مقدمه: امروزه یادگیری الکترونیک به عنوان یکی از بسترهای موثر آموزشی محسوب می شود و با توجه به قصد دانشگاه علوم پزشکی لرستان برای پیاده سازی این نوع آموزش، پژوهش حاضر به بررسی امکان اجرای یادگیری الکترونیک در دانشگاه از دیدگاه اساتید، دانشجویان، مدیران و کارکنان اجرایی در سال تحصیلی 92-91 پرداخته است. مواد و روش ها: روش مطالعه، توصیفی- مقطعی بوده است. تعداد 316 نفر دانشجو، 84 نفر عضو هیات علمی و سیزده نفر از مدیران و کارکنان به روش سرشماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه چند بعدی داراب (آمادگی تجربه آموزشی و فنی، آمادگی فرهنگی، آمادگی تجهیزات، آمادگی شبکه ارتباطی، آمادگی قوانین و مقررات، آمادگی منابع انسانی، آمادگی مدیریت، آمادگی سیاست های آموزشی، آمادگی امنیت، آمادگی پشتیبانی) استفاده شد. روایی و پایایی ابزار مورد استفاده با روایی محتوایی و فرمول آلفای کرونباخ (0.82) تایید شد. یافته ها: دانشگاه علوم پزشکی لرستان از نظر آمادگی تجربه آموزشی و فنی، آمادگی فرهنگی، آمادگی تجهیزات، آمادگی شبکه ارتباطی، آمادگی نیروی انسانی، آمادگی مدیریت، آمادگی سیاست های آموزشی، آمادگی امنیت و آمادگی پشتیبانی در سطح مطلوبی قرار ندارد و فقط از نظر قوانین و مقررات در سطح مطلوبی قرار دارد.بحث و نتیجه گیری: در حال حاضر آمادگی لازم برای اجرای پروژه یادگیری الکترونیک در دانشگاه وجود ندارد و برای پیاده سازی این شیوه آموزشی باید زیرساخت های مربوط فراهم گردد.