پژوهشی خون
سال:1384 | دوره:2 | شماره:6 |تعداد مقالات:19

ویروس هپاتیت C  یکی از شایع ترین علل بیماری کبدی و از مشکلات عمده بهداشت جهانی است. این ویروس به عنوان مهم ترین عامل بروز هپاتیت های بعد از انتقال خون شناخته شده است. دست کم، 7 درصد مبتلایان به سمت مزمن شدن که شایع ترین اندیکاسیون برای پیوند کبد است و بیش از 20 درصد به سمت سیروز که خطر ابتلا به کارسینوم سلول های کبدی را افزایش می دهد، پیش می روند این بیماری به طور تخمینی مسوول 8 تا 10 هزار مرگ در سال در ایالت متحده آمریکاست. در مطالعه ای، 50 درصد افرادی که از خون یا فرآورده های خونی قبل از انجام تست های غربالگری هپاتیت C استفاده کرده بودند، تست مثبت قطعی هپاتیت C داشتند. برای اولین بار در اوایل دهه 1970 میلادی با غربالگری اهدا کنندگان از نظر وجود anti-HCV و حذف منابع تجاری خون، فراوانی هپاتیت C مرتبط با انتقال خون به طور چشم گیری کاهش یافت و در حال حاضر تنها 5/0% از کل جمعیت اهدا کنندگان، عفونت HCV دارند. با توجه به این که هنوز واکسن موثری در پیش گیری از هپاتیت C در دسترس نیست و گروهی با وجود آگاهی از احتمال داشتن این بیماری با انگیزه دست یابی به جواب آزمایش، اقدام به اهدای خون می کنند ...  

سابقه و هدف: به دلیل مردودی زیاد داوطلبان اهدای خون در غربالگری کم خونی که توسط مقیاس رنگی سازمان بهداشت جهانی (WHO) در مرکز انتقال خون کرمان صورت می گرفت، ما فکر کردیم که احتمالا قطره خون به دست آمده از نوک انگشت در دفعه اول با آب میان بافتی بیشتری مخلوط شده و به دلیل رقت، به طور کاذب غلظت هموگلوبین آن قطره خون را کمتر از میزان واقعی نشان می دهد. بنابراین تصمیم گرفتیم که قطره دوم خون به دست آمده از همان محل را نیز با مقیاس رنگی WHO مورد سنجش قرار داده و نهایتا پاسخ های قطره اول و دوم را با نتایج به دست آمده توسط دستگاه CBC مقایسه نماییم.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی انجام شد. 100 نفر از داوطلبان اهدای خون به طور تصادفی انتخاب شدند تا نتایج تست غربالگری کم خونی با استفاده از قطره اول و دوم خون آن ها توسط تست مقیاس رنگی WHO، با نمونه های وریدی مورد سنجش این افراد با دستگاه CBC مورد مقایسه قرار گیرد. در این مطالعه حداقل نرمال هموگلوبین اهداکننده 12.5g/dlبود. لذا باتوجه به این که در تست مقیاس رنگی WHO اعداد اعشاری نداریم، هموگلوبین 13 g/dl پذیرفته شد ولی هموگلوبین 12 g/dl مردود گردید.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان دادند در سنجش هموگلوبین قطره اول خون توسط مقیاس رنگی WHO، 26 درصد نتیجه کاذب (false readings) وجود داردvn  که شامل 26 درصد مردودی کاذب (false rejection) و صفر درصد قبولی کاذب (false acception) می باشد. حساسیت (sensitivity) تست 100 درصد و ویژگی (sepecificity) آن 9/72 درصد است. در حالی که در قطره دوم 8 درصد پاسخ غلط داشتیم که شامل 5 درصد مردودی کاذب و 3درصد قبولی کاذب بود. حساسیت آن 25 درصد و ویژگی 7/94 درصد بود.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان داد قطره اول و دوم هیچ کدام در سنجش هموگلوبین به روش مقیاس رنگی WHO دقت مناسب برای غربالگری کم خونی اهدا کنندگان خون را ندارند. زیرا در سنجش قطره اول یک چهارم اهدا کنندگان به طور کاذب به دلیل کم خونی از اهدای خون معاف شدند و در قطره دوم به دلیل حساسیت پایین دقت مناسب را نداشتیم.

سابقه و هدف: یکی از راه های مناسب جهت دسترسی به ذخیره خونی سالم، استفاده از اهدا کنندگان مستمر به عنوان جمعیت کم خطر از نظر بیماری های منتقله از راه خون می باشد. لذا در این مطالعه جمعیت اهدا کنندگان مستمر شهر اراک که در 6 ماه اول سال 1382 در لیست واحد آموزش، جذب و حفظ اهدا کنندگان ثبت نام کرده بودند ارزیابی شده است.مواد وروش ها: نوع مطالعه گذشته نگر و مقطعی بوده و طی مطالعه، 3620 نفر اهدا کننده مستمر (37% از کل اهدا کنندگان) که در لیست واحد آموزش و جذب ثبت نام کرده بودند وارد طرح شدند و بر اساس متغیرهای سن، جنس، تاهل، تحصیلات و شغل بر اساس آزمون آماری  X2مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: 6/89% از جمعیت مرد و 4/10% زن بودند 2/82% از اهدا کنندگان مستمر عضو ، متاهل و 8/17% مجرد بودند(PV</01) . %51.85 از جمعیت دارای مشاغل کارمند، کارگر و کادر نظامی بودند که در واقع جزو مشاغل حقوق بگیر هستند. 4/34% دارای شغل آزاد، خانه دار و دانشجو بوده و 75/4% سرباز، کشاورز، محصل و بیکار بودند(PV</01) . %60.6 جمعیت دارای مدرک تحصیلی بالای دیپلم و 4/39% زیر دیپلم و بیسواد بودند. بیشترین آمار اهدا کنندگان مستمر عضو، در طیف سنی 45-21 سال قرار داشت.نتیجه گیری: دراین تحقیق مردان 45-21 سال که متاهل، حقوق بگیر  و دارای تحصیلات دیپلم و بالاتر بودند، به عنوان قشر اصلی اهدا کنندگان مستمر تلقی شدند. بنابراین با برنامه ریزی جهت تشویق و جذب گروه فوق می توان تعداد اهدا کنندگان مستمر را افزایش داده و حفظ نمود. ولی نباید از جمعیت زنان غافل بود لذا قطعا با ترویج و تبلیغ مناسب گروه زنان، می توان آمار اهدا کنندگان مستمر را افزایش داد.

سابقه و هدف: عدم تطابق گروه بندی ABO در اهدا کنندگان خون مشکلی است که تاکنون به اندازه لازم به آن توجه نشده و در اغلب مراکز انتقال خون تنها راه چاره در این خصوص، حذف کیسه خون اهدایی با هدف جلوگیری از بروز اختلالات هماتولوژیک در گیرنده خون، بدون روشن نمودن وضعیت گروه خون اهدا کننده است. در این تحقیق، 75066 کیسه خون اهدایی در سازمان انتقال خون اصفهان را به مدت 15 ماه از لحاظ بروز عدم تطابق ABO بررسی کرده، شیوع و عوامل مرتبط در این خصوص را ارزیابی نمودیم.مواد و روش ها: گروه بندی سلولی و سرمی، در یک مطالعه توصیفی، بر روی لخته و سرم اهدا کنندگان خون انجام گرفت. در هر بار مشاهـده عدم تطابق ABO، آزمایش های اختصاصی سرولوژیک انجـام و گروه خون حقیقی اهدا کننـده مشخص شد و عوامل مرتبط با استفاده از داده های موجود و مصاحبه با اهدا کننده تحت بررسی قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون کای دو (Chi-square) تجزیه و تحلیل شد. (P<0.1,P<0.1,P<0.5)یافته ها: 41 مورد (054/0%) عدم تطابق به دست آمده اغلب متعلق به مردان سنین 41 تا 50 سال و در گروه خون O مشاهده شد. P<0.1,P<0.1,P<0.5)) مهم ترین عوامل عدم تطابق، کاهش تیتر آنتی بادی سرم (46/41%)، کاهش غلظت آنتی ژن های سطح گلبول قرمز (16/34% که50% مربوط به آنتی ژن B و 50% مربوط به آنتی ژن A می باشد)، حضور آگلوتینین های سرد طبیعی (19/12%) و خطای آزمایشگر (19/12%) مشخص گردید. آزمایش اتو کنترل، 6 مورد حضور اتو آنتی بادی گرم را در سرم مشخص نمود. هیچیک از این موارد در نتایج حاصل از گروه بندی ABO دخالتی نداشته، یک مورد ناشی از مصرف دارو و بقیه ایدیوپاتیک بودند؛ با این وجود کیسه خون حذف و همه موارد به پزشک متخصص هماتولوژی معرفی شدند. در3/83% موارد، حضور توام اتوآنتی بادی گرم همراه با آگلوتینین سرد شناسایی شد و یک مورد حاوی تیتر پایین آنتی بادی طبیعی در سرم بود.نتیجه گیری: در این تحقیق 35 واحد کیسه خون با گروه خون مشخص به چرخه اهدا بازگشته، 13 مورد کارت گروه خون خاص برای اهدا کنندگانی که شناسایی گروه خون آنان بدون انجام آزمایش های سرولوژیک خاص مقدور نمی باشد صادرشد. نتایج به دست آمده از این پژوهش ضمن تاکید بر اهمیت پرداختن به مسئله عدم تطابق گروه های خونی در کلیه مراکز انتقال خون، انجام بررسی های کامل تری را پیرامون بروز اتو آنتی بادی ها در افراد مختلف جامعه پیشنهاد می نماید.

سابقه و هدف: افزایش روز افزون موارد بروز و شیوع آلودگی به عوامل عفونی منتقله از طریق خون به ویژه ویروس های HIV، HCV و HBV و طولانی بودن دوره پنجره (Window period) آن ها، از مهمترین دلایل طراحی سیستم خود-حذفی محرمانه اهدا کنندگان می باشد. این مطالعه به منظور بررسی کارآیی سیستم خود-حذفی محرمانه اهدا کنندگان در بهبود و ارتقای ایمنی خون های اهدایی در پایگاه انتقال خون استان قم انجام شده است.مواد و روش ها: مطالعه انجام شده توصیفی- مقطعی (Cross-sectional) بود. اطلاعات مربوط به 12935 نفر اهدا کننده خون در مدت اجرای سیستم خود- حذفی محرمانه ازتاریخ1/9/82 لغایت31/3/83، ازسیستم جامع انتقال خون جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری کای دو (Chi-square) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از مجموع 12935 نفر اهدا کننده خون، 204 نفر (57/1%) خون خود را حذف کرده بودند. از این تعداد 22 نفر (78/10%) الیزا مثبت و 182 نفر (22/89%) الیزا منفی بودند. از 22 نفری که آزمایش الیزا آن ها مثبت شده بود، 11 نفر (50%) HBsAg مثبت و 11 نفر (50%) HCV-Ab مثبت بودند و آزمایش HIV-Ab وRPR (Rapid plasma Reagin)  در هیچکدام از افراد مذکور (22 نفر)، مثبت نشد. با استفاده از آزمون کای دو (Chi-square) و تجزیه و تحلیل داده ها مشخص شد که هیچ ارتباط معنی دار آماری بین نتایج آزمایش الیزا با وضعیت تاهل، سن و جنس اهدا کنندگانی که خون خود را حذف کرده بودند و اهدا کنندگانی که خون خود را حذف نکرده بودند، وجود ندارد.نتیجه گیری: باتوجه به نتایج حاصله از اجرای سیستم خود- حذفی محرمانه در پایگاه قم و برخی پایگاه های انتقال خون کشور و افزایش موارد بروز و شیوع آلودگی به ویروس HIV و سایر عوامل بیماری زای عفونی منتقله از طریق خون از جمله ویروس های HCV و HBV در سراسر دنیا به ویژه در کشورهای جهان سوم، اجرای این طرح در جهت افزایش و بهبود ایمنی خون مفید بوده و با برگزاری کارگاه های آموزشی- توجیهی برای همکاران مرتبط با طرح و آموزش همگانی می تواند سبب افزایش ایمنی خون های اهدایی گردد.

سابقه و هدف: بیماران هموفیلی به دلیل دریافت مکرر فرآورده های خونی و کنسانتره فاکتورهای انعقادی در معـرض ابتلا به عفونت های ویروسی قابل انتقال از راه خون می باشند که از میان آنها عفونت هپاتیت C و HIV تاثیر زیادی بر زندگی این بیماران داشته است . عدم اعمال روشهای ویروس زدایی بر روی کنسانتره فاکتورهای انعقادی تا قبل از سال 1985 موجب گردید که تقریبا تمام بیماران هموفیلی که تا قبل از سال 1985 تحت درمان با کنسـانتره فاکتـورهای انعقـادی قرار گرفته بودند مبتلا به عفونت هپاتیت C شوند. در بسیاری از کشورها حدود50% بیماران هموفیلی به عفونت HIV نیز مبتلا شده اند.مواد و روش ها: 162 بیمار خونریزی دهنده شامل 113 بیمار مبتلا به هموفیلی نوع A و17 بیمار مبتلا به هموفیلی نوع B که در استان آذربایجان شرقی زندگی می کنند در این مطالعه مشاهــده ای مورد بررسی قرار گرفتند . از ابتدای سال 1382 ازاین بیمــاران نمونه گیری به عمل آمد و ازنظر وجود HCV-Ab, HIV-Ab, HBs-Ag تحت آزمایش های سرولوژی قرارگرفتند. سایر اطلاعات مربوط به نوع بیماری، شدت بیماری، سن و جنسیت به صورت پرسشنامه ای و مراجعه به پرونده بیماران جمع آوری شد .یافته ها: از 113بیمار با هموفیلی نوع A ، 63 مورد ( 56%) و از 17 بیمار با هموفیلی نوع B ، 9 مورد (53 %) از نظر HCV-Ab مثبت بودند که در این بین جوانترین بیمار هموفیلی HCV-Ab مثبت ، 11 ساله بود و سابقه اولین تزریق وی سال 1372 می باشد. در گروه سنی کمتر از 10 سال در هیچ کدام از بیماران ، آزمایش HCV-Ab مثبت نبود. درمجموع هیچ مورد HCV-Ab مثبت در متولدین بعد از سال 1374 یعنی بعد از اجرای طرح غربالگری مشاهده نمی شود (P<0.001) . یک نفر (9/0 % ) از بیماران ، مبتلا به عفونت HIV و 3 مورد (7/2%) از نظر HBs-Ag مثبت بودند که در گروه هموفیلی نوع A قرار داشتنـد. بیشترین موارد-Ab  HCV مثبت بیشتر در گروه بیماران هموفیلی شدید (با کمبود فاکتور1% <) قرار داشتند به این ترتیب که درهر دو گروه بیماران هموفیلی شدید A وB میزان آلودگی هپاتیت C 75 % بود .نتیجه گیری: در متولدین سال 1374 به بعد شواهدی از عفونت HCV مشاهده نمی شود. یک مورد (9/0%) بیمار HIV مثبت در این مطالعه وجود داشت که از این نظر وضعیت استان نسبت به کشورهای مختلف بسیار مطلوب تراست.

سابقه و هدف: بازآرایی قطعات ژنی درمسیر تکاملی لنفوسیت های B وT، تنوع زیادی در مولکول های گیرنده لنفوسیتT(TCR) ایجاد می کند. درلوسمی های لنفوئید ازنوع ALL، B-precursor علی رغم انتظار بازآرایی رده متقاطع در ژن های TCR ایجاد می گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی الگوی بازآرایی ژن های TCR (دلتاوگاما) در لوسمی لنفوبلاستی حاد (ALL) کودکان از نوع پیش سازهای B توسط واکنش زنجیره پلیمراز می باشد. مواد و روش ها: درمطالعه آینده نگرحاضر، 183 کودک باتشخیص اولیه لوسمی حاد، قبل ازشروع درمان مورد بررسی قرارگرفتند. پس از ارزیابی مورفولوژی و ایمونوفنوتیپ، تنها 140 بیمار با تشخیص B-precursor ALL برای مطالعه انتخاب شدند. سلول های تک هسته ای که بلاست ها را نیز شامل می شدند، با گرادیان غلظتی جدا شدند. پس از استخراج DNA، آزمایش PCR به منظور تکثیر منطقه بسیار متغیر TCR-δ (Dδ2-Dδ3, Vδ2-Dδ3) و TCR-γ (V γ I،  V γ II، V γ) با استفاده از پرایمرهای مشترک انجام شد. محصولات PCR پس از تجزیه هترودوپلکس و الکتروفورز برروی ژل پلی آکریل امید و رنگ آمیزی نقره مورد بررسی قرار گرفته و پس از تعیین توالی جهت تایید با توالی های مشابه در بانک ژنی مقایسه شد. آنالیز آماری با نرم افزار SPSS و آزمون t، Mann whitney و کای دو (Chi-square) انجام شد.یافته ها: بازآرایی  کلونال TCR- γ شامل V γ I / V γ II وV γ  به ترتیب در9/ 64% و3/ 79% از بیماران وجود داشت (بای کلونال : 5%). بازآرایی V γ II شایع ترین نوع (8/46%)بود.47(2/45%) و11(6/ 16%) نفر از  بیماران به ترتیب دارای بازآرایی Vδ2-Dδ3 (٪27.7 بای کلونال، 3/4% الیگوکلونال) و Dδ2-Dδ3 (یک بیمار با الگوی بای کلونال) بودند. نتیجه گیری: الگوی کلونال ژن IgH و TCR-δ  (Dδ2-Dδ3 ,Vδ2-Dδ3) مشابه جوامع دیگر بود.فراوانی بازآراییTCR-γ  V γ II) و (V γ I قدری بیش از گزارش های قبلی بوده و برخلاف بقیه گزارش ها به استثنا گزارشی از برزیل، V γ II شایع ترین بازآرایی را داشت.هیچ ارتباط معنی داری بین انواع مختلف بازآرایی و متغیرهای کمی وجود نداشت و تنها نکته جالب، کاهش بروز Vδ2-Dδ3 با افزایش سن (بیشتراز 2 سال) بود. با توجه به نتایج حاصل می توان از این شاخص ها در تشخیص کلونالیتی و ارزیابی حداقل بیماری باقی مانده استفاده کرد.  

سابقه و هدف: مبتلایان به بدخیمی به دلیل سرکوب مغز استخوان، سپتی سمی و... به انواع فرآورده های خونی مناسب نیاز دارند ولی خطر بروز عوارض تزریق نیز وجود دارد. عوارض تزریق خون به عوامل متعددی بستگی داشته و در مناطق جغرافیایی مختلف و مراکز پزشکی، متفاوت می باشند. هدف از این پژوهش تعیین شیوع عوارض زودرس تزریق خون و علایم بالینی آن، تعیین ارتباط عوارض با مشخصات فردی بیماران و با برخی ویژگی های فرآورده های خونی می باشد.مواد و روش ها: مطالعه انجام شده توصیفی است. باروش نمونه گیری آسان، 39 عارضه در4023 مورد تزریق فرآورده های خونی بررسی شد. بیماران تا 24 ساعت بعداز دریافت خون از نظر بروز و تغییرات علایم بالینی تحت نظر قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و است نباطی کای دو (Chi-square) و آنالیز واریانس صورت گرفت.یافته ها: عمده ترین واکنش ها به پلاکت (42/56%) و گلبول قرمز متراکم (58/43%) بود. شایع ترین علایم لرز (72/2%) و افزایش درجه حرارت بدن (33/2%) بود. میزان بروز واکنش تبزای غیرهمولیتیک 7/2% موارد و آلرژیک 1/2% موارد بود. کاهش هاپتوگلوبین در 8/0% موارد واکنش تب زای غیرهمولیتیک مشاهده شد. بین متغیر های جنس و سابقه تزریق خون های متعدد با ایجاد عوارض ارتباط معنی داری وجود داشت. درمورد واکنش آلرژیک باتزریق گلبول قرمز متراکم و بروز واکنش ریوی با طول مدت ذخیره سازی پلاکت ارتباط معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد میزان شیوع عوارض و علایم بالینی آن در مبتلایان به بدخیمی، با نتایج مطالعات در سایر بیماران، هم خوانی دارد. با توجه به رعایت اصول تزریق در تمام مواردی که عوارض ایجاد شد، ایمنی تزریق، درحد قابل قبولی بود. در زنان و افراد با سابقه تزریق های متعدد خون، بروز عوارض بیشتر بود. تزریق گلبول قرمز متراکم با بروز واکنش آلرژیک و افزایش طول عمر پلاکت با بروز واکنش ریوی همراه بود. پیشنهاد می گردد از فرآورده های خونی با کاهش لکوسیتی و همچنین فرآورده هایی با طول مدت ذخیره سازی کمتر جهت کاهش بروز واکنش ها استفاده گردد.

سابقه و هدف: آنتی ژن Core ویروس هپاتیت C، یک پروتئین چند کاره با ارزش های ویژه در اهداف تشخیصی و تحقیقات پاتوفیزیولوژیک می باشد. اکثر این خواص مربوط به بخش هیدروفیل (آمینو اسید: 122-2) این آنتی ژن بوده و دسترسی به روشی برای تولید مقادیر انبوه از این پروتیین در فرم خالص و طبیعی، از اهمیت به سزایی برخوردار است.به این جهت با هدف کلونینگ ژن، ابراز پروتیین با بازدهی بالا، تخلیص در فرم طبیعی و ارزیابی خواص ایمونوژنیک این بخش از پروتئین Core ویروس هپاتیت C در یک سیستم پروموتری T7 تحت القا آرابینوز، مطالعه حاضر صورت پذیرفت.مواد وروش ها: در این مطالعه تجربی، از روش PCR برای جداسازی ژن و از حامل pIVEX2.3 جهت کلونینگ ژن با استفاده از روش های مهندسی ژنتیک استفاده شد. آنالیزهای پروتیین توسط SDS-PAGE، وسترن بلات و الیزا بر روی سرم بیماران HCV مثبت انجام شد و تخلیص پروتیین به روش کروماتوگرافی جذبی بر روی نیکل (Ni-NTA) صورت پذیرفت.یافته ها: ژن مربوط به بخش هیدروفیل HCV Core با موفقیت و با ترادف صحیح، جداسازی و به طور مناسب در کاست بیانی کلون گردید. سیستم القا آرابینوز به طور موثر، پس از 3 ساعت، قابلیت تولید پروتئین نوترکیب با بازدهی 3.5mg/L را داشته و پروتیین تولید شده به سهولت و دریک مرحله قابلیت تخلیص شدن تاحدود 80 درصد بر روی ستون جذبی Ni-NTA را دارا می باشد. پروتیین خواص آنتی ژنیک خود را در ساختمان طبیعی حفظ می نماید.نتیجه گیری: در این مطالعه برای اولین بار نشان داده شده که سیستم القا آرابینوز به طور موثر، قابلیت کاربرد در تولید بخش هیدروفیل پروتیین Core را دارد و پروتیین تخلیص شده، احتمالا در شرایط طبیعی از لحاظ ایمونولوژیک، قابلیت کاربرد برای اهداف تحقیقی و تشخیصی را داراست.

سابقه و هدف: علی رغم پیشرفت هایی که در زمینه جمع آوری، تهیه و ذخیره پلاکت های کنسانتره به وجود آمده است، عفونت باکتریال ناشی از انتقال پلاکت های آلوده هنوز هم به عنوان یک مشکل جدی در طب انتقال خون مطرح می باشد. در این مطالعه آلودگی باکتریال در پلاکت های متراکم تهیه شده در مرکز انتقال خون تهران به وسیله کشت میکروبی بررسی شده است.مواد وروش ها: مطالعه انجام شده توصیفی بود. تعداد 7700 نمونه پلاکتی، در محیط های بلادآگار و ائوزین متیلن بلو کشت داده و پس از 48 ساعت، در 37 درجه سانتی گراد بررسی شدند. در صورت رشد کلونی، نوع باکتری با استفاده از آزمون های افتراقی مشخص گردید. همچنین نمونه ها هم زمان به محیط تیوگلیکولات منتقل و در طول 7 روز از لحاظ کدورت و تغییر رنگ بررسی شدند. در صورت ایجاد تغییر، به محیط های بلادآگار و ائوزین متیلن بلو انتقال یافتند و در نهایت میزان آلودگی و نسبت باکتری های آلوده کننده تعیین شد. از7700 نمونه، سه چهارم (5775 نمونه) فقط از کورد کیسه و یک چهارم (1925 نمونه) از کیسه و کورد آن برداشته شد. یافته ها: از 7700 نمونه پلاکتی کشت داده شده، 14 نمونه آلوده تشخیص داده شد. بنابراین میزان آلودگی 1در 550 پلاکت آزمایش شده (18/0%) به دست آمد. با توجه به این که در موارد وجود آلودگی در کیسه، کورد مربوط به آن نیز آلوده بوده است، لذا تفاوتی در نمونه گیری از کورد یا کیسه مشاهده نمی شود. باکتری های جدا شده عبارت بودند از: 1- استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس (4 مورد) 2- استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس (2مورد) 3- آسینه توباکتر (5 مورد) 4- باسیلوس (3 مورد)نتیجه گیری: ایجاد یک آزمایش غربالگری در مراکز انتقال خون و یا بیمارستان ها برای تشخیص آلودگی میکروبی در پلاکت های کنسانتره، قبل از مصرف ضروری است.

سابقه و هدف: تشخیص و درمان صدمات مغزی ناشی از ضربه از شایع ترین اقدامات جراحان اعصاب است و روش هایی که بتواند چه از نظر تشخیصی و چه از نظر درمانی در نتیجه درمان موثر باشد بسیار مورد توجه می باشند. یکی از عوامل موثر در صدمات ثانویه ای که متعاقب ضربه های سر حادث می شوند تغییرات ایجاد شونده در فاکتورهای انعقادی خون هستند. هدف از این مطالعه سنجیدن تغییرات فاکتورهای انعقادی خونی در جمعیت مراجعه کننده به اورژانس جراحی مغز و اعصاب بیمارستان سینا و ارتباط آن ها باتغییرات تصویربرداری ها و نتیجه نهایی درمان می باشد. این مطالعه یک بررسی براساس داده های بیمارستانی بوده و به نظر می رسد برای اولین بار در مورد بیماران ایرانی انجام گرفته است.مواد و روش ها: این مطالعه به روش آینده نگر انجام شده و اطلاعات مربوط به 300 بیمار ضربه سر که همگی به صورت متوالی consecutive در بخش جراحی مغز و اعصاب بیمارستان سینا پذیرفته شده بودند، شامل بر تغییرات فاکتورهای انعقاد خون (زمان پروترومبین، زمان ترومبوپلاستین، شمارش پلاکت ها)، تغییرات سطح هوشیاری، صدمات همراه وارده به مصدومین، تغییرات رویت شده در رادیوگرافی ها و سی تی اسکن بیماران وارد مطالعه گردیده اند.یافته ها: یافته ها نشان دادند که درگروه بیماران با ضربه سر شدیدsevere head injury  اختلالات انعقادی بیشتری در مقایسه با گروه های دیگر ضربه سر دیده شد و در بیمارانی که در سی تی اسکن ایشان تغییرات چشم گیر مانند شیفت خط وسط ناشی از لهیدگی ، ادم و یا هماتوم دیده می شود، تغییرات آزمایش های انعقادی به صورت معنی داری بیشتر از سایرین است. همچنین در بیماران با نتیجه درمان بد(bad outcome)  اختلالات انعقادی بیشتری دیده می شود و این تغییرات در سیستم انعقادی را می توان به عنوان یک عامل موثر در پیش آگهی بد بیماران ضربه سر در نظر گرفت.نتیجه گیری: تغییرات ایجاد شده در فاکتورهای انعقاد خون در بیماران ضربه سر می تواند عامل بسیار موثری در نتیجه درمان این بیماران باشد.

سابقه و هدف: دلایل متعددی برای معافیت از اهدای خون وجود دارد. بعضی از علل از قبیل مصرف مواد مخدر تزریقی، داشتن رابطه جنسی با همجنس در مردان و نتایج آزمایش های مثبت و مشخص، باعث معافیت دایم اهدا کننده می شوند. اما اغلب معافیت ها دارای علل موقت و کوتاه مانند سرماخوردگی و گلودرد هستند. اهدا کنندگان دارای معافیت موقت و کوتاه بعد از بهبودی کامل، واجد شرایط برای اهدای خون می شوند و می توانند اقدام به اهدای خون نمایند. در مطالعه حاضر، تاثیر معافیت موقت برمیزان بازگشت داوطلبان اهدا کننده خون به مرکز انتقال خون اصفهان (پس از بهبودی کامل) و به دنبال آن حجم خون های اهدایی بررسی شده است.مواد و روش ها: مطالعه انجام شده از نوع کوهورت (Historical Cohort) بود. درفاصله بین اول دی ماه لغایت 29 اسفند 1378 با استفاده از ثبت رایانه، 804 نفر گروه مورد (معافیت موقت) با 295 نفر گروه کنترل (پذیرفته شده) به طور تصادفی که در همان تاریخ خون اهدا نموده بودند، انتخاب شدند. هم افراد با معافیت موقت و هم گروه کنترل برای میزان بازگشت به مرکز انتقال خون در مدت زمان 3 سال از اول فروردین ماه 1379 لغایت 29 اسفند ماه 1381 مورد ارزیابی قرار گرفتند. آنالیز آماری نتایج بین دو گروه براساس آزمون کای دو صورت گرفت.یافته ها: فشار خون بالا یا پایین، مصرف دارو، عفونت های باکتریایی، زخم، دمل و سرماخوردگی از بیشترین علل مردودین موقت بودند. میزان بازگشت در طول 3 سال در گروه معاف شدگان موقت به علت سرماخوردگی 4/32%، درگروه مصرف دارو42%، درگروه فشارخون بالا 3/29% و درگروه معاف شدگان موقت به علت عفونت، دمل، زخم 3/37%، بود. به طور کلی اهدا کنندگان پذیرفته شده در طول 3 سال نسبت به اهدا کنندگان معاف شده موقت بیشتر جهت اهدای مجدد مراجعه نموده بودند. 6/36% میزان برگشت اهدا کنندگان پذیرفته شده در مقابل 8/34% اهدا کنندگان معاف شده موقت بود(P=0.57) . همچنین اهدا کنندگان پذیرفته شده خون بیشتری را اهدا نموده بودند.نتیجه گیری: علی رغم این که معافیت های موقت دارای اثر منفی در میزان مراجعه مجدد اهدا کننده هستند ولی در مطالعه حاضر این نتیجه حاصل نشد، شاید علت آن آموزش لازم و کافی کادر پزشکان معاینه کننده و آگاهی آن ها در توجیه بوده اهدا کننده ای که دارای معافیت موقت می باشد، می تواند پس از بهبودی و رفع عامل مردودی مجددا جهت اهدای خون به مرکز خونگیری مراجعه نماید. بنابراین هدف مراکز انتقال خون باید علاوه بر جذب اهدا کنندگان، حفظ و نگهداری آن ها به عنوان اهدا کنندگان مستمر باشد.

سابقه و هدف: بتادومیکروگلوبولین (b2MG)، زنجیره سبک آنتی ژن MHC-I می باشد که غلظت سرمی آن (S β2MG) در افراد سالم کمتر از 3mg/L ذکر شده است. در عفونت های هپاتیتی، عرضه آنتی ژن های ویروسی سطح هپاتوسیت ها روی آنتی ژن های MHC-I در حذف ویروس نقش مهمی ایفا می کند. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی درسرم 49 بیمار مبتلا به هپاتیت B در مقایسه با 35 فرد کنترل با سرولوژی منفی (فاقد اختلالات کبدی وHBsAg منفی)، غلظت بتادومیکروگلوبولین و آزمایش HBsAg کیفی به روشELISA  وDNA ویروس به روشPCR (polymerase Chain Reaction) مورد بررسی قرار گرفتند. جهت مقایسه میانگین غلظت β2MG در گروه ها، از آزمون (t-test)t استفاده شد.یافته ها: در نتایج این تحقیق، HBsAg در مورد همه بیماران مثبت گردید. براساس نتیجه بررسیDNA  ویروس،  29 فرد HBV-DNA مثبت و20 فرد HBV-DNA منفی تشخیص داده شدند. غلظت سرمی β2MG در افرادسالم درمحدوده طبیعی و در 7/34% از بیماران مورد بررسی بیش از محدوده طبیعی بود و غلظت آن در افراد HBV- DNA PCR مثبت  نسبت به بیماران PCR HBV-DNA منفی، بیشتر به دست آمد که این اختلافات ازنظر آماری معنی دار می باشند (P<0.05)نتیجه گیری: به نظر می رسد، با توجه به آن که غلظت β2MG در موارد مثبت HBV-DNA، بیش از موارد منفی HBV-DNA و گروه کنترل می باشد، غلظت سرمی β2MG شاخص خوبی برای تکثیر ویروس هپاتیتB  است.

سابقه و هدف: برای آماده کردن خون سالم و کافی جهت تامین نیاز بیماران، آگاهی از فاکتور هایی که مردم را به اهدای خون دعوت می کند و از خروج آن ها از چرخه اهدا جلوگیری می کند امری ضروری است. با توجه به اهمیت اهدا کنندگان خون به عنوان تنها منبع خون، برآن شدیم تا به بررسی انگیزه های مثبت و منفی مراجعین به سازمان انتقال خون در شیراز بپردازیم.مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه مقطعی بود که با استفاده از پرسش نامه چهار جوابی به منظور بررسی انگیزه های مثبت و منفی اهدای خون در نیمه اول سال 1383بر روی مراجعین سازمان انتقال خون شیراز که برای گرفتن کارت خون به سازمان انتقال خون مراجعه کرده بودند انجام گرفت.حجم مطالعه براساس مطالعات قبلی10000نفر تعیین شد و نمونه گیری براساس نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انجام گرفت. پرسش نامه شامل سه قسمت بود: 1- خصوصیات دموگرافیک اهدا کنندگان 2- نظرات کلی درمورد اهدای خون 3- انگیزه های اهدای خون از آزمون کای دو جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: متوسط سن اهدا کنندگان دارای انگیزه های مثبت 6/9±7/32 بود که 1/92% آن ها مرد و 3/74% آن ها متاهل بودند. انگیزه های مثبت اهدا در 3/65% کمک به دیگران، 9/12% آزمایش از نظر بررسی سلامتی، 9/8% جهت تامین نیاز خود یا خانواده، 9/8% اثر مثبت اهدا روی سلامتی و 4% حس کنجکاوی نسبت به اهدای خون بود.متوسط سن اهدا کنندگان دارای انگیزه منفی 54/7±22/25 بود که 7/22% آن ها مرد و 3/32% آن ها متاهل بودند. مهم ترین انگیزه منفی در آن ها در 5/45% ترس از به وجود آمدن سرگیجه و ضعف ، در 3/27% ترس از ایجاد بیماری به دنبال اهدای خون، در 4/18% ترس از سوزن، 5/14% ترس از ابتلا به عفونت به دنبال اهدای خون و در 5/4% نداشتن وقت کافی بود.انگیزه های منفی به طور معنی داری در خانم ها بیشتر از آقایان بود(P<0.05) . میانگین سن افراد دارای انگیزه های مثبت به طور معنی داری بالاتر از افراد دارای انگیزه های منفی بود(P<0.05) . وضعیت تحصیل و تاهل ربطی به انگیزه های اهدای خون نداشت.نتیجه گیری: در این مطالعه مهم ترین انگیزه مثبت اهدا، کمک به هم نوع و حس نوع دوستی بود که این مطلب بسیار مهم است. در این مطالعه 9/12% افراد با انگیزه بررسی سلامتی اقدام به اهدای خون کرده بودند که این مطلب می تواند سلامت خون و فرآورده های خونی را به مخاطره بیندازد.مهم ترین انگیزه منفی اهدا، ترس از ابتلا به بیماری یا ایجاد سرگیجه و ضعف به دنبال اهدای خون بود که این مطلب با آموزش مناسب اهدا کنندگان و مراقبت از اهدا کنندگان طی اهدای خون برطرف می شود.

سابقه و هدف: دارندگان فنوتیپ بمبئـی (oh)، فاقد آنتی ژن H بر غشای گلبول های قرمز خود و دارای آنتی بادی قدرتمند H که غالبا همولیتیک و از کلاس IgM است، می باشند. این افراد در زمان نیاز به دریافت خون فقط باید از خون خود یا خون Oh استفاده نمایند و استفاده از خون آن ها نیز به عنوان گروه خونی O می تواند منجر به عارضه همولیتیک حاد انتقال خون در فرد گیرنده شود. لذا شناسایی این افراد از اهمیت زیادی برخوردار است.مورد: مرد 46 ساله ساکن بوشهر به عنوان گروه خون O باRhD مثبت شناسایی شده بود و سابقه اهدای خون نیز داشت. تشخیص اولیه در گروه بندی سرمی با غربالگری آنتی بادی داده شد.در بررسی سرولوژیک سرم اهدا کننده حاوی مقادیر بالایی آنتی بادی H، A و B بود ولی کومبس مستقیم (DAT) منفی و آنتی ژن H با به کارگیری لکتین (آنتی ژن H) شناسایی نشد، در بررسی های تکمیلی آنتی ژن kell نیز منفی و ژنوتیپ Rh به صورت CDe/cde بود.نتیجه گیری: با کشف این مورد تعداد دارندگان فنوتیپ بمبئی شناسایی شده در جهان به 131 مورد در ایران به11 مورد می رسد که به نظر می رسد شیوع فنوتیپ بمبئی در ایران بیشتر از آمار رسمی اعلام شده باشد. لذا به دلیل احتمال عارضه حاد همولیتیک داخل عروقی که انتقال خون برای این افراد و گیرندگان خون آن ها ایجاد می کند، غربالگری آنتی بادی در گروه بندی سرمی اهدا کنندگان باید مورد توجه قرار گیرد.