مقدمه و هدف: نفرولیتوتریپسی پوستی اغلب مواقع تحت بی هوشی عمومی انجام می گیرد، در حالی که عوارض و هزینه بی هوشی عمومی بیشتر از بی حسی نخاعی می باشد، هدف این مطالعه مقایسه کارایی و عوارض بی حسی نخاعی و بی هوشی عمومی در بیماران بزرگسال کاندید عمل نفرولیتوتریپسی پوستی بود.مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی است که طی سال های 1387-1388 بر روی 110 بیمار بالای 18 سال مبتلا به سنگ کلیه و حالب فوقانی کاندید نفرولیتوتریپسی پوستی که به کلینیک ارولوژی شهید مفتح یاسوج مراجعه نمودند انجام شد، بیماران بعد از اخذ رضایت آگاهانه جهت انجام عمل و نوع بی هوشی به روش زلن به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند، در گروه اول به روش استاندارد تحت بی هوشی عمومی قرار گرفتند و در گروه دوم بی حسی نخاعی در حالت نشسته با نیدل اسپاینال شماره 23-25 در فضای بین مهره ای L4 و با 2.5 میلی لیتر بوپیواکائین 0.5 درصد و 0.5 میلی لیتر فنتانیل (25 میکروگرم) به روش استاندارد انجام شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مجذور کای و تی دانشجویی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: متوسط اندازه سنگ در گروه اول و دوم به ترتیب 30.9±10.6 میلی متر و 32.8±9.8 میلی متر بود که از این نظر اختلاف معنی داری نداشتند (P>0.05). از نظر کارآیی و موفقیت عمل در گروه اول و دوم، به ترتیب 80 درصد و 72.7 درصد عاری از سنگ بودند، یا رزیدو کمتر از 4 میلی متر داشتند. نیاز به داروهای مخدر در روز عمل در گروه اول و دوم به ترتیب 12.4±3.1 میلی گرم و 7.8±2.3 میلی گرم معادل مورفین سولفات بود که اختلاف معنی داری با هم داشتند(P=0.03). همچنین میانگین هزینه داروهای بی هوشی در گروه اول و دوم به ترتیب 23±3.7 و 4.5±1.3 دلار بود که اختلاف معنی داری با هم داشتند (P=0.001).نتیجه گیری: بی حسی نخاعی با ترکیب مارکائین و فنتانیل یک روش ایمن و با کارآیی بالا جهت انجام عمل نفرولیتوتریپسی پوستی در افراد بزرگسال بوده و یک روش کم هزینه برای این عمل می باشد.