مجله بیماریهای کودکان ایران
سال:1384 | دوره:15 | شماره:4 |تعداد مقالات:16

هدف: سندرم گیلن­باره شایع­ترین علت فلج شل حاد در کودکان است. با پیشرفت جنبه های الکتروفیزیولوژی و شناخت ایمونولوژیکی در بروز این سندرم، تقسیم بندی جدید و درمان های نوینی ارائه شده است که سبب بهبود پیش آگهی بیماری گشته است اما نتیجه­­ بخشی طولانی مدت بیماران بر حسب نوع گیلن­باره در مطالعات متعدد، متفاوت گزارش شده است، به این دلیل در این مطالعه پیامد طولانی مدت کودکان مبتلا به گیلن­باره مورد بررسی قرار گرفته است. روش مطالعه:30 کودک در طی 10 سال با تشخیص گیلن­باره در سرویس اطفال بیمارستان قائم وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد، بستری شدند. این بیماران از نظر سن، جنس، سابقه عفونت مقدم بر فلج، وجود یا عدم وجود درگیری اعصاب کرانیال و سیستم اتونوم، مطالعه و رابطه این متغیرها با مدت بستری و  نتیجه­­ بخشی 5/1 ساله آنها بررسی شد. یافته­ها: از 30 کودک مورد مطالعه 14 تا (7/46%) در سن قبل از مدرسه و 16 مورد (3/53%) بالای 6 سال بودند، پانزده بیمار (50%) سابقه عفونت تنفسی اخیر و 8 مورد (7/26%) سابقه عفونت گوارشی داشتند. ابتلای اعصاب کرانیال در 7/46% بیماران و درگیری سیستم اتونوم در 7/26% مشاهده شد. 14 مورد (7/46%) دچار نوع دمیلینیزان­، 8 بیمار (7/26%) نیز به نوع اکسونال حرکتی و 8 کودک (7/26%) نوع اکسونال حرکتی، حسی مبتلا بودند. از بین عوامل فوق، نوع گیلن­باره با طول مدت بستری در بیمارستان رابطه معنی دار داشت. دو سوم بیماران تا 5/1 سال پیگیری شدند که 15 مورد (71%) بهبودی کامل و 6 بیمار (5/28%) سکل عصبی داشتند، بررسی عوامل مذکور با نتیجه بخشی بیماری فوق نشان داد که درگیری سیستم اتونوم  و نوع اکسونال حرکتی، حسی با عوارض عصبی بیشتری همراه هستند. در این مطالعه مرگ و میر مشاهده نشد . نتیجه­گیری: پیگیری 5/1 ساله بیماران نشان­د­­هنده بهبودی کامل در نوع دمیلینیزان، و وجود عوارض حسی، حرکتی در نوع اکسونال بود.    

هدف: ناهنجاری­های بزرگ مادرزادی از مهم­ترین علل بستری در بیمارستان و معلولیت و مرگ نوزادان به شمار می­رود. شیوع آن در سنین مختلف متفاوت و در دوره نوزادی 2 تا 3 درصد است و با افزایش سن ازدیاد می­یابد. در اغلب بیماران، هم عوامل ژنتیکی و هم محیطی به صورت چند عاملی مؤثر است. مطالعه حاضر برای دستیابی به آمار جامع­تری از ناهنجاریهای مادرزادی انجام شد. روش مطالعه: این مطالعه به روش نمونه­گیری غیر تصادفی ساده، تحلیلی، توصیفی و آینده نگر بر روی نوزادان در روز اول عمر، بر مبنای معاینه بالینی انجام شد. زمان مطالعه دو سال و زایمان­های بررسی شده 10450 مورد بود. بدون احتساب نوزادان مرده متولد شده یا آنانی که لحظاتی پس از تولد فوت کردند 9200 زایمان در دو گروه بیمار و شاهد قرار گرفتند. یافته­ها: در این بررسی شیوع ناهنجاری­های بزرگ مادرزادی 8/1% و ناهنجاری­های منفرد از ناهنجاری­های متعدد شایع­تر بود. چند عاملی بودن، مؤثرترین علت بروز ناهنجاری­ها و بیشترین ابتلاء در دستگاه عضلانی اسکلتی مشاهده شد. تاثیر جنس بارز نبود و وجود ناهنجاری در جنین، بر روش زایمان و زایمان زودرس  بی­تأثیر بود. ولی سن مادر بالاتر از 30 سال، وجود خویشاوندی بین والدین و سابقه مثبت ناهنجاری در سایر افراد خانواده، از عوامل مؤثر شناخته شد. نتیجه­گیری: گرچه شیوع ناهنجاری در این مطالعه پائین بود ولی در صورت استفاده از اقدامات غربالگری، بررسی دقیق ژنتیکی و لحاظ نمودن علت سقط­های خود بخودی و نیز نوزادان مرده به دنیا آمده، یا آنهایی که لحظاتی پس از تولد فوت کرده­اند شیوع بالاتری را در کشور ما خواهد داشت.  

هدف: بیماری ایدز در اثر ویروس HIV ایجاد و در حال حاضر واکسن و درمان مؤثری برای آن در دسترس نمی­باشد، بنابراین تنها اقدام مؤثر بالا بردن سطح آگاهی افراد و شناخت راههای انتقال آن بخصوص در قشر جوان می باشد. روش مطالعه: در این مطالعه که از نوع توصیفی و به روش مقطعی در شهر یزد و در سال تحصیلی 80-79 انجام گردید، به روش نمونه­گیری خوشه ای 400 نفر انتخاب شدند که 200 نفر آنها دختر و 200 نفر آنها پسر بودند. نمونه­ها دانش­آموزان سال چهارم تجربی، علوم انسانی، ریاضی فیزیک و هنرستان بودند. از طریق پرسشنامه­ ای که دارای 23 سئوال بود میزان آگاهی و منابع اطلاعاتی دانش آموزان درباره ایدز بررسی شد. میزان آگاهی بر اساس تعداد پاسخ صحیح داده شده ارزیابی شد و بر این اساس نمره  10-0 به عنوان میزان آگاهی ناکافی، نمره 15-11 میزان آگاهی متوسط و نمره 20-16 را آگاهی کافی درنظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری مجذور کای انجام شد. یافته­ها: از لحاظ میزان آگاهی 8/24% دانش آموزان آگاهی ناکافی، 8/51% آگاهی متوسط و  5/23% آگاهی کافی داشتند. میزان آگاهی در پسران بیش از دختران (009/0=p) و بیشترین منبع اطلاعاتی استفاده شده در بین تمام رشته­ها و هر دو جنس، تلویزیون و بعد از آن دوستان بود و کمترین نقش در افزایش آگاهی دانش آموزان را مربیان بهداشتی به عهده داشتند. بیشترین تعداد افرادی که از کتاب و نشریات به عنوان منبع اطلاعاتی استفاده کرده بودند، در رشته ریاضی فیزیک و کمترین تعداد افرادی که از کتاب استفاده نموده بودند دانش آموزان هنرستان و رشته علوم انسانی بودند. همچنین بالاترین میزان آگاهی مربوط به رشته ریاضی فیزیک و کمترین آن مربوط به هنرستان بود (015/0=p).  نتیجه­گیری: بطورکلی میزان آگاهی افراد مورد مطالعه درحد قابل قبول نبود.با توجه به اینکه تلویزیون بیشترین نقش را در افزایش آگاهی دانش آموزان داشت تقویت برنامه­های آموزشی این رسانه با درنظر گرفتن مخاطبین توصیه می­گردد. همچنین لزوم تقویت جایگاه مربیان بهداشتی مدارس در آموزش بهداشت دانش آموزان ضروری است.  

هدف: به دلیل آندمیک بودن کالاآزار در مناطقی از ایران، بررسی این بیماری به­ویژه در کودکان از جنبه  بالینی و اپیدمیولوژی اهمیت زیادی دارد و با توجه به اینکه مرکز طبی کودکان از مراکز مهم ارجاع درمان بیماری­های کودکان می­باشد مطالعه متغیرهای جمعیتی، یافته­های بالینی و آزمایشگاهی بیماران مراجعه کننده به این بیمارستان که اغلب از سراسر کشور بوده می­تواند در جهت ارائه راهکارهای مناسب تشخیص، پیشگیری و درمان موثر آن مفید باشد. روش مطالعه: بررسی سری  بیماران و آنالیز توصیفی و تحلیلی متغیرهای مستقل بین گروه­های مختلف آنها در مجموع 157 بیمار مبتلا به کالاآزار طی سال­های 1367 تا 1383 بررسی گردید. یافته­ها: بیماران مورد بررسی 104 پسر (2/66% ) و 53 دختر (8/33% ) با میانگین سنی 3/40 ماه (±2/31) و حداقل 5/1 و حداکثر 144 ماه بود. شغل پدر 82 نفر(1/55%) از کودکان کارگر و کـــــشاورز و و بقیه سایر حرف بود. محل سکونت بیماران به  ترتیب در 55، 29 و 16 نفر در استان­های تهران، اردبیل و لرستان بود. بیشترین تعداد مراجعه بیماران در ماه اردیبهشت بود و بطور کلی روند مراجعه از فصل بهار به زمستان، سیر نزولی داشت. مدت زمان بروز علائم در بیماران قبل از مراجعه به پزشک بطور متوسط 7/3 ماه (± 5/4) و میانگین زمان بستری در بیمارستان 8/20 روز (±9/17) محاسبه گردید. از نظر نتیجه درمان، 7/94% بیماران هنگام ترخیص بهبودی کامل یا نسبی داشتند و 4 بیمار( 7/2%) نیز فوت نمودند. تب، اسپلنومگالی و هپاتومگالی بیشترین نشانه بالینی گزارش شده بود و میانگین ESR بیماران 9/90(± 5/32) بود. نتیجه­گیری: فراوانی قابل توجه مراجعه کنندگان به این مرکز درمانی از استان اردبیل مؤید وجود کانون آلودگی در این استان می­باشد که مطالعه جهت از بین بردن این کانون و کنترل و ریشه کنی این بیماری توصیه می­شود. مطالعه اکولوژیک مخازن و ناقلین این بیماری در استانهای مختلف به­خصوص در استان لرستان که در این مطالعه رتبه سوم فراوانی را داشته است پیشنهاد می­شود.  

هدف: درجوامع مختلف براساس عادات اجتماعی، فرهنگی ­و حمایت خانوادگی، نوع تغدیه شیرخواران متفاوت است که می­تواند بر رشد آنان مؤثر باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ­انواع تغذیه درشیرخواران و اثرات آن بر رشد آنان و مقایسه آن با معیارهای مرکز ملی آمـار سلامت صورت گرفته است. روش مطالعه: دراین مطالعه آینده­گر تاریخی تعداد 597 نوزاد که از تاریخ 1/2/80 تا 1/10/80 در شهرستان جهرم متولد شده و به مراکز هفتگانه بهداشتی­جهرم مراجعه کرده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند قد و وزن کودکان از یک ماهگی ­تا دو سالگی ­18 مرتبه به وسیله افراد آموزش دیده اندازه­گیری شد. براساس نوع تغذیه شیرخواران به سه گروه تقسیم شدند (شیر مادرخوار انحصاری، شیر خشک­خوار و ترکیب دو نوع شیر). یافته­ها: در مجموع 597 کودک مورد بررسی قرار گرفت که 5/74% در گروه شیر مادر خوار و در 5/8% و 17% به ترتیب در گروه شیر خشک خوار و تغذیه ترکیبی بودند. قد و وزن زمان تولد در سه گروه اختلاف معنی­داری نشان نداد ولی ­بعد از آن کودکان شیر مادرخوار به صورت معنی­دار دارای وزن ببشتر و قد بلندتر نسبت به دو گروه دیگر بودند. همچنین اختلاف معنی­دار بین اندازه­های مطالعه حاضر و معیارهای مرکز ملی آمـار سلامت مشاهده شد. نتیجه­گیری: براساس مطالعه حاضر به نظر می­رسد که نیاز به منحنی­های رشد مخصوص برای این منطقه و برای کودکان با انواع تغدیه است.  

هدف: این مطالعه با هدف بررسی­­ میزان موفقیت، عود و عوارض احتمالی ­­استفاده از انمای هوا در درمان انواژیناسیون کودکان، انجام گردید. روش مطالعه: در این مطالعه ­case series پس از اعمال معیارهای خروج در کودکان مبتلا به انواژیناسیون قطعی­ (براساس سونوگرافی­)­ 14­کودک جهت مطالعه ­انتخاب شدند. متغیرهای زمینه­ای، علایم و نشانه­های بالینی­ و نتیجه نهایی ­درمان بررسی­ شدند. انمای هوا در کلیه بیماران با یک روش مشخص­ انجام شد. در صورت موفقیت آمیز بودن رفع انواژیناسیون، هر بیمار تا یک هفته پس از درمان پیگیری شد. یافته­ها: در­10 کودک  از 14 کودک (4/71%) انمای هوا با رفع موفقیت آمیز انواژیناسیون همراه بود. اگرچه یک مورد از­10 مورد (10%) با عود همراه شد. میزان موفقیت انمای با هوا در رفع انواژیناسیون با سن­، جنس و مدت زمان شروع علایم تا مراجعه رابطه معنی­دار آماری نداشتند (05/(P >0. همچنین هیچگونه عارضه­ای در بیماران مشاهده نشد. نتیجه­گیری: انجام انمای هوا یک روش مناسب در درمان انواژیناسیون می­باشد. ولی انجام مطالعه­ای بزرگتر با حجم نمونه بیشتر جهت بررسی­ بهتر وقوع عوارض احتمالی­، میزان عود و عوامل مرتبط با این مشکلات ضروری به نظر می­رسد.  

هدف: با توجه به گزارش­های متعدد مبنی ­­­­­بر اثر سوء داروهای ضد تشنج بر متابولیسم استخوان, مطالعه حاضر به منظور بررسی این اختلال در کودکان و نوجوانان طراحی ­شد. روش مطالعه: کودکان و نوجوانان 4 تا 15 ساله مراجعه کننده به مرکز طبی­کودکان که حداقل 6 ماه تحت درمان با داروهای ضدتشنج قرار گرفته بودند با گروه شاهد در همین رده سنی­از نظر متابولیسم استخوان مورد بررسی­قرار گرفتند. جهت بررسی­ متابولیسم استخوان اندازه­گیری کلسیم، فسفر، آلکالن فسفاتاز و هورمون پاراتیروئید بر روی سرم بیماران و گروه شاهد انجام شد. یافته­ها: در یک دوره 20 ماهه­ 119 بیمار­ و 119 شاهد مورد بررسی­ قرار گرفتند. سطح سرمی­ کلسیم در 6/96% و فسفر در 3/93% بیماران در محدوده طبیعی­ قرار داشت. میزان آلکالن فسفاتاز در 5/76% بیماران طبیعی ­و در 5/23% بالاتر از حد طبیعی ­بود. مقدار پاراتورمون در 3/77% بیماران طبیعی ­و در 5/18% موارد بیشتر از حد طبیعی بود. افزایش آلکالن فسفاتاز و پاراتورمون بطور معنی­داری بیش از گروه کنترل بود (00/0=p). بیشترین افزایش آلکالن فسفاتاز و پاراتورمون در مصرف کنندگان کاربامازپین و کمترین افزایش در مصرف کنندگان والپرات سدیم دیده شد. نتیجه­گیری: اندازه­گیری دوره­ای کلسیم، فسفر، آلکالن فسفاتاز و به­خصوص پاراتورمون در مصرف طولانی مدت داروهای ضد تشنج از جمله والپرات سدیم جهت بررسی متابولیسم استخوان پیشنهاد می­گردد.  

هدف: توانبخشی ­نوین شنوایی که تسهیل رشد شنوایی ­را بعنوان ابزار اصلی ­رشد گفتار در نظر می­گیرد از دو دهه پیش مورد توجه قرار گرفته است. آموزش ناشنوایان در ایران از 80 سال پیش با آموزش زبان اشاره شروع شد ولی ­توانبخشی شنوایی ­در کشور ما به­صورت پراکنده و غیر سازماندهی ­شده در دهه اخیر رایج شده است. طبیعتا این سئوال مطرح می­شود که آیا کودکان سخت شنوا نیز به رشد ارتباط شفاهی دست خواهند یافت و آیا این رشد ارتباط در همه یکسان است؟ و دیگر این­که آیا رشد ارتباط شفاهی در این کودکان در مقایسه با کودکان شنوای هم سن خود چگونه است؟ هدف این تحقیق پاسخ به این سئوالات بوده است تا بتوان با شناخت بیشتر روند رشد گفتار کودکان سخت شنوا گامی مؤثر در تغییر ساختار توانبخشی شنوایی برداشت. روش مطالعه: این پژوهش به­صورت مطالعه مداخله­ای آینده­نگر و به روش نیمه تجربی بین سال­های 1379 تا 1383 بر روی 9 کودک کم­شنوای شدید تا عمیق زیر 2 سال صورت گرفت. به­دلیل عدم غربالگری شنوایی ­نوزادان­، تعداد کودکان کم­شنوایی­ که زیر سن 2 سال تشخیص داده شوند بسیار کم و در نتیجه روش نمونه­گیری تصادفی ­امکانپذیر نبود بنابراین این کودکان برای 5/2 تا 3 ­سال مورد توانبخشی ­شنوایی ­قرار گرفتند و رشد شنوایی­، گفتار­، زبان در آنها توسط جمع آوری اطلاعات مندرج در گزارش درمانگر و نیز ضبط فیلم­های ویدئویی هر 3 تا 6 ماه و نیز ضبط گفتار کودک هر 3 ماه یک­بار ارزیابی شد. با مطالعه روی گفتار ضبط شده میانگین طول گفته این کودکان تعیین و سپس با کودکان شنوای هم سن خود مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته­ها: یافته­های این پژوهش نشان داد کودکان کم­شنوای شدید تا عمیق زیر 2 سال به ارتباط شفاهی دست ­یافتند ولی این رشد در همه یکسان نبود. از 9 کودک مورد مطالعه 8 کودک به ارتباط شفاهی قابل قبول دست یافتند و 1 مورد دیگر در حال حاضر از رشد شنوایی ­نسبتا خوب ولی رشد گفتار نسبتا ضعیف­تری برخوردار است. طول گفته این کودکان برابر 11/3 در سطح واژه و 66/3 در سطح تک واژ بود که از نظر واژه تقریبا با کودکان شنوای هم سن خو­­د که 4 است قابل مقایسه است. در حالی­که در سطح تک واژ میانگین طول گفته کودکان شنوا 5/7 بوده و از کودکان سخت شنوا متفاوت است. نتیجه­گیری: توانبخشی­­شنوایی ­به­موقع موجب رشد ارتباط شفاهی­خواهد شد ولی این رشد تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد که می­توان آنها را به دو دسته عوامل عام و عوامل خاص تقسیم نمود و در طرح. برنامه توانبخشی ­نوین و تغییر ساختار توان بخشی­ شنوایی ­در مراکز مربوطه که هدف کاربردی این پژوهش بوده است لازم است این دو گروه عوامل موثر مورد توجه قرار گیرند.  

هدف: هیدروسفالی اختلال هیدرودینامیک مایع مغزی- نخاعی است که منجر به افزایش حجم این مایع در سیستم اعصاب مرکزی می شود. شنت­گذاری رایج­ترین درمان هیدروسفالی است که باعث انحراف مایع مغزی- نخاعی از بطن می­شود. مهمترین عارضه این عمل عفونت است و نقش سیستم ایمنی در ایجاد عفونت در مطالعات مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از اجرای این مطالعه بررسی اثر کاتتر شنت در ایجاد اختلال در کشتن داخل سلولی و کموتاکسی نوتروفیل­ها بود. روش مطالعه: در یک مطالعه تجربی از نوع مطالعه قبل و بعد، 24 بیمار هیدروسفال که در طول مدت مطالعه در بیمارستان مرکز طبی کودکان تحت عمل شنت گذاری و نتریکولوپریتونئال قرار گرفتند از نظر تعداد نوتروفیل، تست نیترژن بلو تترازولیو بلوم و کموتاکسی قبل و بعد از عمل مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج حاصله مورد مقایسه قرار گرفت. یافته­ها: بین تعداد نوتروفیل، تست نیتروژن بلو تترازولیوم، کموتاکسی با و بدون فاکتور قبل و بعد از عمل اختلاف معنی­داری وجود نداشت. هیچ­یک از متغیرهای سن، طول مدت ابتلاء به بیماری و ابتلاء به مننژیت تأثیری روی نیترژن بلو تترازولیوم و تفاوت کموتاکسی قبل و بعد از عمل نداشتند. ارتباطی بین بیماری زمینه­ای و کموتاکسی قبل و بعد از عمل وجود نداشت.  نتیجه­گیری:کاتتر شنت  به صورت سیستمیک روی نیترژن بلوتترازولیوم و کموتاکسی نوتروفیل­ها تاثیر ندارد.  

هدف: مشاهده خون در مدفوع یا استفراغ برای کودک و خانواده و پزشک ترسناک است زمانی­که بیماری دچار خونریزی آشکار از دستگاه گوارش می­شود، بلافاصله مورد توجه قرار گرفته و نیازمند انجام اقدامات طبی خاصی است درحالی­که خون مخفی کمتر مشکل ساز می­شود. آنمی فقرآهن یا تست گایاک مثبت ممکن است تنها تظاهر خونریزی دستگاه گوارش باشد. لذا برخورد تشخیصی ­و درمانی­کودکان مشکوک به خونریزی از دستگاه گوارش ­و اجتناب در به تأخیر انداختن تشخیص در کودکان به­شدت بیمار، و انجام تست­های بیهوده و غیر ضروری در بیمارانی­که از نظر بالینی­ خوب هستند اهمیت دارد. این تحقیق مروری بر علل خونریزی دستگاه گوارش تحتانی در کودکان می­باشد. روش مطالعه: در طی این مطالعه از فروردین 80 تا فروردین 82 کودکانی­که با خونریزی از دستگاه گوارش تحتانی ­به مرکز آموزشی- ­درمانی کودکان به­صورت بستری و یا سرپایی ­مراجعه نمودند، مورد مطالعه قرار گرفته­ و با استفاده از فرم جمع­آوری اطلاعات شامل: سن­، جنس­، علت مراجعه، نتیجه آندوسکوپی ­و کولونوسکوپی اطلاعات مربوط به بیماران ثبت گردیده و سپس آنالیز آماری صورت گرفت. یافته­ها: از 59 بیمار مورد مطالعه، 20 بیمار (9/33%) مونث و 39 نفر (1/66 %) مذکر بودند و سن قبل از مدرسه شایعترین گروه سنی ( 5/52 %) بود. چهل­ونه بیمار (1/83%) با شکایت هماتوشزی و 10 بیمار (9/16%) با شکایت ملنا مراجعه کرده بودند. در 46 بیمار (78%) بررسی آندوسکوپیک و در 45 نفر­ (8/97%) از آنان بیوپسی به عمل آمد. شایعترین علت خونریزی­، پولیپ (2/32%) می­باشد. نتیجه­گیری: اکثریت بیماران با خونریزی دستگاه گوارش تحتانی­، با شکایت هماتوشزی مراجعه کرده بودند و کولونوسکوپی روش تشخیصی بسیار مناسبی برای تعیین کانون خونریزی بود. شیوع بسیاری از ضایعات براساس سن کودک متفاوت خواهد بود و یافتن علائم بالینی اختصاصی برای تشخیص زودرس هر ضایعه کمک کننده خواهد بود.  

هدف: تب حدود 25 تا 30 درصد ویزیت­های سالانه پزشکان و بخش­های اورژانس را تشکیل می­دهد و از علائم شایع بیماریهای کودکان است. استامینوفن بیشترین داروی مصرفی­جهت کاهش تب در کودکان بوده­ و دوز ­آن 10 تا 15 میلیگرم به ازاء هرکیلوگرم وزن بدن هر 6-4 ساعت می­باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر استامینوفن با دو دوز 15 و10 میلیگرم به ازاء هرکیلوگرم وزن بدن در کاهش تب کودکان بود. روش مطالعه: در این تحقیق کودکان­6 ماهه تا­6 ساله­ با تب بیش از 39 درجه رکتال بصورت تصادفی به روش­کارآزمایی بالینی ­در ­دو ­گروه ­30 نفره مورد بررسی­ قرار ­گرفتند. ­گروه اول ­شربت استامینوفن به میزان 15 میلیگرم به ازاء هرکیلوگرم وزن بدن و گروه دوم ­10 میلیگرم به ازاء هرکیلوگرم وزن بدن دریافت کردند. یک و سه ساعت­­ بعد از مصرف استامینوفن میزان کاهش درجه حرارت مورد بررسی قرار گرفت. یافته­ها: میانگین­کاهش درجه ­حرارت 60 و 180­ دقیقه ­­­بعد ­از ­مصرف ­­استامینوفن به ترتیب در گروه اول  98/0­ (±19/0) و 7/1(±14/0) و گروه دوم  63/ (±18/0)0 و 25/1 (±22/0) شد. تفاوت میانگین کاهش درجه حرارت در دو گروه معنی­دار بود و اختلاف قابل توجه­ای در تغییر درجه حرارت بین دو گروه وجود داشت. نتیجه­گیری: اثر استامینوفن خوراکی 15 میلیگرم به ازاء هرکیلوگرم وزن بدن در کاهش تب کودکان بیش از 10 میلیگرم به ازاء هرکیلوگرم وزن بدن می­باشد.  

هدف: کینگلا کینگا باسیل گرم منفی کوچکی است که جزء فلور طبیعی مجرای تنفسی فوقانی انسان بوده و در مواردی ایجاد آرتریت سپتیک بخصوص در کودکان می­کند. گزارش حاضر راجع به یک مورد بسیار نادر آرتریت سپتیک ناشی از باکتری کینگلا کینگا می­باشد که در بیمارستان امام حسین(ع) تهران انجام پذیرفت. معرفی بیمار: بیمار پسر بچه ای 8 ساله با سابقه ابتلا به تالاسمی مینور که با علائم تب بالا، درد، تورم و التهاب در مفصل زانو به مرکز درمانی مراجعه نمود. جهت تشخیص بیماری نمونه مایع مفصلی توسط پزشک متخصص از مفصل زانو آسپیره شد و سریعاً به محیطهای تریپتی کیس سوی براث و تایوگلیکولات براث انتقال داده شد. پس از 24 ساعت انکوباسیون در دمای 37 درجه سانتیگراد از نمونه لام تهیه و رنگ آمیزی گرم انجام شد. همچنین در محیط­های کشت باکتریهای گرم مثبت و گرم منفی شامل بلادآگار، شکلات آگار، مک کانکی آگار کشت داده شد پلیتهای کشت در دمای 370C به مدت 24 ساعت انکوبه و کلونی­های ایجاد شده روی بلاد آگار مورد بررسی قرار گرفت و با استفاده از تستهای تشخیصی جنس و گونه باکتری تعیین شد. در رنگ آمیزی گرم از کلونی­های تشکیل شده باسیلهای کوتاه گرم منفی متمایل به جفت شدن و تشکیل زنجیره های کوتاه مشاهده شد و نتایج تستهای تشخیصی کینگلا کینگا را تایید نمود. این باکتری به آنتی بیوتیک­های بتالاکتام حساس بود. نتیجه­گیری: کینگلا کینگا در موارد نادری به­خصوص در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف و کودکان کم سن ایجاد بیمار سیستمیک می­کند بدلیل این سخت رشد بودن و مشکل کشت استفاده از محیط های کشت غنی شده برای تلقیح مایع مفصلی به­داخل آنها با اهمیت است.  

مقدمه: کمبود آنزیم گلوکز 6- فسفات دهیدروژناز مهمترین بیماری در سیکل هگزوز مونوفسفات می باشد که به صورت­های مختلف کلینیکی از جمله حملات آنمی همولیتیک تظاهر می­یابد. گیاه حنا در نواحی جنوبی ایران مانند بلوچستان و بم می روید و دارای اثرات فارماکولوژیک مختلف از جمله ضد قارچ، ضد باکتری و برطرف کننده ترک خوردگی های پوست می­با شد.برگ حنا نیز به واسطه داشتن ماده ای بنام Lawsone که مشابه ترکیبات نفتالین است با خاصیت اکسیدانی خود باعث همولیز می شود. معرفی بیمار: در این مقاله پسر 7 ساله­ای که با علائم همولیز مراجعه کرده بود معرفی می­گردد. این کودک به دلیل وجود ضایعات وزیکولو بولوز از بدو تولد تحت درمان بوده روز قبل از مراجعه از یک داروی گیاهی که در آن از حنا استفاده شده بود استعمال نموده و پس از 24 ساعت با رنگ پریدگی، ادرار تیره و کاهش سطح هوشیاری مراجعه و بستری شد. بررسی های انجام شده برای بیمار دال بر همولیز حاد به همراه کمبود آنزیم گلوکز 6- فسفات دهیدروژناز بود.