رویش موهای ضخیم و تیره را در قسمتهایی از بدن خانمها که به طور طبیعی مو در آنجا وجود ندارد و یا خیلی جزئی است پرموئی یا هیرسوتسیم می¬نامند. رویش مقدار کمی مو در ناحیه زوایای خارجی لب فوقانی و چانه، اطراف نوک پستان، بین ناف و ناحیة عانه و در قسمتهای فوقانی رانها را میتوان در خانمها طبیعی در نظر گرفت. رویش مو در صورت، قفسه سینه و آرئول پستانها، و بین دو پستان، بین ناف و ناحیه عانه تحت تأثیر هورمونهای آندروژن می¬باشد. به عبارت دیگر هیرسوتیسم عبارت است از افزایش موی ناشی از هورمون¬های آندروژن در حالیکه هیپرتریکوز عبارت از افزایش مو در تمام مناطق بدن مثل دستها و پاها می¬باشد. هیپرتریکوز ناشی از افزایش اندروژن نیست. هیرسوتیسم، آکنه، کلفت شدن صدا، افزایش توده عضلانی و کلیتورومگالی را ویریلیزاسیون می¬نامند که ناشی از اختلال جدی¬تر در تولید و افزایش آندروژن¬ها هستند در حالیکه هیرسوتسیم معمولا ناشی از افزایش مختصر آندروژنها یا تأثیر بیشتر آنهاست و معمولا یک پدیده خوش خیم ولی از لحاظ زیبائی حائز اهمیت است.زنان ناحیه مدیترانه و هندی نسبت به زنان آسیای شرقی و شمال اروپای موی بیشتری دارند سفید پوستانی که پوست تیره و موی تیره دارند پرموتر از خانمهای بور هستند. لذا هیرسوت بودن یک تلقی فرهنگی و سلیقه¬ای است. به عنوان مثال ممکن است زنی که در یک فرهنگ هیرسوت محسوب شود در فرهنگ دیگر کاملاً طبیعی به حساب آید (1، 2) .