مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان
سال:1386 | دوره:12 | شماره:4 (مسلسل 46) |تعداد مقالات:15

زمینه و هدف: تهوع و استفراغ بعد از عمل یکی از عوارض شایع پس از اعمال جراحی و بیهوشی است که بسیار ناخوشایند بوده و اثرات زیانبار متعددی به دنبال دارد. اگرچه راههای مختلفی جهت کنترل این عارضه ارایه شده است اما اگر این عارضه شایع توسط داروی هوشبری که کاربرد آن اجتناب ناپذیر است قابل حل باشد راه حلی بسیار سودمند خواهد بود. از آنجایی که تیوپنتال سدیم و پروپوفول از داروهای رایج جهت القا بیهوشی هستند در این تحقیق این داروها از نظر کنترل تهوع و استفراغ بعد از عمل مورد مطالعه قرار گرفتند.روش بررسی: در این تحقیق که از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکور بود. 90 بیمار بزرگسال 50-18 ساله )فیزیکال استاتوس کلاس (I که کاندید عمل جراحی انتخابی بودند در یک دوره 8 ماهه در مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی بعثت سنندج مورد بررسی قرار گرفتند. این بیماران بطور تصادفی در دو گروه 45 نفری تقسیم و جهت القای بیهوشی با استفاده از جدول اعداد تصادفی، از پروپوفول و تیوپنتال سدیم استفاده شد. موارد تهوع و استفراغ تا دوازده ساعت پس از عمل در پرسشنامه خاصی که تکمیل کننده از نوع داروهای هوشبر استفاده شده اطلاع نداشت ثبت گردید و در نهایت مورد بررسی آماری قرار گرفت.یافته ها: میانگین سن بیماران 29.4±9 و از نظر جنس 51.12 درصد وزن و 48.86 درصد مرد که اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. نتایج نشان داد که تعداد موارد تهوع و استفراغ متعاقب پروپوفول کمتر بوده و این اختلاف از نظر آماری با گروه تیوپنتال سدیم معنی دار بود (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از آن است که پروپوفول در مقایسه با تیوپنتال سدیم از نظر بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی مفیدتر می باشد و توصیه می شود و در مواردیکه خطرات تهوع و استفراغ بعد از عمل تهدید کننده تر است از پروپوفول جهت القای بیهوشی استفاده شود.

زمینه و هدف: دیابت ملیتوس یکی از شایعترین اختلالات آندوکرینی است که منجر به هیپرگلیسمی و هیپرلیپیدمی می شود. بر اساس پیش بینی های به عمل آمده، شیوع آن در جامعه انسانی در آینده افزایش خواهد یافت. در این تحقیق اثرات عصاره هسته خرما بر غلظت گلوکز و چربی خون در موشهای صحرایی دیابتی نر مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار هر یک با وزن تقریبی 250-240 گرم به چهار گروه: کنترل، دیابتی )چیزی دریافت نکردند(، کنترل تیمار شده و دیابتی تیمار شده با عصاره هسته خرما تقسیم شدند. برای دیابتی کردن حیوانات، داروی استرپتوزتوسین به مقدار 60 mg/kg به صورت داخل صفاقی تزریق شد. گروههای تیمار شده روزانه 0.5 mg/kg عصاره هسته خرما به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. 14 روز بعد، از همه گروهها نمونه خونی گرفته شد و میزان گلوکز و چربی خون اندازه گیری گردید.یافته ها: غلظت گلوکز، کلسترول و LDL در گروه دیابتی در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت (p<0.05). در حالی که سطوح آنها در گروههای دیابتی تیمار شده در مقایسه با گروه دیابتی کاهش معنی داری نشان داد. علاوه بر این، میزان HDL سرم در گروههای دیابتی و دیابتی تیمار شده در مقایسه با گروههای کنترل و کنترل تیمار شده کاهش معنی داری را نشان داد (p<0.05). اما غلظت تری گلیسیرید بین گروههای مختلف تفاوت معنی داری نشان نداد.نتیجه گیری: احتمالا خاصیت هیپولیپیدمی هسته خرما به دلیل ترکیباتی همچون لینولئیک اسید، اولئیک اسید می باشد خاصیت هیپوگلیسمی آن به دلیل وجود عناصری همچون منیزیم و روی است که سنتز و ترشح انسولین را تحریک می کنند و منگنز که دارای اعمالی مشابه انسولین می باشد.

زمینه و هدف: تسکین بی خطر درد زایمان یکی از نکات مهم مامایی مدرن می باشد. مسکن مورد استفاده باید دارای خاصیت مسکنی قوی، اثر سریع و عوارض جانبی حداقل باشد تا بتواند در کاهش درد حین زایمان مناسب باشد. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای اثر پتیدین و ترامادول بر درد، طول مدت زایمان، آپگار نوزاد و عوارض مادری آنها در زنان اول زا انجام شد.روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه RCT سه سوکور بود. حجم نمونه شامل 30 نفر در دو گروه (15 نفر( ترامادول و پتیدین بود و روش نمونه گیری تصادفی با استفاده از تخصیص بلوکهای تصادفی شده بود. ضوابط ورود شامل زنانه حامله پرایمی پاروس با حاملگی ترم، شروع دردهای زایمانی به طور خودبخود، عدم انجام اینداکشن، عدم وجود حاملگی پر خطر و عوارض حاملگی، عدم وجود بیماری زمینه ای و مصرف دارو، عدم سابقه حساسیت دارویی و رسیدن دیلاتاسیون دهانه رحم به 4 سانتی متر بود. با شروع فاز فعال زایمان علایم حیاتی زائو ثبت و درد زائو با مقیاس NRS ثبت گردید. سپس 50 میلی گرم ترامادول و 50 میلی گرم پتیدین در داخل 200 سی سی محلول رینگر به صورت انفوزیون داخل وریدی جهت تخفیف درد در نمونه ها داده می شد و مجداد درد و علایم حیاتی یک ساعت بعد از اتمام تجویز دارو ثبت می شد و عوارض احتمالی در مادر و جنین نیز کنترل می گردید. داده های بدست آمده پس از ورود به نرم افزار آماری SPSS با استفاده از آزمونهای t و X2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و p<0.05 از نظر آماری معنی دار تلقی شد.یافته ها: دو گروه از نظر سن، وزن مادر، میزان تحصیلات و سن حاملگی و وزن نوزاد تفاوت معنی داری با هم نداشتند. میانگین کاهش فشارخون سیستولیک و دیاستولیک در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. از نظر عوارض ایجاد شده در گروه ها ایجاد تهوع، استفراغ و خواب آلودگی در گروه پتیدین بیشتر بود (p<0.05). میانگین مدت فاز فعال مرحله اول زایمان در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. میانگین آپگار نوزادان در دقیقه اول در گروه ترامادول 8.87±0.516 و در گروه پتیدین 8.86±0.363 بود (p>0.05). میانگین آپگار نوزادان در دقیقه پنجم در گروه ترامادول 9.60±0.507 و در گروه پتیدین 9.57±0.514 بود (p>0.05). میانگین کاهش میزان درد در مقیاس NRS در گروه پتیدین 1.28±1.63 امتیاز و در گروه ترامادول 1.00±1.30 امتیاز بود، که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود و گروه پتیدین کاهش درد بیشتری داشتند (p<0.05).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه حاضر به نظر می رسد که پتیدین با توجه به اثرات تخفیف درد بیشتر در مقایسه با ترامادول، ضد درد مامایی مناسب تری باشد، اما در عین حال عوارض مادری آن نظیر تهوع و استفراغ نیز بیشتر است و هر دو دارو باعث کاهش مدت فاز فعال مرحله اول زایمان می شوند و هیچ کدام تاثیر سویی بر آپگار نوزاد تازه متولد شده ندارند.

زمینه و هدف: داروهای استرپتومایسین و افلوکساسین از دسته آنتی بیوتیکهای خانواه آمینو گلیکوزیدی و فلورو کینولونی می باشند، که بر روی بیماریهای حاصل از باکتریهای گرم منفی و بیماریهای عفونی دستگاه تناسلی- ادراری اثر می کنند و در حال حاضر در بسیاری از کشورهای دنیا کاربرد درمانی دارند. این مطالعه در ادامه تحقیقات گذشته و به منظور، پی بردن به اثرات این داروها در ارتباط با مرگ برنامه ریزی شده (Apoptosis) سلولهای لیدیک در بافت بیضه در طول دوره اسپرماتوژنز با روش Tunel در موش صحرایی انجام گردید.روش بررسی: در یک مطالعه تجربی، 30 سر موش صحرایی نژاد ویستار، به سه گروه کنترل و تحت مطالعه تقسیم شدند. هر سه گروه تحت مطالعه (n=20) و کنترل (n=10) در شرایط یکسان از لحاظ مکان و محل زندگی و نوع ماده غذایی و آب آشامیدنی نگهداری می شدند و فقط گروههای تحت مطالعه در مقایسه با گروه کنترل که فقط از حلال دارو )سرم سالین نرمال( به صورت تزریقی استفاده کرده بودند، روزانه به مدت 14 روز از داروهای استرپتومایسین به میزان 40 mg/kg )داخل صفاقی( و افلوکساسین به میزان 72 mg/kg به صورت محلول در آب آشامیدنی استفاده کردند. در روز چهاردهم به منظور مطالعات هیستوپاتولوژیکی، بافت بیضه پس از نمونه برداری و تثبیت در محلول فرمالین 10% جهت بررسی مرگ برنامه ریزی شده (Apoptosis) با تکنیک Tunel به آزمایشگاه پاتولوژی ارجاع داده شد. آنالیز آماری با استفاده از تست آماری ANOVA انجام شد.یافته ها: تعداد سلولهای لیدیک آپوپتوتیک، که به رنگ قهوه ای در آمده بودند در گروه استرپتومایسین برابر با (2.15±11.14) و در گروه افلوکساسین برابر با (6.15±8.17) بود و در گروه کنترل برابر با (1.01±0.41) بود که این تغییرات به میزان (p<0.05) معنی دار بود.نتیجه گیری: از آنجا که، تعدا سلولهای آپوپتوتیک مربوط به سلولهای لیدیک در گروه تحت درمان با استرپتومایسین در مقایسه با داروی افلوکساسین، کمتر می باشد لذا احتمال می رود که این دارو کمتر سبب ناباروری در موشهای نر گردد.

زمینه و هدف: بررسی اسمیر خلط جهت تایید تشخیص سل ریوی توصیه شده است. روش القای خلط یک روش غیر تهاجمی برای نمونه گیری خلط است. در مطالعات دیگری روش القای خلط به عنوان یک روش بی خطر و موثر برای تشخیص میکروبیولوژیک سل در بیماران اسمیر منفی گزارش شده است. این مطالعه به مقایسه ارزش تشخیصی روش القای خلط و برونکوسکوپی در تشخیص سل ریوی می پردازد.روش بررسی: 56 بیمار مشکوک به سل بستری شده در بخش عفونی و ریوی بیمارستان توحید سنندج بررسی شدند. القای خلط و برونکوسکوپی در 2 روز متوالی بر اساس دستورالعمل استاندارد از بیماران بعمل آمد. اسمیر نمونه های بدست آمده با هر دو روش از نظر وجود باسیل اسید فست بررسی شد. معیارهای خروج شامل آسم شدید یا بیماری انسدادی شدید ریوی و حاملگی بود.یافته ها: از 56 بیمار مشکوک به سل که دارای اسمیر خلط منفی و یا بدون خلط بودند، بعد از القای خلط (%14.3) 8 بیمار )5 بیمار اسمیر منفی و 3 بیمار بدون خلط( مثبت شدند. برونکوسکوپی در (%12.5) 7 بیمار مثبت گردید که این تفاوت معنی دار بود (p=0.000).نتیجه گیری: روش القای خلط در تشخیص سل ریوی نسبت به برونکوسکوپی، روش دارای خطر کمتر، آسانتر و حساس تر است. مطالعه حاضر تایید می کند که روش القای خلط با سالین هیپرتونیک یک روش مفید برای افزایش کیفیت تشخیص سل در بیماران دارای اسمیر خلط منفی یا بدون خلط است.

زمینه و هدف: رد حاد کلیه پیوندی یکی از مهمترین عوارض بعد از پیوند کلیه است که تاثیر بسزایی در عملکرد کلیه دارد. این مطالعه با هدف تعیین ارزش پیشگویی سیتوکین های وابسته به Th1 و Th2 با رد حاد کلیه پیوندی انجام گردید.روش بررسی: در این مطالعه که به صورت مقطعی انجام شد. در 60 بیمار پیوند کلیه که اهدا کننده زنده داشتند، سطح سرمی سیتوکین های وابسته به Th1 شامل IL2 و IFNg و سیتوکین های وابسته به Th2 شامل IL4 و IL10 در روزهای قبل از پیوند، روز هفتم و روز چهاردهم بعد از پیوند اندازه گیری شدند، روش اندازه گیری ELISA با کیتهای Bender-med Germany بود. بیماران داروهای ایمونوساپرسیو سیلکوسپورین، مایکوفنلات موفتیل و پردنیزولون دریافت می کردند. رد حاد پیوند در بیست روز اول بعد از پیوند، با افزایش Cr بیشتر از 50% پایه تعریف شد. داده ها با تست T مستقل و نرم افزار SPSS آنالیز شد.یافته ها: در بین 60 بیمار 40 نفر مرد بودند، میانگین سنی 38.82 سال، (%20) 12 مورد رد حاد پیوند رخ داد. ارتباط معناداری بین سطوح سرمی IL2، IL4، IL10، IFNg در افرادی که دچار رد حاد پیوند شده و آنها که نشده بودند وجود نداشت.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، به نظر نمی رسد سطوح سرمی سایتوکین های وابسته به Th1 و Th2 در رد حاد پیوند، نقش کاملا مشخصی داشته باشند و نمی توان از آن به عنوان پیشگویی کننده رد حاد پیوند استفاده نمود.

زمینه و هدف: اختلال تحمل گلوکز و دیابت قندی یکی از شایعترین عوارض در بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور می باشد که تجمع آهن اضافی و بیماری مزن کبدی، عفونتهای ویروسی و یا فاکتورهای ژنتیکی نقش مهمی در پیشرفت بسمت اختلال تحمل گلوکز دارد. هدف از این مطالعه تعیین شیوع هپاتیت C و ارتباط آن با اختلال تحمل گلوکز و دیابت قندی بعنوان عوامل خطرساز می باشد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 195 بیمار مبتلا به بتاتالاسمی ماژور وابسته به تزریق خون، 97 مونث و 98 مذکر با طیف سنی 36-5 سال و میانگین سنی 14.9±6.07 سال مورد ارزیابی قرار گرفتند. تشخیص دیابت و اختلال تحمل گلوکز بر اساس معیارهای ADA و WHO داده شد و آنتی بادی ضد هپاتیت و C و مارکرهای هپاتیت بروش الزا اندازه گیری گردید. داده های بدست آمده با استفاده از آزمون آماری، مجذور کای تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: در 40 بیمار (%20.51)HCV  آنتی بادی به روش الیزا مثبت بود. پس از حذف عوامل مخدوش کننده، غلظت سرمی فریتین (P=0.039) و عفونت هپاتیت C (p=0.006) با اختلال تحمل گلوکز و دیابت قندی ارتباط معنی داری داشتند.نتیجه گیری: با افزایش سن؛ مدت و مقدار خونگیریهای بیمار تالاسمی وابسته به دریافت خون بیشتر می شود و متعاقب آن احتمالا بار آهن و ابتلا به هپاتیت C افزایش می یابد. شیوع دیابت در بیماران تالاسمی بزرگسالان مبتلا به عفونت HCV بطور واضحی افزایش یافته این احتمالا بدین دلیل است که هموسیدروز اثر عفونت HCV را بر روی متابولیسم گلوکز بطور کلینیکی بیشتر می کند. لذا درمان شدید با شلاتورهای آهن و پیشگیری و درمان عفونت هپاتیت C مهمترین معیار در برخورد با هموستاز گلوکز در بیماران تالاسمی وابسته به خون می باشد.

زمینه و هدف: با توجه به ارتباط تنگاتنگ معلمان با دانش آموزان و نقش آنها در ارتقای سلامت روان، شناسایی کودکان در معرض خطر اختلالات روان شناختی و ارجاع آنان برای دریافت کمک های تخصصی، بررسی سلامت روانی در این قشر جامعه ضروری بنظر می رسد. لذا این مطالعه با هدف تعیین وضعیت سلامت روان و عوامل مرتبط با آن در میان معلمین دبیرستهای شهرهای سنندج و بیجار طراحی و اجرا گردید.روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه توصیفی- تحلیلی )مقطعی( بود. حجم نمونه به میزان 1391 نفر برابر با جامعه آماری بود که به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. پس از مراجعه به مدارس و توضیح هدف مطالعه برای معلمان و اخذ رضایت آنها جهت شرکت در مطالعه، داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد سلامت عمومی (CHQ 28) و پرسشنامه محقق ساخته، تکمیل و جمع آوری گردید. در کل میزان پاسخدهی در نمونه ها %60 بود و نهایتا با توجه به ناقص بودن تعدادی از پرسشنامه ها اطلاعات 710 فرد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده پس از ورود به رایانه با کمک نرم افزار آماری SPSS انجام شد و توزیع فراوانی مطلق و نسبی گروهها تعیین شد و جهت تحلیل داده ها از آزمون مجذور کای استفاده گردید.یافته ها: شیوع عدم سلامت روان در میان افراد مورد مطالعه 33.5% بوده که به تفکیک در سنندج 34% و در بیجار 32.9% بود. همچنین میزان عدم سلامت روان در جنس مذکر و مونث به ترتیب 34.7% و 32.1% بود. در بین عوامل مرتبط با سلامت روان فقط بین تعداد اعضای خانواده با عدم سلامت روان رابطه معنی داری دیده شد، به گونه ای که بیشترین شیوع عدم سلامت روان مرتبط به تعداد اعضای خانواده 2 نفر با 53.2% و کمترین شیوع مرتبط به تعداد اعضای خانواده 4 نفر با 27.7% بود (p<0.001).نتیجه گیری: نظر به شیوع بالای عدم سلامت روان در میان معلمان در این مطالعه، طراحی مطالعات وسیعتر در این زمینه در سطح استان و انجام اقدامات مداخله ای برای ایجاد وضعیت زندگی مناسب تر برای معلمان و رفع مشکلات آنها و ایجاد امنیت و رضایت شغلی در این قشر و شناخت فاکتورهای استرس زا در آنها با انجام مطالعات آتی، ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: در اعمال جراحی کودکان، محیط نا آشنای اتاق عمل و ترس از عمل جراحی، مشکلات متعددی برای کودک، والدین و تیم بیهوشی ایجاد می کند. مسلما تحمل استرس ناشی از بیهوشی و عمل جراحی برای کودکان آسان نیست. تجویز آرامبخش ها و یا مخدرها به صورت وریدی علاوه بر ایجاد عوارض جانبی، به علت نیاز به رگ گیری موجب ترس و اضطراب بیشتر در کودکان می شود. بنابراین در این مطالعه برای جلوگیری از عوارض فوق از داروی آرام بخش خوراکی استفاده شد.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور 60 کودک 7-1 ساله به صورت تصادفی، به دو گروه درمانی کتامین خوراکی و دارونما تقسیم شدند. قبل از تجویز دارو وضعیت رفتاری، ضربان قلب و تعداد تنفس کودکان در برگ مخصوص ثبت گردید. نیم ساعت بعد از تجویز دارو یا دارونما کودکان به اتاق عمل منتقل و وضعیت رفتاری )نحوه جدا شدن از والدین(، تعداد ضربان قلب و تعداد تنفس کودکان مجداد بررسی و یادداشت گردید. داده ها پس از جمع آوری تحت آنالیز آماری قرار گرفتند.یافته ها: سی دقیقه پس از تجویز دارو، در مقایسه با دارونما در گروهی که کتامین دریافت کرده بودند کودکان به راحتی از والدین جدا شده و آرام تر بودند و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (p<0.001). تعداد ضربانات قلب نیز در گروهی که کتامین دریافت کرده بودند به صورت معنی داری کم بود (p<0.01). تغییرات تنفسی نیز در گروهی که کتامین دریافت کرده بودند به صورت معنی داری کم بود (p<0.01).نتیجه گیری: تجویز کتامین خوراکی حدود نیم ساعت قبل از عمل جراحی در تسکین مناسب کودکان موثر بوده و می تواند ضربانات قلب و تعداد تنفس را به طور نسبی کاهش دهد. این امر موجب کاهش ترس و وحشت شده، جدا شدن کودکان را از والدین تسهیل و به القای بیهوشی آرام کمک می نماید.

زمینه و هدف: روی یک عنصر ضروری برای سلامتی انسان بوده و کمبود آن می تواند انواع ناهنجاری های بیوشیمیایی را در انسان ایجاد نماید. سطح سرمی روی در نوجوانان شهر سنندج مشخص نیست. هدف این مطالعه تعیین سطح سرمی روی در دانش آموزان دوره راهنمایی شهر سنندج و ارتباط آن با جنس، نمایه توده حجمی بدن و وضعیت تحصیلی بود.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی 301 نفر دانش آموز پسر و دختر در مدارس راهنمایی شهر سنندج به صورت تصادفی انتخاب و ضمن تعیین نمایه توده حجمی بدن و بررسی وضعیت تحصیلی، غلظت روی سرم آنها با اسپکترومتری جذب اتمی شعله ای اندازه گیری شد. داده های گردآویر شده با استفاده از تستهای آماری تی، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین کلی روس سرم، بدون در نظر گرفتن جنس 90.1±19.1 میکروگرم بر دسی لیتر بود. میانگین سطح سرمی روی در پسران، 93.6±22.6 میکروگرم بر دسی لیتر و بطور معنی داری بیشتر از میانگین سطح سرمی روی در دختران، 87.4±15.4 میکروگرم در دسی لیتر، بود (p<0.05). در 31.2 درصد از دانش آموزان میزان روی سرم کمتر از نرمال بود. بین شاخص توده بدون و وضعیت تحصیلی دانش آموزان با میزان روی سرم ارتباطی مشاهده نشد.نتیجه گیری: بیش از 30 درصد از دانش آموزان دوره راهنمایی در شهر سنندج دچار کمبود شدید و یا خفیف روی هستند. نظر به اهمیت روی در سلامت انسان مطالعات کاملتری بمنظور آگاهی از وضعیت روی سرم در سطح استان و به منظور برنامه ریزی جهت مداخلات بعدی پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: در اکثر مردم هر کلیه دارای یک شریان و یک ورید می باشد. تعدد شرائین و وریدهای کلیه از یافته های نسبتا شایع است و سی تی آنژیوگرافی یک روش جدید و آسان و سریع و نسبت به آنژیوگرافی معمولی فاقد عارضه می باشد. هدف از این مطالعه معرفی روش جدی سی تی آنژیوگرافی و بررسی فراوانی تعدد عروقی کلیه در بیماران مورد مطالعه بود.روش بررسی: طی مدت یکسال تعداد 62 نفر شامل 48 نفر مرد و 14 نفر زن با سن 7 تا 74 سال و میانگین سنی 25.68 سال با سی تی اسکن اسپیرال مورد سی تی آنژیوگرافی آئورت شکمی قرار گرفتند و تصاویر آنژیوگرافیک با بازسازی کامپیوتری تهیه و مورد مطالعه قرار گرفت.یافته ها: از تعداد 124 کلیه که مورد بررسی قرار گرفت 98 مورد (%79) دارای یک شریان منفرد، 20 مورد (%16.1) دارای دو شریان، 4 مورد (%3.2) دارای سه شریان و دو مورد (%1.6) دارای چهار شریان بودند. از 124 کلیه در تعداد 109 کلیه (%88) یک ورید منفرد و در 15 مورد (%12) دو ورید برای هر کلیه مشاهده شد. برای هیچیک از کلیه ها بیش از دو ورید کشف نشد و در یکی از موارد ورید فرعی از خلف آئورت عبور کرده بود (Circumaortic Renal vein or Renal collar). سی تی آنژیوگرافی بدون هیچ عارضه ای در بیماران مورد بررسی در مدت کمتر از پنج دقیقه انجام شد و تنها یافته بالینی، احساس گرم شدن در یک چهارم بیماران و حالت تهوع در یک بیمار بود.نتیجه گیری: در این بررسی میزان تعدد عروق کلیه ها نسبت به سایر مطالعات قدری کمتر بود. با سی تی آنژیوگرافی اسپیرال و بازسازی های کامپوتری می توان شریانها و وریدهای کلیوی را بطور دقیق در زمان بسیار کوتاهی و بدون ایجاد ناراحتی برای بیمار بررسی نمود و در عین حال از عوارض تهاجمی آنژیوگرافی معمول پرهیز نمود.