زمینه و هدف: در پرتودرمانی هدف رساندن دز کافی و همگن به تومور و حداقل دز ممکن به ارگانهای مجاور در معرض خطر است. در این مطالعه میزان دز دریافتی و همگنی دز در حجم هدف و همچنین دز رسیده به قلب و ریه حین درمان بیماران مبتلا به سرطان پستان با تکنیک کانفورمال سه بعدی تانژانت وج داربررسی گردید.روش بررسی: تعداد 20 بیمار مبتلا به سرطان پستان سمت چپ با پستان حفظ شده در دو گروه بیماران با پستان بزرگ و کوچک بررسی شدند. طراحی درمان به وسیله نرم افزار ایزوگری صورت گرفت. جهت بررسی میزان دز رسیده به حجم های هدف، قلب و ریه ها از منحنی های دز حجم (DVH) استفاده گردید.یافته ها: شاخص همگنی دز (DHI) در مورد پستان های با حجم کوچک و بزرگ یکسان بود (0.13)، اما شاخص همگنی (HI) در پستان های با حجم کوچکتر به طور معناداری p=0.001 کمتر بود و دز بهتری وجود داشت.برای پستانهای بزرگ درهمه سطوح دز، درصد بیشتری از قلب و ریه درگیر بود اما تفاوت معنادار نبود.نتیجه گیری: با توجه به اینکه همگنی دز در حجم هدف و میزان دز دریافتی اندام های بحرانی در بیماران با اندازه پستان بزرگتر بیشتر است، طراحی درمان این بیماران نیازمند دقت بیشتر بوده و محاسبه شاخصهای ارزیابی دز برای بیمارن ضروری است. در هردوگروه، دز رسیده به قلب و ریه درحد استاندارد بود و باتوجه به حد تحمل توصیه شده برای بافت های نرمال، ریسک عوارض قلبی و ریوی بیماران در سطح قابل قبول بود.