(علوم تشریح ایران) Anatomical sciences journal
سال:1385 | دوره:4 | شماره:3 |تعداد مقالات:9

هدف: مهار بیان ژن نوکلئوستمین به عنوان فاکتوری موثر در توانایی خودبازسازی سلولهای بنیادین و انواعی از رده های سلول سرطانی در سلولهای بنیادین مزانشیمی مغز استخوان به وسیله استراتژی RNAi برای بررسی اثرات عدم حضور است.مواد و روشها: siRNA دورشتهای اختصاصی نوکلئوستمین و کنترل، طراحی و از طریق لیپوفکشن وارد سلولهای مزانشیمی مغز استخوان موش صحرایی شدند. تغییرات در بیان ژنها پس از مهار نوکلئوستمین با کمک RT-PCR، ایمنوسیتوشیمی و وسترن بلات بررسی گردیدند. همچنین تغییرات در نرخ تکثیر سلولی و نیز توزیع سلولها در فازهای چرخه سلولی مطالعه شدند.یافته ها: سلولهای استخراج شده مورفولوژی فیبروبلاستی داشته و قادر به تمایز به سلولهای شبه عصبی بوده و ژنهای اختصاصی سلولهای بنیادین و رده مزانشیمی را بیان می نمایند. بیان نوکلئوستمین پس از ترانسفکشن با siRNA اختصاصی کاهش قابل توجهی می یابد که همراه با کاهش تکثیر سلولی، ورود سلولها به فاز خفتگی و کاهش بیان ژنهای survivin و cyclin D1 می باشد.نتیجه گیری: بررسی  نشان داد که ورود الیگوهای siRNA اختصاصی نوکلئوستمین به سلولهای کشت داده شده، موفقیت آمیز بوده و سبب کاهش بیان نوکلئوستمین شده است. تغییرات در نرخ تکثیر سلولی، نمایه فازهای چرخه سلولی و بیان برخی ژن های موثر در فرایند خودبازسازی نشان دهنده نقش بالادستی نوکلئوستمین در کنترل خودبازسازی در سلول های مزانشیمی مغز استخوان است.

هدف: بررسی اثر سلولهای کندروسیت بالغ جدا شده از انتهای دنده رت بر تمایز به غضروف سلولهای بنیادی مزانشیمی جدا شده از مغز استخوان موش .NMRIمواد و روشها: موشهای NMRI با سن تقریبی 6ـ4 هفته قربانی شدند و سلولهای مزانشیمی مغز استخوان آنها با روش کشت با تراکم پایین جدا شد و با انجام دو پاساژ متوالی تکثیر و خالص شد. کندروسیتهای بالغ نیز از بافت غضروف انتهای دنده رت wistar تهیه و در داخل فلاسکهای 25 سانتی مترمربع کشت شد. برای انجام هم کشتی از سلولهای مزانشیمی پاساژ دوم و کندروسیتهای کشت اولیه استفاده شد. بدین ترتیب که این دو سلول با نسبتهای 1/1، 1/2 و 2/1مخلوط شد و در یک سیستم کشت Micro-mass و در داخل محیط فاقد فاکتورهای رشد القای کننده تمایز به غضروف به مدت 21 روز کشت شد. در پایان این مدت گروه های مختلف از لحاظ تمایز به غضروف، با روشهای رنگ آمیزی اختصاصی تولوئیدن بلو و روش Reveres Transcription-Polymerase Chain Reaction) RT-PCR) مطالعه شد.یافته ها: در کشت اولیه سلولهای مغز استخوان موش، سلولهایی با مورفولوژی چند ضلعی، کشیده، پهن و دوکی مشاهده شد. جمعیت سلولهای دوکی مزانشیمی در پاساژ دو افزایش یافت و محیط کشت را پر کرد. کندروسیتهای رتی در پایان هفته دوم کشت اولیه، با مورفولوژی چند وجهی ظرف کشت را پر کردند. نتایج بررسی هم کشتی نشان داد در گروه 1/2 (کندروسیتها دو برابر مزانشیمی) ماتریکس متاکروماتیک یکنواختی تولید شده و mRNA کلاژن II ، X و aggreacan (شاخصهای غضروف موش سوری) به مقدار زیادی تولید شده است. این در حالی بود که در گروه های دیگر ماتریکس متاکروماتیک به صورت پراکنده تولید شده بود و ژنهای شاخص غضروفی با شدت کمتری بیان شده بودند.نتیجه گیری: به نظر می رسد سیستم هم کشتی با کندروسیت یک استراتژی مناسب برای تمایز به غضروف سلولهای مزانشیمی است. در این سیستم نسبت سلولهای مورد استفاده در هم کشتی از لحاظ القای تمایز غضروفی اهمیت دارد.

هدف: بررسی تاثیرحفاظتی داروی کرستین بر تغییرات رفتاری و بافتی سیستم نیگرواستریال در مدل آزمایشی بیماری پارکینسون در موش صحرایی بالغ.مواد و روشها: پژوهش حاضر روی 80 سر موش صحرایی نر نژاد Wistar با وزن 200 تا 250 گرم انجام شد. با تزریق 5/12 میکروگرم نوروتوکسین (6ـ هیدروکسی دوپامین) در داخل استریاتال مدل آزمایشی بیماری پارکینسون ساخته شد. یک ساعت قبل از عمل توسط کرستین (20mg) به فرم داخل صفاقی پیش درمان شده و درمان آنها (بعد از عمل جراحی) با دو دوز  مختلف 20mg/kg و 10mg/kg کرستین یک بار در روز به مدت یک ماه ادامه یافت. چرخش القا شده به دنبال تجویز آگونیست آپومرفین طی هفته پنجم پس از جراحی به عنوان شاخص میزان کارایی درمان با کرستین در نظر گرفته شد.یافته ها: بررسی های رفتاری در هفته پنجم نشان می دهد که آپومرفین موجب چرخش کونترالترال (سمت راست) بارز در موشهای گروه تخریب (p<0.001) در مقایسه با گروه شاهد می شود، در حالی که چرخش در مورد گروه های درمان بسیار کمتر (p<0.01) است. در مقایسه گروه تخریب با گروه های درمان، کاهش در تعداد دفعات چرخش دیده می شود (p<0.01) با مقایسه دو گروه تحت درمان 20mg/kg  و 10mg/kg  نسبت به هم هیچگونه تفاوت معنی داری را نشان نداد. در بررسی شمارش تعداد نورونهای طرف چپ و راست بخش متراکم جسم سیاه در گروه های مختلف، هیچگونه اختلاف معنی دار آماری بین دو طرف راست و چپ در گروه شاهد مشاهده نشد. در حالی که در گروه های تخریب (p<0.001) و درمانهای20mg/kg  و (p<0.01) 10mg/kg طرف چپ کاهش معنی دار آماری را در مقایسه با طرف راست نشان داد. چنان که این میزان کاهش در مورد گروه های درمان کمتر می باشد.نتیجه گیری: به طور کلی نتایج رفتاری و بافتی نشان می دهد که تجویز داخل صفاقی و کوتاه مدت کرستین در درمان حفاظتی فرم اولیه بیماری پارکینسون در یک معیار کمی موثر بوده و می تواند سبب افزایش طول عمر نورونهای دوپامنرژیک نیگرال شود.

هدف: بررسی کاربرد آثار متیل ترشیوبوتیل اتر به دو صورت خوراکی و تنفسی یر روی ساختمان ریه . مواد و روشها: چهار گروه کنترل، تیمار با حلال، تیمار به صورت خوراکی و تیمار بصورت تنفس در مدت 25 روز استفاده شد. در روش خوراکی به موشهای تیمار در هر روز در یک نوبت به طور متوسط 1/0 سی سی از محلول روغن زیتون و ((Methyl Tertiary Butyl Ether MTBE (0.06 سی سی 0.04+MTB سی سی روغن زیتون) با عیار 1600 میلی گرم / کیلو گرم وزن موشها خورانده شد. در استرس تنفسی در همین مدت 4/0 مقدار LC50 برابر 72000PPM به مدت 15 دقیقه تنفس داده شد. در خاتمه هر دوره، پس از تشریح و برداشتن ریه، نمونه ها توزین و برای مقاطع میکروسکوپی آماده شدند.یافته ها: مطالعه ماکروسکوپی و میکروسکوپی نمونه های تهیه شده نشان داد که ناهنجاریهای معنی داری در گروه های تحت استرس خوراکی و تنفسی نسبت به گروه های کنترل وجود دارد. ناهنجاریهای ایجاد شده عبارتند از: افزایش درصد وزن ریه نسبت به وزن بدن، پر خون شدن ریه و گسترش مویرگهای خونی در سپتاها، ضخیم شدن سپتاها، افزایش میانگین تعداد سلولهای پنوموسیت نوعII  و کاهش میانگین تعداد سلولهای پنوموسیت نوعI ، ضخیم شدن اپیتلیوم ریه، کوچکتر شدن آلوئولها، کاهش میانگین عرض مجرای آلوئولی، افزایش میانگینهای قطر داخلی و ضخامت دیواره ای برونشیولهای تنفسی، انتهایی و برونکوس.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که مصرف ماده MTBE به دو طریق خوراکی و تنفسی باعث ایجاد ناهنجاریهای ریوی در حیوانات تجربی می شود.

هدف: تعیین میزان تغییرات گلیکوکونژوگیتهای دارای قند انتهایی خاص در روند تکامل ساقه مغز و هسته تری جمینال در دوره جنینی موشBalb/C .مواد و روشها: برای این منظور از جنینهای موش در فاصله روزهای دهم تا هفدهم استفاده شده پس از تثبیت و طی مراحل معمول آزمایشگاهی، از بلوکهای پارافینی به روش سریال برشهای 5 میکرومتری تهیه شد و برای تعیین حضور قند انتهایی گلیکوکونژوگیتهای موجود در منطقه ساقه مغز از 8 لکتین کونژوگه با پراکسیداز استفاده شد.یافته ها: نتایج حاصل نشان دادند که قند انتهایی فوکوز در مراحل اولیه تکامل ساقه مغز، ولی در هسته تری جمینال و بافتهای اطراف در مراحل آخر تکامل دوران جنینی حضور دارد. مطالعه با لکتینهای (Glaycine Max (Soyabean) Agglutinin) SBA، (Arachis Hypogaea (Peanut) Agylutinin) PNA، (Maclura Pamifera Agylutinin) MPA و Wistaria Floribanda) WFA) نشان داد که قندهای انتهایی ان استیل گالاکتوز آمین و دی ساکارید گالاکتوز ان استیل گالاکتوز امین در مراحل مختلف تکامل هسته تری جمینال و ساختمانهای اطراف حضور دارند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل حضور گلیکوکونژوگیتهای سطح سلولهای ساقه مغز و هسته تری جمینال با قندهای انتهایی ان استیل گالاکتوز امین و دی ساکارید گالاکتوز - ان استیل گالاکتوز امین و فوکوز، این احتمال وجود دارد که این قندها در تکامل پیش ساز نورونها در مراحل اولیه تکامل ساقه مغز و هسته تری جمینال دخالت داشته باشند و همچنین در مولکولهای FGF-8 (Fibroblast Grawth Factor 8) و Bone Morphogenetic Proteins) BMP) حضور داشته و مشخصات و تمایز انواع سلولهای نورونهای پشتی (حسی) را کنترل کنند.

هدف: طراحی و اجرای یک مطاله ای برای مقایسه پارامترهای اسپرمی در دو جمعیت بارور و نابارور و به دنبال آن تعیین مقادیر حداقل پارامترهای اسپرمی برای باروری به صورت منطقه ای در اصفهان.مواد و روشها: تعداد 200 نمونه اسپرمی افراد مراجعه کننده به مرکز باروری و ناباروری اصفهان، به عنوان نمونه های نابارور ارزیابی شدند. تعداد 234 نمونه اسپرمی افرادی که در زمان نمونه گیری همسرانشان باردار بودند، به عنوان نمونه های بارور ارزیابی قرار شدند (تابستان 83 الی تابستان 84). حجم نمونه، تراکم اسپرمی، درصد اسپرهای متحرک، درصد تحرک a، درصد اسپرم با مورفولوژی طبیعی، تعداد کل اسپرم، تعداد اسپرم متحرک، تعداد اسپرم با مرفولوژی طبیعی و تعداد اسپرم متحرک با شکل طبیعی در کلیه نمونه ها تعیین شد. سپس اطلاعات حاصل توسط نرم افزار SPSS آنالیز شد. میانگین، میانه، دامنه تغییرات، صدک 5 و 10 در هر یک از پارامترهای اصلی و ترکیبی در دو جمعیت بارور و نابارور محاسبه شد و نیز مقادیر سطح زیر منحنی ROC و مقادیر آستانه ضروری برای باروری، در کل 434 نمونه اسپرمی، در هر یک از پارامترهای اصلی و ترکیبی تعیین شد.یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که تنها در مورد میانگین پارامتر حجم نمونه، در بین دو جمعیت بارور و نابارور اختلاف معنی داری مشاهده نمی شود (p=0.142) و این پارامتر نیز ارزش تشخیصی، به عنوان معیار تشخیص پتانسیل باروری افراد نیست. و این در حالی است که مورفولوژی طبیعی اسپرم (AUC=0.790) و درصد تحرک سریع و خطی اسپرم در نمونه ها (AUC=0.733) از حساسیت و اختصاصی بودن بالایی برای پیش بینی پتانسیل باروری افراد برخوردار هستند.نتیجه گیری: مقایسه نتایج این مطالعه و مطالعات بین المللی مشابه، بیانگر ضرورت اجرای این گونه مطالعات به صورت منطقه ای و دوره ای است. چرا که اختلافات جغرافیایی و ژنتیکی می توانند از عوامل تفاوت در مقادیر پارامترهای اسپرمی باشند که این امر در شناسایی افراد نابارور و انتخاب روش درمانی مناسب نقش مهم و اساسی را ایفا می نماید.

هدف: بررسی تعداد، تحرک، قابلیت زنده ماندن، مورفولوژی، کیفیت کروماتین اسپرم، تولید روزانه اسپرم (DSP: Daily Sperm Production) و تعداد اسپرماتیدها در هر گرم بافت بیضه ای (TSN: Testicular Spermatid Number per gram testis) موشهای سوری نر تیمار شده با روغن ذرت.مواد و روشها: در این تحقیق موشهای نر نژاد NMRI با میانگین سنی 4 هفته انتخاب و سپس به سه گروه، یک گروه کنترل و دو گروه تجربی تقسیم شدند. گروههای تجربی به ترتیب به مدت 14 روز روزانه ml 150 و ml 100 روغن ذرت از طریق دهان دریافت کردند در حالی که گروه کنترل روغن ذرت دریافت نکرد. وزن موشها در روز اول و آخر آزمایش اندازه گیری و ثبت شد. موشها از طریق قطع نخاع گردنی کشته شدند و پس از خارج کردن دم اپیدیدیم راست، این ناحیه به وسیله قیچی تحت شرایط استریل قطعه قطعه و داخل محیط کشت T6 حاوی (Bovine Serum Albumine)BSA برای 4mg/ml به مدت یک ساعت در انکوباتور (co37) نگهداری شدند. آنالیز اسپرم بر اساس معیارهای سازمان بهداشت جهانی (WHO) انجام شد. برای بررسی مورفولوژی اسپرم و کیفیت کروماتین اسپرم به ترتیب از رنگ آمیزی پاپانیکولاو آنیلین بلو استفاده شد. بیضه راست و چپ را بطور جداگانه وزن کرده و پس از حذف کپسول اطراف بیضه راست عمل هموژنیزاسیون انجام شد. سرهای مقاوم به هموژن توسط یک لام هموسیتومتر شمارش شد. تعداد اسپرماتیدها به عنوان TSN بیان شد.DSP به وسیله تقسیم تعداد کل اسپرماتید در هر گرم بیضه به 84/4 به دست می آمد.یافته ها: مطالعه نشان داد که مصرف 14 روزه روغن ذرت با مقادیر ml 150 و 100 میکرولیتری باعث کاهش تعداد، قابلیت زنده ماندن، تحرک کیفیت کروماتین و مرونولوژی اسپرم اپیدیدیم موش سوری DSP، TSN و وزن بدن موش در مقایسه با گروه کنترل می شود، اما این اختلاف از نظر آماری معنی دار نیست (p>0.05).نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شد مصرف 14 روزه روغن ذرت تاثیر منفی بر کلیه پارامترهای اسپرم، DSP و TSN موش دارد، اما این میزان معنی دار نیست. بنابراین استفاده از این میزان روغن ذرت به عنوان یک حلال خوب می تواند در مطالعات تحقیقاتی روی سیستم تولید مثــل موش توصـیه می شود.

هدف: هدف از این پژوهش مطالعه مقدماتی الگوی حاکم در ساختار سیستم هاورس استخوان و ارتباط برقرار کردن بین علوم بیونیک و سیبرنتیک در راستای ادراک بیشتر مفاهیم در علوم مختلف و استفاده بهینه از سیستمها و مدل های زیستی برای طراحی صنعتی است.مواد و روش ها: در تحقیق حاضر با کمک از علم اوریگامی و با استفاده از کاغذ به عنوان یک ماده اولیه و ابتدایی و در دسترس و الگو گیری از شکلهایی با سطح مقطع دایره در سیستم هاورس در قیاس با دو مدل مثلث و مربع، میزان تغییر شکل در برابر فشار و حداکثر قدرت تحمل نیرو مطالعه و بررسی شد.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهند که مدل دایره در قیاس با دو مدل دیگر چه در حالت منفرد و چه در حالت چندتایی حداکثر مقاومت در برابر نیروی وارده را از خود نشان می دهد.نتیجه گیری: در واقع حضور سیستمهای هاورس و ساختار بی بدیل قرارگیری تیغه های استخوانی و نظم ذاتی آنها می تواند نمونه ای از مدلهای ایده آل در طراحی ساختارهای محافظت کننده ای باشد که در صنعت برای حمایت و محافظت از وسایل و ایجاد استحکام به کار گرفته می شوند.