محدودیت نیتروژن از عوامل مهم کنترل کننده عملکرد گیاهان زراعی محسوب می شود. کاربرد کود نیتروژن علاوه بر کاهش سود اقتصادی موجب بروز آلودگی های محیطی می شود. در این آزمایش که در مزرعه تحقیقاتی شرکت کشت و صنعت کارون در شوشتر انجام شد اثر سه عامل الگوی کاشت، تاریخ کاشت و مقدار کود نیتروژن بر بازده (کارایی) مصرف، جذب و استفاده از نیتروژن در گیاه نیشکر تازه کاشت در قالب طرح آزمایشی کرت های خرد شده نواری در چهار تکرار در سال 76-1375 مورد مطالعه قرار گرفت. کرت های عمودی شامل سه الگوی کاشت با فواصل 90، 120 و 150 سانتیمتر، کرت های افقی در برگیرنده سه تاریخ کاشت 6.1، 6.30 و 7.28 و کرت های فرعی شامل چهار سطح کودی صفر، 100، 200 و 300 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بود. نتایج نشان داد که مقدار نسبی نیتروژن بافت های گیاه تحت تاثیر مقدار نیتروژن قابل دسترس قرار گرفت و با افزایش کود مصرفی فزونی یافت. با کاهش تراکم گیاه و نیتروژن مصرفی میزان نیتروژن جذب شده کاهش نشان داد. کاهش تراکم کاشت، تاخیر در کاشت و افزایش مقدار نیتروژن قابل دسترس موجب کاهش بازده مصرف نیتروژن شد. با افزایش فواصل خطوط کاشت و مقدار کود نیتروژن بازده جذب نیتروژن بصورت معنی دار کاهش یافت. بازده استفاده از نیتروژن بر مبنای شکر تولید شده، با کاهش تراکم و کاشت زودتر افزایش نشان داد و این در حالی بود که افزایش مقدار نیتروژن قابل دسترس بر کاهش استفاده از نیتروژن بصورت معنی دار موثر بود. نتایج این آزمایش نشان داد که افزایش تراکم گیاهان از طریق کاهش فواصل خطوط کاشت، عدم تاخیر در کاشت و نیز عدم مصرف مقادیر بالای نیتروژن موجب افزایش اجزا بازده نیتروژن در نیشکر می شوند. همچنین با توجه به وضعیت خاص نیشکر در منطقه خوزستان و غیر قابل اجتناب بودن تبعات آن از جمله هدرروی زیاد نیتروژن می بایستی در جهت اهداف کشت نیشکر در این منطقه و مسایل زیست محیطی سیاست گذاری های لازم صورت گیرد.