه یار نسبت به گروه داروی روان محرک، این تغییرات به لحاظ آماری معنادار نشد. به طور کلی، هر دو درمان در بهبود کارکرد اجرایی توانایی برنامه ریزی موثر بودند، بنابراین توانبخشی شناختی رایانه یار را می توان به عنوان جایگزین داروی روان محرک بکار برد.