پژوهش های آسیب شناسی زیستی
سال:1392 | دوره:16 | شماره:2 |تعداد مقالات:10

هدف: شیوع آلرژی های تنفسی به ویژه آلرژی های قارچی از جمله آلرژی های ناشی از آلترناریا آلترناتا در دهه های اخیر افزایش یافته و موجب بروز مشکلات بهداشتی زیادی در جهان شده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش قارچ آ. آلترناتا در اتیولوژی آسم آلرژیک با استفاده از آزمون سنجش IgE اختصاصی و آزمون غربالگری آزمون پوستی پریک است.مواد و روش ها: در تحقیق حاضر تعداد 202 بیمار مبتلا به آسم آلرژیک در محدوده سنی 12 تا 83 سال در دو جنس مذکر (4.1 درصد) و مونث (59.9 درصد) پس از ثبت اطلاعات دﻣﻮﮔﺮافیک بررسی شدند. آزمون پوستی پریک با عصاره سلولی کامل آ. آلترناتا در ناحیه اپیدرم بازو برای غربالگری بیماران استفاده شد. از هیستامین به عنوان کنترل مثبت و از نرمال سالین به عنوان کنترل منفی استفاده شد. حضور IgE اختصاصی ضد آ. آلترناتا در سرم بیماران توسط روش ایمنوکپ فادیاتوپ بررسی شد. داده ها توسط آزمون های آنالیز واریانس و مجذور کای تجزیه و تحلیل شد.نتایج: از 202 بیمار مورد بررسی، 14 نفر (6.93 درصد) دارای آسم خفیف، 73 نفر (36.10 درصد) آسم متوسط و 115 نفر (56.90 درصد) آسم شدید بودند. تعداد 35 نفر (17.33 درصد) از کل افراد IgE اختصاصی منفی و آزمون پوستی مثبت، 36 نفر (17.82 درصد) آزمون IgE اختصاصی مثبت و آزمون پوستی منفی، 14 نفر (6.93 درصد) در هر دو آزمون مثبت و 117 نفر (57.92 درصد) در هر دو آزمون منفی بودند.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که قارچ آ. آلترناتا با توجه به حضور IgE اختصاصی در سرم 24.75 درصد افراد مبتلا به آسم آلرژیک می تواند به عنوان یکی از عوامل با اهمیت آلرژی در این گروه از بیماران مطرح باشد. آزمون پوستی به عنوان یک آزمون غربالگری اولیه و ایمونواسی فاز جامد به عنوان آزمون تکمیلی در شناسایی آسم آلرژیک قارچی کاربرد دارد.

هدف: ویروس سایتومگال انسانی بتا هرپس ویروسی است که باعث عفونت پایدار در افراد شده و بیماری های شدیدی را در جنین و افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی ایجاد می کند. اگر چه ویروس سایتومگال انسانی به عنوان یک ویروس عامل در سرطان های انسانی به حساب نمی آید اما مطالعات جدید نشان می دهد عفونت با ویروس سایتومگال انسانی ممکن است به طور اختصاصی باعث بعضی از سرطان های انسانی از جمله گلیوما باشد. گلیوما یکی از شایع ترین سرطان های مغزی است که در کودکان و بزرگسالان دیده می شود و دارای 4 درجه است. در این پژوهش در راستای شناسایی و تشخیص عفونت با ویروس سایتومگال انسانی در نمونه های گلیومای مغزی، یک روش Real-Time PCR راه اندازی و استفاده شد.مواد و روش ها: نمونه های پارافینه تومور مغزی گلیوما از بیماران مراجعه کننده به بخش جراحی اعصاب بیمارستان امام خمینی انتخاب شد. با استفاده از کیت استخراج DNA از بافت پارافینه جداسازی شد. پس از طراحی آغازگرهای اختصاصی برای ناحیه US28 ویروس سایتومگال انسانی اقدام به بهینه سازی و انجام واکنش Real-Time PCR شد.نتایج: نتیجه Real-Time PCR کیفی روی 4 بیمار از 18 بیمار مثبت بود که حدود 22.2 درصد است. 2 نفر از بیمارانی که ویروس سایتومگال انسانی آن ها مثبت شد، فوت کردند.نتیجه گیری: این اولین مطالعه برای ردیابی وجود ژن سایتومگالوویروس انسانی در نمونه های بیماران مبتلا به گلیوما در ایران است. با توجه به یافته های این گزارش و گزارش های دیگران، مطالعات گسترده تری با استفاده از روش های تشخیصی دیگر پیشنهاد می شود.

هدف: نوروپاتی دیابت منجر به اختلالات انتقال آکسونی می شود اما ساز و کارهای آن به همراه آثار مفید ورزش بر این اختلالات به طور کامل مشخص نشده است. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی mRNA KIF1B در نورون های حسی بافت نخاع رت های نر ویستار دارای نوروپاتی دیابت در پی تمرین استقامتی بود.مواد و روش ها: 12 سر رت صحرایی بالغ نر نژاد ویستار به طور تصادفی در سه گروه چهار تایی: دیابت + تمرین، دیابت و کنترل سالم قرار گرفتند. برای القای دیابت از روش تزریق درون صفاقی محلول استرپتوزوسین (45 میلی گرم/ کیلوگرم) استفاده شد. 2 هفته پس از تزریق استرپتوزوسین، با اثبات نوروپاتی دیابت توسط آزمون های آلودینیای مکانیکی و هایپرآلژزیا حرارتی، برنامه تمرین استقامتی با شدت متوسط به مدت 6 هفته اجرا شد. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، رت ها تشریح و نورون های حسی L4-L6 بافت نخاع استخراج شد. بیان mRNA KIF1B نیز به روش Real-Time PCR بررسی شد.نتایج: در مقایسه با گروه کنترل سالم، نوروپاتی دیابت منجر به افزایش mRNA KIF1B در گروه دیابت شد (P=0.03).همچنین تمرین منجر به کاهش معنی دار mRNA KIF1B و سطوح گلوکز خون در گروه دیابت + تمرین نسبت به گروه دیابت شد (به ترتیب P=0.04 و P=0.0001).نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد یکی از عوامل احتمالی درگیر در اختلال انتقال آکسونی در نوروپاتی دیابت، می تواند ناشی از تنظیم افزایشی mRNA KIF1B در نورون های حسی رت های دیابتی شده توسط استرپتوزوسین باشد و تمرین استقامتی می تواند به عنوان یک راهبرد غیر دارویی، این افزایش را تعدیل و به سطوح طبیعی نزدیک کند.

هدف: تقریبا سه چهارم زنان در معرض واژینیت کاندیدیایی هستند. در این بین کاندیدا آلبیکنس عامل 80 درصد موارد گزارش شده است. از عوامل بیماریزایی کاندیدا آلبیکنس می توان از ژن ALS نام برد که در کد کردن دسته بزرگی از گلیکوپروتئین ها که عامل ارتقای چسبندگی قارچ به میزبان است نقش دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان بیان ژن های ALS2، ALS9 در کاندیدا آلبیکنس جدا شده از واژینیت کاندیدیایی بوده است.مواد و روش ها: در این مطالعه از زنان مبتلا به واژینیت کاندیدیایی توسط سواپ نمونه گیری انجام شد. سپس روی محیط های کشت قارچی سابوردکستروز آگار و کروم آگار کشت داده شدند.DNA از جدایه های کاندیدا استخراج شد. به منظور تشخیص و تایید قطعی کاندیدا آلبیکنس از آزمون PCR-RFLP استفاده شد و سپس واکنش RT-PCR به منظور بررسی بیان نیمه کمی ژن های ALS2، ALS9 با آغازگرهای اختصاصی این ژن ها انجام گرفت.نتایج: از میان 55 جدایه بالینی کاندیدا آلبیکنس بیان ژن ALS2 در 23 جدایه بالینی (41.8 درصد) و بیان ژن ALS9 در 21 جدایه (38.1 درصد) مشاهده شد که در 20 مورد هر دو ژن دارای بیان بود.نتیجه گیری: بیان ژن ALS2 در 41.8 درصد و ژن ALS9 در 38.1 درصد جدایه های بالینی می تواند بیانگر ایفای نقش این ژن ها در ارتقای چسبندگی و تشکیل بیوفیلم توسط کاندیدا در عفونت های واژینال می باشد. اما حضور مشترک هر دو ژن در 86 درصد موارد مثبت گزارش شده نشان دهنده نقش مثبت این ژن ها در تکمیل فعالیت دیگری دارد.

هدف: کشت فولیکول های تخمدان در شرایط آزمایشگاهی روشی را برای بررسی فولیکولوژنز فراهم می کند و ممکن است در روش های کمک باروری استفاده شود. هدف از این مطالعه مقایسه میزان بقا و تکوین در فولیکول های تخمدان موش پس از کشت سه بعدی و دو بعدی در شرایط آزمایشگاهی بود.مواد و روش ها: فولیکول های پره آنترال از تخمدان های موش ماده 14 روزه جدا شدند و در محیط کشت a-MEM حاوی 5 درصد سرم جنین گاوی به مدت 12 روز به روش دو بعدی و سه بعدی با غلظت های مختلف سدیم آلژینیت (0.25، 0.5 و 1 درصد) کشت داده شدند. در طول دوره کشت قطر فولیکول ها، میزان بقا و بلوغ با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل و مقایسه و P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.نتایج: میانگین قطر فولیکول هایی که با غلظت 0.5 درصد سدیم آلژینیت کپسوله شده بودند، در روز ششم و دوازدهم به طور معنی دار بیشتر از بقیه گروه ها بود (P<0.001). درصد تشکیل تخمک متافاز دو در گروه کشت دو بعدی و در غلظت های 0.25، 0.5 و 1 درصد سدیم آلژینیت در کشت سه بعدی به ترتیب 29.03، 33.33، 44.18 و 35.89 درصد بود. درصد تخمک های متافاز دوم در فولیکول های کشت شده در غلظت 0.5 درصد سدیم آلژینیت بالاتر بود (P<0.001).نتیجه گیری: فولیکول های کپسوله شده با غلظت 0.5 درصد سدیم آلژینیت در کشت سه بعدی بالاترین میزان بقا، تکوین و بلوغ را نشان دادند.

هدف: بیماری دیابت نقش زیادی در پیشرفت ضایعات بافتی دارد که با تاثیرگذاری بر عوامل ماتریکس بین سلولی می تواند منجر به تغییر ساختار، عملکرد و در نهایت نارسایی بافت مربوطه شود. مصرف گیاهان دارویی می تواند در کاهش نارسایی بافت موثر باشد. بنابراین هدف از مطالعه حاضر تاثیر یک دوره مصرف مکمل خرفه بر سطوح ماتریکس متالوپروتئیناز 2 و 9 و مهار کننده بافتی ماتریکس متالوپروتئیناز 1 در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 است.مواد و روش ها: در یک مطالعه نیمه تجربی 15 زن مبتلا به دیابت نوع 2 با میانگین سنی 50 سال در دو گروه شاهد و تجربی قرار گرفتند. مکمل خرفه به صورت 7.5 گرم در روز (2.5 گرم همراه با وعده غذایی نهار و 5 گرم به همراه وعده غذایی شام) به مدت 8 هفته مصرف شد. خون گیری قبل و بعد از 8 هفته مصرف مکمل به دنبال 48 ساعت عدم مصرف خرفه و 12 ساعت ناشتایی انجام شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از مدل آماری t استفاده شد. سطح معنی داری Pدر نظر گرفته شد.نتایج: پس از 8 هفته میزان ماتریکس متالوپروتئیناز 2 و 9 در گروه تجربی کاهش معنی دار یافت (P<0.05). ولیکن بین دو گروه ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد. میزان مهار کننده بافتی ماتریکس متالوپروتئیناز 1 در گروه تجربی افزایش معنی داری یافت، همچنین بین گروه تجربی و شاهد تفاوت معنی دار مشاهده شد (P<0.05).نتیجه گیری: نتایج نشان داد مصرف دانه خرفه نتوانست به خوبی موجب بهبودی سطوح ماتریکس متالوپروتئینازها در افراد دیابتی شود. از این رو برای نتیجه گیری دقیق تر نیاز به تحقیقات بیشتری است.

هدف: مطالعات نشان می دهد متیلاسیون نابجای پروموتر ژن –E کادهرین باعث خاموش شدن این ژن و در نتیجه کاهش بیان آن می شود. ارتباط کاهش میزان بیان این ژن در سرطان های مختلف انسانی مشاهده شده است که با مرحله هجوم تومور و متاستاز آن نیز ارتباط دارد. در این راستا این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین متیلاسیون پروموتر –E کادهرین در مبتلایان سرطان روده بزرگ و خصوصیات پاتولوژیکی آن ها طرح ریزی شد. هر چند که اطلاعات موجود در خصوص پدیده اپی ژنتیک غیرفعال شدن این ژن در سرطان روده بزرگ هنوز کافی نیست.مواد و روش ها: به این منظور از 66 بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ که رابطه فامیلی نداشتند، نمونه بافت توموری و نمونه سالم (مجاور تومور) تهیه شد. سپس برای حالت های متیله و غیر متیله ژن –E کادهرین آغازگر اختصاصی طراحی شد و واکنش زنجیره ای پلیمراز ویژه متیلاسیون انجام شد. بیان این ژن در بافت ها نیز توسط آزمایش RT-PCR بررسی شد. نتایج با نرم افزار SPSS نسخه 11 و آزمون های T و Fisher Exact Test مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که 35 تا از 66 نمونه توموری دارای متیلاسیون ژن –E کادهرین بودند (53 درصد) و در هیچ یک از نمونه های سالم (مجاور تومور) متیلاسیونی مشاهده نشد. همچنین مشاهده شد میزان بیان این ژن با میزان متیلاسیون نسبت عکس دارد (P<0.05).نتیجه گیری: به دلیل اهمیت نقش اپی ژنتیک در ایجاد سرطان به ویژه سرطان روده بزرگ که متاسفانه در جامعه ما شیوع بالایی دارد، به نظر می آید که مهم ترین کار برای انجام استراتژی های کارآمد در پیش بینی، تشخیص، درمان، پیگیری سرطان روده بزرگ، در دسترس بودن نشانگرهای مولکولی مناسب مانند –E کادهرین است.

هدف: مطالعه حاضر با هدف ارایه یک روش موثر و کم هزینه برای بهبود تکثیر و کلونی زایی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی در محیط آزمایشگاه انجام شد.مواد و روش ها: سلول های بنیادی اسپرماتوگونی از موش نوزاد در محیط کشت DMEM حاوی سرم جنین گاوی 10 درصد جدا شدند. در مرحله اول این مطالعه، دما به وسیله تابش امواج فراصوت با شدت پایین روی ظرف کشت حاوی محیط کشت کنترل شد و در فاز بعدی، سلول های بنیادی اسپرماتوگونی تحت تابش امواج فراصوت با شدت پایین پالسی با شدت 200 میلی وات بر سانتی متر مربع با چرخه های کاری 20 درصد و 40 درصد به مدت 5 روز قرار گرفتند و میزان تکثیر و کلونی زایی در روز هفتم بررسی شد.نتایج: تحریک امواج فراصوت با شدت پایین پالسی روی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی، میزان تکثیر و کلونی زایی را در گروه های آزمون در مقایسه با گروه کنترل افزایش داد. میانگین میزان تکثیر در گروه های چرخه کاری 20 درصد و 40 درصد و کنترل به ترتیب 1.46±0.06، 2.00±0.1 و 1.26±0.06 بود. میانگین تعداد کلونی ها در گروه های چرخه کاری 20 درصد و 40 درصد و کنترل به ترتیب 24±7.7، 62±1.4 و 19±5.5 بود. میانگین قطر کلونی ها در گروه های چرخه کاری 20 درصد و 40 درصد و کنترل به ترتیب 186.6±2.0، 185.3±4.4 و 190.0±2.0 میکرومتر بود. نتایج بررسی حاضر نشان داد که در میزان تکثیر و تعداد کلونی ها در گروه های آزمون در مقایسه با گروه کنترل، افزایش معنی داری وجود دارد (P<0.05)، در حالی که بین قطر کلونی ها در گروه های آزمون و کنترل تفاوت معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: این نتایج پیشنهاد می کند که امواج فراصوت با شدت پایین پالسی می تواند یک روش موثر و کم هزینه برای بهبود تکثیر و کلونی زایی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی طی کشت آزمایشگاهی باشد.