ارمغان دانش
سال:1386 | دوره:12 | شماره:2 (پی در پی 46) |تعداد مقالات:15

مقدمه و هدف: روش بیهوشی با جریان گازی کم که در آن جریان گاز تازه کمتر از حجم دقیقه ای بیمار می باشد باعث بهبود مراقبت از بیمار می شود و مزایایی دارد از جمله؛ کاهش هیپوترمی حین عمل، کاهش لرز بعد از عمل و افزایش منافع اقتصادی و زیست محیطی. هدف از این مطالعه تعیین اثر بیهوشی استنشاقی با جریان گازی کم بر وضع همودینامیک حین عمل و مقایسه آن با بیهوشی با جریان گازی زیاد بود.مواد و روش ها: این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی یک سو کور آینده نگر بود، در سال 1384 در بیمارستان امام خمینی تبریز انجام گرفت. در این بررسی 97 بیمار با وضعیت فیزیکی I و II که کاندیدای عمل لاپاراتومی بودند بعد از القا معمولی بیهوشی، در مرحله نگهداری به دو گروه I (بیهوشی با جریان زیاد) و گروه II (بیهوشی با جریان کم) تقسیم شدند. تمام بیماران در طول عمل از نظر فعالیت الکتریکی قلب، فشار خون، ضربان قلب، درصد اشباع اکسیژن، دی اکسید کربن انتهای بازدمی، درجه حرارت، اندازه گیری درصدهای دمی و بازدمی اکسیژن و نیتروس اکساید و هالوتان مانیتور شدند. 46 بیمار تحت بیهوشی با جریان زیاد و 51 بیمار تحت بیهوشی با جریان کم قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مجذور کای، مان ویتنی یو، تی غیر زوجی و تکراری آنالیز گردید.یافته ها: میانگین فشارخون در گروه I قبل از عمل (سیستول 138±20 و دیاستول 78±15 میلی متر جیوه )، حین عمل (سیستول 105±31 و دیاستول 64±10 میلی متر جیوه) و در ریکاوری (سیستول 116±15 و دیاستول 70±13 میلی متر جیوه) بود. میانگین فشارخون در گروه II قبل از عمل (سیستول 139±22 و دیاستول 79±22 میلی متر جیوه)، حین عمل (سیستول 122±21 و دیاستول 75±17 میلی متر جیوه) و در ریکاوری (سیستول 118±15 و دیاستول 77±17 میلی متر جیوه) بود که تفاوت های موجود معنی دار است (P=0.01). میانگین ضربان قلب در گروه i قبل از عمل 90±18، حین عمل 70±14 و در ریکاوری 126 ضربان در دقیقه بود. در گروهII ، میانگین ضربان قلب قبل از عمل 87.9±21، حین عمل 86±16 و در ریکاوری 104±17 ضربان در دقیقه بود که تفاوت ها معنی دار بوده است. اختلاف معنی داری از نظر جنس، سن و وزن بین دو گروه وجود نداشت.نتیجه گیری:نگهداری بیهوشی با جریان کم گازهای بیهوشی، وضع همودینامیک بیشتری را حین عمل جراحی حفظ می کند.

مقدمه و هدف: خطر بروز هپاتیت ب مزمن از میزان 5 درصد در بیماران دارای سیستم ایمنی سالم به بیش از 20 درصد در بیماران آلوده به ویروس نقص ایمنی انسانی افزایش می یابد. اثربخشی واکسن هپاتیت ب در بیماران آلوده به عفونت ویروس نقص ایمنی انسانی، بین 23.8-56 درصد ذکر شده است. هدف از این مطالعه تعیین میزان پاسخ دهی مناسب به واکسن هپاتیت ب در بیماران آلوده به ویروس نقص ایمنی انسانی بود.مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی خود شاهد است. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مراجعه کننده به مرکز مشاوره بیماران آلوده به ویروس نقص ایمنی انسانی و ایدز سنندج در سال 1385 بود که سرولوژی آنها از نظر وجود آنتی بادی ویروس نقص ایمنی انسانی تایید شده و از نظر ابتلا به عفونت ویروس هپاتیت ب منفی بودند. حجم نمونه شامل 51 نفر بود و روش نمونه گیری سرشماری بود. برای بیماران در سه نوبت واکسن هپاتیت با دوز 20 میکروگرم در فواصل 6-1-0 ماه تزریق شد و 2 ماه بعد از تلقیح آخرین دوز واکسن ،تیتر آنتی بادی در آنها اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و شاخص های توصیفی و رگرسیون و آزمون های آماری ناپارامتری کروسکال والیس و اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی نمونه های مورد مطالعه 33.68±8.37 سال بود. 2 نفر (3.9 درصد) از نمونه ها زن و 49 نفر (96.1 درصد) مرد بودند. میانگین سطح آنتی بادی ضد آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت ب در بیماران 47.55±71.58 میلی واحد بین المللی بر میلی لیتر بود. از نظر پاسخ ایمنی 31 نفر (60.8 درصد) دارای سطح آنتی بادی کمتر از 10 میلی واحد بین المللی بر میلی لیتر و 20 نفر (39.2 درصد) دارای سطح آنتی بادی بیشتر از 10 میلی واحد بین المللی بر میلی لیتر بودند. همچنین بین سطح آنتی بادی و شمارش لنفوسیت های T-CD4+ ارتباط معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه موید پاسخ ایمنی ضعیف تری در بیماران آلوده به ویروس نقص ایمنی انسانی به واکسن هپاتیت ب در مقایسه با افراد عادی می باشد. انجام مطالعات بعدی با دوز دو برابر و یا تکرار دوز روتین خصوصا با توجه به شمارش سلول های لنفوسیت T-CD4+ می تواند کمک کننده باشد.

زمینه و هدف: ترومای انگشت یکی از آسیب های شایع ارتوپدی می باشد که اغلب می توان به وسیله بی حسی موضعی آن را مورد بررسی و درمان قرار داد. روش مرسوم بی حسی موضعی همان بلوک انگشتی مرسوم است که اعصاب انگشت را در دو طرف بی حس می کند. دو روش دیگر که کمتر مورد استفاده قرار می گیرد؛ یکی بلوک انگشت به طریق ترانس تکال (پولی) که نیاز به مقادیر کمتر لیدوکائین دارد و عوارض عصبی عروقی هم ندارد و دیگری بلوک زیر جلدی که از نظر عملی راحت تر می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه سه روش مختلف بلوک انگشت از نظر اثربخشی و زمان بی حسی بود.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی است که روی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان کاشانی اصفهان که به نحوی به علت آسیب یکی از انگشت ها نیاز به عمل جراحی پیدا کرده بودند در سال 1385 انجام گرفت. بیماران به صورت تخصیص تصادفی بلوکی در سه گروه قرار گرفته و با یکی از سه روش ذکر شده عمل جراحی شدند. مقایسه سه روش در سه گروه 50 نفری بر حسب زمان بی حسی و نیاز به بی حسی مجدد یا استفاده از روش دیگر بی حسی انجام شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری تی و دقیق فیشر آنالیز گردید.یافته ها: متوسط زمان بی حسی در گروه اول (ترانس تکال) 34.2 دقیقه، در گروه دوم (مرسوم) 33.8 دقیقه و در گروه سوم (زیرجلدی) 34 دقیقه بود که تفاوت معنی داری بین سه گروه وجود نداشت. در گروه اول در هیچ موردی نیاز به بی حسی مجدد یا کمکی از نظر میزان بی حسی نبود، ولی در گروه دوم در 5 مورد (7 انگشت) و در گروه سوم در 9 مورد (11 انگشت) نیاز به بی حسی مجدد یا کمکی شد که تفاوت معنی داری مشاهده گردید (P<0.05).نتیجه گیری: روش بلوک ترانس تکال با توجه به نیاز به حجم کمتر لیدوکائین و تعداد تزریق کمتر و با توجه به یکسان بودن زمان بی حسی و ایجاد بی حسی موثرتر و احتمال آسیب شریانی عصبی در روش مرسوم، جایگزین مناسبی برای روش مرسوم وتزریق زیرجلدی می باشد.

مقدمه و هدف: دیابت ملیتوس شایع ترین اختلال غدد درون ریز در انسان است و دارای عوارض متعدد از جمله عوارض گوارشی است. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر پودر زنجبیل بر تغییرات ایجاد شده در اثر دیابت در روده کوچک موش صحرایی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی که در سال 1385 در بخش آناتومی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه انجام گرفت، از 24 سر موش صحرایی نژاد ویستار با میانگین وزنی 250±20 گرم در سه گروه هشت تایی استفاده شد. گروه اول کنترل (سالم)، گروه دوم دیابتی و گرم سوم دیابتی درمان شده با پودر زنجبیل (درمان) به میزان 5 درصد غذای مصرفی بود. برای ایجاد دیابت از داروی استرپتوزوتوسین به میزان 60 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت تزریق داخل صفاقی استفاده شد. پس از گذشت 8 هفته با بیهوش کردن حیوانات محفظه شکم باز و روده کوچک را به دقت جدا کرده و بعد از اندازه گیری طول و وزن آن از هر بخش دئودنوم، ژژنوم و ایلئوم نمونه برداشته شد و بعد از پردازش بافتی لام های با رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین تهیه و با استفاده از قطعه چشمی مدرج طول پرز، عمق کریپت و ضخامت لایه عضلانی دیواره روده بررسی شد. برای آنالیز آماری از نرم افزار SPSS و آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی استفاده شد.یافته ها: میانگین طول و وزن روده کوچک، طول پرزها و ضخامت لایه عضلانی در هر سه قسمت روده و عمق کریپت در دئودنوم و ژژنوم در موش های دیابتی در مقایسه با موش های کنترل و درمان افزایش معنی دار آماری نشان داد، اما این شاخص ها در گروه درمان شده با پودر زنجبیل نسبت به گروه موش های کنترل تفاوت معنی داری نشان نداد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که زنجبیل احتمالا با کاهش استرس اکسیداتیو تا حد زیادی تغییرات پاتولوژیک ناشی از دیابت را در روده کوچک کاهش می دهد.

مقدمه و هدف: ارزیابی کیفیت پروتئین مواد غذایی به دلایل بیولوژیک و اقتصادی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به همین علت روش های بیولوژیک، میکروبیولوژیک، شیمیایی و تلفیقی برای تعیین کیفیت پروتئین ها معرفی شده است. با توجه به اهمیت کیفیت پروتئین غذاها، به ویژه در خانوارهای کم درآمد، این مطالعه با هدف مقایسه هضم پروتئین یک نمونه غذای صنعتی (هومانا بر پایه برنج) با یک نمونه غذای خانگی (بر پایه مخلوط برنج به علاوه لوبیا) در موش های صحرایی نر انجام گرفت.مواد و روش ها: این تحقیق تجربی روی 32 سر موش صحرایی نر در سن 21 روز از نژاد ویستار انجام گرفت. موش ها در گروههای هشت تایی تحت 4 رژیم غذایی شامل؛ 2 رژیم مورد (غذای صنعتی و غذای خانگی)، 1 رژیم استاندارد (کازئین به علاوه متیونین) و 1 رژیم پایه (بدون پروتئین) با میانگین وزنی 65.4 گرم در هر گروه برای مطالعه قابلیت حقیقی هضم پروتئین و قابلیت هضم ظاهری پروتئین به صورت تصادفی در گروه بیوشیمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال 1385 قرار داده شدند. طول مدت مطالعه برای قابلیت حقیقی هضم پروتئین و قابلیت هضم ظاهری پروتئین، 9 روز بود. میزان قابلیت حقیقی هضم پروتئین و قابلیت هضم ظاهری پروتئین گروهها از طریق آنالیز واریانس همراه با آزمون توکی با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: شـاخص قابلیت حقیقی هضم پروتئین 87±8, 92.8±4 و 79.7±1.6، قابلیت هضم ظاهری پروتئین 80.6±4.2, 89.8±4.3 و 76.8±1.6 به ترتیب؛ بـرای پروتئیـن کـازئین به علاوه متیونین، غذای صنعتی و غذای خانگی بود. همچنین نتایج آزمون آماری آنالیز واریانس قابلیت حقیقی هضم پروتئین و قابلیت هضم ظاهری پروتئین بین سه گروه کـازئین به علاوه متیونین، غذای صنعتی و غذای خانگی معنی دار می باشد (p<0.0001).نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهند که هضم پروتئین غذای خانگی بر پایه مخلوط برنج به علاوه لوبیا در مقایسه با غذای صنعتی هومانا تقریبا برابر است.

مقدمه و هدف: فعالیت جسمانی منظم در ارتباط با نتایج مثبت متعددی در جوانان است. میزان فعالیت جسمانی در طی دوران دبیرستان دختران نوجوان ایرانی در مقایسه با پسران پایین تر است. برای توقف و یا معکوس کردن این روند کاهش، مداخلات مبتنی بر تئوری ها و الگوهای گوناگون با هدف افزایش رفتار ورزشی دختران مورد نیاز است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر مداخله مدرسه ـ محور مبتنی بر الگوی ارتقا سلامت پندر برای افزایش فعالیت جسمانی دانش آموزان دختر بود.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی آموزش بهداشت تصادفی شده با گروه شاهد بوده و تاثیر اجرای یک برنامه آموزشی 24 هفته ای مبتنی بر الگوی ارتقا سلامت پندر را به منظور بهبود عوامل شناختی و روانی اجتماعی مرتبط با فعالیت جسمانی و افزایش رفتار ورزشی، دختران نوجوان (106 نفر) شهر سنندج را در سال 1385 ارزشیابی کرد. برنامه مداخله شامل؛ جلسات آموزشی و مشاوره های متناسب شده بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری کولموگروف- اسمیرنوف، تی مستقل و زوجی، مان ویتنی و ویلکاکسون آنالیز گردید.یافته ها: افزایش وقت صرف شده روزانه برای فعالیت جسمانی گروه تجربی در مقایسه با شروع مطالعه، 45 دقیقه بود. مداخله موجب تاثیر مثبت و معنی داری در پیشرفت مراحل آمادگی، بهبود خود کارآمدی درک شده، لذت درک شده مرتبط با رفتار، تاثیرات بین فردی، داشتن برنامه ریزی برای عمل، همچنین کاهش موانع درک شده و ترجیحات رقابت کننده با انجام فعالیت در گروه تجربی شد  (p£0.0001-0.04).نتیجه گیری: ارزشیابی پیامدها در پایان برنامه مداخله، اثرات مثبت برنامه را بر مراحل تغییر، تعیین کننده های بالقوه رفتار فعالیت جسمانی و متوسط فعالیت جسمانی روزانه نشان داد. نسبت قابل توجه افراد مراحل عمل و نگهداری گروه تجربی در مقایسه با آزمون پایه، رسیدن به معیار توصیه شده برای فعالیت جسمانی نوجوانان، از نتایج امیدوار کننده مداخله مدرسه مدار مبتنی بر الگوی ارتقا سلامت پندر محسوب می شود.

مقدمه و هدف: واکنش های آلرژیک علیه لاتکس مخصوصا در بین پرسنل بهداشتی و سایر افراد با تماس بالا با لاتکس در ده سال گذشته افزایش یافته است. با توجه به شیوع بالا و ارتباط آن با بیماری هایی از جمله آسم شغلی، تعیین شیوع آن در بین پرسنل بهداشتی حایز اهمیت است. این مطالعه با هدف تعیین شیوع آلرژی به لاتکس و میوه های دارای واکنش متقاطع با لاتکس در پرسنل اتاق های عمل بیمارستان های شیراز انجام گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی به صورت مقطعی به روش سرشماری 580 نفر از پرسنل اتاق عمل ده بیمارستان خصوصی و دولتی شیراز در سال 1385مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای حاوی اطلاعات شخصی، سابقه حساسیت به لاتکس و غذاهایی که واکنش متقاطع با لاتکس دارند بود. سپس تست پوستی خراش (پریک) برای لاتکس و میوه های موز، کیوی و سیب زمینی که با لاتکس واکنش متقاطع دارند صورت گرفت. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS و آزمون مجذور کای آنالیز گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که 104 نفر (17.9 درصد) دارای تست پوستی مثبت برای لاتکس بودند. در این مطالعه رابطه معنی داری بین تست پوستی مثبت و آتوپی، کهیر و آلرژی غذایی مشاهده شد. این رابطه در مورد کیوی نیز معنی دار بود (p<0.05). شیوع تحت تاثیر عواملی مانند؛ جنسیت، سن، میزان تحصیلات، میزان مصرف دستکش، سابقه درماتیت تماسی و وضعیت سیگار کشیدن نبود.نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای حساسیت به لاتکس در بین پرسنل اتاق عمل به نظر می رسد که انجام تست های غربالگری در بین این افراد جهت توجیه علایم فعلی و پیش گیری بیماری های آینده این افراد کمک کننده باشد.

مقدمه و هدف: لیشمانیوز احشایی یا کالا آزار بیماریی است که به وسیله انگل های تک یاخته ای داخل سلولی از جنس لیشمانیا ایجاد می شود. کالا آزار در بعضی از مناطق ایران به صورت آندمیک و اغلب در کودکان زیر 10 سال دیده می شود. با توجه به نامشخص بودن وضعیت اپیدمیولوژیک کالا آزار در شهرستان بویراحمد، مطالعه حاضر با هدف بررسی سرواپیدمیولوژی بیماری لیشمانیوز احشایی صورت گرفت.مواد و روش ها: در این بررسی توصیفی، 1628 نمونه خون از کودکان 10 سال و زیر 10 سال در شهرستان بویراحمد در سال 1384 با روش نمونه گیری تصادفی ساده تهیه گردید. جهت بررسی آلودگی احتمالی در مخازن انگل، تعداد 25 قلاده سگ از مناطق مختلف این شهرستان شکار و نمونه های لازم از کبد، طحال و خون آنها تهیه گردید. نمونه های تهیه شده با روش سرولوژی آگلوتیناسیون مستقیم و کشت انگل از نظر آلودگی به لیشمانیا مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمایش ها به کمک نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون مجذور کای آنالیز گردیدند.یافته ها: از تعداد کل افراد مورد مطالعه 749 مورد (46.1 درصد) پسر و 879 مورد (53.9 درصد) دختر بودند که 50 مورد (3.09 درصد) مثبت بودند. میزان آلودگی در دخترها 21 مورد (2.37 درصد) کمتر از پسرها 29 مورد (3.87 درصد) بوده است. از لحاظ آماری بین جنس و تیتر آنتی بادی رابطه معنی داری یافت نشد. بیشترین میزان آلودگی 8 مورد (14.82 درصد) در سن 10 سالگی مشاهده گردید. از نظر آلودگی مخازن احتمالی لیشمانیوز در منطقه مورد مطالعه، هیچ کدام از سگ های مورد مطالعه به لیشمانیا آلوده نبودند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل می توان نتیجه گیری کرد که بیماری کالا آزار از بیماری های آندمیک در شهرستان بویراحمد می باشد که در بین جامعه به صورت منطقه ای در گردش است. عدم وجود آلودگی در سگ های مورد مطالعه می تواند به علت کم بودن تعداد نمونه ها و یا آلوده نبودن سگ های مناطقی که از آنجا نمونه ها تهیه شده باشد.

مقدمه و هدف: اخیرا ارزیابی جامع وضعیت مبتلایان به سرطان اهمیت ویژه ای پیدا کرده و از ارزیابی سنتی پیامدهای زیست پزشکی فراتر رفته و بررسی تاثیرات بیماری بر کیفیت زندگی بیماران را نیز در برگرفته است. سازمان اروپایی تحقیقات و درمان سرطان به منظور ارزشیابی اثرات بیماری و درمان بر زندگی روزمره مبتلایان به سرطان پرسشنامه ای مشتمل بر 30 سوال فراهم نموده است. این پرسشنامه به زبان های متعددی ترجمه شده و در بسیاری از کشورها مورد استفاده قرار گرفته است، اما تاکنون رواسازی ویرایش سوم نسخه فارسی این پرسشنامه در ایران انجام نشده است. این مطالعه با هدف تعیین روایی و پایایی پرسشنامه 30 سوالی سنجش کیفیت زندگی در مبتلایان به سرطان انجام شده است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر، مطالعه ای تحلیلی است که به منظور تعیین روایی و پایایی ویرایش سوم پرسشنامه سنجش کیفیت زندگی روی نمونه ای از مبتلایان به سرطان پستان صورت گرفته است. پرسشنامه مورد نظر برای کلیه افراد مراجعه کننده به بخش شیمی درمانی بیمارستان نمازی شیراز در فاصله زمانی 1/10/1384 لغایت 30/11/1384 تکمیل و نهایتا از بین این تعداد 132 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. پایایی با استفاده از تعیین ثبات داخلی (ضریب آلفای کرونباخ) حیطه های چند سوالی ارزیابی شد. ضریب همبستگی پیرسون برای تعیین روایی سازه (روایی همگرایی و تمایز) مورد استفاده قرار گرفت. روایی بالینی با مقایسه گروههای شناخته شده با استفاده از آزمون آنالیز واریانس و کروسکال والیس تعیین گردید. کلیه محاسبات با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.یافته ها: در تحلیل پایایی پرسشنامه، بیشتر حیطه ها از پایایی مناسب (ضریب آلفای کرونباخ 0.7<) برخوردار بودند، به جز سه حیطه خستگی، درد، تهوع و استفراغ که دارای پایایی قابل قبول تشخیص داده شدند. تمام حیطه های چند سوالی دارای روایی همگرایی مناسب بودند (r>0.4). روایی تمایز در تمام سوالات به جز سوال 4 حیطه عملکرد جسمانی مشاهده شد. نتایج مقایسه گروههای شناخته شده نیز نشان داد که بیماران با درجه بالاتر، عملکردهای ضعیف تر و علایم بیشتری از بیماری را بر اساس پرسشنامه گزارش کردند.نتیجه گیری: سومین نسخه فارسی پرسشنامه 30 سوالی سنجش کیفیت زندگی در مبتلایان به سرطان ابزاری پایا و معتبر است و می تواند در تحقیقات اپیدمیولوژیکی و بالینی سرطان مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه و هدف: پدیده آلودگی هوا در مناطق شهری و صنعتی از مهمترین مشکلات زیست محیطی می باشد که سلامت انسان ها را تهدید می نماید. از جمله این آلاینده ها، ذرات معلق در هوا می باشد که به ازای افزایش هر 10 میکروگرم بر متر مکعب از آن در هوا، میزان مرگ و میر 1 تا 3 درصد افزایش می یابد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان آلودگی ذرات معلق در هوای شهر گچساران انجام گردید.مواد و روش ها: این یک مطالعه تحلیلی به صورت طولی است که نمونه های هوا (6936 نمونه) در این بررسی به صورت 24 ساعته در طول سال 1384 جمع آوری گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری تی دانشجویی، آنالیز واریانس و همبستگی پیرسون تحلیل گردید.یافته ها: نتایج حاکی از وجود ارتباط خطی مستقیم بین درجه حرارت هوا و میزان غلظت ذرات معلق می باشد (p<0.001)، به گونه ای که میانگین این میزان در فصول تابستان (226.3 میکروگرم بر مترمکعب)، بهار (167.8 میکروگرم بر مترمکعب)، پاییز (111.6 میکروگرم بر متر مکعب) و زمستان (85.7 میکروگرم بر متر مکعب)، به ترتیب بیشترین تا کمترین مقدار را به خود اختصاص داده اند (p<0.05). همچنین میانگین غلظت 24 ساعته آلاینده ها در ماه های مختلف نشان می دهد که در سه ماه اردیبهشت، تیر و مرداد، غلظت ذرات معلق بالاتر از حد مجاز (260 میکروگرم بر مترمکعب) بوده است.نتیجه گیری: خشکی هوای منطقه، کمبود رطوبت هوا و بارندگی و درجه حرارت بالای هوا همراه با وجود تاسیسات عظیم صنعتی در محدوده این شهر از عوامل بالقوه بالا بودن آلودگی هوا در شهر گچساران می باشد.

مقدمه و هدف: امروزه خانواده های بسیاری از حیوانات خانگی مراقبت می کنند. بررسی پیامدهای روانی نگهداری حیوانات و همچنین بررسی صفات شخصیتی این افراد از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت سلامت روانی و ویژگی های شخصیتی صاحبان حیوانات خانگی مراجعه کننده به کلینیک دامپزشکی دانشگاه تهران می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تعداد 612 نفر از صاحبان حیوانات خانگی (143 نفر صاحب گربه، 162 نفر صاحب سگ، 155 نفر صاحب پرنده و 152 نفر صاحب سایر حیوانات) که در طی یک دوره یک ساله از اول دی ماه 1384 تا آخر آذر 1385 به کلینیک دامپزشکی دانشگاه تهران مراجعه کرده بودند، به صورت نمونه گیری در دسترس و با استفاده از پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه خزانه سوالات شخصیتی بین المللی مورد بررسی قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بیشترین درصد اختلال در صاحبان پرنده (234 نفر، 38.3 درصد) و کمترین آن در صاحبان سایر حیوانات (129 نفر، 24.3 درصد) مشاهده گردید. از مجموع تعداد افراد 4 گروه، 188 نفر (30.7 درصد) مشکوک به اختلال سلامت روان بودند. 122 نفر (20 درصد) دارای علایم جسمانی، 182 نفر (29.7 درصد) دارای اضطراب، 149 نفر (24.3 درصد) دارای اختلال در عملکرد اجتماعی و 84 نفر (13.7 درصد) دارای افسردگی بودند. تنها در بعد اختلال در عملکرد اجتماعی، صاحبان پرنده نسبت به صاحبان سایر حیوانات دارای اختلال بیشتری بودند (p=0.01). در ابعاد شخصیتی، صاحبان سگ از سطح پایین تری از سازش پذیری و پذیرا بودن نسبت به تجارب در مقایسه با سه گروه دیگر برخوردار بودند. صاحبان سایر حیوانات از ثبات هیجانی بالاتری نسبت به سه گروه دیگر برخوردار بودند.نتیجه گیری: بر خلاف سایر کشورها، در ایران ممکن است داشتن حیوان خانگی میزان سلامت روان افراد را کاهش دهد یا این که احتمالا افراد با سلامت روان پایین تر، بیشتر اقدام به نگهداری حیوانات کرده باشند. در زمینه ویژگی های شخصیتی نیز به نظر می رسد صاحبان سگ افرادی ناسازگارتر و صاحبان سایر حیوانات افرادی با ثبات هیجانی بالاتر و از لحاظ سلامت روان در وضعیت بهتری نسبت به سه گروه دیگر باشند.

مقدمه و هدف: گازهای استنشاقی مورد استفاده جهت بیهوشی عمومی سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهد. سردرد یکی از شایع ترین شکایات بیماران در اتاق بهبودی می باشد و مطالعات مختلف شیوع آن را بین 62ـ60 درصد بیان نموده اند. هر چه کنترل درد از جمله سردرد در اتاق بهبودی دقیق تر و اصولی تر باشد پیشگیری از عوارض و رضایت مندی بیمار بیشتر خواهد بود. در همین راستا این مطالعه با هدف تعیین شیوع سردرد پس از بیهوشی عمومی با گازهای استنشاقی انجام پذیرفت.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی بر روی 417 نفر از بیماران مراجعه کننده جهت انجام اعمال جراحی انتخابی به بیمارستان های آموزشی شهر یاسوج که در طول یک سال (1383) به صورت تصادفی انتخاب شده بودند انجام گرفت. تمامی این بیماران تحت بیهوشی عمومی با گازهای استنشاقی هالوتان و اکسید نیتروس قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای دو قسمتی بود که قسمت اول آن قبل از بیهوشی و قسمت دوم آن بعد از بازگشت کامل هوشیاری در اتاق بهبودی از طریق مصاحبه با بیمار تکمیل می شد. داده های جمع آوری شده به وسیله نرم افزار SPSS و شاخص های توصیفی و آزمون های آماری تی و مجذور کای تحلیل گردید.یافته ها: در این مطالعه اکثریت بیماران (278 نفر، 66.7 درصد) از سردرد شکایت داشته اند. میزان سردرد در مردان (165 نفر، 80.9 درصد ) نسبت به زنان (113 نفر، 53.1 درصد) بیشتر بود (p<0.05). بیشترین شیوع سردرد در گروه 10تا 15 سال و کمترین شیوع در گروه سنی 26 تا 40 سال بود. سردرد در گروهی که سابقه سردرد مزمن قبلی نداشتند و در افراد سیگاری شایع تر بود. همچنین بروز سردرد پس از عمل با طول مدت بیهوشی و روش اکسیژناسیون حین بیهوشی ارتباط معنی داری نداشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده شیوع بالای سردرد پس از بیهوشی عمومی با گازهای استنشاقی تحت تاثیر عواملی چون؛ جنس، سن، سابقه سردرد مزمن قبلی است و با شناسایی عوامل مستعد کننده و رفع آنها، رضایت مندی بیماران بیشتر و هزینه های درمانی کمتر خواهد شد.

مقدمه و هدف: ایجاد ادم ریوی به دنبال گذاشتن چست تیوپ یک عارضه نسبتا نادر همراه با مرگ و میر بالا است. هنوز علت این عارضه چندان مشخص نیست، هر چند دلایلی نظیر؛ کاهش سورفاکتانت و فرایندهای التهابی را در بروز این حالت ذکر نموده اند. تشخیص به موقع و درمان سریع در کاهش مرگ و میر نقش بسزایی را دارد. در این گزارش به معرفی یک مورد ادم ریوی به دنبال تخلیه سریع فضای جنب پرداخته شده است.معرفی بیمار: بیمار پسر 4.5 ساله ای است که به دنبال عمل تترالوژی فالوت در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان نمازی شیراز در سال 1385 دچار دیسترس تنفسی گردید و رادیوگرافی سینه بیمار علامت پنوموتوراکس را نشان داد. جهت بیمار چست تیوپ گذاشته شد و موقتا علایم بیمار بهبود یافت. بیمار پس از چند ساعت دچار علایمی نظیر؛ تاکی پنه و تاکی کاردی گردید و رادیوگرافی سینه او به طور واضح علایم ادم ریوی را نشان داد. جهت بیمار درمان های مناسب انجام شد و وضعیت بیمار رو به بهبود رفت.نتیجه گیری: ادم ریوی به دنبال تخلیه ناگهانی فضای جنب، عارضه ای است نسبتا نادر که با تشخیص به موقع از مرگ و میر بیماران می کاهد.