روانشناسی سلامت
سال:1391 | دوره:1 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

هدف پژوهش حاضر مقایسه میزان افسردگی، اضطراب و تنیدگی، در سه ماهه های بارداری، در زنان باردار عادی و زنان بارداری است که تحت درمان ناباروی بوده اند.روش: تعداد 267 نفر (137 زن باردار تحت درمان ناباروری و 130 زن باردار عادی)، به روش علی مقایسه ای، توسط مقیاس DASS-42 مورد مطالعه قرار گرفتند و برای تحلیل داده ها از مدل های غیر پارامتریک U مان ویتنی و کروسکال والیس استفاده شد.یافته ها: میزان اضطراب و تنیدگی در سه ماهه های اول و دوم در گروه نابارور به طور معنی داری بیشتر از گروه عادی بدست آمد اما بین سه ماهه های بارداری، در میزان افسردگی، تفاوت معناداری بین دو گروه وجود نداشت.نتیجه گیری: مشکلات روان شناختی قبل از بارداری گروه نابارور و عدم اطمینان این مادران از نتیجه درمان، می تواند باعث بالا بودن اضطراب و تنیدگی در طول بارداری نسبت به مادران باردار عادی شود. به همین دلیل مشاوره روان شناختی منظم دوره ای در طول بارداری برای زنانی که تحت درمان ناباروری قرار داشتند، پیشنهاد می شود.

هدف: با توجه به نقش هیجان در سلامت پژوهش با هدف تعیین رابطه بین آلکسی تیمیا و باورهای مربوط به هیجان با سلامت روان بیماران کلیوی انجام گرفت.روش: پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود که برای انجام آن از بین بیماران کلیوی استان کرمانشاه تعداد 110 نفر (شامل 54 مرد و 56 زن) به روش نمونه در دسترس جهت شرکت در پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های سلامت عمومی (GHQ)، پرسشنامه باورهای مربوط به هیجان و پرسشنامه آلکسی تیمیا تورنتو استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی و رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین آلکسی تیمیا و سلامت روان رابطه منفی معناداری وجود دارداما بین باورهای مربوط به هیجان و سلامت روان بیماران کلیوی رابطه معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت که آلکسی تیمیا با سلامت روان بیماران کلیوی رابطه دارد، به نظر می رسد که آلکسی تیمیا به سبب ایجاد اختلال در دستگاه عصبی خودکار و دستگاه ایمنی سبب به مخاطره افتادن سلامتی می گردد.

هدف: این مطالعه با هدف بررسی اعتباریابی نسخه فارسی مقیاس بهزیستی روانی در بیماران سرطانی مراجعه کننده به بخش رادیوتراپی بیمارستان گلستان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام گرفت.روش: در این مطالعه 100 بیمار سرطانی از بخش رادیوتراپی بیمارستان گلستان به صورت داوطلب هدفمند انتخاب شدند و مقیاس های بهزیستی روانی، خودکارآمدی عمومی و حمایت اجتماعی تصوری را تکمیل کردند.یافته ها: تحلیل عاملی اکتشافی، 3 عامل (خوش بینی، روابط مثبت با دیگران و انرژیک بودن) و تحلیل عامل تاییدی نیز نشان داد که مدل 3 عاملی برازنده داده ها است. ضرایب آلفای کرونباخ کل مقیاس (12 ماده) و برای عامل های سه گانه قابل قبول بودند. ضرایب روایی همزمان این مقیاس با مقیاس های خودکارآمدی عمومی و حمایت اجتماعی تصوری معنی دار بودند.نتیجه گیری: با توجه به روایی و اعتبار مقیاس بهزیستی ذهنی می توان از این مقیاس در محیط های بالینی و تحقیقاتی در امر ارتقاء بهزیستی و سلامت روان بیماران سرطانی استفاده کرد.

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییرات سایکوفیزیولوژیک مرتبط با اضطراب امتحان در ارزشیابی کیفی- توصیفی دانش آموزان ابتدایی انجام شد.روش: این مطالعه در قالب طرح آزمایشی در مورد 90 نفر از دانش آموزان انجام شد. آنها با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه های اضطراب امتحان کودکان ساراسون، شخصیت کودک و نوجوان آیزنک و عزت نفس کوپر اسمیت پاسخ دادند. ضربان قلب آنها یک هفته قبل و بعد از امتحان و روز امتحان گرفته شد. 32 نفر در نمونه گیری بزاق شرکت کردند. داده ها به کمک روش تحلیل واریانس مکرر تحلیل گردید.یافته ها: میزان کورتیزول بزاقی و ضربان قلب آزمودنی ها در روز امتحان نسبت به یک هفته قبل و بعد از امتحان به صورت معناداری افزایش یافت. رابطه معکوس و معناداری بین میزان اضطراب امتحان با میزان عزت نفس آنها وجود داشت. دانش آموزان درونگرا، پرخاشگر و روان رنجور، اضطراب امتحان بیشتری را تجربه می کنند.نتیجه گیری: علی رغم تغییر نظام آموزشی، تمهیدات لازم در خصوص پیشگیری و کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان به عمل آوردند.

هدف: دیابت یکی از شایع ترین بیماری های مزمن است که با مشکلات روان شناختی به ویژه خشم رابطه زیادی دارد. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مدیریت خشم بر پیروی از درمان و کنترل قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود.روش: در یک تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون، از بین 200 بیمار دیابتی نوع 2 مراجعه کننده به یک مطب خصوصی، تعداد 28 نفر که پس از پاسخ گویی به پرسشنامه حالت- صفت بیان خشم 2، در این آزمون نمره بالا کسب کرده بودند به روش نمونه گیری داوطلبانه در دسترس انتخاب شدند. سپس این بیماران به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند و علاوه بر گرفتن آزمایش HbA1c خون، پرسشنامه سنجش رفتارهای خودمراقبتی در دیابت به منظور بررسی پیروی از درمان در این بیماران، در مورد آنها اجرا شد. سپس گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای در دوره آموزش مدیریت خشم که به شیوه شناختی- رفتاری برگزار شد، شرکت نمود اما گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. پس از پایان مداخله، میزان HbA1c خون افراد هر دو گروه، مورد ارزیابی مجدد قرار گرفت و تمام افراد به پرسشنامه سنجش رفتارهای خودمراقبتی در دیابت به عنوان پs آزمون پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکوا) استفاده شد.یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مدیریت خشم با رویکرد شناختی- رفتاری موجب افزایش میزان پیروی از درمان و کاهش قند خون (HbA1c) گروه آزمایش شده است.نتیجه گیری: آموزش مدیریت خشم با رویکرد شناختی- رفتاری می تواند در بهبود پیروی از درمان و کنترل قند خون (HbA1c) بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 اثربخش باشد. بنابراین ارائه چنین آموزش هایی در کنار سایر مداخلات پزشکی به عنوان بخشی از درمان و مراقبت جامع دیابت، توصیه می گردد.

هدف: آلکسی تیمیا به عنوان یک صفت شخصیتی با بروز مشکلاتی در تشخیص و توصیف احساسات و هیجان مطرح می شود که با متغیرهای روانشناختی چون هوش هیجانی، قدرت تصویرپردازی و همدلی مرتبط است. به همین سبب رابطه این ویژگی با طیف وسیعی از اختلالات روانشناختی چون افسردگی، اختلالات شخصیت و بیماری های روان تنی مانند میگرن، فشارخون و دردهای مزمن به اثبات رسیده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی صفت شخصیتی آلکسی تیمیا با بیماری زخم معده و نقش خشم به عنوان یک متغیر واسطه ای است.روش: 174 نفر زن و مرد (84 نفر بیمار مبتلا به زخم معده و 90 نفر سالم) انتخاب شده و به پرسشنامه های الکسی تیمیا (تورنتو، 1994) و مقیاس خشم (بردفورد، 1977) پاسخ دادند. در نهایت این نتایج در دو گروه نمونه مقایسه شد.یافته ها: داده ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین الکسی تیمیا و زخم معده رابطه معناداری وجود دارد و همچنین پرخاشگری در رابطه میان آنها نقش واسطه ای دارد.نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان می دهد که در طراحی درمان بیماری زخم معده توجه به عوامل روانشناختی با ارزش بوده و اینکه می توان آموزش مهارت های کنترل و ابراز هیجان، و روش های مدیریت خشم را در برنامه های مداخله ای مد نظر قرار داد.

هدف: اگرچه دیابت یک بیماری روان تنی نیست ولی عوامل روانشناختی نقش برجسته ای در علت شناسی، شدت و پیش آگهی آن دارند. افزون بر این، درمان دیابت مستلزم انضباط شخصی و پایبندی به رفتارهای خود مراقبتی است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی نقش سبک های دلبستگی و کانون کنترل سلامت بر رفتارهای خود مراقبتی در افراد با بیماری دیابت است.روش: 111بیمار مبتلا به دیابت (45 مرد و 66 زن) با میانگین سنی 48.38 و انحراف استاندارد 14.62 که عضو انجمن دیابت ایران بودند به مقیاس دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید (RASS، 1990)، مقیاس چندوجهی کانون کنترل سلامت (MHLC، 1992) و مقیاس چکیده فعالیت های خود مراقبتی بیماران دیابتی (SDSCA، 1994) پاسخ دادند. برای، تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون معناداری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه گام به گام استفاده شد.یافته ها: نتای[ به دست آمده بیانگر وجود رابطه مثبت معنادار بین رفتارهای خود مراقبتی با زیر مقیاس نزدیک بودن )سبک دلبستگی ایمن( و کانون کنترل بیرونی- 0 پزشکان و رابطه منفی معنادار با زیر مقیاس اضطراب (سبک دلبستگی اضطرابی- دوسوگرا) و نیز رابطه منفی معنادار بین سبک دلبستگی ایمن با کانون کنترل بیرونی- دیگران است. همچنین کانون کنترل درونی در مردان بالاتر از زنان به دست آمد. در سایر زیر مقیاس ها و نیز در رفتارهای خود مراقبتی و سبک های دلبستگی تفاوتی بین دو جنس مشاهده نشد.نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نقش الگوهای رفتاری را در سیر و پیش آگهی بیماری دیابت آشکار ساخته و اهمیت مداخلات روان شناختی در درمان دیابت را مورد توجه و تاکید قرار می دهد.

هدف: تشخیص سرطان در فرزندان اثرات نامطلوبی برای خانواده به دنبال خواهد داشت. استرس بیش از اندازه و مشکلات در زمینه سازگاری تنها تعداد محدودی از مسائل مربوط به تشخیص سرطان در فرزندان است. یکی از راهبردهای مناسب برای ارتقای سلامت روان تاب آوری است. تاب آوری به توانایی انسان برای سازگاری در برابر بیماری ها، درد و رن ناشی از گرفتاری ها و عوامل تنش زای با اهمیت در جریان زندگی اشاره دارد. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر آموزش تاب آوری بر استرس مادرانی که فرزندان آنها دچار سرطان شده اند، انجام شده است.روش: جامعه آماری این پژوهش کلیه مادران فرزندان سرطانی بین 10-13 بوده است. روش پژوهش به کار گرفته شده طرح نیمه آزمایشی که شامل پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بوده است. با روش نمونه گیری تصادفی یک گروه 30 نفری از مادران انتخاب شدند. آنها در دو گروه مساوی قرار داده شده اند که نیمی از آنها در گروه آزمایش و نیمی دیگر در گروه کنترل بوده اند. پرسشنامه های تاب آوری کانر- دیوید سون و استرس آبدین برای هر دو گروه به کار رفت.یافته ها: نتایج 9 جلسه آموزش تاب آروی با استفاده از روش تحلیل کوواریانس نشان داد که مادرانی که تحت آموزش معین قرار گرفته اند در افزایش تاب آوری و کاهش استرس به نسبت مادرانی که از این آموزش ها برخوردار نبوده اند پیشرفت بهتری داشته اند.نتیجه گیری: آموزش تاب آوری تاثیر معناداری بر روی کاهش استرس و افزایش تاب آوری مادران به همراه داشته است.